Καλησπέρα. Βρισκόμαστε σήμερα, 31 Ιουλίου, στην Νεάπολη Λακωνίας και θα συνομιλήσουμε με τον κύριο Γιώργο Κυριακού. Καλησπέρα!

Καλησπέρα σας!

Κύριε Γιώργο, σήμερα θα ήθελα να συζητήσουμε ένα περιστατικό που έχει συμβεί κάποια χρόνια πριν. Αλλά πριν συζητήσουμε αυτό, θα θέλαμε να μάθουμε κάποια πράγματα για εσάς. Πόσο χρονών είστε;

47.

Πού γεννηθήκατε;

Πειραιά.

Είστε έγγαμος;

Ναι.

Έχετε παιδιά;

Ένα.

Κύριε Γιώργο, ποιο είναι το επάγγελμά σας;

Μάγειρας.

Εργάζεστε σε εστιατόριο;

Όχι, σε πλοία. Κρουαζιερόπλοια, φορτηγά, γκαζάδικα...

Πώς επιλέξατε να κάνετε αυτό το επάγγελμα;

Εντάξει, το έκανα από μικρός. Αναγκάστηκα να κάνω αυτό το επάγγελμα.

Η δουλειά σάς αρέσει; Αυτή η δουλειά είναι που σας αρέσει; Ονειρευόσασταν να κάνετε κάτι άλλο;

Όχι, αυτό μ’ άρεσε.

Ωραία.

Σήμερα, λοιπόν, θα ήθελα να συζητήσουμε για ένα περιστατικό που έγινε το 2015. Αναφέρομαι στην πειρατεία που ζήσατε στη Νιγηρία, μέσα στο καράβι.

Ναι.

Καταρχάς, να ρωτήσω, τι είδους καράβι ήταν αυτό;

Ήτανε γκαζάδικο, VCC, πλοίο που κουβαλάει πετρέλαιο.

Ήταν φορτωμένο το καράβι όταν συνέβη αυτό;

Μισο-φορτωμένο. Είχανε πάρει μισό φορτίο πριν από άλλο λιμάνι.

Εννοείτε; Ότι είχαν πάει...

Πριν ήμαστε σε προηγούμενο λιμάνι και είχαμε πάρει μισό φορτίο. Και πήγαμε στο τελευταίο να πάρουμε το υπόλοιπο φορτίο, το όποιο εκεί έγινε η πειρατεία.

Θυμάστε τι μήνας ήτανε;

Γενάρης μήνας.

Περίπου αρχή, τέλος;

Γύρω στις αρχές Γενάρη.

Ωραία. Τώρα θα ήθελα αν θέλετε να με βοηθήσετε να μπω λίγο… Εγώ δεν ήμουνα πάνω στο καράβι, οπότε να με βοηθήσετε λίγο κάπως να δούμε μαζί το σκηνικό. Τι ώρα είναι, τι ώρα γίνεται… Καταρχάς εσείς ξέρατε ότι υπήρχαν πειρατές;

Όχι, δεν το ξέραμε.

Δεν σας είχαν ειδοποιήσει…

Ξέραμε ότι στην περιοχή υπάρχει πειρατεία, αλλά όχι τόσο πολύ. Γιατί ήμαστε μέσα στον κόλπο. Και υποτίθεται μέσα στον κόλπο δεν υπάρχει πειρατεία. Όπως είναι έξω.

Οπότε γύρω σας βλέπατε κι άλλα καράβια;

Ναι, δίπλα μας ήταν άλλο παπόρι και φόρτωνε και θα τελείωνε αυτό και θα πηγαίναμε εμείς.

Και η στεριά ήταν κοντά.

Εντάξει, οι στεριές δεν είναι τόσο κοντά. Απλώς, εντάξει. Ήμαστε δηλαδή μέσα να φορτώσουμε. Ήταν ακριβώς δίπλα μας άλλο παπόρι και φόρτωνε. Θα έβγαινε αυτό και θα μπαίναμε εμείς, στη σειρά του.

Ναι, απλώς θέλω να πω ότι δεν ήσασταν ανοιχτά στο πέλαγος, έτσι;

Εντάξει, δεν είναι και τόσο κοντά η στεριά που λέμε ότι ξέρεις κάτι, ότι... Ναι λέμε ότι φορτώνουμε στην Νεάπολη, αλλά δεν είναι η απόσταση, είναι μακρινή η απόσταση. Δεν είναι κοντά δηλαδή. Η στεριά μπορεί να είναι και μιάμιση ώρα και δύο ώρες μακριά, γιατί το πλοίο είναι μεγάλο.

Οπότε δεν ήσασταν τόσο κοντά στη στεριά….

Ναι.

…όπως εμείς το αντιλαμβανόμαστε. Ωραία. Εκείνη την ώρα που έγινε η όλη κατάσταση, τι ώρα ήταν περίπου θυμάστε;

Εννιά η ώρα το βράδυ. 

Θυμάστε περίπου πόσα άτομα ήσαστε μέσα στο καράβι;

Στο καράβι είμαστε είκοσι οκτώ άτομα, πλήρωμα.

Θέλετε να μου πείτε λοιπόν την όλη, να μου περιγράψετε λίγο την όλη κατάσταση; Σας ειδοποιούν; Εσείς ήσαστε στην κουζίνα; Πώς γίνεται;

Όχι.

Που ήσαστε;

Εγώ ήμουν στην καμπίνα μου και ακούω τον καπετάνιο και φωνάζει: «Πειρατές, πειρατές, πειρατές! Όλοι κάτω για ασφάλεια!». Να κατεβούμε στο μηχανοστάσιο, που είναι δηλαδή ο χώρος ασφαλείας. Όταν πήγαμε εκεί, διαπιστώσαμε ότι κάποιος λείπει. Λείπουν άτομα! Και οι πειρατές είχαν ανέβει και τους είχαν πάρει. Είχαν πάρει τέσσερα άτομα.

Σας φώναξε ο καπετάνιος από τα μεγάφωνα «Πειρατές, πειρατές». Είχατε κάνει παρόμοια άσκηση;

Ναι, πριν. Ναι, ξέρουμε τι θα κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις.

Και οι οδηγίες ποιες είναι;

Οι οδηγίες όταν βλέπουμε πειρατές είναι: Υπάρχει ένας χώρος στο μηχανοστάσιο, που κλείνει και ασφαλίζει, και μπαίνουμε όλοι μέσα. Κλείνουν οι πόρτες, ασφαλίζουν και δεν έχει πρόσβαση κανένας εκεί. Αλλά όταν όμως λείπουν άτομα, δεν μπορείς να μπεις και να κλείσεις τις πόρτες, αν λείπει κάποιος συνάδελφός σου. Δεν μπορείς να ασφαλίσεις από τη στιγμή που λείπουνε. [00:05:00]Δεν ξέρεις τι έχει γίνει.

Οπότε αφήσατε τις πόρτες ανοιχτές;

Βέβαια, οι πόρτες μείναν ανοιχτές! Σε αυτό τον χώρο, δηλαδή λέμε είμαστε είκοσι οχτώ άτομα; Είμαστε και οι είκοσι οχτώ μέσα και κλείνουμε την πόρτα. Από τη στιγμή που η πόρτα –δηλαδή μετράμε και δεν είμαστε είκοσι οχτώ– η πόρτα δεν μπορεί να κλείσει. Υποτίθεται ότι ήντουσαν οι πειρατές. Και άμα δεν βγουν οι υπόλοιποι, υπάρχει κίνδυνος να σε σκοτώσουν, για να βγουν οι άλλοι, για να φοβηθούνε.

Υπάρχει κίνδυνος να σε σκοτώσουν εσένα που είσαι μέσα;

Όχι...

Αυτός που είναι απ’ έξω.

Αυτούς που έχουν πάρει έξω! Για να αναγκάσουν να βγουν κι οι υπόλοιποι έξω.

Ωραία, Εσείς λοιπόν –σας λέει ο καπετάνιος «Πειρατές, πειρατές»–, εσείς ξέρατε τις οδηγίες...

Ναι.

Και πείτε μου...

Πήγαμε στο μηχανοστάσιο, εκεί που είναι ι χώρος για όταν γίνεται πειρατεία, κι εκεί όταν πάμε μετράμε. Είναι ο καπετάνιος ή ο ανθυποπλοίαρχος, όποιοι είναι οι υπεύθυνοι, κι έχουν μια κατάσταση με τα ονόματα και λένε «Είμαστε όλοι εδώ;» «Ναι, είμαστε όλοι εδώ!», κλείνουμε την πόρτα. Από τη στιγμή που δεν είμαστε όλοι μέσα, η πόρτα δεν κλείνει.

Εσείς δεν ήσασταν όλοι μέσα.

Όχι.

Θυμάστε ποιος... Τη δουλειά που έκαναν μέσα στο καράβι; Ποιοι έλειπαν;

Έλειπε ο… Λείπανε οι δύο ανθυποπλοιάρχοι, ένας ναύτης και ο υποπλοίαρχος.

Αυτοί δεν είχαν, πιστεύτε, ακούσει το κάλεσμα ή...;

Το κάλεσμα το ακούσαν όλοι. Απλώς δεν είχαν καταλάβει ότι οι πειρατές είναι ήδη μέσα στο βαπόρι κι είναι στη γέφυρα, και τους πήρανε.

Όταν δηλαδή ο καπετάνιος φώναξε «Πειρατές, πειρατές»...

Ήντουσαν ήδη στο βαπόρι οι πειρατές. Είχαν ανέβει πάνω στη γέφυρα κι όσους βρίσκανε, τους παίρναν όμηρους, για να μπορούν μετά να εκβιάσουν. Τον κόσμο, την εταιρεία, τους πάντες. Όσο πιο πολλούς πάρουν, τόσο το καλύτερο για αυτούς.

Και ανεβαίνουν πάνω, εσείς ήσαστε στο μηχανοστάσιο, δεν κλείνετε την πόρτα μου είπατε... Η συνέχεια ποια είναι;

Η συνέχεια είναι ότι ακούσαμε τον καπετάνιο να φωνάζει από τα μεγάφωνα ότι λείπει ο τάδε, ο τάδε κι ο τάδε. Φώναζε τα ονόματά τους, δεν βγαίνανε. Και φωνάζει ο καπετάνιος «Βγείτε όλοι έξω, γιατί υπάρχει χτυπημένος στην κουβέρτα».

Αυτό τι σημαίνει δηλαδή;

Τους είχαν πάρει οι πειρατές και στον γυρισμό, για να εκφοβίσουν και το άλλο πλήρωμα, τον σκοτώσανε για να φοβηθούν οι υπόλοιποι. Για να πάρουν λύτρα πιο πολλά.

Ένα λεπτό, εσείς καταλάβατε ότι λείπουν κάποιοι άνθρωποι. Σας λέει ο καπετάνιος να βγείτε έξω. Εσείς ακολουθείτε τις οδηγίες.

Σωστά.

Και μετά τι σας είπε, δεν κατάλαβα, με συγχωρείτε.

Ότι μέλος του πληρώματος τον έχουν χτυπήσει οι πειρατές με το όπλο.

Αυτό ο καπετάνιος πού το ήξερε; Είδε...

Όχι, ο καπετάνιος είναι πάνω στη γέφυρα από ψηλά και βλέπει κάτω, βλέπει το παπόρι όλο. Κι εκεί είδε από πάνω ότι ο άλλος τον έχουν χτυπήσει, οι πειρατές τον χτυπήσανε με το όπλο και φύγανε. Πήραν τους άλλους και φύγανε κι αυτόν τον άφησαν εκεί, χτυπημένο.

Οπότε ένας συνάδελφός σας είχε χτυπήσει. Εσείς σ’ αυτό το διάστημα πού ήσασταν; Πήγατε πάνω στη γέφυρα που σας φώναξε ο καπετάνιος; Πήγατε στον άνθρωπο;

Εμείς ήμασταν κάτω στο μηχανοστάσιο, βγήκαμε, ανοίξαμε την πόρτα της εξόδου, που είναι για το deck, και πήγαμε τον πήραμε, τον εβάλαμε στο νοσοκομείο μέσα και του κάναμε τις πρώτες βοήθειες.

Πώς τον είχανε χτυπήσει;

Με όπλο.

Τον είχανε πυροβολήσει;

Ναι, τον είχανε πυροβολήσει στην κοιλιά.

Εσείς, όσο ήσασταν στο μηχανοστάσιο, ακούσατε κάτι;

Όχι, δεν ακούσαμε τίποτα.

Εννοώ τον πυροβολισμό αυτόν.

Όχι δεν ακούγεται, δεν υπάρχει περίπτωση να ακουστεί εκεί κάτω αυτό το πράγμα.

Όταν πήγατε κοντά στον άνθρωπο, στο ιατρείο, τον μεταφέρατε... Καταρχάς, εσείς βοηθήσατε στο να τον μεταφέρετε;

Ναι.

Όταν τον μεταφέρατε, είχε τις αισθήσεις του;

Τις είχε τις αισθήσεις του και μας έλεγε συνέχεια «Ξέρεις κάτι, κάνετε κάτι, πονάω!». Αλλά εμείς τι να του κάνουμε; Ό,τι μποράγαμε, του κάναμε. Είχε αιμορραγία.

Αυτός που χτύπησε τι ήταν στο πλοίο; Ποια ήταν η θέση του;

Αυτός ήταν υποπλοίαρχος. Δηλαδή ήταν κι αυτός που ξέρει δηλαδή τα ιατρικά όλα. Άμα γίνει κάτι, για κάποιον άνθρωπο.

Και κατέληξε; Εννοώ χωρίς βοήθεια;

Ναι,[00:10:00] μετά από μισή ώρα κατέληξε.

Να ρωτήσω, εσείς αυτή την ώρα που ήταν εκεί, πώς βοηθούσατε; Εσείς προσωπικά μιλάω...

Μας έδινε οδηγίες ο καπετάνιος στο τηλέφωνο ή στο VHF, του μιλάγαμε, του λέγαμε πώς είναι, τι κάνει, κι ο καπετάνιος μάς έδινε οδηγίες. «Βάλε το οξυγόνο, κάνε του αυτό, κάνε του μαλάξεις, κάνε το ένα, κάνε το άλλο». Αλλά τον είχε πάρει η σφαίρα στην κοιλιακή χώρα και είχε εσωτερική αιμορραγία.

Εσείς με αυτόν τον άνθρωπο είχατε κοντινές σχέσεις;

Ήμασταν φίλοι από παλιά.

Οπότε εκείνη τη στιγμή, που τον είδατε εννοώ να...

Εντάξει, όταν βλέπεις έναν άνθρωπο και ήσαστε φίλοι, είναι δύσκολο. Και ξέχως αυτό, ό,τι να είναι, είναι άνθρωπος.

Ήρθε τελικά ιατρική βοήθεια;

Όχι, εκεί δεν υπάρχει ιατρική βοήθεια. Ο καπετάνιος πάλευε πόσες ώρες να έρθει ελικόπτερο να τον πάρει ή να έρθει κάποιο, κάποιο μεγάλο σκάφος να τον παραλάβει. Δεν έγινε.

Και ο άνθρωπος κατέληξε πάνω στο καράβι;

Ναι.

Η συνέχεια ποια είναι;

Η συνέχεια μετά από αρκετές ώρες, από πολλές προσπάθειες του καπετάνιου, ήρθε μια λάντζα, τον πήρανε και τον πήγανε έξω.

Μου είπατε πριν ότι πήρανε κι άλλους από το καράβι;

Ναι. Τους άλλους τρεις τους είχαν πάρει έξω για όμηρους. Τους άλλους τρεις τους πετάξανε στη θάλασσα και από κάτω είχαν αυτοί μικρά βαρκάκια, τους βάζουν μέσα και τους παίρνουνε και τους πάνε έξω, στη στεριά.

Πιστεύετε ότι μπορούσαν να αντισταθούν;

Όχι, δεν αντιστέκεται κανείς εκεί. Αν αντισταθείς, είσαι χαμένος!

Σας ξάφνιασαν οι πειρατές δηλαδή; Σας «έπιασαν στον ύπνο»;

Ναι! Είναι κάτι που δεν το περιμέναμε σε αυτό το σημείο. Το συγκεκριμένο σημείο που ήμαστε δηλαδή. Δεν το περίμενε κανένας!

Οι άλλοι πού απήχθησαν;

Οι άλλοι τους πήραν έξω και τους είχαν εκεί ένα μήνα. Τους είχανε ένα μήνα και κάνανε διαπραγματεύσεις με την εταιρεία, διά τηλεφώνου, τι λύτρα θέλουνε. Μέχρι που δώσανε τα λύτρα, βρήκαν τον τρόπο πώς θα τα πάρουνε και να τους αφήσουν ελεύθερους και να είναι, δηλαδή να γυρίσουν οι άνθρωποι σπίτι τους. Γιατί μπορεί μετά να τους αφήνανε στα 200 μέτρα και να τους έπαιρνε κάποιος άλλος από εκεί κι ύστερα. Και μετά να ζητάγανε κι άλλα λύτρα οι επόμενοι. Και κοιτάγανε δηλαδή η εταιρεία με ποιον τρόπο θα τους πάρουν, να ’ναι ασφαλές από εκεί και να δώσουν τα λεφτά. Και έτσι έγινε, αλλά πέρασε ένας μήνας, ωστόσο.

Εσείς τους πειρατές τους είδατε;

Όχι, δεν τους είδαμε εμείς.

Εσείς εννοώ ο ίδιος...

Όχι.

Είχανε φύγει;

Είχαν φύγει.

Ωραία, θα ρωτήσω κάτι που το σκέφτομαι. Εκείνη την ώρα, που εσύ πας να κάνεις τη δουλειά σου, εννοώ είσαι εκεί φαντάζομαι ως εργαζόμενος, και συμβαίνει αυτό. Θέλω αν μπορείτε να μου περιγράψετε τα συναισθήματα. Τι νιώθατε εκείνη την ώρα που όλο αυτό το πράγμα συνέβαινε.

Εντάξει, αυτό είναι δύσκολο. Εκείνη την ώρα σκέφτεσαι πολλά. Ότι μπορεί να μην ξαναπάω σπίτι μου, τα πάντα! Δεν ξέρεις τι θα συμβεί.

Η πρώτη σκέψη ποια ήταν;

Εντάξει, εκείνη την ώρα η σκέψη μας ήταν τον άνθρωπο που είχαμε χτυπημένο, μπροστά μας, δεν μας ένοιαζε κάτι άλλο. Να του δώσουμε τις πρώτες βοήθειες. Εκείνη την ώρα δεν σκέφτεσαι κάτι άλλο. Όπως εμείς ανοίξαμε την πόρτα να τον πάρουμε μέσα και δε μας ένοιαξε αν απ’ έξω έχει άλλους δέκα πειρατές και μας περιμέναν. Δεν το σκεφτήκαμε καν! Πήγαμε τον πήραμε και τον βάλαμε μέσα. Δεν γνωρίζει κανείς αν είναι πάνω στο πλοίο με όπλα. Κανένας δεν το γνώριζε αυτό.

Ούτε ο καπετάνιος πάνω στη γέφυρα.

Δεν μπορεί να γνωρίζει ο καπετάνιος μες στο σκοτάδι αν είναι αυτοί κρυμμένοι και περιμένουν, δεν το γνωρίζει κι αυτός.

Εσείς στη συνέχεια το ταξίδι σας πώς συνεχίστηκε; Εννοώ το μπάρκο...

Εντάξει, μετά φύγαμε από Νιγηρία, γυρίσαμε στον Περσικό κι εγώ έφυγα μετά από ένα μήνα, ενάμιση, ξεμπαρκάρισα.

Θέλω να ρωτήσω. Αυτό το περιστατικό που συνέβη, έπαιξε ρόλο στη σκέψη σας; Στο πώς βλέπετε το επάγγελμα το δικό σας.

Όχι, εντάξει, άμα το σκέφτεσαι, είναι δύσκολο. Εντάξει, δεν είναι ότι συμβαίνει και συνέχεια, κανείς δεν το σκέφτεται αυτό, δηλαδή πάω και θα συμβεί αυτό. Οτιδήποτε συμβεί, δηλαδή, μες στη θάλασσα,[00:15:00] δεν πας με αυτή τη σκέψη, ποτές. Ξέρεις κάτι; Πάω στην Αίγυπτο, έχει γίνει αυτό ή πάω κάπου αλλού και μπορεί να γίνει αυτό. Έτσι δεν γίνεται. 

Όμως δεν νιώθετε πια το ίδιο υποθέτω.

Όχι, εντάξει, στην Νιγηρία πήγα δυο φορές φέτος. Εντάξει, κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι, ξέρεις κάτι, μπορεί να γίνει. Και μετά λέω, εντάξει, συνέχεια αυτό θα γίνεται; Εντάξει, δηλαδή, δεν είναι να το σκέφτεσαι συνέχεια. Ότι υπάρχει φόβος, υπάρχει φόβος σε όλους, στους ναυτικούς που πάνε εκεί. Σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο. Υπάρχει φόβος, δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Και μπορεί να μην γίνει ποτές. Δεν το γνωρίζει κανένας πότε θα γίνει...

Ο άνθρωπος που απεβίωσε πάνω στο καράβι, μου είπατε ήταν φίλος σας. Είχε οικογένεια, γνωρίζετε; 

Ναι, είχε, ένα μικρό παιδάκι. Παντρεμένος.

Η συνέχεια ποια ήταν; Γνωρίζετε; Εννοώ σας κάλεσαν κάπως να μιλήσετε κάπου, μιλήσατε με την ίδια την οικογένεια;

Δεν κατάλαβα.

Εσείς είχατε επαφή με την ίδια την οικογένεια εκ των υστέρων;

Όχι, εγώ, εντάξει, όταν ξεμπαρκάρισα, πήγα στην οικογένειά του –γιατί τους ήξερα τους ανθρώπους_ πήγα σπίτι, τους μίλησα, τους είδα, τους είπα τι έγινε. Με ρώτησαν πώς έγινε οι ανθρώποι, τους εξήγησα πώς έγινε, αυτό.

Όταν σας ρωτήσανε πώς έγινε, τι τους είπατε;

Όπως έγινε το περιστατικό και ό,τι κάναμε για αυτόν τον άνθρωπο, να τον σώσουμε, τι να τους πεις... Τους είπαμε όπως γίναν τα πράγματα.  

Ακόμη, όμως, το περιστατικό στην πραγματικότητα δεν ξέρετε πώς έγινε, από την άποψη ότι ήσαστε κλεισμένοι στο μηχανοστάσιο, σωστά; Δεν ξέρετε αν αντιστάθηκε ή όχι ο...

Όχι, ξέρουμε πώς έγινε, γιατί, εντάξει, εγώ δεν ήμουν παρών, ήταν ο καπετάνιος παρών, ήταν οι άλλοι παρών, που έγινε. Ήντουσαν άλλοι συνάδελφοι παρών που έγινε.

Και τι σας είπανε;

Ότι τους φέρνανε πίσω αυτούς για να πάρουν τον καπετάνιο. Αυτοί κοιτάνε να πάρουν όσο μπορούν πιο πολλούς. Και αν πάρουν τον καπετάνιο, ακόμα καλύτερα, δηλαδή έχουν πιο πολλά λύτρα. Και στην επιστροφή που τον φέρανε, σκοτώσανε αυτόνε για να φοβηθεί ο καπετάνιος και οι υπόλοιποι. Αλλά για τον άλφα ή βήτα λόγο, αυτοί μετά πήραν τους άλλους και φύγανε, δεν συνεχίσανε να πάρουν κι άλλους.

Επομένως ο στόχος ήταν ο καπετάνιος.

Ο στόχος των πειρατών είναι όσο πιο πολλά άτομα πάρουνε, τόσο το καλύτερο. Αν πάρουν τον καπετάνιο όμως, που είναι η κεφαλή του βαποριού, είναι ακόμα καλύτερα για αυτούς. Όσο πιο πολλά άτομα πάρουν οι πειρατές, τόσο το καλύτερο είναι για αυτούς. Αλλά αν πάρουν όμως τον καπετάνιο, που είναι η αρχή του βαποριού, για τους πειρατές είναι ακόμη καλύτερα. Είναι πιο πολλά τα λύτρα.

Μου είπατε ότι φέτος περάσατε δύο φορές. Έχετε ξαναπεράσει; Δηλαδή αυτό το συμβάν είχε συμβεί το 2015.

Όχι, φέτος ξαναπήγα, πρώτη φορά από τότες.

Ήτανε πιεστικό;

Όχι. Απλώς δεν σκέφτηκα καθόλου ότι μπορεί να γίνει. Εντάξει, το σκέφτεσαι μια φορά άλλα λε,ς εντάξει, λες θα γίνει πάλι, τι, συνέχεια αυτό θα γίνεται; Εντάξει, γιατί όσο το σκέφτεσαι, είναι χειρότερο.

Εκείνη τη στιγμή αν μπορούσατε να περιγράψετε την κατάσταση σε εμάς, που δεν τη βλέπουμε, εννοώ δεν ήμασταν εκεί... Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι κλείνετε τα μάτια και βλέπετε το σκηνικό, πού θα στεκόσασταν, τι δεν μπορείτε να ξεχάσετε ποτέ από τη μνήμη σας, ας πούμε.

Εντάξει, στη μνήμη μου έχει μείνει το περιστατικό με τον συνάδελφό μου, που ήμασταν δηλαδή φίλοι. Να βλέπεις έναν άνθρωπο, ένα συνάδελφό σου, και σου λέει «Ξέρεις κάτι, κάνε κάτι, σώσε με!». Αυτή η εικόνα είναι δύσκολη. Και να μην μπορείς να του κάνεις δηλαδή τίποτα, τι να του κάνεις... Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι δύσκολο. 

Απλώς δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν ήρθε ποτέ βοήθεια. Δηλαδή πώς γίνεται να μην έρθει βοήθεια;

Κοίταξε να δεις, αυτά τα μέρη έτσι είναι, είναι δύσκολα, η βοήθεια, πολύ, γιατί είναι μακριά η απόσταση της στεριάς. Είναι πολύ δύσκολο.

Εσείς διατηρείτε επαφή με την οικογένεια; 

Μιλάω κάθε χρόνο, τους παίρνω τηλέφωνο να δω τι κάνουν, τον πατέρα του, τη μάνα του, εντάξει μιλάω, τι κάνει το παιδί του...

Δικαιοσύνη αποδόθηκε; Δη[00:20:00]λαδή η οικογένεια αυτή στράφηκε εναντίον κάποιων ανθρώπων, πώς γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις;

Όχι, σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η ασφάλεια του βαποριού, είναι εταιρείες, είναι ασφάλειες... Εντάξει, παίρνουν κάποια χρήματα, ό,τι βγάλει η ασφάλεια. Το θέμα είναι ότι ό,τι και να πάρεις, από τη στιγμή που φεύγει ο άνθρωπος, όσα και να πάρει η οικογένεια, τι να κάνουνε; Άφησε πίσω ένα παιδάκι ορφανό.

Σκεφτήκατε ότι μπορεί να ήσασταν στη θέση του;

Εντάξει, αυτό δεν το σκέφτεσαι εκείνη την ώρα, μετά, κάποια στιγμή, το έχω σκεφτεί, ότι μπορεί να ήμουν εγώ στη θέση του ή κάποιος άλλος. Αυτό δεν το ξέρεις ποτές. Κι ούτε μπορείς να πεις «Δεν ξαναπάω εκεί, γιατί θα γίνει αυτό». Μπορείς να μην πας εκεί και να γίνει αυτό και να γίνει σε άλλο μέρος, δεν υπάρχει κάτι που λες, εντάξει, «Δεν πάω τώρα στη Νιγηρία γιατί έχει πειρατές». Και να περάσεις δηλαδή, εμείς που κατεβαίνουμε από Περσικό για Σιγκαπούρη, πάλι εκεί πειρατές έχει. Μπορεί να γίνει εκεί, δεν το ξέρεις, πού μπορεί να γίνει. Και δεν είναι ότι έγινε μια φορά, θα γίνεται συνέχεια, αυτό δεν το ξέρει κανένας. Εμείς φέτος που πήγαμε με το βαπόρι δυο φορές, κάθε μέρα στα νέα είχε πειρατείες εκεί. Πολλά βαπόρια φέτος.

Άμα είσαι σε αυτά τα μέρη, κοιμάσαι ήσυχος;

Εντάξει, κοιμάσαι. Όσο μπορούμε, κλείνουμε τις πόρτες, υπάρχουν, βάζουμε, οι πόρτες είναι ασφαλείας. Εντάξει, κοιμάσαι, αλλά όχι με ησυχία. Έχεις τον φόβο, ο φόβος υπάρχει. Όταν μπαίνουμε, δηλαδή, σε αυτό το σημείο μέσα, που ξέρουμε ότι ξεκινάει η πειρατεία από εδώ και τελειώνει, δηλαδή αυτές τις δέκα μέρες που είμαστε εκεί μέσα, είναι δύσκολο για μας, δεν κοιμόμαστε ήσυχα, κανένας.

Όσο για να φορτώσετε και να φύγετε.

Όσο διαρκεί αυτές οι μέρες, πέντε μέρες, έξι μέρες… Είναι δύσκολο, πολύ.

Δεν ξέρω αν έχετε κάτι άλλο να μου πείτε, δηλαδή αν πρέπει να κρατήσουμε κάτι στο μυαλό μας σε σχέση με αυτή την τραγική εμπειρία εννοώ ή κάτι που εκ των υστέρων εσείς κρατήσατε από αυτό το γεγονός.

Εντάξει, προσπαθώ να μη το θυμάμαι και να το ξεχνάω. Είναι πιο καλύτερο.

Κι επειδή γνωρίζω αυτό, σας ευχαριστώ που σήμερα μου δώσατε αυτή τη συνέντευξη.

Κι εγώ ευχαριστώ, να είστε καλά.