Istorima Archive

[00:00:00]Καλησπέρα σας, μπορείτε να μου πείτε το όνομά σας;

Καλησπέρα σας. Μαρία λέγομαι.

Εγώ ονομάζομαι Σοφία Μαθιουδάκη, είναι 23 Αυγούστου 2022, είμαι ερευνήτρια στο Istorima και βρισκόμαστε στο Κερατσίνι. Μπορούμε να ξεκινήσουμε τη συζήτηση. Θέλετε να μου πείτε κάποια πράγματα για εσάς; Που έχετε γεννηθεί, με τι ασχολείστε…

Έχω γεννηθεί στη Νίκαια, είμαι 47 χρονών, μένω στο Κερατσίνι. Έχω τρία παιδιά, μία κόρη και δύο δίδυμους γιους. Και είμαι εδώ 24 χρόνια περίπου εδώ που μένω στο Κερατσίνι. 23 είναι η κόρη μου και 17 οι γιοι μου. 

Θέλετε να μας πείτε με τι ασχολείστε επαγγελματικά, που είναι και το θέμα, ας πούμε, της συζήτησης;

Έχω δουλέψει σε διάφορες δουλειές. Τα τελευταία 7 χρόνια δουλεύω στην καθαριότητα στον Δήμο. Στην αρχή δούλεψα οδοσάρωση, όπως λέμε, στη σκούπα που βγαίνουνε έξω στο δρόμο και σκουπίζουνε και άντρες και γυναίκες σε δρόμους, σε πλατείες και παντού, οπουδήποτε. Τα δυο χρόνια περίπου γεμάτα και μετά από ‘κει και πέρα είμαι στο…Λέγεται πλήρωμα, δουλεύω στο απορριμματοφόρο πίσω που αδειάζουμε τους κάδους. Είναι δύσκολη, πολύ δύσκολη η δουλειά, επικίνδυνη πολύ, πολύ ανθυγιεινή για αυτό και μας κολλάνε και βαρέα και ανθυγιεινά. Ήθελαν ένα διάστημα να τα κόψουνε, τώρα βέβαια όχι ότι δεν τα έχουνε κόψει. Αυτά.

Θέλετε να μας πείτε πώς μπήκατε σε αυτή τη δουλειά; Με τι ασχολούσασταν πιο πριν, μήπως είχε κάποια σχέση με αυτό π.χ.;

Είχα δουλέψει και σούπερ μάρκετ, είχα δουλέψει και σε συνεργείο καθαρισμού. Μπήκα το ‘15 με συμβάσεις μέσω ΑΣΕΠ, από τον Αύγουστο του ‘15 μέχρι Μάρτιο του ‘18. Μετά περίπου 3 μήνες σταμάτησα και ξεκίνησα να κάνω τα ασφαλιστικά μέτρα, που έχουν κάνουνε πολλοί. Και από τότε μέχρι και τώρα είμαι με ασφαλιστικά. Τα κερδίσαμε τα ασφαλιστικά, έχουμε κάνει την πρώτη αγωγή και παλεύουμε μήπως μπορούμε, επειδή είμαστε τόσα χρόνια να γίνουμε αορίστου, γιατί έχουμε δώσει και μεγάλο αγώνα σε αυτή τη δουλειά. Και σε αργίες και σε Σαββατοκύριακα, δεν σταματάμε ποτέ όλο το εικοσιτετράωρο. Αυτή τη στιγμή δηλαδή δουλεύω βράδυ, η δουλειά μου είναι βράδυ, εφόσον είμαι στο απορριμματοφόρο, για να μην έχει πολλή κίνηση να μπορούμε να μην ενοχλούμε και πολύ τους κατοίκους, τον κόσμο που περνάει και στο δρόμο για λόγω της κίνησης και όλα αυτά. Και βγαίνουνε πάρα πολλά αυτοκίνητα το βράδυ για να μπορούμε να μαζεύουμε πιο εύκολα και το σκουπίδι, χωρίς να πέσουμε στην κυκλοφορία και εμείς και ο κόσμος. 

Θέλετε να μου πείτε πιο πολλά για αυτό με τα ασφαλιστικά που το συζητάγαμε και πιο πριν, με τις συμβάσεις;

Ναι. Όταν τελείωσαν οι συμβάσεις, δεν μας κάνανε άλλες συμβάσεις πλέον. Περίπου δουλέψαμε 2 χρόνια και 7 μήνες σε συμβάσεις. Οι πρώτες συμβάσεις ήτανε συνεχές, μετά μας κάνανε διακοπή την τελευταία σύμβαση, γιατί δεν μπορούσαμε να περάσουμε το περάσουμε το εικοστετράμηνο, γιατί αν το περνάγαμε το εικοστετράμηνο, θα πρεπε να μας κάνουν αορίστου. Οπότε μας κάνανε διακοπή κάναμε κάποια απεργία το ‘17 και μετά μας ξανακάναν άλλη μια 9μηνη σύμβαση με διακοπή της προηγούμενης να μην μπορούμε να γίνουμε αορίστου. Μετά από ‘κει και πέρα, αφού τελείωσαν οι συμβάσεις μας, ξεκινήσαμε τα ασφαλιστικά μέτρα. Μπαίναμε με γκρουπ, μας δίνανε αναβολές έπεσε και το covid και έτσι μείναμε αρκετό διάστημα μέσα, το οποίο αυτό ήταν καλό για εμάς που μείναμε μέσα και για να μπορέσουμε εύκολα να μπορούμε να μαζέψουμε και το σκουπίδι και για τον κόσμο και για το covid και για όλα. Αλλά και για να μπορεί να μαζεύεται πιο εύκολα. Μετά βέβαια ξανασυνεχίσανε τα δικαστήρια, ξανά πάλι παίρναμε αναβολές και το τελευταίο δικαστήριο των ασφαλιστικών μέτρων μας βγήκε θετικό. Βέβαια είναι πολύ καλό αυτό για μας, εφόσον βγήκε θετικό. Και μετά ξεκινήσαμε με ένα πιο μικρό γκρουπ -είμαστε 3 άτομα τώρα- να κάνουμε την αγωγή. Κάναμε την αγωγή τον Απρίλη, πήραμε μία αναβολή μέχρι 13 Δεκεμβρίου. Και μετά θα ξανακάνουμε πάλι άλλο δικαστήριο και μάλλον πάλι για αναβολή. Βέβαια, στην αγ[00:05:00]ωγή δεν μπορούμε να παίρνουμε πάρα πολλές αναβολές και μετά ό,τι αποφασίσει ο νόμος. Μακάρι ο νόμος να μας κάνει αορίστου, γιατί έχουμε δώσει πολύ μεγάλη μάχη τόσα χρόνια σε αυτήν την δουλειά και σε αργίες και βράδια και Σαββατοκύριακα. Ούτε τα παιδιά μας βλέπαμε σε αργίες, ήτανε όλες οι αργίες δηλαδή. Και έτσι και τα παιδιά μας και η οικογένειά μας και ο άντρας μας ή αντίθετα η γυναίκα μας — γιατί είμαστε και γυναίκες και άντρες — στο οποίο ήμασταν δυστυχώς μακριά τους. 

Όταν είχατε πρωτομπεί, είχατε λάβει και κάποιου είδους εκπαίδευση πριν ξεκινήσετε;

Όταν πρωτομπήκα σκούπα, μας δείξανε κάποια πράγματα, εντάξει δεν είναι δύσκολο το να σκουπίζεις έξω στο δρόμο, στην πλατεία και αυτά. Το δύσκολο είναι πάρα πολύ στο απορριμματοφόρο είτε είσαι οδηγός είτε είσαι πίσω πλήρωμα, γιατί, όπως σας είπα και πριν, υπάρχει πολύ μεγάλη δυσκολία και είναι πολύ επικίνδυνο. Έχουμε αντιμετωπίσει πάρα πολλά και ειδικά το βράδυ. Μεθυσμένους, να έρχονται κολλητά να κοντεύουν να μας χτυπήσουν, να μας βρίζουν, να περνάνε με κόκκινο, να είναι αντίθετα. Πολλά τέτοια πράγματα αντιμετωπίζουμε. Και στη δουλειά μας επάνω βέβαια είναι επικίνδυνο: μην πέσει ο κάδος, μην μας να μαγκώσουν τα χέρια, όπως είχε γίνει πιο παλιά, το οποίο είχε κοπεί 2 δάχτυλα μιανού συναδέλφου. Άλλοι μπορεί να χτυπήσει κάποιο δάχτυλο, άλλοι έχουν πέσει καδάκι στο κεφάλι τους, τα μικρά τα πράσινα. Και οι κάδοι οι μεγάλοι επικίνδυνοι, πρέπει να προσέχεις πώς θα δουλέψεις δηλαδή. Με τον συνάδελφο να υπάρχει κάποια ωραία οργάνωση, να βάζεις, να κουμπώνεις σωστά τον κάδο, να τον σηκώνει σωστά, να μην είσαι ποτέ από κάτω, να προσέχεις τα χέρια σου. Και γενικά πρέπει να προσέχεις πάρα πολλά πράγματα σε αυτό το επάγγελμα, γιατί είναι και επικίνδυνο πάρα πολύ εκτός από ανθυγιεινό πολύ, γιατί, όπως καταλαβαίνετε, εδώ πάμε στον κάδο να πετάξουμε μία σακούλα και π.χ. κλείνουμε με τη μύτη μας. Για φανταστείτε ότι εμείς είναι τόσες ώρες έχουμε όλη αυτή τη βρώμα. Βέβαια φοράμε μάσκα, αλλά φανταστείτε ότι έχουμε όλη αυτή τόσες ώρες τη βρώμα στη μύτη μας που αντιμετωπίζουμε πολύ βρώμα, έτσι; Ειδικά τώρα το καλοκαίρι. Πλένονται βέβαια οι κάδοι, αλλά όσο και να πλυθούνε και με 1 μέρα, 2 να μείνουνε, πάλι ο κάδος θα βρωμάει και το σκουπίδι. Εδώ είμαστε στο σπίτι μας και προσπαθούμε και λέμε ότι: «Ξέρεις κάτι; Πάμε να πετάξουμε τα σκουπίδια μας, γιατί μυρίζουν», ας πούμε. Για φανταστείτε που είμαστε τόσες ώρες πίσω από το αυτοκίνητο και είμαστε μπροστά στη μυρωδιά αυτή. 

Εσείς τι κάνετε -όχι εσείς προσωπικά, σαν πλήρωμα- για να προστατευτείτε π.χ. από κάποιο ατύχημα; Υπάρχει κάποιο πρωτόκολλο για την ασφάλεια, κάτι τέτοιο;

Έχουμε ασφαλείας μποτάκια ,έχουμε κράνος, έχουμε γυαλιά, έχουμε ρούχα. Γιλεκάκια που φωσφορίζουν, τα οποία αυτά τα φοράμε, έτσι; Τα φοράμε για την ασφάλειά μας, γιατί μπορεί να πέσει ο κάδος στο πόδι μας ή να περάσει από πάνω. Φανταστείτε είναι και κάποιοι σιδερένιοι που θα πονέσεις πάρα πολύ. Έχουμε γάντια χοντρά, τα οποία να είναι λίγο προστατευμένα τα δάχτυλά μας μη γίνει κάτι. Αλλά προσέχουμε πάρα πολύ, γιατί για την ασφάλειά μας, γιατί έχουμε οικογένειες. Πάμε για ένα μεροκάματο. Δεν πάμε ούτε να σκοτωθούμε ούτε να τραυματιστούμε. Προς το παρόν εγώ είμαι τόσα χρόνια, δεν έχει γίνει κάτι, γιατί προσέχω πάρα πολύ σε όλα. Και στις κινήσεις μου και στον κάδο και πώς θα ανεβοκατέβω το σκαλοπάτι, γιατί και τα σκαλοπάτια είναι επικίνδυνα. Λίγο να παραπατήσεις την ώρα που κατεβαίνεις μπορεί να χτυπήσεις. Και οι κάδοι που ανεβοκατεβαίνουνε, γιατί κάποιες φορές μπορεί να ανοίξει ο πύρρος και μπορεί να πέσει ο κάδος -αρκετές φορές έχει πέσει- το οποίο προσέχεις σιγά-σιγά και το κατεβάζεις σιγά-σιγά, μακριά να είσαι και να μην έχει από πίσω[00:10:00] αυτοκίνητο, οτιδήποτε. Αλλά και οι πολίτες δεν προσέχουν καθόλου, γιατί ενώ είναι ο κάδος επάνω, περνάνε με μηχανάκια από κάτω, περνάνε πεζοί από κάτω. Και τα μάτια μας προσπαθούμε να τα έχουμε όχι εκατό, χίλια και παραπάνω, γιατί για να έχουμε το νου μας και τους λέμε: «Προσέχτε, κάντε λίγο άκρη». Γιατί και ο κάδος δεν είναι σίγουρο ότι είναι πάντα Κάποια στιγμή μπορεί και να πέσει, όπως σας είπα, αν θα ανοίξει ο πύρρος, στον οποίο αυτό το καθαρίζουμε, του βάζουμε λαδάκι και αυτά για να μπορεί να κλείνει άνετα να μην μένει ανοιχτός και φεύγει ο κάδος.  Αλλά οι πολίτες δυστυχώς δεν προσέχουν καθόλου, καθόλου. Και ειδικά τα μηχανάκια, περνάνε από κάτω και φοβόμαστε πάρα πολύ και έχουμε το μυαλό μας όχι μόνο και σε μας να μη γίνει το ατύχημα, αλλά να μη γίνει και σε κάποιον άλλον. Και στα αυτοκίνητα που έρχονται πολύ κολλητά γιατί άμα θα φύγει ο κάδος θα πάει πάνω στο καπό ή στο παρμπρίζ και θα τους τραυματίσει ή μπορεί και να τους σκοτώσει. Αν είναι σιδερένιος ο κάδος, φανταστείτε ότι θα έχει και το σκουπίδι και είναι και σιδερένιοι κάποιοι. Τους έχουμε αλλάξει, οι περισσότεροι είναι πλαστικοί, αλλά υπάρχουν και λίγοι ελάχιστοι σιδερένιοι. 

Θέλετε να μας περιγράψετε μια τυπική μέρα δική σας, είτε τότε που ήσασταν στη σκούπα είτε τώρα στο απορριμματοφόρο; Τι ώρα ξεκινάτε π.χ., τι ώρα τελειώνετε, το ενδιάμεσο; Αν κάνετε διαλείμματα π.χ., που κάνετε τα διαλείμματα; Γιατί φαντάζομαι είστε στον δρόμο όλη τη μέρα. 

Ναι, όταν είμαστε σκούπα τον χειμώνα, η βάρδια είναι 7:00-13:30, με διάλειμμα 10:00 με 10:30. Τώρα το καλοκαιρινό είναι 6:30-1:00, πάλι με 10:00 και 10:30 το διάλειμμα της οδοσάρωσης της σκούπας που σας είπα και πριν. Εμείς στα απορριμματοφόρα τα πληρώματα δεν έχουμε σταθερή ώρα τι θα σχολάσουμε και αν θα κάνουμε διάλειμμα. Δηλαδή αν θα κάνεις ένα μεγάλο αυτοκίνητο, δεν κάνεις διάλειμμα. Το γεμίζεις και φεύγει να πάει να αδειάσει. Εγώ προσωπικά κάνω 2 πιο μικρά, 2 δρομολόγια, τα οποία για να μην πηγαίνουμε μαζί στο άδειασμα, για να ξεκουραζόμαστε λίγο, να πλυθούμε λιγάκι και αυτά, μένουμε σε ένα καφέ για περίπου μισή ωρίτσα μέχρι να πάει να αδειάσει το απορριμματοφόρο. Γυρνάει και κάνουμε το δεύτερο δρομολόγιο, το οποίο είναι… Έχουμε διαφορά απορριμματοφόρα: έχουμε μύλους, έχουμε αέρια, έχουμε τριάξονες, έχουμε δορυφορικά και βέβαια της ανακύκλωσης. Οι ώρες που δουλεύουμε…Κάποιοι μπορεί να δουλεύουν και 4 ώρες και 5 και 3, 3½. Δηλαδή σε γενικές γραμμές είναι πάνω από 3½ ώρες τα δρομολόγια όλων των οχημάτων. Μπορεί να δουλέψεις και 4½ ώρες και 5. Δεν έχει σταθερό, είναι πώς θα βγει, τι αμάξι θα δουλέψεις, πόσα δρομολόγια θα κάνεις και τι θα αντιμετωπίσεις. Πόσο σκουπίδι… Τώρα βέβαια είναι ελάχιστο, πιο λίγο το σκουπίδι, γιατί λείπει ο κόσμος λόγω του Αυγούστου. Μετά που θα μαζευτεί, θα είναι περισσότερο το σκουπίδι, περισσότερες οι ώρες και περισσότερα… Αναλόγως και τι θα βρεις, γιατί μπορεί να χρειαστεί να δουλέψεις και παραπάνω αν έχουν ρίξει μέσα, γιατί ρίχνουν στους κάδους και κλαδιά, ρίχνουνε και μπάζα, ρίχνουνε διάφορα. Και στο σκουπίδι, αλλά και στην ανακύκλωση δυστυχώς. Και η ανακύκλωση είναι ένα σοβαρό πρόβλημα κι αυτό. Που δεν κάνουνε ανακύκλωση ο κόσμος και πρέπει να κάνει ανακύκλωση. 

Θέλετε να μας πείτε για τα είδη των οχημάτων, μιας και τα αναφέρατε, ότι τι διαφορές έχει το καθένα; Αυτό που είπατε πριν. Ένα της ανακύκλωσης, ένα… Το άλλο το τριαξονικό…

Ναι. Ο τριάξονας είναι ένα όχημα που πηγαίνει και παίρνει τα κεντρικά, γιατί είναι μεγάλο, το οποίο παίρνει γύρω στους 7 τόνους κατά μέσο όρο. Τα αέρια που έχει την πρέσα και το ρίχνει μέσα τον κάδο και πατάς το κουμπί και το μαζεύει… Είναι, μπορεί να πάρει και 6 και 7, αλλά υπάρχουν και τριάξονες και πιο μεγάλοι. Δεν τους έχω πολυδουλέψει αυτούς, μέχρι 7 τόνους έχω δουλέψει. Τα αέρια παίρνουν 6 με 7. Υπάρχουν δορυφορικά, που είναι έτσι σαν κεραία από πάνω, που είναι τρίτονα κα[00:15:00]ι πεντάτονα. Υπάρχουν οι μύλοι, τρίτονο, πεντάτονο και οχτάτονο, ο οποίος ο μύλος κάνει λίγο θόρυβο επιπλέον και έχουνε δίκιο κάποιοι φορές οι κάτοικοι που φωνάζουνε λίγο ειδικά το καλοκαίρι, γιατί κάνει λίγο θόρυβο περισσότερο, αλλά και εμείς τι να κάνουμε; Προσπαθούμε να μαζέψουμε και εμείς τα σκουπίδια. Και εμάς μας ενοχλεί όλος αυτός ο θόρυβος. Ο μύλος είναι λίγο πιο κουραστικός, γιατί μένει κάποια φορά λίγο το σκουπίδι και παίρνεις λίγο ένα κοντάρι από το πλάι και σπρώχνεις λίγο για να κατέβει, να φύγει κάποιες φορές. Εκεί κάνει τον θόρυβο που σας είπα πριν λίγο έντονα, τον οποίο και εμάς μας κουράζει και μας ενοχλεί, όχι μόνο τους κατοίκους. Αλλά, όταν πρέπει να μαζέψουμε… Γιατί όλα πρέπει να βγουν τα περισσότερα αυτοκίνητα το βράδυ, αναγκαστικά πρέπει να βγούνε και οι μύλοι και ειδικά τα μικρά τα τρίτονα που μπαίνουν σε μικρά στενάκια που δεν χωράνε. Όπως και θα σας πω και μετά, το μαρτύριο που τραβάνε σε γωνίες που δεν μπορούμε να χωρέσουμε, γιατί δεν μας υπολογίζουν κάποιοι και παρκάρουν όπου θέλουνε. Και έτσι αναγκαστικά βγαίνουνε και οι μύλοι, οι οποίοι λιγάκι κουράζουν τους πολίτες. Και τους καταλαβαίνω απόλυτα σε αυτό, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Είναι κάποια δευτερόλεπτα, θα αδειάσουμε τον κάδο και θα φύγουμε. Πρέπει να κάνουν υπομονή και αυτοί σε αυτό το πράγμα. Τώρα με τα παρκαρίσματα των πολιτών που είναι λίγο περίεργο σε κάποια στενά παρκάρουμε πολύ γωνίες παρκάρουν πολύ έξω τα πεζοδρόμια σε κάποια στενά, που είναι μικρά, παρκάρουν και απ’ τις δυο πλευρές. Ή μπορεί να παρκάρουν φορτηγάκι ή από το πεζοδρόμιο να βγούνε πολύ, στο οποίο κάποιες φορές δυσκολευόμαστε πάρα πολύ να περάσουμε. Πάρα μα πάρα πολύ. Προσέχουμε βέβαια, κατεβαίνουμε λιγάκι, βοηθάμε τον οδηγό πολύ. Γιατί κάποια στιγμή και ο οδηγός δεν μπορεί να έχει την ορατότητα που πρέπει να έχει. Του λέμε: «Λίγο αριστερά λίγο δεξιά» και περνάμε ωραία. Σε μας είναι το καλό ότι -δεν ξέρω σε άλλους δήμους, πιστεύω και οι άλλοι δήμοι- ότι αν γίνει κάποιο ατύχημα, κάποια… Γιατί πάντα γίνεται σε αυτοκίνητο, όταν περάσουμε και δεν μπορούμε, μπορεί να βρει λίγο τον καθρέφτη, λίγο κάποια γρατζουνιά. Εμείς όσο είμαι, τόσα χρόνια όλοι οι οδηγοί αφήνουν κάποιο χαρτί επάνω ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι και ότι να μιλήσουνε με το δήμο για τις ζημιές που έχει γίνει επάνω στην περιουσία τους. Γιατί, όπως και εμείς δεν θα θέλαμε να μας χτυπήσουν το αυτοκίνητό μας -έστω και αυτό, ό,τι έχουμε και ένα παλιό που λέει ο λόγος, να μας σπάσουν τον καθρέφτη, να μας κάνουν κάποια γρατζουνιά, οτιδήποτε- έτσι δεν θέλουμε και εμείς για τους άλλους τη δικιά της την περιουσία να μείνει ακάλυπτη χωρίς να καλυφθεί μέσω της ασφάλειας. Ούτως ή άλλως, η ασφάλεια θα το πληρώσει. Ούτε ο οδηγός, ούτε εμείς από την τσέπη μας. Οπότε καλύπτεται και αυτό. Το κάνουν και οι οδηγοί αυτό όσο είμαι εγώ, δεν ξέρω τι γίνεται, αλλά όσα χρόνια είμαι εγώ δηλαδή οι οδηγοί το κάνουν αυτό. Αλλά βέβαια και οι πολίτες πρέπει λιγάκι να να προσέχουν να παρκαρίσματα, να μπορούν να χωράνε και τα οχήματα. Γιατί είναι δύσκολο πολλές φορές, πάρα πολύ δύσκολο. Και αν δούμε ότι δεν μπορούμε να περάσουμε, δεν περνάμε την ίδια μέρα, το αναφέρουμε στο γραφείο για να είναι ενήμεροι, γιατί μπορεί να πάρει κάποιος πολίτης ότι δεν πήραμε τα σκουπίδια. Οπότε να είναι ενήμερο και το γραφείο και έτσι αναγκαστικά γνωρίζουνε ότι δεν πήγαμε σήμερα λόγω του ότι δεν χωράγαμε και θα πάμε αύριο. 

Θέλετε να μου πείτε τώρα για την ανακύκλωση τι ισχύει με βάση την εμπειρία σας;

Στην ανακύκλωση… Ανακύκλωση είναι τα αυτοκίνητα τα μπλε που βλέπουμε. Βέβαια εμείς έχουμε και 2-3 άλλα, τα οποία έχουν ειδικό χαρτί για να μπουν στην ανακύκλωση — γιατί δεν μπορείς να μπεις έτσι —, το οποίο αυτό μπαίνεις μέσα και μπορείς να αδειάσεις, γιατί δεν μπορεί να πάει να αδειάσει οποιοδήποτε αυτοκίνητο στην ανακύκλωση. Στην ανακύκλωση αδειάζουν στην Ελευσίνα, το οποίο τους καλύπτει το ακατάλληλο προϊόν το 30%. Βέβαια, εμείς έχει τύχει, έχω κάνει και την ανακύκ[00:20:00]λωση που είχε πάρα πολύ σκουπίδι και δεν μπορούσε να πάει να αδειάσει, γιατί είχε και σκουπίδια… Πετάνε στους μπλε κλαδιά, πετάνε ρούχα, πετάνε ξύλα, πετάνε πολλά πράγματα. Δηλαδή ανακύκλωση σπάνια να βρεις καθαρή ανακύκλωση και πρέπει να κάνει ο πολίτης ανακύκλωση. Είναι καλό και για να μοιράζεται το σκουπίδι, γιατί είναι κρίμα να πέφτει η ανακύκλωση στο σκουπίδι, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται, οπωσδήποτε να γίνεται — που δεν την κάνουνε. Εάν νομίζεις ότι δεν θες, μην πετάς βάλ’ τα όλα μαζί και πετά τα στους κάδους των σκουπιδιών. Μην τα πετάς στην ανακύκλωση. 

Τώρα για τον covid, επειδή το αναφέρετε και πιο πριν. Άλλαξε κάτι στον τρόπο που δουλεύετε, ο εξοπλισμός σας π.χ.;

Ο εξοπλισμός είναι ίδιος. Προσπαθούσαμε, εντάξει είμαστε πάντα με μάσκα με τα γάντια που σας είπα. Ο εξοπλισμός ήταν ίδιο λόγω covid δεν άλλαξε κάτι, γιατί εντάξει μας έχουνε δώσει διάφορα, διάφορες εξοπλισμούς στον Δήμο, ο οποίος δεν νομίζω να χρειάζεται κάτι έχει κάτι πιο ενισχυμένο. Μας δίνανε και τις μάσκες αυτές τις πιο ενισχυμένες που είναι… Στην αρχή μας δίνανε και αυτές με το φίλτρο, μετά μας δίναν τις άλλες τις Κ9 — πώς τις λένε αυτές — οι οποίες εντάξει… Πόσο περισσότερο να προφυλαχτείς; Αν είναι να κολλήσεις, θα κολλήσεις. Και δεν είναι μόνο αυτό με το covid. Είναι ότι αν είναι να κολλήσεις κάποια αρρώστια, μπορεί να κολλήσεις και χωρίς να είναι το covid, να είναι κάποια άλλη. Βέβαια πιστεύω όλοι οι συνάδελφοι να έχουνε κάνει τα εμβόλια, όπως πρέπει να κάνουνε. Εγώ έχω κάνει και της ηπατίτιδας έχω κάνει και του…της ηπατίτιδας Β και του τετάνου να προφυλαχτώ είτε για κάποια βρωμιά μην τυχόν να κολλήσω. Είτε αν μου μπει στο χέρι κάποιο γυαλί, κάποιο… Ένεση, οτιδήποτε, να προφυλαχτώ και από αυτό. Να μην χρειάζεται να κάνω ούτε ορό τέτανο ούτε τίποτα. Αλλά πάντα το φόβο για κάποια αρρώστια την έχεις όχι μόνο θέμα covid, την έχεις από χρόνια. Το covid εμφανίστηκε τώρα. Μπορεί να -κούφια η ώρα- κάποιος συνάδελφος να κολλήσει και κάτι άλλο, δεν είναι μόνο το covid. Είναι βέβαια και το covid, γιατί αυτό έχει μπει τώρα στη ζωή μας τα τελευταία χρόνια, αλλά είναι κι άλλες αρρώστιες από χρόνια που κάνουν κι άλλοι συνάδελφοι που είναι πολύ πιο πολλά χρόνια από μένανε. Και φοβάσαι μην κολλήσεις. Βέβαια εμείς προστατευόμαστε από τα γάντια, απ’ τις μάσκες, να πλένουμε συνέχεια τα χέρια μας, να έχουμε το αντισηπτικό και όλα ό,τι πρέπει να γίνει. Να φοράμε τις μάσκες μας, όλα αυτά. 

Αυτό με το εμβόλιο που είπατε ήταν από δική σας πρωτοβουλία ή σας το είχαν προτείνει από τη δουλειά ότι «Καλό είναι να κάνετε αυτά τα εμβόλια»;

Στη δουλειά είχε κολληθεί μία μέρα ένα χαρτί και μας είπαν ότι όποιος θέλει, με ραντεβού βέβαια, μπορούμε να κάνουμε τις 3 δόσεις της ηπατίτιδας Β και του τετάνου. Το οποίο είναι στον Πειραιά, στο ΠΙΚΠΑ ας το πούμε, εκεί που είναι και έκλεισα ραντεβού και πήγα και το έκανα. Δηλαδή τώρα εμένα μου έχει μείνει μόνο η τρίτη δόση του τετάνου που είναι από χρόνια, ανά χρόνο θέλει την τρίτη δόση. Αυτό θα κρατήσει για 10 χρόνια αλλά μας το πρότειναν και στη δουλειά δεν μπορούσαν να μας το κάνουνε. Εγώ αν δεν το δα στη δουλειά, μου το ‘χανε πει κι άλλοι συνάδελφοι, δεν θα το ‘χα βάλει έτσι πολύ στο μυαλό μου, γιατί λέω: «Εντάξει, πόσο να προφυλαχτείς, δεν θα κολλήσεις και με το εμβόλιο;». Και κάποιοι συνάδελφοί μου εξήγησαν πως μπορείς να προφυλαχτείς με διάφορους τρόπους και αυτά και έτσι πήγα και τα έκανα τα εμβόλια. Και είμαι καλυμμένη και από αυτά, όπως είναι καλυμμένη και απ’ του covid. 

Τώρα από πράγματα που έχετε βγει είτε από τη σκούπα όταν δουλεύατε είτε με το όχημα, έχετε δει τίποτα περίεργα ευρήματα; Π.χ. τώρα με τον κορονοϊό έχει αλλάξει κάτι στα σκουπίδια του κόσμου; Έχετε κάποια τέτοια ιστ[00:25:00]ορία που να έχετε βρει κάτι και να σας έκανε εντύπωση; 

Σαν τι δηλαδή;

Από αυτά που λέτε τα μπάζα που δεν θα έπρεπε να ήταν εκεί, τα κλαδιά, τα λευκά τα ρούχα, οτιδήποτε. Από αδέσποτα, που είναι αρκετά συνηθισμένο στην Ελλάδα να βρίσκονται στους κάδους, μέχρι οτιδήποτε. Σας έχει κάνει κάτι εντύπωση;

Έχουμε βρει και σκύλο μέσα, τον οποίο δεν έχουμε προλάβει να μπορέσουμε να τον βγάλουμε να τον θάψουμε κάπου. Γιατί, όταν αδειάζει ο κάδος, δεν μπορείς να δεις μέσα τι ακριβώς έχει. Έχουμε και γάτα δει. Έχουμε… Εντάξει, τα σκουπίδια είναι πολύ δύσκολα, δηλαδή υπάρχουν και ποντίκια ζωντανά που περνάνε από κοντά σου και κατσαρίδες ζωντανές. Όχι μόνο τώρα covid γενικά και από παλιά είναι αυτά, αλλά δεν γίνεται, δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο. Για αυτό προσπαθείς να κάνεις και τα εμβόλια για να προφυλαχτείς από τις αρρώστιες αυτές όλες των ζώων. Όσο για τα… Που με ρωτήσατε για αυτό το πράγμα για αν έχουμε βρει, έχουμε βρει, αλλά δεν έχουμε προλάβει να κατεβάσουμε τον κάδο, γιατί με το που πέφτει ο κάδος, πέφτει μέσα και σκουπίδι κατευθείαν. Και μπορεί κάποια στιγμή να το δούμε τελευταία στιγμή την ώρα που θα μαζέψει η πρέσα ή που θα είναι ο μύλος, ο όποιος μύλος το αλέθει. Έχει τύχει μία φορά να βρούμε ένα σκύλο και δυο-τρεις φορές γάτα, την οποία δεν μπορούμε να μπορούμε να κάνουμε κάτι, γιατί είναι γρήγορες οι κινήσεις των κάδων που πρέπει να μαζευτούνε. Και έτσι δυστυχώς μετά η ψυχολογία μας -εμένα προσωπικά- είναι πολύ χάλια, γιατί δεν μπορώ να βλέπω ζώα να είναι στα σκουπίδια και στις χωματερές να πηγαίνουνε. Εδώ και ένα πουλάκι μπορεί να δεις ψόφιο και να θες να πας να το θάψεις κάπου. Όχι γάτα ή σκύλο. 

Τώρα σχετικά με το πως αντιλαμβάνονται οι άλλοι τη δουλειά σας. Ας πούμε κοινωνικά έχετε… Τι σχόλια παίρνετε, όταν μαθαίνει κάποιος π.χ. ότι κάνετε αυτή τη δουλειά; Καλά σχόλια, κακά σχόλια, οτιδήποτε.

Περισσότερη μπροστά μας λένε: «Μπράβο για τη δουλειά που κάνετε, γιατί κάνετε μεγάλο έργο». Και κάποιοι μας δίνουν και συγχαρητήρια. Έτσι μας λένε μπροστά. Τώρα λογικά πιστεύω να το αισθάνονται αυτό, γιατί είναι η δουλειά μας πολύ δύσκολη και πολύ βρώμικη. Βέβαια, όταν είμαστε πάνω στο απορριμματοφόρο στο σκαλοπάτι και προχωράει το απορριμματοφόρο για να πάμε στον επόμενο κάδο, βλέπουμε και άτομα που κλείνουν τη μύτη τους την ώρα που περνάνε το απορριμματοφόρο. Η δουλειά δεν είναι ντροπή. Όταν είναι τίμια η δουλειά, η δουλειά δεν είναι ντροπή καθόλου. Και όταν θες να δουλέψεις για να βοηθήσεις οικογένειά σου, για να μεγαλώσεις και τα παιδιά σου, να μπορείς να τους προσφέρεις ό,τι μπορείς για να έχουνε στο σπίτι τα βασικά. Δεν είναι ντροπή η δουλειά. Δηλαδή αυτοί που κλείνουν τη μύτη τους, δηλαδή τι είναι σε γραφείο και κάθονται και παίρνουν τα βαρέα και ανθυγιεινά και εκείνοι; Γιατί από ό,τι έμαθα κάποιοι, οι περισσότεροι σε κομπιούτερ παίρνουν βαρέα και ανθυγιεινά. Δηλαδή και εμάς θέλανε ενα διάστημα να μας τα κόψουνε σε όλη την Ελλάδα τα βαρέα και ανθυγιεινά. Δηλαδή ποιοι θα παίρνουν; Αυτοί που κάθονται τα βαρέα και ανθυγιεινά ή εμείς που τρώμε όλη τη βρώμα; Και επικίνδυνα και ,όπως σας είπα και πριν που μιλήσαμε. Δεν υπάρχει λόγος να κλείνουνε τη μύτη τους. Εμείς τι πρέπει να κάνουμε δηλαδή που αναπνέουμε τόσες ώρες τη βρώμα εκεί; Και φυσικά είναι η βρώμα η δικιά τους, που πάνε και τα σκουπίδια, γιατί όλοι πετάνε σκουπίδια. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη βγάζει έστω μία σακουλίτσα την ημέρα. 

Με τις απεργίες τι ισχύει. Θυμάστε καμία ιστορία, κάτι τέτοιο που να σας έχει μείνει; 

Τις απεργίες…Απεργίες είχαμε κάνει τον Ιούνιο του ‘17 τότε που μιλήσαμε και πριν και σας είπα για τις συμβάσεις που μας κόψανε και δεν θέλαν να μας ξαναανανεώσουνε. Είχαμε κάνει απεργίες νομίζω 12-13 μέρες από ότι θυμάμαι. Είχε βρωμίσει όλη η Ελλάδα. Βέβαια, μετά για να μαζευτεί όλο αυτό το σκουπίδι, τραβήξαμε πάρα πολύ, αλλά θέλαμε να δώσουμε έναν αγώνα, μια μάχη να μας κρατήσουν στη δουλειά. Γιατ[00:30:00]ί; Για το μεροκάματο, για να μπορούμε να δουλέψουμε. Δεν ζητήσαμε τίποτα το πολύ τραγικό. Ζητήσαμε να μας ανανεώσουν την άδεια -συγνώμη- την σύμβαση που θέλαν να μας κόψουνε. Αυτή η σύμβαση δεν έπρεπε να την κόψουν, έπρεπε να συνεχιστεί, γιατί ήμασταν τόσα χρόνια στη δουλειά και έπρεπε να κλείσουμε το 24-μηνο να γίνουν αορίστου, αλλά, επειδή εκείνοι μας κάναν διακοπή της σύμβασης. Και βέβαια η σύμβαση εκείνοι μας βάλανε να υπογράψουμε, δεν ζητήσαμε εμείς κάτι επιπλέον. Μας είπανε: «Υπογράφετε τη σύμβαση». Και μετά είπαν ότι θα την κάνουν διακοπή, γιατί είναι παράνομη η επόμενη σύμβαση που είχαμε κάνει. Και είχαμε κάνει πάρα πολλές μέρες απεργίες για να μπορέσουμε να κερδίσουμε τη δουλειά μας, γιατί εμείς τον Αύγουστο του '15 είχαμε μπει σε όλη την Ελλάδα 8.145 νομίζω άτομα. Σε όλη την Ελλάδα στην καθαριότητα, έτσι; Και μετά δεν τους σύμφερε. Σου λέει είναι πάρα πολλά τα άτομα για να κλείσουν το εικοσιτετράμηνο και να τους κάνουμε αορίστου. Οπότε μας κάναν διακοπή, κάναμε και εμείς αυτή τη μεγάλη απεργία. Βέβαια υπήρξε πιο παλιά μού είχαν πει συνάδελφοι, δεν θυμάμαι πότε, απεργία πολλών ημερών. Και εμείς κάναμε αυτές τις 12 ή 13 μέρες από ό,τι θυμάμαι το ‘17. Αλλά θέλαμε να κερδίσουμε. 

Τώρα για εσάς ως γυναίκα σε αυτή τη δουλειά, υπάρχει κάποια έξτρα δυσκολία ή πλεονέκτημα; Δεν ξέρω, το να είστε γυναίκα και όχι άντρας σε αυτή τη δουλειά πώς είναι;

Θέλω να σας πω ότι έχουμε πάρα πολλές γυναίκες σε αυτή τη δουλειά, που δουλεύουμε στο απορριμματοφόρο και χωρίς να προσβάλω το αντρικό φύλο κάποιες φορές είμαστε πολύ δυναμικές και από τους άντρες, γιατί δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας και προσπαθούμε όσο μπορούμε να προσφέρουμε σε αυτή τη δουλειά. Είτε είμαστε εμείς που είμαστε με ασφαλιστικά, είτε κοπέλες που είναι μόνιμες είτε κοπέλες που είναι με συμβάσεις. Είναι βέβαια πιο δύσκολο, αλλά όταν έχεις πυγμή και θέλεις να δουλέψεις τα καταφέρνεις. Τα καταφέρνεις! Γιατί εκτός ότι είναι η δουλειά μας και επικίνδυνη κι ανθυγιεινή, όπως σας είπα, έχει και πολύ βάρος. Γιατί για να τραβήξει ένα κάδο που θα έχει σκουπίδια, που θα έχει μπάζα, που θα έχει διάφορα θέλει δύναμη. Όμως τα καταφέρνουμε και τραβάμε πάρα πολύ γερά και το κάδο και όλα και δουλεύουμε λίγο περισσότερο με κάποιους άντρες, όχι όλους. Μπορώ να σας πω η αντίληψή μας είναι είναι πολύ καλή. Και να έχεις θυμητικότητα και τους δρόμους να μην ξεχάσεις κάποιον ή δρόμο ή κάδο. Καμία φορά ο οδηγός μπορεί να ξεχάσει κάποιο κάδο, φωνάζω: «Όπα», ξέρω ‘γω. Σταματάει, παίρνουμε τον κάδο. Δεν υπάρχει περίπτωση δηλαδή όσο είμαι εγώ στο δρομολόγιο να ξεχάσουμε κάποιον κάδο και να ξεχάσουμε κάποιο δρόμο, γιατί θυμάμαι πολύ καλά και σε όποιο δρομολόγιο και να πάω, αλλά θέλω να πάρουμε όλους τους κάδους, δεν θέλω να αφήσω ούτε έναν κάδο. Γιατί ο άλλος δεν θέλω να πάει, μετά να γίνει και ξέχειλος την άλλη μέρα και να υπάρχει χύμα και να είναι το σπίτι του απ’ έξω.  Εγώ είμαι ευχαριστημένη με τη δουλειά μου, δεν ντρέπομαι. Μου λένε: «Τι δουλειά κάνεις;». «Είμαι -λέω- στην καθαριότητα, στο απορριμματοφόρο». Και ποτέ δεν έχω κρύψει τη δουλειά μου τόσα χρόνια, γιατί εγώ πιστεύω ότι κάνουμε ένα πολύ μεγάλο έργο. Γιατί αν δεν ήμασταν κι εμείς, θα είχε βρωμίσει όλη η Ελλάδα και δεν θα υπήρχε αυτή η καθαριότητα που υπάρχει. Εγώ προσπαθώ και παλεύω για την οικογένειά μου, έτσι θα είμαι και αν μπορέσουνε και μας κάνουν αορίστου. Το ίδιο πράγμα θα είναι, γιατί είναι ο [00:35:00]χαρακτήρας μου αυτός, να προσπαθώ ό,τι μπορώ καλύτερο σε οποιαδήποτε δουλειά. Αν και κουραζόμουν πολύ με τα τρία μου παιδιά και κάποια χρόνια πήγαινα και βοήθαγα και τον σύζυγο το πρωί στη δική του εργασία, γιατί έκανα και σαν δεύτερη δουλειά που είχε κατάστημα μέχρι πριν 1 μήνα. Το είχε 20 χρόνια και πήγαινα και βοήθαγα και τον σύζυγο στην εργασία του. Οπότε φανταστείτε ότι πόσο κούραση πέρναγα με δυο δουλειές και τρία παιδιά και όλα μόνη μου χωρίς να έχω βοήθεια από πουθενά. Και έτσι, όπως απέδιδα πάντα, θα αποδίδω πάλι στη συνέχεια. Δεν θα αλλάξει κάτι, γιατί θέλω, όταν πληρώνομαι σε κάτι, θέλω αυτό που κάνω να του να το ανταποδίδω και εγώ. Βέβαια, εντάξει μας έχουνε κόψει τα δώρα που δεν έπρεπε να τα είχανε κόψει σε εμάς τα δώρα: τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το επίδομα. Στη δικιά μας τη δουλειά, άσχετα με το δημόσιο. Τα χρήματα πιστεύω είναι ικανοποιητικά. Βέβαια, άλλοι δήμοι λέει δίνουν περισσότερο, εμένα δεν με απασχολεί, εμένα είναι ικανοποιητικά τα χρήματα σαν μισθός και σαν ώρες δεν έχω παράπονο. Αλλά το θέμα είναι ότι μακάρι να μας κάνουν αορίστου να μείνουμε στη δουλειά, γιατί όλοι έχουμε ανάγκη και όλοι δεν δουλεύουμε για πλάκα ούτε για χόμπι. Δουλεύουμε, γιατί έχουμε ανάγκη. Μακάρι να μας κρατήσουν στη δουλειά να γίνουμε αορίστου, γιατί έχουμε παλέψει τόσα χρόνια και να τα καταφέρουμε.

Λοιπόν, θέλετε να μου πείτε πώς είναι η δουλειά τώρα σε διάφορες καιρικές συνθήκες π.χ. τον χειμώνα, το καλοκαίρι;

Οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες, γιατί η οδοσάρωση, η σκούπα, όπως είπαμε, μπορούνε να κάτσουνε στη βροχή να καλυφθούνε είτε σε ένα υπόστεγο, κάπου. Εμείς δυστυχώς πρέπει να βγάλουμε όλη τη βάρδια, το σκουπίδι, γιατί πρέπει να μαζευτούνε τα σκουπίδια, οι κάδοι. Ο δρόμος μπορεί να μείνει και ασκούπιστος ή με τη βροχή να κατρακυλίσουν λίγο τα φύλλα, τα σκουπίδια και αυτά. Τα σκουπίδια δεν μπορούν να μείνουν, οπότε είτε έχει χιόνια, είτε έχει κρύα, είτε έχει πολλές βροχές, κατακλυσμούς εμείς πρέπει να το μαζέψουμε. Και με τους κατακλυσμούς φοράμε βέβαια αδιάβροχο -μας έχουνε δώσει-, αλλά όταν έχει πάρα πολύ μεγάλη βροχή, δυστυχώς μπαίνει μέσα το νερό και γινόμαστε μούσκεμα. Στα κρύα όσο μπορούμε να ντυνόμαστε, μας έχουν δώσει και μπουφάν και όλα, αλλά δεν μπορείς να δουλέψεις πολύ άνετα, έχει έχει πάρα πολύ… Αν ντυθείς πάρα πολύ βαριά, δεν μπορείς να κουνηθείς. Πώς θα κατέβεις στο σκαλοπάτι; Πώς θα ανέβεις; Πώς θα πάρεις τον κάδο; Γιατί είναι αρκετές οι ώρες που δουλεύουμε. Μπορεί να δουλέψουμε και 3½ και 4. Έχω δουλέψει και 6 και 7 ώρες εγώ. Μπορεί να έχω κάνει 2 και 3 δρομολόγια για να μαζεύει το σκουπίδι. Και έτσι αναγκαστικά πρέπει να δουλέψεις είτε χιόνια έχει, είτε κρύο έχει, είτε βροχές έχει, είτε και ζέστη. Και το βράδυ, μη νομίζετε ότι δεν υπάρχει ζέστη! Το βράδυ, μπορώ να σας πω, όταν έχει την ημέρα ζέστη, το βράδυ είναι πιο πολύ ζέστη, γιατί όλα καίγονται, όλη την ημέρα καίγονται όλα. Όπως και έχουνε οι πολίτες με το δίκιο τους έχουν όλα τα κλιματιστικά ανοιχτά και φέρνει όλη αυτή η ζέστη και είναι όλα λάβα. Και τα σκουπίδια ακόμα βράζουνε φανταστείτε! Το ρίχνουμε μέσα στο απορριμματοφόρο και φέρνει μία λάβα, που νομίζεις ότι είσαι σε ηφαίστειο. Γιατί βράζουν την ημέρα είναι όλα αυτά, τα χτυπάει ο ήλιος και είναι ζεστά. Και βέβαια τον χειμώνα, με τις πλημμύρες να μαζεύουμε τα σκουπίδια, τους κάδους, αν έχει χύμα κάτω. Και με τα κρύα. Και αναγκαστικά πρέπει εμείς στο απορριμματοφόρο ως πλήρωμα δουλεύουμε, δεν σταματάμε ποτέ. Ό,τι καιρό και να έχει και αργίες, όπως σας είπα, και όλα. Αναγκαστικά δουλεύουμε για να μαζευτεί το σκουπίδι. 

Τώρα θέλετε να μου πείτε κάποια περιστατικά που μπορεί να σας έχουνε τύχει στη δουλειά, ενδιαφέροντα, έτσι αστεία, πιο στενάχωρα, οτιδήποτε που να τα θυμάστε;

Θα σας πω κάτι λίγο πιο πρόσφατο, κάποιους λίγες μήνες πριν. Όπως πήγαμε να αδειάσουμε κοντά στο [...] τον κάδο. Ευτυχώς ήταν σιδερένιος, γιατί με μπορεί αν ήταν πλαστικός να είχε πιάσει και φωτιά, όπως τους καίνε πολλούς οι φιλάθλοι. Μάλλον είχανε ρίξει φωτοβολίδα και την ώρα που ρίχνουμε τ[00:40:00]ον κάδο έβγαζε καπνούς και εκείνη τη στιγμή φύγαμε γρήγορα και πήγαμε εκεί στη βάση μας, στο γκαράζ, και σβήσαμε τον καπνό, τη φωτιά πριν αρπάξει τελείως φωτιά. Γιατί σε άλλους, έχει τύχει σε άλλο συνάδελφο που να έχει πάρει όλο το απορριμματοφόρα φωτιά, γιατί μπορεί να έχουν ρίξει μέσα κάποιοι πολίτες οτιδήποτε και αυτό την ώρα που αδειάζει ο κάδος, ανακατεύεται το σκουπίδι και το φουντώνει και είχε πάρει φωτιά το απορριμματοφόρο. Αλλά αυτό με τη φωτοβολίδα ή από τη μία γελάγαμε και από την άλλη ψιλοφοβηθήκαμε, γιατί δεν μπορούσε να αρπάρξει φωτιά το απορριμματοφόρο, γιατί φοβηθήκαμε σε κάποια στιγμή. Και έτσι το προλάβαμε έγκαιρα. 

Τώρα που λέτε για κάδους και φωτιά, σας έχει τύχει σε πορεία, π.χ. για παράδειγμα είμαστε τώρα στο Κερατσίνι, κάθε επέτειο που είναι για τη δολοφονία του Φύσσα, σας έχει τύχει π.χ. να παραλάβετε κάδο και να είναι καμμένος από επεισόδια, οτιδήποτε;

Εγώ επειδή δουλεύω στον [...] και δουλεύω στο κομμάτι περίπου κοντά στο [...] δυστυχώς οι φίλαθλοι, είτε κερδίζει ομάδα είτε όχι, γιατί - και εγώ Ολυμπιακός είμαι - καίνε τους κάδους σιδερένιους, πλαστικούς. Τους καίνει. Και είναι και ανθυγιεινό και για τους πολίτες και κατευθείαν εμείς τους αντικαταστούμε, τους αλλάζουμε βέβαια αμέσως, δεν το αφήνουμε καθόλου. Αλλά είναι πολύ επικίνδυνο, γιατί είναι και για τον κόσμο, για τα σπίτια τους, για τα αυτοκίνητα ή την περιουσία. Και για κόσμο που μπορεί να περάσει εκείνη τη στιγμή. Είναι λίγο επικίνδυνο βέβαια και εντάξει από τη μία μπορεί οι φιλάθλοι να χαίρονται, από την άλλη να στεναχωριούνται, αλλά δεν είναι ωραίο. Πρέπει να πάμε να βλέπουμε τους αγώνες και να τους βλέπουμε όμορφα, χωρίς να κάνουμε επεισόδια και τέτοια. 

Έγινε, οπότε από μένα και πάλι είμαστε ok. Θέλετε να μου πείτε κάτι ακόμα ή είμαστε καλά;

Πιστεύω να σας άρεσε η συνέντευξη, να είπαμε αυτά που είπαμε. Και δεν ξέρω τώρα αν σας κάλυψα, και τον κόσμο και όλα. Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για αυτό που κάναμε που αποφασίσατε να πάρετε αυτή την ωραία συνέντευξη για τη δουλειά μας. Γιατί αυτή η δουλειά πρέπει να είναι πιο πάνω από όλες. Και εγώ σας ευχαριστώ πάρα πολύ.