Istorima Archive

[00:00:00]Λοιπόν, σήμερα είναι 24 Οκτωβρίου του 2022 και συνομιλώ με την Comrastro, αστρολόγος. Γεια σου, Comrastro.

Καλησπέρα.

Θα ήθελα λίγο να μου πεις για σένα. Πού, πότε γεννήθηκες, πού έχεις μεγαλώσει, και μετά να πάμε να μου μιλήσεις λίγο για την τέχνη της αστρολογίας.

Λοιπόν, εγώ γεννήθηκα στον Χολαργό Αττικής, όπως λέει η ταυτότητα. Το λέει έτσι ακριβώς, το ξέρω γιατί στα πτυχία ξένων γλωσσών έπρεπε να γράφεις ακριβώς πού γεννήθηκες. Και μεγάλωσα στην Αθήνα. Βασικά, τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής μου έμεινα στο Άνω Καλαμάκι –δεν τα θυμάμαι πολύ καλά. Μετά μετακομίσαμε στο Ελληνικό και, τώρα πια, μένω στην Αργυρούπολη. Σε λίγο θα μένω στην Κάτω Ηλιούπολη αλλά, ουσιαστικά, είναι σύνορα με Αργυρούπολη. Και τώρα, όσον αφορά εμένα, εγώ βασικά… Πώς να το πω; Είμαι αστρολόγα-ταρωρίχτρα, αλλά κάνω και άλλα πράγματα που είναι υπό την ομπρέλα του «Comrastro», δηλαδή του ονόματος, του brand, ας πούμε. Δηλαδή, έχω γράψει σενάριο για κόμικ, «Οι μάγισσες της Κυψέλης». Τώρα που μιλάμε, έχουμε γίνει sold out –και στον πρώτο μήνα κιόλας, είναι πολύ μεγάλο φλεξ αυτό. Μετά, έχω με το Naomi Frisson, το illustrator –γιατί είναι καλό να κρεντιτάρουμε. Ένα άλλο που κάνω, είναι ότι διδάσκω και δημιουργική γραφή, αλλά είναι βασισμένη στον αστρολογικό σου χάρτη, είναι λίγο πιο ιδιαίτερη. Αλλά έχω διδάξει και δημιουργική γραφή και εκτός αστρολογίας, απλά, είπα να το διανθίσω με το brand μου. Και έχω κάνει και Dj sets –δύο μέχρι στιγμής– που είναι υπό το όνομα «Comrastro». Οπότε, είναι κάτι… το «Comrastro», το brand, είναι ένα, εγώ είμαι μία, αλλά έχει πολλαπλές χρήσεις. Και αυτό το λέω γιατί όταν ήμουνα… Μέχρι, βασικά, το 2021 με ’22, αυτό που είχα καταβροχθίσει σαν success story, ήταν κάτι που έλεγαν πάρα πολύ οι Αμερικανίδες, ότι: «Άφησα τη φουλ τάιμ δουλειά μου και τώρα είμαι φουλ τάιμ αστρολόγα και κάνω μόνο αυτό». Που οι ΗΠΑ έχουν εντελώς διαφορετικό industry από τα δικά μας –συγγνώμη για το σαρδάμ– από το δικό μας. Και αυτό που συνειδητοποίησα είναι ότι όλο αυτό, με έβαζε κι μένα σε ένα narrative ότι, ξέρω ’γω, αυτό πρέπει να κάνω, ενώ εγώ μπορώ να κάνω δέκα χιλιάδες άλλα πράγματα, που δεν έχουν σχέση με αυτό το narrative, αλλά είναι δικό μου, είναι κάτω από την ομπρέλα του Comrastro. Οπότε, το να έχουμε μια περιοριστική πεποίθηση για το τι μπορούμε να κάνουμε και το πώς μπορούμε να το πλαισιώσουμε κάτω από την ταυτότητά μας, αυτό είναι κάτι που μας περιορίζει και δεν μας κάνει και καλό στην τελική. Και όχι μόνο επαγγελματικά, αλλά και στις σχέσεις και σε όλα.

Πολύ ωραία. Είσαι και μιας νέας γενιάς σε σύγκριση με το παρελθόν, που παλιά, νομίζω ότι οι άνθρωποι αυτό κάνανε μια φορά, το κάνανε σε όλη τους τη ζωή και ήταν ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, ίσως. Ενώ τώρα, μπορούμε να είμαστε λίγο πιο ευέλικτοι.

Ναι, μα οι boomers, έτσι μάθαιναν. Δηλαδή: «Έχω μια εργασία, μια δουλειά στο Δημόσιο», για παράδειγμα –πολύ σύνηθες φαινόμενο. Έπρεπε να την κάνεις σε όλη σου τη ζωή. Και όταν έρχονται μετά, ας πούμε, σ’ εμένα ή σε οποιοδήποτε άλλο άτομο και είναι σε φάση: «Γιατί εσύ δεν διορίζεσαι στο Δημόσιο;» και είμαι σε φάση: «Δεν θέλω αυτή ζωή, ρε φίλε! Να την κάνω τι;». Επειδή, υποτίθεται, είναι σταθερή –που και το σταθερό παίζει στο Δημόσιο, γιατί παίρνουν συμβασιούχους κυρίως πλέον, δεν παίρνουν άτομα μόνιμα. Δηλαδή, παίρνουν για εξάμηνα, για τρίμηνα… Επίσης, παίζουν –και αυτό, βέβαια, δεν το λένε οι boomers, γιατί δεν τους συμφέρει– ότι με τις αλλαγές των κυβερνήσεων, μετακινούν υπαλλήλους, κάποιους υπαλλήλους, νομίζω, τους δίνουν πόδι και βάζουν τους δικούς τους. Αλλά αυτά δεν θα τα πούνε.

Θέλω τώρα να μου πεις για την ιδιότητά σου λοιπόν, για τη μία από τις ιδιότητες σου, ως αστρολόγος. Πώς ξεκίνησε αυτό το ενδιαφέρον, πώς εξελίχθηκε και πώς έχεις βρεθεί τώρα –νέα πολύ που είσαι– να έχεις αυτή την ιδιότητα και αυτό το επάγγελμα;

Θα σου πω. Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ η αστρολογία. Δηλαδή, βασικά, διάβαζα τις στήλες με τα ζώδια στα περιοδικά, γιατί διάβαζα πολλά περιοδικά, ήμουν πολύ νέρντουλο –και τώρα είμαι– και μου άρεσε όλη αυτή η αφήγηση που είχανε. Και ο πατέρας μου, τότε, έπαιρνε και περιοδικά, «Άστρα και Όραμα» –και αυτά τους είχα ρίξει ένα βλέφαρο. Και γενικά, ο πατέρας μου ασχολιόταν πάρα πολύ με τα ζώδια –δεν θα πω με την αστρολογία, με τα ζώδια θα πω, γιατί του άρεσε να μιλάει για τα ζώδια. Και ενώ υπήρχε μια σύγκρουση στο σπίτι μου. Δηλαδή, η μαμά μου ήταν σε φάση ότι: «Ωραία, όμως αυτά δεν είναι ρεαλιστικά», ο πατέρας μου ήταν σε φάση: «Ά[00:05:00]σ’ την, μωρέ, είναι της φαντασίας. Είναι καλό για τη φαντασία της, είναι καλό γι’ αυτό…». Τέλος πάντων, μετά, όταν ήμουνα μεγαλύτερη, στα early 20s μου, που ήταν πολύ χαρακτηριστική η χρονιά, στα είκοσι ένα μου, το 2017, απέκτησα μια φίλη, η οποία ασχολιόταν και με αστρολογικούς χάρτες. Μάθαινε από το Tumblr πάρα πολλά πράγματα –δεν το κρίνουμε, γιατί κι αυτό μέσο είναι. Μου λείπουν οι εποχές του Tumblr –συγγνώμη, παρένθεση. Και τέλος πάντων, μου έλεγε για τους αστρολογικούς χάρτες και έμαθα. Και μετά, στην πρώτη μου δουλειά μετά το πτυχίο, μια συναδέλφισσα μου είχε βγάλει τον χάρτη και ήμουνα σε φάση «Ωραία! Επιτέλους, ξέρω πράγματα και μου αρέσει αυτό. Γιατί μου αρέσει; Γιατί μπορώ να τα συζητάω». Και μετά, θυμάμαι ότι ήταν και η έξαρση, στο queer, της αστρολογίας, που βοηθούσε πάρα πολύ, ότι μιλούσες για το ζώδιό σου πιο εύκολα. Οπότε, είχα εξασκηθεί και διάβαζα πάρα πολύ τους χάρτες των άλλων –στα πάρτι, εδώ, εκεί… Και κάποια στιγμή, βρέθηκα στα γενέθλια μιας γνωστής μου και της διάβασα τον χάρτη και μου λέει: «Το ’χεις πάρα πολύ, να το κάνεις επάγγελμα». Τότε, ήταν μια φάση που δεν εργαζόμουν πια σε μια δουλειά γραφείου που έκανα, και τελείωνα το μεταπτυχιακό μου. Και ήμουν λίγο σε φάση: «Έχω βαρεθεί» –όχι: «Έχω βαρεθεί» ακριβώς, αλλά: «Δεν μπορώ άλλο αυτά που έχω κάνει ήδη. Δηλαδή, νιώθω ότι κάτι πρέπει να αλλάξει». Και τότε, περνούσανε και οι διαπροσωπικές μου σχέσεις, έτσι, ένα περίεργο roller coaster και δεν ήμουν καλά. Οπότε, αυτό με βοήθησε γιατί εγκαθίδρυσα τη δικιά μου ταυτότητα. Και έτσι, το 2019, όταν ήμουν εκεί, στα είκοσι τέσσερά μου –1η Οκτωβρίου συγκεκριμένα– άνοιξα το «Comrastro». Γιατί είδα ότι αυτό είναι που θέλω να κάνω, αλλά δεν το είχα στο νου μου ότι θα είναι κάτι που θα το κάνω αποκλειστικά επαγγελματικά. Το είχα στο νου μου ως ένα side hustle, και αυτό το side hustle θα με συντρόφευε σε κάποια corporate εργασία –γιατί τέτοια είχα σαν φιλοδοξίες πριν τον κόβιντ. Και μετά, πλάκωσε ο κόβιντ, που με βρήκε εμένα στο Ταλίν της Εσθονίας. Έκανα το Erasmus μου εκεί, Erasmus πρακτική. Και επειδή το μουσείο ήταν κλειστό –αυτό που δούλευα δηλαδή– για κάποιο διάστημα, λόγω του κόβιντ, λόγω κυβερνητικών περιορισμών, είχα πολύ χρόνο για τον εαυτό μου και είπα: «Τι θα κάνω; Τι θα κάνω; Θα εξελίξω το “Comrastro”». Και όταν γύρισα στην Ελλάδα, έλεγα: «Αυτό θέλω να κάνω». Βέβαια, αυτό δεν ήταν και απόφαση που βρήκε όλους γύρω μου σύμφωνους, γιατί άκουσα πάρα πολύ το: «Ωραία, ρε Ιωάννα, αλλά να βρεις και μια παρτ τάιμ δουλειά». «Ωραία, ρε Comrastro, αλλά θα βγάζεις λεφτά από αυτό;» Και όλο αυτό, με είχε πλακώσει συναισθηματικά. Που βέβαια, μπορεί να γινόταν και από άγνοια. Και απλά, συνειδητοποίησα ότι αυτό το πράμα με καλεί όταν έγινε η δεύτερη καραντίνα. Και η δεύτερη καραντίνα ήταν σε φάση: «Πού να ψάξεις, μωρή, για παρτ τάιμ δουλειά; Πού, δηλαδή; Όλα είναι κλειστά. Θα στέλνεις “Μετακίνηση 6” και θα πηγαίνεις; Θα έχεις αυτά τα χαρτιά;» –που υπέγραφαν τότε. Οπότε, ουσιαστικά, με διάλεξε. Και δεν θα το κρύψω, πέρασα πολύ αυτό το ζήτημα, το: «Τι κάνω τώρα; Μήπως να βρω ένα παρτ τάιμ γιατί θέλω να βγάζω περισσότερα χρήματα;» Και απλά, με πήγε από μόνο του. Γιατί κάθε φορά που έλεγα: «Μήπως και;» κάτι γινόταν και το σύμπαν μου έλεγε: «Όχι, εδώ καλά είσαι, κούκλα μου». Επίσης, να πω ότι είμαι αυτοδίδακτη. Δεν έχω πάει σε σχολείο. Οπότε, διάβαζα, διάβαζα, και ακόμα διαβάζω.

Αυτό ήθελα να σε ρωτήσω, για την καθημερινότητά σου. Στην καθημερινότητά σου θα είναι το να διαβάσεις για την αστρολογία;

Ναι. Τουλάχιστον, φροντίζω κάθε μέρα να καταναλώνω έστω και λίγο spiritual περιεχόμενο. Να είναι ένα podcast; Να είναι κάτι ευρύτερο spiritual; Να είναι ένα βίντεο στο Youtube; Για να κρατάω την πίστη μου –γιατί και η πίστη, γυμναστική είναι. Αλλά η καθημερινότητά μου είναι και λίγο πιο μικρά, άχαρα πράγματα, τύπου: «Γύρισε αυτό το βίντεο για το Youtube, μόνταρέ το, κάνε αυτό, κάνε εκείνο…» Είναι μικρές διαδικασίες, τις οποίες τώρα μαθαίνω να τις οριοθετώ και να λέω: «Τόσο χρόνο θα ξοδέψω σε αυτό». Γιατί στο τέλος, είναι το σημαντικό να περνάς χρόνο –εκτός από τα ραντεβού που έχω– που να λες ότι: «Έκανα κάτι creative». Και δεν σου λέω να δημιουργείς κάτι καινούριο κάθε μέρα, γιατί αυτό είναι λίγο δύσκολο, αλλά ότι έδωσα και χώρο και χρόνο στον εαυτό μου να μην κάνω μόνο αυτές τις διαδικασίες, που χρειάζονται, αλλά έκανα και πράγματα fun. Και τώρα, είμαι λίγο, αυτή φάση της ζωής μου που λέω: «Ωραία, να βγάλω λεφτά, γιατί λεφτά μπορώ[00:10:00] να βγάλω και θα βγάλω και βγάζω». Αλλά, ποιο είναι το ζήτημα; Να μην κάνω –εφόσον έχω επιλέξει ένα επάγγελμα– να μη βγάζω λεφτά που να είναι σε φάση αγγαρεία, «Πωπώ!» και άχαρα, αλλά να είναι και λίγο fun αυτό. Δεν σου λέω… Τα λεφτά, εντάξει, μπορούν να χρησιμεύσουν σε fun, αλλά δεν είναι μόνο μόνο fun. Είναι και ότι πρέπει να αφιερώσεις και κάποιον χρόνο και κάποιον ιδρώτα. Αλλά λέω: «Αν είναι για τις πέντε ώρες ιδρώτα να αφιερώσω, οι άλλες –ξέρω ’γω– πέντε να είναι fun, ας είναι αυτό που είναι». Γιατί αλλιώς, δεν βγαίνει. Και έχω και την επιλογή να κάνω fun πράγματα ακόμα, και δημιουργικά. 

Πολύ ωραία. Και η αστρολογία είναι κάτι που σου δίνει fun;

Ναι, και τα ταρώ αντίστοιχα, και όλα όσα κάνω και στηρίζονται στην αστρολογία.

Και ήθελα να σε ρωτήσω για τους ανθρώπους που σε προσεγγίζουν, που θέλουν να τους διαβάσεις τον χάρτη τους, να τους κάνεις προβλέψεις, για τα ραντεβού, αυτά που ανέφερες πριν.

Λοιπόν, όσον αφορά τα ραντεβού. Καταρχάς, αυτό κάνω τρία χρόνια, έχω ένα experience. Αυτό που θα ’θελα να πω, είναι ότι είναι λογιών λογιών. Υπάρχουν άτομα που δεν ξέρουν αστρολογία και κάπως θέλουν να μάθουν μέσω του reading. Είναι κάποια άτομα που ενδιαφέρονται για το προβλεπτικό κομμάτι, που αυτό είναι πολύ σύνηθες στην Ελλάδα. Γιατί στην Ελλάδα, νομίζουμε ότι η αστρολογία είναι μόνο οι προβλέψεις. Και σιγά σιγά το πάμε λίγο στο πιο εσωτερικό και τα λοιπά. Αλλά αυτό, δίνει και μια ευκολία κιόλας, σε εμάς που είμαστε creators, γιατί λέμε: «Ωραία, θέλουν προβλέψεις, αλλά θα βάλουμε τις γνώσεις μέσα και από τα άλλα ψυχολογικά». Να πω ότι αυτό που ενδιαφέρει πολύ κόσμο είναι τα ερωτικά, γιατί είμαστε μια μεσογειακή χώρα, που τα γκομενικά μας ενδιαφέρουν και καλά κάνουμε, εντάξει. Ο έρωτας είναι ωραίο πράγμα. Και σε δεύτερη φάση, είναι τα επαγγελματικά που, εντάξει, πιστεύω δεν παύουν ποτέ να σε ενδιαφέρουν τα επαγγελματικά. Και τα ερωτικά, γιατί ο έρωτας, κάτι που δεν συνειδητοποιεί πολύς κόσμος –και δεν το λέω για τους πελάτες που μου έχουν έρθει– είναι ότι ο έρωτας είναι ο έρωτας με το έργο σου. Δεν είναι μόνο με τους ανθρώπους ή με τις σάρκες ή whatever. Τώρα, από κει και πέρα, έχω παρατηρήσει ότι, επειδή ξεκίνησα με αρκετά χαμηλές τιμές, έχει αλλάξει πάρα πολύ το κοινό μου, οι άνθρωποι που μου έρχονται, γιατί εγώ αποφάσισα ότι θέλω να βάλω ένα όριο και να πληρώνομαι με όσο πιο decent τρόπο μπορώ. Και ειδικά τώρα, στον πληθωρισμό, δεν υπάρχει πισωγύρισμα, γιατί κάπως πρέπει να ζήσουμε. Και έχει τύχει να έχω και readings τα οποία με άφηναν, ας πούμε… Όχι σε ανικανοποίητο, αλλά ήμουν σε φάση… Όχι δεν μου προσφέραν τίποτα, αλλά ήμουν σε φάση: «Οκέι, ναι. Δεν… Ήταν μια Τρίτη πρωί». Και υπάρχουν και readings στα οποία έχω περάσει πραγματικά καλά και έχω μάθει πράγματα. Γιατί, καλώς ή κακώς, οι αστρολόγες και οι ταρωρίχτρες και ό,τι κάνω, μαθαίνουμε από τον κόσμο που παρατηρούμε και μιλάμε. Γιατί, πώς νομίζεις ότι πολλοί που διαβάζουν χάρτες –πολλοί αστρολόγοι– θα σου πουν κάτι πολύ διαφορετικό για κάποιο αστρολογικό placement, π.χ., για τον Ερμή στην Παρθένο; Γιατί θα δουν πώς συμπεριφέρονται οι πελάτες τους. Και μετά, είναι κι η παρατήρηση στον έξω κόσμο. Πώς αλληλεπιδρά, για παράδειγμα, μία Σελήνη στους Διδύμους σε ένα μπαρ; Το βλέπεις. Πιάνεις το θεωρητικό σου πλαίσιο και παρατηρείς. Οπότε, είναι μια απίστευτη πηγή wisdom. Από κει και πέρα, αυτό που θα ήθελα να τονίσω –που το ’χουν και στο εξωτερικό αλλά στην Ελλάδα, νομίζω, ότι είμαστε λίγο χειρότεροι– είναι ότι πολλά άτομα –βέβαια, αυτό ισχύει πιο πολύ για τα ταρώ, αλλά είναι και για την αστρολογία– πιο πολύ θέλουν να κατασκοπεύσουν ένα άλλο άτομο. Κι εγώ, ας πούμε, στην αστρολογία, δεν μπορώ να πάρω στοιχεία τρίτου ατόμου σε μια πρόβλεψη και να βγάλω πρόβλεψη για ένα τρίτο άτομο. Σε συναστρία το κάνω –κάπως χαριστικά, βέβαια, το ότι παίρνω στοιχεία τρίτου ατόμου. Στο εξωτερικό π.χ. θα σου έλεγαν: «Θέλουμε συγκατάθεση». Αλλά εδώ είμαστε πιο μικρή βιομηχανία, οπότε πρέπει να κάνουμε τους συμβιβασμούς μας. Να πω ότι… Π.χ. στις ΗΠΑ το λένε: «Θέλω συγκατάθεση». Αλλά στις ΗΠΑ είναι τεράστια βιομηχανία.

Δηλαδή ότι αν πάει μια γυναίκα να ρωτήσει για τον άντρα της, πρέπει να πάρεις συγκατάθεση από τον άντρα;

Ναι. Εκτός κι αν υπάρχει και η λύση της ωριαίας αστρολογίας, που ορίζει κάποια πράγματα από τον χάρτη σου, για να μπορείς να βρεις με βάση τον χάρτη σου και τα νέα που μπορεί να μάθεις από τρίτο άτομο. Αλλά εγώ δεν θέλω ντετέκτιβς, τύπου: «Ο άντρας μου, να τον παρακολουθούμε» και τα λοιπά. Πηγαίνετε σε ντετέκτιβ ή βάλε τον σκύλο μου, που είναι και ντετέκτιβ.

Οπότε, έχεις και τέτοιες περιπτώσεις. Τα ηλικιακά γκρουπ τα οποία βλέπεις ότι συνήθως σε πλησιάζουν;

Εμένα, το main ηλικιακό γκρουπ στο οποίο νιώθω ότι απευθύνομαι, είναι είκοσι πέντε έω[00:15:00]ς, θα πω, πενήντα –δεν θα πω σαράντα πέντε. Κυρίως μεγαλύτεροι millennials και άτομα που είναι γεννημένα στα ’80s, ’90s. Και οι boomers. Πολλές φορές μου έρχονται άτομα που είναι γεννημένα, ξέρω ’γω, και στη δεκαετία του ’60, αλλά είναι σε μικρότερο ποσοστό. Και ένα ακόμα πιο μικρό ποσοστό είναι τα άτομα δεκαοχτώ ως είκοσι τέσσερα, γιατί είναι εντελώς διαφορετική γενιά, με εντελώς διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας. Και με άλλα τιμολόγια, έτσι; Γιατί η αλήθεια είναι ότι η νέα γενιά έχει μάθει σε πιο χαμηλά εισοδήματα από ό,τι η δικιά μας, οι millennials.

Οπότε, εννοείς ότι είναι και μικρότερη η αμοιβή που παίρνεις σε νεαρότερα άτομα;

Όχι. Έχω την ίδια αμοιβή για όλα. Δεν είναι να κάνεις παζάρια, εκπτώσεις ή οτιδήποτε. Εντάξει, εκπτώσεις για χάρη, ας πούμε, του μάρκετινγκ, για να πάρεις και λίγο παραπάνω τα Χριστούγεννα, ναι, μπορείς να το κάνεις. Αλλά δεν θα δώσω διαφορετική έκπτωση, ας πούμε, σε ένα άτομο που είναι μικρότερο, γιατί το θεωρώ άδικο. Ό,τι ηλικία και να έχεις, εγώ κάνω μια συγκεκριμένη εργασία που χρειάζεται αυτές τις εργατοώρες.

Πόσες ώρες σου χρειάζεται εσένα για να κάνεις το reading, πάνω κάτω;

Εξαρτάται. Με τους χάρτες είμαι πιο γρήγορη. Δηλαδή, αυτό μπορεί να είναι μια ώρα η κλήση, αλλά να είναι μία-μιάμιση ώρα για να βγάλω –εξαρτάται και τον χάρτη κιόλας. Κάποιοι βγαίνουν πιο εύκολα, κάποιοι πιο δύσκολα. Η πρόβλεψη, τουλάχιστον αυτή, θέλει μία ώρα να τη βγάλεις. Και εννοείται, και άλλη μια ώρα να την πεις –καμιά φορά είναι και μισάωρο-σαρανταπεντάλεπτο, ανάλογα το άτομο που έχω απέναντί μου. Και… τι άλλο ήθελα να πω; Και πραγματικά, εξαρτάται το reading. Συναστρία, εντάξει. Είναι λίγο πιο γρήγορη για μένα, γιατί, δεν ξέρω, νιώθω ότι έχω και μια κλίση προς τις ανθρώπινες σχέσεις και κάποια πράγματα τα καταλαβαίνω λίγο πιο γρήγορα και πιο περιεκτικά. Και το θέμα είναι –ειδικά στην αστρολογία– να μάθεις να εργάζεσαι πιο γρήγορα και πιο έξυπνα, χωρίς αυτό να υποβαθμίσει τις γνώσεις σου. Γιατί όσο παίρνεις γνώσεις, τόσο πιο γρήγορα βγαίνουν κάποια πράγματα.

Όσον αφορά τις προβλέψεις σου;

Ναι, ναι. Όχι τύπου, γρήγορα, σε χρονικό διάστημα τύπου, αυτό που θα έβγαινε σε ένα μήνα, θα βγει σε έξι μέρες. Αλλά γρήγορα, τύπου: «Έχω αυτή τη γνώση. Δεν χρειάζεται να το σημειώσω πάλι αυτό. Αφού το ξέρω, μπορώ να το πω».

Και υπάρχει περισσότερη πύκνωση ανάλογα με την εποχή του χρόνου; Γιατί κάτι ανέφερες πριν, ότι τα Χριστούγεννα, ας πούμε, μπορεί να έχεις περισσότερες προβλέψεις ή να σου ζητάνε περισσότερο;

Ναι, για μένα οι ημερομηνίες, βασικά, οι μήνες που έχει την περισσότερη αιχμή –σ’ εμένα τουλάχιστον– είναι Χριστούγεννα, προς Χριστούγεννα –ειδικά, όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα–, Γενάρης –γιατί πολλά άτομα μπορεί να πληρωθούν λίγο μετά και να δουν τι θα κάνουν με το δώρο τους και τα λοιπά. Και έχω δει ότι εξαιρετικά προσφιλές σε [Δ.Α.] –βέβαια, κυρίως σε ταρώ– είναι ο Ιούλιος. Μάλλον εκεί πέρα όλοι έχουν καλοκαιρινές ορμόνες, γιατί πολύ για τα ερωτικά μου έρχονται για τον Ιούλιο. Δεν το κρίνω. Καλά κάνουν. Και τα ερωτικά είναι valid.

Εσύ πριν μου ανέφερες ότι η διατύπωση ότι: «Πιστεύω στην αστρολογία» που κυκλοφορεί πολύ –αν πεις κάτι για τα άστρα, θα σου πουν, «Πιστεύεις στα αστέρια; Πιστεύεις στην αστρολογία;»– είναι κάτι που δεν σε αντιπροσωπεύει.

Όχι, γιατί το: «Πιστεύω κάπου» μπορεί να σημαίνει: «Πιστεύω σε μια θρησκεία», «Πιστεύω σε ένα δόγμα». Η αστρολογία δεν θέλει να γίνει θρησκεία. Και αυτό είναι γιατί όταν λέμε, για παράδειγμα: «Πιστεύω στον ορθόδοξο χριστιανισμό», είναι ότι πιστεύει σε μια συγκεκριμένη σχολή που αντιπροσωπεύεται από τον χριστιανισμό, από τη σφραγίδα του χριστιανισμού. Οι αστρολόγοι έχουμε αρκετές σχολές, έχουμε διάφορα συστήματα, έχουμε διαφορετικές εκφάνσεις. Οπότε, το να λες: «Πιστεύω» σε κάτι τέτοιο, είναι λίγο σαν να αμφισβητείς ότι υπάρχουνε και διάφορες σχολές. Π.χ., δεν θα πεις –που και η Κοινωνιολογία, για παράδειγμα, έχει σχολές: «Πιστεύω στην Κοινωνιολογία», γιατί θα γελάν και οι πέτρες μαζί σου.

Αλλά για σένα είναι κάτι το οποίο είναι καθοριστικό για τη ζωή σου; Δηλαδή, αν δεις ότι, σύμφωνα με τη δική σου ανάγνωση, τα αστέρια αυτή την περίοδο λένε αυτό, εσένα είναι κάτι που θα σε επηρεάσει; Είναι κάτι που θα το κοιτάξεις πριν πράξεις;

Προφανώς. Γιατί υπάρχουν, ας πούμε, περίοδοι –π.χ., στον ανάδρομο Ερμή δεν μπορείς να βγάλεις κάτι καινούριο. Θα φας τα μούτρα σου ή, αν είναι να το ξεκινήσεις, δεν θα είναι… οι προσδοκίες σου δεν θα πραγματοποιηθούν ακριβώς. Οπότε, θέλει ανοιχτότητα εκεί. Την αστρολογία την συμβουλευόμαστε για να δούμε πότε μπορούμε να κάνουμε κάτι, πότε όχι, πότε θα δυσκολευτούμε, πότε θα είναι λίγο καλύτερα. Όμως, δεν είναι ότι θα ξυπνήσω κάθε μέρα και θα δω τις διελεύσεις μου και θα δω, ας πού[00:20:00]με, πώς κινούνται οι πλανήτες για μένα. Είναι ελεύθερη βούληση. Δηλαδή, μπορείς να κάνεις κάτι πάνω στον ανάδρομο Ερμή, να ξεκινήσεις μια σχέση, και αυτό μπορείς να το κάνεις, ακόμα κι αν αποτύχει, μπορείς να το κάνεις. Παρόλο που μπορεί να σου πω εγώ: «Δεν συνιστάται. Άσ’ το, μετά». Ή τουλάχιστον, να έχεις το mindset ότι μπορεί να μην είναι η μεγάλη ευκαιρία που νόμιζες, γιατί θα αναθεωρήσεις.

Βλέπεις ότι οι άνθρωποι που σε ακολουθούν στα σόσιαλ μίντια ή σου ζητάνε την πρόβλεψη, θεωρείς ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί με εμμονικό τρόπο να τα παρακολουθούν;

Κατά πάσα πιθανότητα, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Και υπάρχουν άνθρωποι που είναι σε φάση: «Ό,τι καθορίσουν τα αστέρια ή τα ταρώ, αυτό είναι η μοίρα μου». Όχι «η μοίρα μου» με την έννοια ότι: «Γι’ αυτό γεννήθηκα, γι’ αυτό ήρθε η ψυχή μου σ’ αυτή τη γη». Αλλά τύπου ότι: «Αυτό θα γίνει σε τόσες μέρες. Δεν δέχομαι κάτι άλλο». Κι αυτό, εμένα με φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση. Γιατί; Γιατί εγώ σου φέρνω κάποιες προβλέψεις, κάποιες πιθανότητες. Αν εσύ είσαι σε φάση: «Ναι, αυτό θα γίνει», είναι σε φάση ότι: «Κάτσε λίγο. Εσύ μπορεί να έχεις και ελεύθερη βούληση, ρε φίλε». Δεν είναι έτσι: «Γεια σας, ήρθα. Όλα είναι προδιαγεγραμμένα», γιατί έχεις κι εσύ ελεύθερη βούληση και εσύ έχεις ρόλο στα πράγματα και όταν μου λες κάτι τέτοιο, παθητικοποιείσαι. 

Και βλέπεις πολλούς ανθρώπους να παθητικοποιούνται μέσω αστεριών ή χαρτιών ή ταρώ;

Ευτυχώς, όχι τόσο στο δικό μου κοινό. Αλλά μπορώ να το φανταστώ για άλλα ακροατήρια, άλλων creators. Ή τουλάχιστον, εγώ δεν δίνω τόση σημασία σε αυτή την παθητικοποίηση. Φροντίζω, επειδή όλα αυτά είναι ενέργεια και άμα έχεις εσύ μια ενεργεια Χ καλή, θα σου έρθει και καλή ενέργεια. Και επίσης, επειδή οι αρνητικές σκέψεις φέρνουν αρνητικά αποτελέσματα, αν κάθεσαι και σκέφτεσαι: «Πωπώ! Θα μου έρθουν όλοι οι χάλια άνθρωποι», όλοι οι χάλια άνθρωποι θα σου έρθουν. Το «χάλια άνθρωποι», το λέω σε φάση, οι άνθρωποι που δεν θα εκτιμήσουν ακριβώς την εργασία σου, που θα θέλουν εμμονικά κάποια πράγματα που δεν είναι σωστά. Επίσης, ακόμα και τώρα μπορεί να μου τύχουν κάποια αντιπαραδείγματα –για να το ονομάσω έτσι. Το θέμα είναι ότι όταν σου προκύπτει κάτι τέτοιο, λες: «Ωραία, γιατί αυτός, σε αυτή τη φάση της ζωής μου, ενώ έχω ξεπεράσει πράγματα, μου ξανάρχεται;» Και αυτό είναι για να μάθεις κάτι για τη δικιά σου την αξία. Ή να το ξαναμάθεις. 

Και όταν λες ότι υπάρχουν οι άνθρωποι οι οποίοι είναι πιο εύκολο να διαβάσεις τον χάρτη τους από άλλους που είναι πιο δύσκολοι, πώς ακριβώς το εννοείς;

Λοιπόν, εγώ, ο τρόπος που εργάζομαι, το πρώτο πράγμα που παρατηρώ σε ένα χάρτη είναι αν έχει πολλούς πλανήτες… ή έχει πολλούς πλανήτες σε έναν οίκο ή σε ένα ζώδιο. Και αυτό, συνθέτει ένα πάτερν, ένα μοτίβο, γιατί αυτό λέγεται «stellium», «πολυαστρία», και αυτό εξηγεί πάρα πολύ ποιο είναι το θέμα της ζωής ενός ατόμου, πού πρέπει να επικεντρωθώ. Άλλα άτομα δεν έχουν πολυαστρίες, αλλά μπορεί να έχουν άλλα πράγματα. Μπορεί π.χ. να έχουν, ξέρω ’γω, πολλούς πλανήτες στην 8η μοίρα ενός ζωδίου, ακόμα και σε διαφορετικά ζώδια. Είναι το πώς βγαίνει. Δηλαδή, αυτό είναι τελείως διαισθητικό. Υπάρχουν χάρτες που λένε ιστορίες –που όλοι οι χάρτες λένε ιστορίες. Κάποιες είναι λίγο πιο εύκολες, κάποιες λίγο πιο δύσκολες. Τις δεχόμαστε όλες.

Ιστορίες του παρελθόντος ή του μέλλοντος; Ή και των δύο;

Εγώ επικεντρώνομαι πιο πολύ στο παρόν, γιατί υπάρχει αυτή η πολύ καταστρεπτική –οκέι, βαριά λέξη– αντίληψη που έχουμε στην Ελλάδα ότι: «Θα σου πω τον χάρτη και θα σου πω ότι, με βάση τον χάρτη σου, θα κάνεις πέντε παιδιά». Μπορείς να κάνεις μικροπροβλεψούλες μέσω του χάρτη, αλλά πρέπει να ακολουθήσεις τις διελεύσεις ενός ατόμου και τις προόδους για να δεις πού βρίσκεται και τι θα κάνει στο συγκεκριμένο κομμάτι της ζωής του. Δηλαδή, δεν είναι αυτό το: «Κάτσε να σου διαβάσω την παλάμη, να σου πω τη μοίρα σου», που δεν ξέρω κατά πόσο –επειδή δεν ξέρω να διαβάζω παλάμες– κατά πόσο είναι αυτό εφικτό.

Εσένα, όταν είπες στους γονείς σου, στην οικογένειά σου, στους φίλους σου ότι: «Θα το επιχειρήσω αυτό», σου είπαν: «Τι πας να κάνεις;» –πέρα από το οικονομικό– αλλά και: «Ποιος το πιστεύει αυτό;» Γιατί λένε τέτοια πράγματα, δεν λένε; «Μα ποιος τα πιστεύει αυτά;»

Θα σ’ το πω πολύ απλά. Κάποιους φίλους που είχα, που ήταν λίγο: «Τι πας να κάνεις;» και «Δεν νομίζω να πετύχει» και τα λοιπά, δεν είναι και στη ζωή μου τώρα. Και όχι μόνο γι’ αυτό. Γιατί συντίθενται και άλλα πράγματα, που λες: «Γιατί είχα χρόνο με αυτό το άτομο;» Ευτυχώς, το φιλικό μου περιβάλλον είναι αρκετά υποστηρικτικό. Υπήρχαν άτομα στο φιλικό μου περιβάλλον που ήταν σε φάση: «Εντάξει, μπορεί αυτό να μην πετύχει τόσο» ή ξέρω ’γω: «Βρες και κανένα παρτ τάιμ» –το οποίο είναι legit να το πεις, αλλά εξαρτάται και το άτομο. Άλλο να σ[00:25:00]’ το λέει ένα άτομο εργατικής τάξης, και άλλο να σ’ το λέει ένα άτομο με το φουλ ταξικό προνόμιο, που δεν είναι και προσγειωμένο κιόλας. Δηλαδή, κάτσε λίγο. Αλλά ναι, γενικά, είχα στήριξη σε αυτό το κομμάτι. Απλά, με το οικονομικό έχω ακούσει ότι: «Ναι, και πώς θα βγάζεις χρήματα;» Γιατί δεν το έχουμε μάθει στην Ελλάδα αυτό. Δεν έχουμε μάθει τόσο ότι οι αστρολόγοι παίρνουν για προσωπικές προβλέψεις και για συνεδρίες και το ένα και το άλλο. Το ’χουμε λίγο ότι θα βγουν στην τηλεόραση. Μια κυρία στο πάρκο σκύλων που πηγαίνω –καλά να ’ναι η γυναίκα, δεν έχω κάτι μαζί της– μου έλεγε: «Δηλαδή, εσύ μπορείς να δουλέψεις μόνο στην τηλεόραση;» Και αυτό, κρίντζαρα. Αλλά εντάξει, είναι και άτομα άλλης γενιάς, οπότε, καταλαβαίνω γιατί μπορεί να μη γνωρίζει.

Εσύ, όμως, δουλεύεις περισσότερο με το τηλέφωνο; Πώς δουλεύεις;

Προτιμώ να μη δίνω τον αριθμό μου έτσι απλά, γιατί υπάρχουν… Δεν ξέρεις σε τι άνθρωπο μπορεί να μπλέξεις και πόσες φορές θα σε παίρνει τηλέφωνο. Αλλά εργάζομαι πολύ με βιντεοκλήσεις, στέλνω ηχητικά μηνύματα, κάποια readings στα ταρώ τα έχω σε γραπτά. Μπορώ να τα στείλω και σε γραπτά. Τις αστρολογικές προβλέψεις, δυστυχώς, όχι πια, γιατί μου παίρνουν πάρα πολλή ώρα και δεν νιώθω ότι γίνομαι τόσο αποδοτική όσο θα ήθελα. Ενώ αν μιλάω, είναι λίγο διαφορετικό. Επίσης, εντάξει, αν κάποιο άτομο θέλει δια ζώσης, πάντα υπάρχει κι αυτό το ενδεχόμενο. Δηλαδή, σε άτομα π.χ. που το e-banking είχε πρόβλημα, πήγα και έκανα το ραντεβού από κοντά, αλλά προτιμώ την άνεση του σπιτιού μου, γενικά. Αλλά, αν κάποιο άτομο θέλει από κοντά, εννοείται, είμαι ανοιχτή. Χρειάζεται ανοιχτότητα, γενικά, στα πάντα. Τηλέφωνα; Μόνο, αν είναι το viber, αν θεωρούμε το viber.

Ναι, μόνο από… Ναι, κατάλαβα. Θα πας, δηλαδή, εύκολα σε κάποιο σπίτι που μπορεί να καλέσουν και να μην ξέρεις;

Σε σπίτια δεν πηγαίνω. Προτιμώ να συναντιέμαι σε κεντρικά σημεία. Μπορεί να είναι ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης, πού ξέρω εγώ;

Λοιπόν, ήθελα να σε ρωτήσω επίσης, αν είχες κάποια είδωλα μικρή –ή ακόμα και τώρα– της αστρολογίας, τα οποία να σε έχουν επηρεάσει πολύ;

Λοιπόν, μικρή δεν είχα, γιατί διάβαζα τις στήλες με περιοδικά, έτσι, περιοδικά –ξέχασα το συντακτικό μου, υπέροχα! Αλλά τώρα, δεν θα πω «είδωλα», γιατί είναι λίγο βαριά λέξη, αλλά θα πω ότι εγώ, καταρχάς, δεν ταυτίζομαι εύκολα με άτομα από τον ελληνικό χώρο –αν και αυτό πάει να αλλάξει, γιατί βλέπω ότι έρχονται νέες γενιές αστρολόγων, νέα άτομα, πάμε να κάνουμε το «μπουμ» που έκαναν το ’19 με ’20 στις ΗΠΑ από αστρολόγους. Γιατί κάπως πρέπει να το ακολουθήσουμε κι εμείς αυτό. Αλλά αν μιλάμε τώρα για άτομα από την Ελλάδα, εντάξει, αγαπημένη συναδέλφισσα και μεντόρισσα –να το θέσω εντός εισαγωγικών– είναι η Αριάνα η Παπακώστα. Την έχω γνωρίσει και από κοντά μια φορά, τυχαία. Επίσης, θέλω να δώσω ένα πολύ μεγάλο shout out σε συνάδερφ@, και στον χώρο της αστρολογίας και των ταρώ, που μπορεί να μην έχουν ακριβώς την ίδια πλατφόρμα, το ίδιο ακροατήριο και τα λοιπά, αλλά θεωρώ ότι είμαστε, ας πούμε, καλό team. Δηλαδή, είναι η «Αθηνά Unicorn Astro» που έχουμε μιλήσει, έχουμε πει ωραία πράγματα και –πιστεύω– και αμοιβαία τροφοδοτικές συζητήσεις. Και είναι και η «Colorful Wind» –που και τις δύο τις λένε Αθηνές. Αυτή δουλεύει με ενέργειες πιο πολύ, δεν είναι, δηλαδή, στο κομμάτι της αστρολογίας. Γνωρίζει… Αλλά θεωρώ ότι είναι άτομα τα οποία πρέπει να ακούγονται παραπάνω. Και μετά, αν μιλάμε για εξωτερικού, εγώ λατρεύω τα κείμενα του «Alice Sparkly Kat». To «Alice Sparkly Kat» είναι ένα non-binary άτομο με ρίζες από την Κίνα, παιδί μεταναστών, και χρησιμοποιεί την αστρολογία για να μιλήσει για το postcolonialism και για τα θέματα του queer και έχει μια γραφή που, καμιά φορά, με κάνει να κλαίω –το οποίο είναι καλό, έχω Σελήνη στον Καρκίνο, πρέπει να κλαίω, παιδιά μου, δεν βγαίνει αλλιώς η δουλειά. Μετά, θεωρώ μια αξιόλογη συναδέλφισσα, που μου αρέσει ο τρόπος που τα λέει, δηλαδή, νιώθω ότι είναι σοβαρή επαγγελματίας και νιώθω πολύ ωραία, μου δίνει comfort, είναι η Rux –«Written the stars by Rux» θα τη βρούμε στο Youtube– που μου αρέσει αυτή. Είναι Υδροχοοάρα και είναι, έτσι, η αναλυτική Υδροχόος, που είναι και λίγο Goofy, ρε παιδί μου, και το σέβομαι πάρα πολύ αυτό. Μετά, είναι τώρα μια συναδέλφισσα που είναι στον χώρο των ταρώ, αλλά κάνει καμιά φορά και αστρολογικά podcasts. Αυτή είναι η Kloee Taylor, η οποία είναι απίστευτη. Μου αρέσει ο τρόπος που τα λέει. Αυτή, βέβαια, δεν κάνει προβλέψεις για ζώδια. Απλά, σου λέει, ρε παιδί μου, κάποια τιπς. Τον τελευταίο καιρό, μου αρέσει πάρα πολύ και η Alice Bell, που είναι μια αστρολόγα που επικεντρώνεται περισσότερο στις σχέσεις. Μου αρέσει ο τρόπος που μιλάει και αναφέρεται σε πράγματα. Είναι πολύ αναλυτικός και νιώθω ότι είναι relatable χωρίς να το προσπαθεί. Γιατί οι Αμερικάνοι νιώθουν πολλές φορές –όχι όλοι οι Αμερικανοί, εντάξει,[00:30:00] μη γενικεύουμε, αλλά πολλοί Αμερικανοί– νιώθουν την υποχρέωση να είναι relatable όλη την ώρα. Και αυτό είναι πολύ κουραστικό. Και σίγουρα υπάρχουν κι άλλα συνάδερφ@ τα οποία εκτιμώ και θαυμάζω. Αλλά τώρα λέω κάποια, έτσι, για να έχουμε-

[Δ.Α.] ναι, στο μυαλό.

Ναι.

Εσύ πριν ανέφερες… Επειδή ανέφερες και το θέμα των τάξεων, πιστεύεις ότι η αστρολογία έχει να κάνει με τις τάξεις;

Η αστρολογία μπορεί να πει πολλά πράγματα για το ταξικό. Και υπάρχουν και θέσεις, συγκεκριμένα, στον χάρτη, που μπορούν να δείξουν ταξικά πράγματα. Π.χ., έστω ότι κάποιο άτομο –τώρα, πιο προχωρημένη αστρολογική πληροφορία– έχει Πλούτωνα στον δεύτερο οίκο. Έχω δει πάρα πολλά άτομα με Πλούτωνα στον δεύτερο οίκο που κατάγονται από ταξικά προνόμια, αλλά κάνουν σαν να μην υπάρχει αυτό και δεν θέλουν να είναι γνωστά γι’ αυτό, για παράδειγμα. Είναι πολύ μεγάλο θέμα αυτό, το πώς νοείται το ταξικό.

Ναι, αλλά κιόλας, κυρίως, εννοώ από τον κόσμο που σε επισκέπτεται, που θέλουν να τους διαβάσεις τον χάρτη. Εάν βλέπεις μεγαλύτερη ζήτηση από άλλες, από πιο υψηλές ή από πιο χαμηλές τάξεις ή από μεσαία τάξη. Μπορείς να το χαρτογραφήσεις;

Εντάξει, πιο πολύ μου έρχονται άτομα που, φαντάζομαι, είναι εργατική τάξη. Δηλαδή, δεν είναι τίποτα πάμπλουτοι. Δεν έχω αναρωτηθεί, βέβαια, και πάρα πολύ γι’ αυτό. Δηλαδή, δεν ασχολούμαι με το τι είναι ταξικά το κάθε άτομο, εκτός κι αν, κάπως, το φέρει η κουβέντα και νιώθω ότι πρέπει να το φέρει η κουβέντα.

Εσύ, ας πούμε, πώς ονειρεύεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια από τώρα; Θα ήθελες να έχεις έναν χώρο –σαν μαγαζί να το πω, γραφείο;– στο οποίο να δουλεύεις εκεί, να δουλεύεις με άλλους ανθρώπους; Πώς ονειρεύεσαι το μέλλον;

Εντάξει, βασικά, είμαι ανοιχτή για το μέλλον. Δεν ονειρεύομαι χώρο, γιατί νιώθω ότι οι χώροι –ενώ τους αγαπώ– με περιορίζουν λίγο. Θέλω να είμαι και international, δεν θέλω να περιοριστώ στην Ελλάδα, και ο χώρος σε περιορίζει στη χώρα σου –που είμαστε μικρή αγορά κιόλας, οπότε, πόσο να κάνεις; Σίγουρα, θέλω να έχω συνεργαστεί με ωραίους ανθρώπους, με ανθρώπους που με βοηθάνε να βγάλω πράγματα, πλευρές μου. Θέλω να δω πόσα πράγματα creative μπορώ να κάνω και με την επωνυμία του «Comrastro» –και όχι μόνο σαν αστρολόγος, γιατί είμαστε πολλά πράγματα. Αλλά αυτό που ονειρεύομαι σε δέκα χρόνια και θέλω να είμαι, θέλω να είμαι με όσο καλύτερο mental health γίνεται, βασικά.

Στο οποίο σε βοηθάει αυτή η δουλειά;

Εντάξει, είναι, σίγουρα, πολύ καλύτερη για το mental health από άλλες εργασίες γραφείου που έκανα, γιατί εγώ δεν μπορώ να υπάρξω σε γραφείο εύκολα –και ειδικά στην ελληνική εργασιακή κουλτούρα, που πρέπει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά, ποιος είναι ο ρουφιάνος του γραφείου. Πόσο κακό αυτό; Αλλά… Τι ήθελα να πω; Υπάρχουν πράγματα τα οποία τα μαθαίνω να διαχειρίζομαι. Δεν είναι ότι όλα είναι εύκολα. Και burnout έχω πάθει και εργασιομανής είμαι –δεν θα πω ψέματα, παιδιά, ωροσκόπος Αιγόκερως, what can I do? Και σίγουρα, πολλές φορές είμαι και πολύ ανήσυχη για το κατά πόσο αυτό που κάνω θα υπάρχει με τη μορφή που υπάρχει και τι θα γίνει και πώς θα γίνει. Και πρόσφατα σταμάτησα να φοβάμαι ότι θα καταλήξω σε εργασία γραφείου πάλι, ότι θα είναι φαύλος κύκλος… Τώρα, για την ψυχική υγεία, εντάξει, είναι πράγματα… Ή καμιά φορά, μπορεί να με ιντριγκάρουν κάποιες επαφές με ανθρώπους πχ. Αλλά όσο μεγαλώνω και σκέφτομαι και συνειδητοποιώ πράγματα, νιώθω και πολύ καλύτερα, ότι ξέρω τι κάνω και ξέρω πώς να διαχειρίζομαι και να οριοθετώ. Και καμιά φορά προκύπτει και αυτόματα πλέον, ότι δεν θα ασχοληθώ, θα βάλω όρια σε αυτό. Δεν θα ψάξω πολύ τα μοτίβα του άλλου.

Όταν θα βγεις έξω, θα αναρωτηθείς τι ζώδιο είναι ο άλλος σε μια παρέα που θα βρεθείς με άτομα που δεν ξέρεις;

Εξαρτάται. Αλλά γενικά, επειδή το: «Μάντεψε τι ζώδιο είμαι», που το λέει πάρα πολύς κόσμος κι εμένα με ενοχλεί απίστευτα –εκτός και αν το κάνουμε σαν inside joke– είμαι σε φάση: «Ναι, θα βασιστώ σε ένα κάρο στερεότυπα που έχεις εσύ στο κεφάλι σου για να μαντέψω εγώ κάτι τέτοιο». Οπότε, κι αντίστοιχα εγώ φροντίζω να μην κάνω stereotyping άλλους ανθρώπους. Αν, βέβαια, τύχει να μου πουν κάτι πάρα πολύ χαρακτηριστικό και να το φέρει η κουβέντα, θα πω: «Α, κάτσε, Λέων είσαι; Γιατί αυτό μου ακούγεται πολύ λιονταρίστικο». Αλλά μπορεί να παίζουν κι άλλα ρόλο, π.χ., ότι δεν είναι Λέων αλλά έχει πολύ πέμπτο οίκο, που ο πέμπτος οίκος είναι του Λέοντα, παράδειγμα.

Αλλά εσένα σε ενοχλεί άμα σου λένε: «Μάντεψε τι ζώδιο είμαι»; 

Ναι, θα προτιμούσα, γενικά, να μη μου το λένε, γιατί δεν είναι σοβαρή ερώτηση να την κάνεις σε αστρολόγο.

Γιατί;

Γιατί αυτό που είπα, τα στερεότυπα. Δηλαδή, μου λες: «Ακολούθησε τα στερεότυπ[00:35:00]α που έχω εγώ στο μυαλό μου».

Ενώ θεωρείς ότι είμαστε κάτι πολύ πέρα από το...

Ναι. Αλλά εντάξει, βέβαια, δεν μπορώ να έχω και την απαίτηση να σκέφτεται όλος ο κόσμος με τον ίδιο τρόπο που σκέφτομαι εγώ, και κάποιοι άνθρωποι θα έχουν πάντα στερεότυπα.

Και ειδικά για ένα… –καλά, για όλα, βασικά. Ίσως και για την αστρολογία και άνθρωποι που δεν έχουν… Οι περισσότεροι δεν έχουν γνώση, γνώση στ’ αλήθεια.

Ναι, και να σου πω κάτι; Κι εγώ, ας πούμε, έχω κάποια στερεότυπα, π.χ. πρόσφατα, σε μια συζήτησή μου, συνειδητοποίησα ότι έχω κάποια στερεότυπα για τους καλλιτέχνες, ότι είναι πάρα πολύ φλου, άσχετ@ με τα deadlines, που δεν –πώς να το πω;– που δεν ίσχυαν. Οπότε, όλ@ μαθαίνουμε.

Σε αυτό το εργαστήριο που κάνεις δημιουργική γραφή με βάση τον αστρολογικό σου χάρτη-

Καταρχάς, διόρθωση. Δεν κάνω κανένα εργαστήριο, κάνω ιδιαίτερα μαθήματα, αλλά μπορείς να συνεχίσεις. Ναι, απλά, το λέω για να μη βγει λάθος η πληροφορία.

Ωραία, τι ακριβώς είναι αυτό που κάνεις στα ιδιαίτερα;

Λοιπόν, παίρνω τον αστρολογικό σου χάρτη. Υπάρχουν διάφορα σύμβολα, που αντιπροσωπεύουν μοίρες ζωδίων και είναι τα sabian symbols. Σε βάζω να γράφεις σύντομες ιστορίες ή κείμενο συνειρμικό… Ασχολούμαι με τις συγχρονικότητες. Γενικά, αυτά είναι εντελώς εξατομικευμένα μαθήματα και είναι και ανάλογα το άτομο που θα μου έρθει και το τι μπορεί να τραβήξει. Αλλά θέλω –επειδή κι ο αστρολογικός χάρτης είναι μια αφήγηση– θέλω να σου βγάλω την προσωπική σφραγίδα στην αφήγησή σου. Θέλω να κάνεις level up τη δημιουργικότητά σου και να δεις ότι δεν χρειάζεται να ψάξεις μακριά, το ’χεις μέσα σου.

Οπότε, να ’ναι κάτι το οποίο να αντιστοιχεί στην προσωπικότητα που έχεις και, με έναν τρόπο, κρύβεις ή… 

Ναι.

Συνεχίζοντας, λοιπόν, ήθελα να σε ρωτήσω, επειδή ανέφερες και πριν τη διαφορά της αστρολογίας –θεωρητικά αλλά, κυρίως, σε πρακτικό επίπεδο– έτσι όπως εφαρμόζεται στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, και έχεις αρκετά παραδείγματα και από αμερικανική κουλτούρα για την αστρολογία, ήθελα να σε ρωτήσω πώς εντοπίζεις τη διαφορά όσον αφορά και την πρακτική σε σχέση με τους ανθρώπους που το ακολουθούν αλλά και με τους αστρολόγους ως επαγγελματίες.

Λοιπόν, καταρχάς στην Ελλάδα, ας γίνει ένα ξεκαθάρισμα. Είναι οκέι να χρησιμοποιείς τα δεκαήμερα στο practice σου, οκέι; Αλλά στην Ελλάδα, αυτό που πετάνε πάρα πολλοί αστρολόγοι: «Οι Καρκίνοι του τρίτου δεκαημέρου, οι Σκορπιοί του πρώτου» και τα ρέστα μου, αυτό, για μένα, δεν έχει μια θεωρητική βάση που έχεις εξηγήσει. Δηλαδή, τα δεκαήμερα αντιπροσωπεύουν ένα πολύ συγκεκριμένο πράγμα, γιατί κάθε δεκαήμερο ζωδίου έχει έναν συγκεκριμένο τύπο υποκυβερνήτη-πλανήτη. Εγώ, για παράδειγμα, που είμαι στο τρίτο δεκαήμερο του Σκορπιού, έχω κυβερνήτρια τη Σελήνη, υποκυβερνήτρα, βασικά. Και αυτό, σημαίνει διάφορα πράγματα. Όμως, όταν μου το ξεφουρνίζεις αυτό στο mainstream κοινό, που δεν ξέρει και το παπαγαλίζει, συγγνώμη, αυτό είναι επικίνδυνο. Και είναι επικίνδυνο γιατί, όπως του μαθαίνεις να παπαγαλίζει πράγματα που δεν ξέρει, το εξασκείς –άθελά σου, βέβαια– σε μία πολιτική συμπεριφορά –γιατί είναι και πολιτικό, από ένα σημείο και μετά– όπου του κοινού του πιπιλάνε όρους που δεν καταλαβαίνει, με τη σημασία που θέλουνε, και αυτό το ακολουθεί. Θα μου πεις τώρα, εντάξει, όχι αυτά τα ψεκασμένα, τύπου: «Μας κάνουνε πρόβατα», αλλά θέλω να πω ότι έχουν πολύ impact οι λέξεις. Τώρα, κάτι που παρατηρώ επίσης στην Ελλάδα είναι ότι λέμε πολύ συχνά: «Θα επηρεαστούν αυτά τα ζώδια», που κι αυτό είναι λάθος. Γιατί όταν λέμε: «Θα επηρεαστεί αυτό το ζώδιο», εννοούμε ότι θα επηρεαστούν οι τάδε ωροσκόποι πιο πολύ. Όλ@ μας επηρεάζει ένα πλανητικό φαινόμενο. Και το λέω αυτό, γιατί αυτό, προφανώς, επικρατεί από τα ’80s-’90s. Και δεν έχω θέμα με αυτό, αλλά οδηγεί σε μια αδιαφορία του συνόλου, γιατί κάθε πλανητικό φαινόμενο είναι και πολιτικό, είναι και συλλογικό. Άμα λες: «Επηρεάζονται αυτά τα ζώδια», «Καλησπέρα δόξα και individualism», θέλω να πω. Βέβαια, καταλαβαίνω τα άτομα, που έχουν ακολουθήσει τη mainstream αστρολογία και θα μου κάνουν αυτή την ερώτηση. Και εγώ θα απαντήσω την άποψή μου, αλλά χωρίς να τα κρίνω –γιατί δεν είμαστε εδώ πέρα για να κρίνουμε. Τώρα, στην εκφορά του λόγου, με κάποιες εξαιρέσεις –που να ’ναι καλά τα άτομα– όπως η Αριάνα που σου είπα, βλέπω πάρα πολύ αυτές τις προβλέψεις για τα ζώδια, ότι σαν να το έχουν πάρα πολύ αποστασιοποιημένο, τύπου: «Οι Ζυγοί του τρίτου δεκαήμερο θα αντιμετωπίσουν διάφορες αναταράξεις στα οικονομικά τους», για παράδειγμα. Αυτό είναι εντελώς αποστασιοποιημένο. Είναι σαν να μην το εκφράζεις. Σαν να είναι κάτι έξω από σένα και να είναι και λίγο «χολέρα», που το λες. Αλλά εμένα μου αρέσουν πολύ διάφοροι αστρολόγοι, η Αριάνα η Παπακώστα που είπα, ο Ιωάννης ο Κόκκινος, που χρησιμοποιούν τα πιλοτικά φαινόμενα για να δώσουν και προσωπικά παραδείγματα αλλά και γι[00:40:00]α να δώσουν, έτσι, έναν παλμό και πιο συλλογικό. Και ταυτόχρονα, να δώσουν και κάποιες πρακτικές συμβουλές, τύπου: «Τώρα, σε αυτή τη Νέα Σελήνη, μπορείς να κάνεις αυτό» –χωρίς να σ’ το επιβάλλουν. Κάτι άλλο που έχω παρατηρήσει τώρα και με ενοχλεί, πολλές φορές, σε διάφορους αστρολόγους, είναι καταρχάς… Είναι πολύ ηλίθια η ερώτηση –και το κάνουμε στην Ελλάδα αυτό– «Καρκίνος με Ιχθύ ταιριάζουν;» Και υπάρχουν αστρολόγοι που απαντάνε σοβαρά σε αυτό. Που είναι πολύπλοκη απάντηση. Τώρα, θα έλεγα ότι οι Έλληνες, επίσης, προσπαθούμε πάρα πολύ να κυνηγήσουμε τη δυτική αστρολογία. Η Σχολή, ειδικά, των boomers. Το οποίο είναι ειρωνεία, αν το σκεφτείς ότι στις ΗΠΑ, τώρα είναι της μόδας η ελληνιστική. Και πιστεύω ότι αυτό είναι γιατί ο Έλληνας θέλει –όχι ο Έλληνας… ο Έλληνας…– ότι έχουμε πολύ το κόμπλεξ να μη φαινόμαστε Βαλκάνιοι, να φαινόμαστε Δυτικοί και τώρα να φαινόμαστε και Ευρωπαίοι ή οτιδήποτε τέτοιο. Ενώ στις ΗΠΑ –για να πάω και στο άλλο κομμάτι, στο άλλο σκέλος– στις ΗΠΑ, καταρχάς, είναι πολύ μεγαλύτερη η αγορά και υπάρχουν αστρολόγοι για τα πάντα. Επίσης, εδώ, επειδή είμαστε πιο μικρή αγορά, θα προσπαθήσουμε να καλύψουμε όσα περισσότερα θέματα γίνεται. Εκεί, μπορεί ένας αστρολόγος να σου πει: «Ξέρεις κάτι, δεν εργάζομαι με…» –τι να σου πω τώρα; Ξέρω ’γω, ότι: «Δεν μπορώ να αναλάβω», π.χ., «αστρολογία γονιμότητας, αλλά σε παραπέμπω σε αυτόν τον συνάδερφο». Είναι πιο σύνηθες εκεί, γιατί έχουν πιο μεγάλη αγορά. Εδώ, πρέπει να καλύψεις πολλά πράγματα. Ή επίσης, υπάρχουν αστρολόγοι που κάνουν, για παράδειγμα, μόνο συναστρίες, μόνο χάρτες. Καλά, το ότι έχουν μια εξειδίκευση, κι εδώ έχουμε –τεχνικά– που είμαστε και πιο μικρή αγορά. Ή καταλαβαίνουμε την ειδίκευση, πάνω κάτω.

Εσένα σε βρίσκει σύμφωνη αυτή η εξειδίκευση; Ο αστρολόγος της γονιμότητας ή ο αστρολόγος…

Ναι, αν πρόκειται για ιατρικά θέματα, αρκεί να αναγνωρίζει την επιστήμη και να μην προσπαθεί να αντικαταστήσει τον γιατρό. Να και κάτι άλλο που ήθελα να πω για τους Έλληνες. Πολλοί μου λένε: «Οι Παρθένοι από υγεία πώς θα πάνε;» Και είμαι σε φάση –άσε το γενικευτικό κομμάτι: «Πού να ξέρω εγώ για την υγεία σου;»– είμαι σε φάση: «Πρώτα μιλάτε σε γιατρό και μετά σε αστρολόγο γι’ αυτό». Εδώ το κάνουν πάρα πολλοί. Και κάτι άλλο που έχω παρατηρήσει στις ΗΠΑ, είναι ότι είναι πιο ατομικιστική έκφραση, τύπου: «Αυτή η πανσέληνος θα είναι πολύ καλή για τις σχέσεις σου ή για το…» και λέει «Εσένα», γιατί όλη η ρητορική στις ΗΠΑ είναι ατομικιστική και νεοφιλελεύθερη. Επίσης, μια μεγάλη διαφορά που έχουν οι ΗΠΑ, είναι ότι εκεί, η πλατφόρμα Patreon δίνει και παίρνει. Γιατί έχουν μάθει να πληρώνουν, να πληρώνουν γι’ αυτό που θα πάρουν. Εδώ πέρα, π.χ., αν κάνεις Patreon στην Ελλάδα –ίσως να υπάρχουν και επιτυχημένα παραδείγματα– αλλά στο industry μου δεν πρόκειται να λειτουργήσει, εκτός και αν κάνεις κάτι πολύ «ουάου», που δεν ξέρω τι «ουάου» θα είναι αυτό. Και επίσης, εκεί πέρα έχουνε και πάρα πολύ την αστρολογία των σελέμπριτις, ασχολούμαστε με τους σελέμπριτις, με τους χάρτες μας, γιατί είναι και το Χόλιγουντ πολύ διαδεδομένο εκεί. Και το κοινό εκεί πέρα είναι και λίγο –κάποιοι ασχολούνται, εντάξει, με το collective, τη συλλογικότητα– αλλά πολλ@ είναι στο πολύ ατομικιστικό ακόμα. Και επίσης, εκεί πέρα, πες ότι είσαι αστρολόγα που απευθύνεσαι στο alternative queer κοινό. Εκεί, το alternative έχει αγορά. Στις πιο μικρές αγορές, όπως στη δική μας, δεν υπάρχει αυτό. Πρέπει να απευθύνεσαι λίγο πιο γενικά, να στοχεύεις λίγο πιο γενικά –με όλους τους περιορισμούς που έχει το μάρκετινγκ σαν κανόνες, βέβαια. Και τέλος, πάμε στην κατηγορία της Μεγάλης Βρετανίας, που κι αυτή έχει κάπως πιο ατομικιστική λογική, αλλά έχει και πιο πολλή έμφαση στο συλλογικό, δηλαδή πιο πολύ έμφαση από τις ΗΠΑ. Επίσης, κάτι που έχω παρατηρήσει, είναι ότι οι Βρετανοί, επειδή –όπως ξέρεις κι εσύ– είναι λίγο μη ευθύς λαός σε κάποια πράγματα, δεν θα πούνε, π.χ., ότι: «Θέλω να κάνω μια πρόβλεψη» ή θα πει η αστρολόγος: «Θέλω να παρέχω μια πρόβλεψη». Αλλά θα πουν ότι: «Θέλω να κάνω ένα consultation», μια συμβουλευτική, γιατί είναι λίγο πιο indirect εκεί πέρα. Οπότε, για να συνοψίσω, οι διαφορές είναι ότι εδώ πέρα είμαστε λίγο πιο αποστασιοποιημένοι, έχουμε μικρότερη αγορά… Επίσης, είμαστε και πολύ τζαμπατζήδες και έχουμε λίγο και ότι ο αστρολόγος πρέπει να μπει στην τηλεόραση, να βγει στην τηλεόραση, αλλιώς δεν υπάρχει. Και, hello! Υπάρχει το ίντερνετ! Και… τι ήθελα να πω; Και σαν κοινό, είμαστε ακόμα λίγο πίσω. Δεν ξέρουμε τα ίδια πράγματα αστρολογικά –που είναι και λογικό, γιατί προσπαθούμε γενικά να συμβαδίσουμε με τους Δυτικούς, αλλά κάπου δεν βγαίνει και γι’ αυτόν τον λόγο χρησιμοποιούμε πολύ δυτική αστρολογία. Ένα άλλο που… Οι ΗΠΑ πάλι, είναι πιο ατομικιστικές, πιο –όχι όλες οι ΗΠΑ, αλλά υπάρχει η ατομικιστική λογική, [00:45:00]ασχολούνται πολύ με το σελέμπριτι, έχουν Patreon και έχουν πιο πλούσιο industry και υπάρχουν αστρολόγοι, αποκλειστικά, που κάνουν χάρτες ή συναστρίες. Εδώ, δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Μου το είχε προτείνει μια Αμερικανίδα και ήμουν σε φάση: «Τι λες, μωρή;» –με όλη την αγάπη, γιατί, ξέρεις, για καλό το λένε. Οι Άγγλοι είναι πιο indirect. Δεν έχουν τόσο την ευθύτητα, αλλά ασχολούνται λίγο πιο πολύ με το συλλογικό και, ας πούμε ότι είναι λίγο και… ίσως να είναι και λίγο πιο φιλομαθείς; Δεν ξέρω πώς να το πω. Και οι Έλληνες είμαστε πολύ φιλομαθείς, σε όλα τα κομμάτια, και στην αστρολογία. Αυτά, σε γενικές γραμμές.

Εσένα σ’ αρέσει να μιλάς με συναδέλφους, τύπου σε φόρουμ ή προσωπικά, και να συζητάτε γύρω από την αστρολογία;

Πεθαίνω! Δεν σου κάνω πλάκα. Είναι το καλύτερό μου και τώρα που αυξάνεται ο αριθμός αστρολόγων στην Ελλάδα –και δεν μιλάω για έξω– νιώθω ότι δεν είμαι μόνη και ότι υπάρχουν… Επίσης, κάτι μαθαίνεις, και όταν είναι και άτομα πιο πεπειραμένα στο industry από εμένα, τα ακούς με προσοχή, γιατί και τη μικρή… Γιατί έχουν περισσότερη εμπειρία με κοινό, και –αν μιλάμε για ελληνικό κοινό– περισσότερη εμπειρία με ελληνικό κοινό και μαθαίνεις πράγματα.

Θεωρείς ότι αυξάνεται αριθμός των αστρολόγων;

Ναι. Πολλά Instagram accounts αστρολόγων έχουν εμφανιστεί τους τελευταίους –στην Ελλάδα– τους τελευταίους τέσσερις μήνες με ραγδαίους ρυθμούς. Πάμε να κάνουμε αυτό το «μπουμ» που έκανε η αστρολογική αγορά το 2019 πιο πολύ, με ’20, πάμε να το κάνουμε και εδώ, γιατί πάντα ακολουθούμε τις ΗΠΑ στις τάσεις.

Ωραία, τελειώνοντας αυτή τη συνέντευξη, θα ήθελα να σε ρωτήσω αν σου έχουν τύχει περιστατικά τα οποία να είναι ασυνήθιστα, τα οποία να σου έδωσαν χαρά ή να σε προβλημάτισαν ή να είπες: «Τι δουλειά! Πώς θα γίνει αυτό; Πώς θα τα βγάλω πέρα με αυτό άτομο;»

Εντάξει, κάθε reading έχει ένα challenge γιατί έχεις ένα άγνωστο άτομο, συνήθως. Εκτός από τα άτομα που μου έρχονται σταθερά, υπάρχουν άτομα που, ας πούμε, έχουν επιλέξει… Π.χ. είχα μια κοπέλα που μένει στο Βίλνιους αλλά είναι Ιρανή –είναι φίλη φίλου μου– που της έριχνα ταρώ –τώρα πάω λίγο στα ταρώ αλλά θα…– και μου λέει: «Ρε παιδί μου, θέλω να σου κάνω αυτή την ερώτηση στα ταρώ, αλλά εμπλέκει κι ένα τρίτο άτομο» –που υπάρχουν και spreads στα ταρώ που μπορείς να εμπλέξεις και τρίτο άτομο. Να είναι ηθικά όμως, γιατί είναι πολύ συγκεκριμένη η τυπολογία που κάνεις. Και μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση και λέω: «Στην Ελλάδα δεν είμαστε έτσι». Στην Ελλάδα, αν μπορούσαμε να βάλουμε, πολλές φορές, ντετέκτιβ στην κλειδαρότρυπα, θα το κάναμε. Υπάρχουν και άτομα και ιστορίες που ήμουν σε φάση: «Σοβαρά; Το κάνουν αυτό οι άνθρωποι στις σχέσεις τους; Είναι ακραίο!» Δηλαδή, άνθρωποι που, ας πούμε, γνώρισαν ένα άτομο δύο μέρες και, ξαφνικά, του έκαναν όλα τα δώρα και αναρωτήθηκαν γιατί αυτό το άτομο εξαφανίστηκε. Γιατί αυτό ήταν too much και δεν θέλω, τώρα, να διαγνώσω το κάθε άτομο με τι, αλλά είμαι σε φάση: «Κάπου παραπέμπει αυτό». Υπάρχουν άτομα που, πραγματικά, ψάχνονται και είναι φιλομαθή και μπορώ να συνεννοηθώ λίγο παραπάνω μαζί τους. Υπάρχουν άλλα άτομα που μου έχουν ζητήσει, έχουν έρθει και μου έχουν ζητήσει πράγματα, πιεστικά έμμεσα, τύπου –μου έχει τύχει τέτοια περίπτωση– «Εξαφανίστηκε το παιδί μου» –που δεν εξαφανίστηκε, ξέρει πού είναι. Αλλά: «Πότε θα έρθει;» Και αυτό όλο το πράγμα πρέπει να το κάνεις πολύ συγκαταβατικά, με ωριαία αστρολογία, και αυτό είναι λίγο παραχώρηση. Επίσης, μου έχουν τύχει άτομα που μου έχουν πει –στα ταρώ ειδικά, γιατί στα ταρώ είναι και λίγο πιο ευρύ το κοινό– μου έχουν πει: «Βγαίνουνε; Τυχαίνει να έχεις πέσει έξω;» Και είμαι σε φάση: «Γιατί έχεις πληρώσει για να έρθεις σε μένα, αφού το λες αυτό; Κάνω τρία χρόνια αυτή τη δουλειά», τους λέω πάντα, «αν δεν λειτουργούσε αυτό, θα είχα γίνει κουλουρτζού».

Comrastro μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ.

Να ’σαι καλά.

Δεν ξέρω αν έχεις κάτι να προσθέσεις εσύ.

Όχι, είμαι οκέι. Είπα πολλά.

Ήταν υπέροχη συνέντευξη. Ευχαριστώ πολύ.

Χαίρομαι.