Istorima Archive

[00:00:00]Ωραία. Εγώ είμαι η Δανάη. Χάρηκα, είσαι o;

Καλησπέρα, Δανάη. Είμαι ο Χρήστος.

Και πού γεννήθηκες, Χρήστο;

Γεννήθηκα εδώ, στην Αθήνα.

Και πώς σου φαίνεται η Αθήνα. Έχεις ζήσει εδώ;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Αν και έχω ζήσει και στην επαρχία αρκετά, και στη Θεσσαλονίκη, που είναι η μητέρα μου από εκεί. Η Αθήνα είναι ωραία πόλη, έχει τις δυσκολίες της σαν όλες τις πόλεις, αλλά την αγαπώ και είναι η πόλη που έχω ζήσει και έχω περάσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής μου.

Ωραία, και για τι θα μου μιλήσεις απόψε;

Σήμερα θα μιλήσουμε για την αποστολή στον Ινδικό Ωκεανό, ατόμων που κάνουνε φύλαξη πλοίων, αντι-πειρατεία. Είναι το… Maritime security είναι ο όρος στα αγγλικά. Είναι κάτι που αποφάσισα πριν από δύο χρόνια περίπου. Μετά από μια επαγγελματική, έτσι, περίοδο που δεν, ήμουνα ενεργός, που είχα, ήμουνα στην ανεργία και μετά από δύο-τρεις μήνες, ξεφυλλίζοντας κάποιες εφημερίδες, βλέποντας στο διαδίκτυο αγγελίες, εντόπισα μια, η οποία ζητούσε άτομα που έχουνε υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις στο παρελθόν και οι οποίοι θα χρησιμοποιούνταν για να κάνουνε φύλαξη πλοίων στον Ινδικό Ωκεανό, αντι-πειρατεία. Απευθύνθηκα μέσω βιογραφικού στην εταιρεία αυτή. Μετά από έναν-δυο μήνες, μου απάντησαν. Μου ζήτησαν να τους στείλω ένα πιστοποιητικό στρατολογικής κατάστασης και κάποια άλλα δικαιολογητικά, πιστοποιητικό ποινικού μητρώου, και από εκεί και πέρα παρακολούθησα ένα βραχείας διάρκειας πρόγραμμα εκπαίδευσης, το οποίο ήτανε, όμως, ουσιαστικό. Δηλαδή, ήτανε μια εισαγωγή στον τρόπο δουλειάς, στο πού θα πάμε, τι θα συναντήσουμε εκεί, βασικούς κανόνες ασφάλειας μέσα στα πλοία, για πυρασφάλεια, για διάσωση προσωπικού…

Όταν–

Ήτανε ένα πενταήμερο, ας πούμε, μέσα στο οποίο, συμπυκνωμένα, σου έδιναν πληροφορίες για το πού θα πας και τι θα κάνεις, ας πούμε. Θεωρητικά πάντα.

Όταν λες σε κάποιον για αυτή τη δουλειά, συστήνεσαι ως μισθοφόρος, ας πούμε, ή;

Ναι, θα μπορούσαμε να το πούμε μισθοφόρος. Είναι, στην ουσία, ένας ιδιωτικός στρατός εκεί. Είναι μια εταιρεία, η οποία παρέχει υπηρεσίες ασφάλειας, security δηλαδή, μια εταιρεία security, όπως ξέρουμε τις εταιρείες security στην... Στη στεριά. Αυτό το παρέχεις με έναν ειδικό τρόπο στη θάλασσα, πάνω σε καράβια και έναντι συγκεκριμένων κίνδυνων, που είναι ειδικοί και αυτοί. Ναι, θα το έλεγες μισθοφόρος, θα μπορούσες να το πεις μισθοφόρος. Είναι τα γνωστά μαριτίνια, έτσι λέγονται, ας πούμε, στην, το σινάφι, ας πούμε, αυτών των ατόμων που κάνουν αυτή τη δουλειά.

Η εκπαίδευση ήτανε δύσκολη;

Η εκπαίδευση… Αυτές οι πέντε μέρες εκπαίδευσης που είπα ότι γίνεται, τουλάχιστον σε αυτήν την εταιρεία –νομίζω ίδιας διάρκειας είναι τα προγράμματα και σε κάποιες άλλες–, δεν μπορείς να πεις ότι ήτανε δύσκολη. Θεωρητική ήτανε κατά ένα μεγάλο κομμάτι και από εκεί και πέρα γίνανε κάποιες βολές, σε ένα πεδίο βολής, με όπλα, για να δουν την ετοιμότητά σου, και μάλιστα αυτή η εκπαίδευση, τουλάχιστον από αυτήν την εταιρεία, γίνεται, έτσι ώστε να φτάσεις να κάνεις τις βολές μετά από μια φυσική δοκιμασία, δηλαδή σε κάποιους αγώνες αντοχής, ταχύτητας –όχι ταχύτητας, συγγνώμη– δρόμου. Μετά, κάποιες κάμψεις, κάποιες γυμναστικές δηλαδή, ένα exercise, ας πούμε, σου κάνουνε, για να μπεις, ας πούμε, σε πραγματικές συνθήκες, πώς θα πιάσεις το όπλο και πώς θα συμπεριφερθείς αναλόγως αν... Όταν είσαι ακόμα και υπό πίεση ή κουρασμένος. Αυτήν ήταν η εκπαίδευση και από εκεί και πέρα χρειάστηκαν να γίνουν και κάποιες άλλες, πριν γίνει η αποστολή και πριν υπογράψεις το συμβόλαιο, που είναι απαραίτητο, τη συμφωνία, το κοντράτο, όπως λέγεται, με την εταιρεία, είναι απαραίτητο να έχεις βγάλει το διαβατήριο σου, να κάνεις κάποιες εξετάσεις ιατρικές, ψυχολογικά τεστ, τεστ αντι-αλκοόλ[00:05:00], αντι-ναρκωτικών, γιατί παίρνεις μια συγκεκριμένη άδεια, από συγκεκριμένη, ειδικευμένη γιατρό, που είναι για να δίνει τέτοιου είδους εγκρίσεις, επειδή δεν μπορεί ο καθένας να πάει. Ας πούμε, αν είναι άρρωστος χρόνια ή αν είναι κάποιος άλλος, έτσι, εθισμένος σε ουσίες.

Και πόσο καιρό έκανες αυτή τη δουλειά;

Αυτή τη δουλειά την έκανα... Έκανα συνολικά δύο συμβόλαια. Συνολικό διάστημα και στα δύο συμβόλαια μαζί γύρω στους εφτάμιση-οχτώ μήνες. Το πρώτο συμβόλαιο ήτανε λίγο μεγαλύτερης διάρκειας, τεσσερισήμισι μήνες, τρεισήμισι το δεύτερο. Τώρα τι κάνουμε σε αυτήν την δουλειά; Για μένα ήταν αρκετά, έτσι, περίεργο, γιατί και είμαι σχετικά μεγάλος σε ηλικία. Στη αρχή, μάλιστα, αναρωτιόμουνα για το αν θα με πάρουν ή όχι γιατί, και μάλιστα είναι το πρώτο που ρώτησα, όταν με πήραν τηλέφωνο από την εταιρεία, για να μου πουν να τους στείλω το βιογραφικό. Επειδή είμαι 49 ετών, ήμουνα 49 ετών, όταν έκανα αυτήν την αίτηση, την ανταπόκριση στο, στην αγγελία, και μου λέει: «Όχι», μου λέει, «δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα», οπότε το ξεπέρασα έτσι. Μου φάνηκε χρήσιμο ένα χαρτί ειδικών δυνάμεων που είχα περάσει, σαν αλεξιπτωτιστής και ρίπτης εφοδίων, πριν από τριάντα χρόνια…Και η πρώτη στιγμή που ήρθα σε επαφή πραγματικά με αυτό το επάγγελμα ήταν όταν ανέβηκα στο αεροπλάνο για να ταξιδέψω για το, για τη Σρι Λάνκα, από όπου θα παίρναμε το καράβι, το οποίο είχε συμφωνήσει με την εταιρεία μας να επανδρωθεί με εμάς, την ομάδα δηλαδή, για να κάνει το πέρασμα, αυτό από τα επικίνδυνα στενά του Άντεν –Είναι ο κόλπος του Άντεν εκεί, στην Αραβική Χερσόνησο, όταν μπαίνεις στην Ερυθρά Θάλασσα, είναι αυτό το κομμάτι που το, ένα στενό, ας πούμε, και μάλιστα και στροφή στη ναυσιπλοΐα. Θα πετούσαμε για τη Σρι Λάνκα, λοιπόν, ήτανε… Μάλιστα, κάτσαμε και αρκετές ώρες και στο αεροδρόμιο εδώ, στην Ελλάδα, γιατί άλλαξε η πτήση. Ήτανε να πάμε μέσω Μπαχρέιν, εν πάση περιπτώσει, είχε αμμοθύελλα στο Μπαχρέιν, περιμέναμε κάποιες ώρες στο αεροδρόμιο. Φτάσαμε, τελικά, στο Γκάλε αργά το βράδυ, εκεί, κατά τις 21:00 το βράδυ, μετά από αρκετές ώρες ταξίδι, αφού είχαμε και μια άλλη καθυστέρηση, άλλες εφτά ώρες στο, στη Ντόχα. Ήτανε, πετάξαμε μέσω Ντόχα, δηλαδή, αντί μέσω Μπαχρέιν και μετά από δύο-τρεις ώρες ήτανε έτοιμο το, ήτανε το ραντεβού, είχε δοθεί το ραντεβού με το καράβι στο λιμάνι του Γκάλε, εκεί, στη Σρι Λάνκα. Είναι το νοτιότερο σημείο της Σρι Λάνκα, ένα ψαροχώρι, ας πούμε, που έχει βάση, όμως, και έχουν βάση και αρκετές εταιρείες που έχουν τέτοιου είδους, παρέχουν υπηρεσίες maritime security. Είναι, δηλαδή, κάποια σπίτια, τα οποία νοικιάζουν εκεί στα άτομα που έχουνε ως φρουρούς, ως ενόπλους φρουρούς. Τους νοικιάζουν ένα σπίτι για να διαβιούν εκεί, μέχρι να έρθει το καράβι και να είναι η σειρά τους για να μπούνε, να κάνουνε την αποστολή τους. Από εκεί, λοιπόν, πήραμε το πρώτο καράβι, το οποίο ήτανε ένα ελληνικό βαπόρι, ευτυχώς, συνήθως έτσι κάνουνε, από ό,τι έχω καταλάβει με την, τουλάχιστον με τους νέους, γιατί και εγώ ήμουν πρωτάρης, ας πούμε, πρωτοτομπάρκος, όπως λέμε, σε αυτό το πρώτο συμβόλαιο. Φτάσαμε εκεί και ανεβήκαμε στο πλοίο με έναν, με τρόπο που δεν θα τον περίμενα, ας πούμε, αν και με είχαν προϊδεάσει, κατά κάποιον τρόπο. Είναι μάλιστα ένα από τα πιο επικίνδυνα, λένε, ας πούμε, στο επάγγελμα αυτό, οι πιο επικίνδυνες στιγμές, ας το πούμε έτσι, όταν ανεβαίνεις και όταν κατεβαίνεις στο βαπόρι, γιατί αυτό, συνήθως, γίνεται εν πλω. Δηλαδή, πλησιάζεις το βαπόρι, το οποίο πάει με γύρω στα, ξέρω ‘γω, maximum, βεβαία, εφτά μίλια την ώρα. Πλαγιάζεις με μια λάντζα, ένα μικρό σκάφος, ας πούμε, που είστε εσείς και οι άλλοι δυο-τρεις που είναι στην ομάδα και ανεβαίνεις με ανεμόσκαλα, οπότε ανάλογα και με τις καιρικές συνθήκες ή, ας πούμε, το κούνημα, καταλαβαίνεις, εκεί είναι για κάποιους λίγο δύσκολο και έχουνε γίνει και ατυχήματα, ας πούμε, κατά καιρούς. Είναι το embarkation, ας πούμε, και το disembarkation, όταν κατεβαίνεις, αντίστοιχα. Αυτό γίνεται αρκετές φορές κατά τη διάρκεια ενός συμβολαίου, γιατί μπορεί να αλλάξεις γύρω στα εφτά-οχτώ καράβια, ας πούμε, μέσα σε ένα διάστημα τριών-τεσσάρων μηνών. Να ανέβεις και να κατεβείς, επειδή οι αποστολές αυτές είναι, συνήθως, μικρής διάρκειας, δηλαδή είναι maximum δέκα ημερών, δέκα-έντεκα μέρες, ξεκινάνε από εφτά μέχρι έντεκα μέρες[00:10:00], είναι οι μέρες κατά τις οποίες το καράβι θα ταξιδεύει από αυτήν την high risk area. Είναι μια περιοχή στη θάλασσα, που περικλείεται από κάποιες συντεταγμένες, εκεί, στον Ινδικό Ωκεανό, είναι και σε άλλα σημεία στον πλανήτη, εμείς πάμε σε ένα συγκεκριμένο κομμάτι, εκεί, στον κόλπο του Άντεν, Ινδικό Ωκεανό, Αραβική Θάλασσα. Όταν, λοιπόν, περνάει το καράβι από αυτήν την high risk area, για αυτό το λόγο θέλουν και οι πλοιοκτήτες να είναι με φρουρούς απάνω, με ενόπλους, το βαπόρι, γιατί θέλουν να προστατέψουν τα συμφέροντα τους. Είναι το ίδιο το καράβι, το πλήρωμα, τα εμπορεύματα… Είναι όλα αυτά τα συμφέροντα, αν πέσουν σε χεριά πειρατών, μετά γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, δηλαδή ζητάνε, συνήθως, λύτρα, για να απελευθερώσουνε τα μέλη του πληρώματος, να παραδώσουν το πλοίο, να παραδώσουν το εμπόρευμα, αν το έχουνε πάρει ή υπεξαιρέσει και τα λοιπά.

Είχες κάποιο περιστατικό που να φοβήθηκες ή να αγχώθηκες;

Θα σου πω όχι, στην ουσία όχι κάτι τρομερό. Εμάς η δουλειά μας είναι, από την στιγμή που ανεβαίνουμε στο βαπόρι, να οχυρώσουμε, όπως λέμε, το πλοίο, έτσι ώστε να είναι όσο γίνεται πιο δύσκολο το έργο των επίδοξων πειρατών. Δηλαδή, βάζουμε κάποια μέτρα ασφαλείας πάνω στα βαπόρια, κάποια, ναι, παίρνουμε κάποια μέτρα ασφαλείας και προφύλαξης. Είναι σαν ένα, το razor wire, ας πούμε, είναι ένα σύρμα που είναι σαν ξυράφι, αν το πιάσεις, κόβεσαι. Αυτά είναι περισσότερο καθυστέρησης τα έργα και τα μέτρα και κάποια τα χρησιμοποιούμε ανάλογα, βεβαία, και το είδος του πλοίου, γιατί το κάθε πλοίο είναι διαφορετικό, διαφορετικό φορτίο, διαφορετικό πλοίο. Μπορεί να είναι, τα πλοία να μεταφέρουνε ξηρό φορτίο, μπορεί να μεταφέρουνε επικίνδυνα αέρια ή χημικά ή πετρελαιοειδή ή ακόμα και αυτοκίνητα ή container, ας πούμε. Άρα, ανάλογα με το είδος του πλοίου και το πώς είναι το πλοίο, ας πούμε, και το πόσο πιθανό είναι, ανάλογα με τον τρόπο που είναι κατασκευασμένο, να επιβιβαστούν σε αυτό πειρατές, παίρνουμε αυτά τα μέτρα, για να μπορέσουμε να τους καθυστερήσουμε. Από εκεί και πέρα το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που αποκτάει το βαπόρι, όταν είμαστε κι εμείς απάνω, είναι ότι υπάρχουν και όπλα, τα οποία χρησιμοποιούνται, βεβαία, με βάση διεθνή πρωτόκολλα, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπως να 'ναι, προφανώς. Δηλαδή, υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος αντίδρασης από τη στιγμή που θα εντοπίσεις έναν στόχο. Τους λέμε στόχους, διότι εμείς, στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο κομμάτι, που μας δίνει μεγάλο πλεονέκτημα στην δουλειά μας, είναι ο εντοπισμός, ο έγκαιρος εντοπισμός. Για αυτό ήμασταν με κιάλια συνεχεία και με τα ραντάρ τη νύχτα και σε συνεργασία και με το πλήρωμα, τον Αξιωματικό της γέφυρας, τον Καπετάνιο και όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους που είναι μέσα, το έμψυχο δυναμικό, δηλαδή, του καραβιού, προσπαθούμε να εντοπίσουμε έγκαιρα τον στόχο, ό,τι και αν είναι αυτός, γιατί δεν ξέρουμε. Αν δούμε κάτι στα πολλά μίλια, ας πούμε, στα τρία-τέσσερα μίλια ή, μέσω του ραντάρ, σε ακόμα περισσότερα, δεν ξέρουμε τι είναι, στην πραγματικότητα. Κάποια πλοία, ανάλογα με το πόσο μεγάλα είναι, προφανώς, και κάποια σκάφη που βρίσκονται στη θάλασσα, έχουνε κάποια διεθνή συστήματα αυτόματης αναγνώρισης. Αυτά εύκολα, μέσω των ραντάρ, μας καθησυχάζουν, μόλις δούμε ότι έχει, ας πούμε, αυτό, το λεγόμενο AIS, είναι Automatic Identification System, αυτόματο σύστημα αναγνώρισης, αλλά είναι στην ναυσιπλοΐα. Αυτά μας καθησυχάζουν. Άλλα, όμως, τα οποία τα εντοπίζει τα ραντάρ ή τα βλέπουμε εμείς με γυμνό οφθαλμό ή μέσω των, με τα κιάλια, αυτά δεν ξέρουμε, μέχρι να δούμε πώς θα συμπεριφερθούνε, τι είναι. Αν θα αρχίσουνε να αναπτύσσουν ταχύτητα, αν θα αρχίσουνε να αναπτύσσουνε ταχύτητα προς τα εμάς, αν θα κάνουν κάποιον άλλο ελιγμό, να μας κάνουν γύρω γύρω, αν θα υπάρχουν κι άλλα. Αν είναι ένα μεγάλο σκάφος, το οποίο λέγεται, τα λέμε, τα λεγόμενα mother ships, που αυτά είναι που κουβαλάνε, έχουν απάνω μικρότερα σκαφάκια με γρήγορες μηχανές, που μπορούν να πλησιάσουν και να προσεγγίσουν το καράβι με σκοπό να επιβιβαστούν. Όλα αυτά τα παρατηρούμε και έγκαιρα θέλουμε να τα έχουμε εντοπίσει, έτσι ώστε αναλόγως να αντιδράσουμε. Εάν, τώρα, δούμε η συμπεριφορά του στόχου, αυτό που έχουμε εντοπίσει στη θάλασσα, ότι είναι επιθετική… Για παράδειγμα, αναπτύσσει [00:15:00]ταχύτητα με κατεύθυνση προς τα εμάς, το κοντινότερο σημείο προσέγγισης μας είναι πολύ μικρό, συμφώνα με αυτό που βλέπουμε στο ραντάρ, γιατί από τη στιγμή που θα τους δούμε, μετά βλέπουμε και με ακρίβεια μέτρου, ας πούμε πώς θα, πόσο κοντά μπορεί να φτάσει, αν συνεχίσει να είναι με αυτήν την ταχύτητα και με αυτήν την πορεία το σκάφος σε σχέση και με την δική μας, εν πάση περιπτώσει, υπάρχουν, και σε πόσο χρόνο θα γίνει αυτό, δηλαδή τι, πόσο χρόνο έχουμε, γιατί αν, καταλαβαίνεις, έρχεται το ένα από τη μια και το άλλο από την άλλη με αντίθετη κατεύθυνση, γρήγορα θα προσεγγίσουν. Ανάλογα, λοιπόν, αν δούμε μια τέτοια επικίνδυνη συμπεριφορά, τότε υπάρχει ένας… Πρώτα από όλα, παίρνουμε την άδεια του Καπετάνιου, ο αρχηγός αποστολής δηλαδή. Η αποστολή μας είναι τρία-τέσσερα άτομα πάνω στο βαπόρι, που ανεβαίνουμε, και είμαστε όλοι ένοπλοι με όπλα. Είναι ημιαυτόματα όπλα αυτά, σχετικά δυνατά όπλα και ευθύβολα, έχουνε καλό δραστικό, δηλαδή γύρω στα 600-700 μέτρα, και αναλόγως τα, και την ικανότητα του σκοπευτή είναι αποτελεσματικά, εν πάση περιπτώσει. Αυτά θα χρησιμοποιηθούνε στην έσχατη περίπτωση και μόνο εφόσον κριθεί αναγκαίο, πάντα από τον αρχηγό της αποστολής. Το πρωτόκολλο, λοιπόν, στην εμπλοκή και στην περίπτωση που ένα σκάφος πλησιάζει επικίνδυνα, λέει ότι πρώτα πρέπει να προσπαθήσεις να τον αποφύγεις, τον επίδοξο πειρατή. Δηλαδή, η δεύτερη αποστολή μας, μετά την αναγνώριση του στόχου και τον εντοπισμό του στόχου, είναι να τον αποφύγουμε. Δηλαδή, να αλλάξουμε πορεία, να συζητήσουμε με τον Καπετάνιο: «Μήπως μπορούμε να ανοίξουμε λίγο την πορεία μας από αυτόν, γιατί δεν ξέρουμε, είναι λίγο ύποπτος, δεν ξέρουμε και κινείται κιόλας λίγο προς την κατεύθυνση μας». Εάν αυτό το μετρό, της αποφυγής, δεν αποδώσει, δηλαδή αυτοί συνεχίζουν και έρχονται ή και είναι περισσότεροι και τα λοιπά, τότε αναγκαστικά εμπλέκουμε τον RUF, είναι Rules of Use of Force, είναι κάποιοι κανόνες χρήσης δύναμης. Παίρνουμε την άδεια του Καπετάνιου ότι θα κάνουμε, θα εμπλέξουμε αυτούς τους κανόνες και αρχίζουμε μετά με μια ρίψη φωτοβολίδας, συνήθως, για να τους δείξουμε ότι είμαστε εκεί πέρα, τους έχουμε δει και, συνήθως, όταν βλέπουνε και ρίψη φωτοβολίδας, αρχίζουν να υποπτεύονται ότι είναι πάνω και ένοπλοι φρουροί, γιατί και αυτοί δεν ξέρουν ποια είναι οπλισμένα τα πλοία. Πολλά περνάνε και άοπλα, ας πούμε, από εκεί, αναλαμβάνοντας το σχετικό ρίσκο. Με τη ρίψη της φωτοβολίδας, τώρα, πάλι, αν δούμε πάλι ότι συνεχίζουν και δεν παίρνουν, ας το πούμε έτσι, χαμπάρι και συνεχίζουν να έρχονται, μετά πάμε στην επίδειξη οπλισμού. Δηλαδή, θα τους δείξουμε πλέον ότι έχουμε όπλα με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο, που έχουμε εκπαιδευτεί πολλές φορές, όταν, ας πούμε είναι η ώρα της εκπαίδευσης, γιατί και η εκπαίδευση γίνεται και πάνω στο πλοίο. Κάθε μέρα, δηλαδή, που είσαι πάνω στην αποστολή, συνεχίζεις και είσαι, για να είσαι σε και επαγρύπνηση και να είσαι και fit, αλλά και για να μαθαίνεις, γιατί και εμείς, σου λέω, πρώτη φορά τα κάναμε όλα αυτά, δεν είχαμε ξαναδεί, εγώ τουλάχιστον δεν είχα ξανασυναντήσει έτσι, τέτοιου είδους δραστηριότητα επαγγελματική. Φτάσαμε, λοιπόν, στο να έχουμε επιδείξει και τον οπλισμό μας και να μην, αυτοί να συνεχίζουν να έρχονται, πάλι στο θεωρητικό σενάριο. Σε αυτήν την περίπτωση, αμέσως παίρνουμε θέση μάχης και περιμένουμε εντολή από τον αρχηγό της αποστολής να μας πει να κάνουμε προειδοποιητικές βολές. Οι πρώτες προειδοποιητικές βολές, λοιπόν, που λέει το πρωτόκολλο αυτό, πάντα με τη σειρά που λέμε είναι να γίνουνε, ας πούμε… Όταν θα είναι σε μια απόσταση, ξέρω ‘γω, 700 μέτρων-800 μέτρων, μισό μίλι. Αλλά αυτές να είναι, ας πούμε, πάνω από τα κεφάλια τους, όπως λέμε, δηλαδή να ακούσουν ή ενδεχομένως. Είναι πολύ δύσκολο, βεβαία, από τέτοια απόσταση να ακουστεί, αλλά τουλάχιστον θα σε δει να σκοπεύεις, σε βλέπει να σκοπεύεις και, εν πάση περιπτώσει, μπορεί να υποπτεύεται ότι ρίχνεις κιόλας και μπορεί να γίνουν οι προειδοποιητικές και από πιο κοντά, αλλά καλό είναι να γίνονται από μια καλή απόσταση, ας πούμε… Εάν αυτές πάλι, οι προειδοποιητικές, οι πρώτες προειδοποιητικές βολές, δεν έχουν αποτέλεσμα και συνεχίζουν να έρχονται, τότε παίρνουμε άδεια για δεύτερες προειδοποιητικές βολές, τις οποίες ρίχνουμε μες το νερό, έτσι ώστε να δουν τους πίδακες, και αριστερά-δεξιά από το σκάφος. Πάλι δεν θέλουμε να χτυπήσουμε εμείς, θέλουμε, θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε τα όπλα μας μόνο για να τους αποτρέψουμε τώρα πια. Έχουμε περάσει στο στάδιο, μετά από την, τον εντοπισμό και την αποφυγή, είμαστε στην αποτροπή τώρα, τους αποτρέπουμε. Δηλαδή, τους λέμε: «Σας ρίχνουμε κιόλας, παιδιά, στρίψτε και φύγετε. [00:20:00]Δεν… Μην καθόμαστε τώρα. Θα μπλέξετε, δηλαδή, δεν…». Είναι δύσκολο, γιατί και αναλόγως και το ύψος του καταστρώματος από τη θάλασσα είναι τα έξαλλα αυτά, που λέμε. Μπορεί αυτό να είναι και οχτώ μέτρα, μπορεί να είναι και δώδεκα μέτρα, αυτό το freeboard, όπως λέμε, αυτή είναι μια απόσταση που πρέπει αυτοί να ανεβούνε, είναι σαν να θες να ανέβεις έναν τοίχο που είναι μες τη θάλασσα και επιπλέει κιόλας και ανεβοκατεβαίνει και κουνιέται, 12 μέτρα τοίχο, δεν είναι ό,τι πιο εύκολο, και γι' αυτούς δηλαδή. Πόσο μάλλον όταν είναι οπλισμένο και βλέπουνε και φρουρούς απάνω. Αν, εν πάση περιπτώσει, δεν μασήσουν, ας πούμε, αυτοί οι άνθρωποι στο, και στις δεύτερες προειδοποιητικές βολές, τότε πια είμαστε υποχρεωμένοι να ρίξουμε κατά του σκάφους. Αυτές είναι οι λεγόμενες disabling shots, είναι… Οι προηγούμενες είναι warning shots, ήτανε οι προειδοποιητικές, αυτές ήταν disabling, είναι disabling, δηλαδή να ρίξουμε στο σκάφος και τη μηχανή, δηλαδή με στόχο να βυθίσουμε, να τους κάνουμε να βυθιστούν και, εν πάση περιπτώσει, μετά –Δεν θέλουμε να τους πνίξουμε είναι η λογική. Εντωμεταξύ, όταν γίνονται τέτοιου είδους περιστατικό, αμέσως φεύγουνε σήματα στα παραπλέοντα πλοία, στους επίγειους σταθμούς, στην εταιρεία μας, στο UKMTO, είναι ένας οργανισμός που… Είναι ένα ολόκληρο σύστημα, ας πούμε, που αμέσως πληροφορείται ότι γίνεται επίθεση σε κάποιο πλοίο που βρίσκεται σε ένα συγκεκριμένο στίγμα μες τον ωκεανό, ας πούμε. Άρα, αυτοί που θα, αν, εν πάση περιπτώσει, εμείς ακινητοποιήσουμε το σκάφος τους, δηλαδή το τρυπήσουμε ή ρίξουμε στη μηχανή και σταματήσει απλώς –αυτό είναι το καλύτερο σενάριο, για να μην βυθίζονται κιόλας–, αλλά ακόμα και αν βυθιστούνε, δηλαδή βυθιστεί το τέτοιο, θα έρθουν αμέσως, γρήγορα, οι γύρω γύρω δυνάμεις, τα πλοία, τα οποία είναι πολεμικά πλοία στην περιοχή, που πλέουν και αυτά, ανάλογα με το… Είναι του ΝΑΤΟ πλοία σε διεθνή ύδατα, τα οποία πλέουν εκεί, και είναι μάλιστα και αυξημένη η συχνότητα που πλέουν τώρα, και πλοία μεγάλων στόλων. Δηλαδή, ο αμερικανικός στόλος, νομίζω ο πέμπτος στόλος πρέπει να είναι αυτήν την εποχή και ήτανε και τότε που ήμουνα εγώ στη περιοχή εκεί, στο Ιράν, όταν γινόταν η φασαρία με το –και γίνεται ακόμα–, με το, τη Σαουδική Αραβία. Είναι και γαλλικά πλοία, είναι διάφορα. Και ελληνικό πλοίο, πολεμικό, μπορεί να βρεθεί, που, το οποίο μπορεί να κάνει περιπόλια εκεί και θα τρέξει αμέσως για βοήθεια στο πλοίο που βρίσκεται υπό επίθεση, αν είναι κοντά, βεβαία, γιατί μιλάμε για μίλια τώρα μες τη θάλασσα, δεν διανύονται εύκολα. Υπολόγιζε ότι μια μέση ταχύτητα ενός καραβιού στον Ινδικό Ωκεανό είναι γύρω στα 12-13 μίλια την ώρα. Οπότε, αν είσαι πολλά μίλια, 50 μίλια μακριά, θέλεις και δυόμιση ωρίτσες–

Ναι.

Ξέρω ‘γω, για να φτάσεις. Δεν φτάνεις γρήγορα, μπορεί να έχει γίνει η βλακεία, το κακό. Εν πάση περιπτώσει, αν, ας πούμε, συνεχίσουν αυτοί και μετά τις βολές της ακινητοποιήσης πάλι δεν παίρνουν χαμπάρι ή εν πάση περιπτώσει μπορεί εμείς να μην καταφέρουμε να τους ακινητοποιήσουμε, έτσι; Να μην καταφέρουμε να ρίξουμε στη μηχανή και συνεχίζουν να έρχονται, τότε παίρνουν, πλέον παίρνουμε άδεια για deliberate shots, δηλαδή βολές κατά του προσωπικού, κατά του ανθρώπου. Εκεί πέρα πάλι προσέχουμε, υποτίθεται, πάντα υπό τις δοθείσες συνθήκες, δηλαδή και εμείς είμαστε σε ένα, στο φτερό, βέβαια, εμείς είμαστε στο φτερό, είμαστε διπλά στη γέφυρα. Είμαστε πάνω στην γέφυρα, στα φτερά. Η γέφυρα είναι ένα, ας πούμε, στο κεντρικότερο σημείο πάνω στο βαπόρι, το οποίο είναι, συνήθως, πίσω σε σχέση με το βαπόρι, αλλά βλέπει όλο το βαπόρι μπροστά και είναι στο ψηλότερο κατάστρωμα του ακομοδέσιου, ας πούμε, του, της, ας το πούμε έτσι, μια, ένα πολυώροφο οίκημα είναι σε ένα μέρος του καραβιού αυτό, στα εμπορικά καράβια. Εκεί έχει διάφορους ορόφους, καταστρώματα λέγονται, η γέφυρα είναι, συνήθως, στο πάνω πάνω κατάστρωμα, άντε να έχει άλλο ένα από πάνω –όχι άντε να έχει άλλο ένα–, πάντα έχει άλλο ένα από πάνω που είναι τα ραντάρ, ας πούμε, αλλά εκεί δεν πηγαίνει. Εμείς είμαστε, λοιπόν, γύρω στα σαράντα, σαράντα με πενήντα μέτρα πάνω από τη θάλασσα, πάνω από αυτούς που σκοπεύουμε, ας πούμε, τους οποίους είμαστε σε μεγάλο πλεονέκτημα εμείς, γιατί αυτοί πρέπει να γυρίσουν προς τα πάνω να πυροβολάνε, ενώ εμείς τους έχουμε εύκολα, προς τα κάτω. Και εκεί ο στόχος μας είναι να τους ακινητοποιήσουμε και αυτούς, δηλαδή να τους ρίξουμε στα άκρα, πόδια, χεριά και τα λοιπά. Τώρα, από εκεί και πέρα πάλι, έλεγα, δοθέντων των συνθηκών, μπορεί να τραυματίσεις κάποιον πολύ άσχημα, ας πούμε, ή όπως μπορεί αντίστοιχα να τραυματιστούμε και εμείς, γιατί και αυτοί όπλα, συνήθως, χρησιμοποιούν. Μπορεί να έχουν αντίστοιχα με τα δικά μας ή ακόμα πιο σύγχρονα ή πιο σύγχρονα, πιο δυνατά δηλαδή, να είναι αυτόματα τελείως, να ρίχνουν κατά ριπάς, ας πούμε, και, συνήθως, τέτοιου είδους όπλα έχουνε. Και έχουν, βεβαία, και πιο επικίνδυνα, που είναι τα αντιαρματικά δηλαδή, κάτι RPG, ας πούμε, που, αν αυτά [00:25:00]τα ρίξουνε, προκαλούν μεγάλη, μεγάλη ζημία. Μπορούν να κάνουνε μεγάλο πρόβλημα. Σε αυτά, ας πούμε, υπάρχει μια άτυπη, ένας άτυπος κανόνας, αλλά δεν είναι και άτυπος, είναι μια εντολή που μας έχουν δώσει, ας πούμε, ρητά, ότι, αν το δούμε, οπωσδήποτε δεν περιμένουμε ούτε πρωτόκολλα ούτε τίποτα, ρίχνουμε κατευθείαν σε αυτόν και οπωσδήποτε ειδοποιούμε, φωνάζουμε σε όλους το RPG, γιατί μπορεί αυτός ήδη την στιγμή που το βλέπουμε εμείς να το έχει οπλίσει και να το ρίχνει. Οπότε, αν το ρίξει, τουλάχιστον να προλάβουνε να καλυφτούν αυτοί που είναι πάνω στο βαπόρι, γιατί εκεί πλέον παίζουμε με τις ζωές ολονών. Κατά βάση αυτή είναι η αποστολή μας, δεν συμβαίνουνε τέτοιου είδους περιστατικά πολύ συχνά, για να σου απαντήσω και στην ερώτηση. Εμένα δεν μου έχει συμβεί περιστατικό και εύχομαι σε όλους όσους ταξιδεύουνε και κάνουν αυτή τη δουλειά να μην έχουν ποτέ, αν και δεν γίνεται. Η πιο επικίνδυνη περιοχή αυτή τη στιγμή, από ό,τι καταλαβαίνω και εγώ και ακούω και διαβάζω, είναι στην άλλη πλευρά της Αφρικής είναι στην Δυτική Αφρική, είναι στο κόλπο της Γουινέας, εκεί πέρα, Καμερούν, Νιγηρία, Τόγκο, εκεί γίνονται περισσότερες επιθέσεις και είναι πολύ δύσκολες περιπτώσεις. Μάλιστα, είχαμε μια πρόσφατη τώρα, πριν από τρεις-τέσσερις μήνες, που μάλιστα κάποιος αιχμαλωτίστηκε κιόλας, ένοπλος φρουρός. Αυτή είναι η δουλειά μας.

Από εκεί και πέρα, η διαβίωση μας πάνω στα βαπόρια είναι πολύ καλή, ειδικά τα ελληνικά βαπόρια είναι σε πολύ καλό επίπεδο και από πλευράς έμψυχου δυναμικού και από πλευράς αξιοπλοΐας, ας πούμε, το άξιο, είναι καλά βαπόρια, καινούρια, νεόδμητα, συνήθως, τουλάχιστον αυτά που έχουμε ανέβει, ανεβαίνουμε εμείς. Τώρα σε κάποια άλλα, που είναι υπό άλλες σημαίες, είναι λίγο παραμελημένα, μπορεί οι συνθήκες να μην είναι τόσο καλές. Ωστόσο, πρέπει να προσαρμοστείς εκεί, στη δουλειά αυτή, σε έναν τρόπο, έτσι, ζωής που είναι κάθε μέρα συγκεκριμένος. Έχει κάθε μέρα τρία γεύματα το κάθε βαπόρι, πρέπει να είναι σε συγκεκριμένες ώρες. Μετά, από εκεί και πέρα, η ρουτίνα της μέρας περιλαμβάνει εκπαίδευση, το πρωί συνήθως, που κάνουμε κάποιες θέσεις: Πώς συμπεριφερόμαστε σε θέσεις μάχης στην, πάνω στη γέφυρα, σε περίπτωση περιστατικού, και κινησιολογία, πώς επικοινωνούμε μεταξύ μας. Μετά, είναι κάποιες ώρες ξεκούρασης και, βεβαία, κάθε μέρα έχεις, είμαστε σε βάρδιες. Δηλαδή, αν υποθέσουμε ότι πάνω σε ένα βαπόρι είναι μια τριμελής ομάδα, αυτά τα τρία άτομα μοιράζονται το εικοσιτετράωρο και είναι πάντα ένας πάνω στη γέφυρα και σε συγκεκριμένα περάσματα, όταν παίρναμε από πολύ επικίνδυνα στενά, είναι όλοι μαζί είναι, δηλαδή κάνουμε βάρδιες όλοι μαζί, που σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να κάνει πολλές ώρες βάρδια, αν μείνει μετά και το τετράωρο του. Δηλαδή, όλοι έχουμε δύο τετράωρα μες στην μέρα. Το εικοσιτετράωρο μοιράζεται δια του τρία και μετά ο κάθε ένας έχει δύο τετράωρα που πρέπει να κάνει, συνήθως –όχι συνήθως–, είναι το 12:00-04:00, 04:00-08:00, 08:00-12:00. Αυτά τα τρία τετράωρα τα παίρνει κάποιος, τα παίρνει ένας, παίρνει κάθε ένας ένα τετράωρο και το κάνει και το πρωί και το βράδυ ένα νούμερο είναι το 04:00-08:00, που είναι ωραίο νούμερο, το οποίο μου άρεσε έμενα, γιατί έβλεπα κάθε μέρα την ανατολή και το βράδυ τη δύση στη θάλασσα, και είναι και ένα από τα, από τις βάρδιες, μια από τις βάρδιες που λένε ότι ίσως είναι και λίγο η πιο, χρειάζεται λίγο περισσότερη εμπειρία, αν και εγώ δεν είχα πολλή εμπειρία, τουλάχιστον στην αρχή. Δεν έκανα αυτό το νούμερο, βεβαία, στην αρχή, στο τέλος, με όσους, σιγά-σιγά μάθαινα τη δουλειά, μου είχε ανατεθεί και αυτό το νούμερο, γιατί, συνήθως, οι επιθέσεις αυτές τις ώρες γίνονται: Το πρώτο φως και το τελευταίο φως. Από εκεί και πέρα, ναι, η εκπαίδευση μας, η εκπαίδευση μας είναι, όπως είπαμε, καθημερινή εκτός από θεωρητική εκπαίδευση που κάνουμε πάνω σε θέματα των μέσων τηλεπικοινωνίας του βαποριού, τα ραντάρ, αλλά και τα σωστικά μέσα. Η ρουτίνα, ναι, δεν είπα προηγουμένως ότι μες στην ρουτίνα είναι και τα, οι έκτακτες, ας πούμε, εκπαιδεύσεις, οι έκτακτες ασκήσεις, οι ασκήσεις ετοιμότητας, τα drill, που λέμε, που γίνονται για την… Υποθετικό σενάριο πυρκαγιάς σε κάποιο μέρος του πλοίου: Τι κάνουμε όλοι; Όλοι είναι, ας πούμε, έχουμε μια συγκεκριμένη δουλειά να κάνουμε και όλοι ξέρουν τι πρέπει να κάνουνε για να αντιμετωπίσουν την φωτιά. Αναλόγως, αν[00:30:00] πρέπει ο Καπετάνιος να κάνει ένα υποθετικό σενάριο για εγκατάλειψη πλοίου, πάλι τι κάνουμε στην περίπτωση αυτή, πώς φοράμε τα σωσίβια μας, ποια είναι τα σωσίβια μας, ποιες είναι οι θέσεις μας στους σταθμούς συγκέντρωσης; Έχει κάποιους συγκεκριμένους σταθμούς συγκέντρωσης του πληρώματος το κάθε καράβι, που πρέπει να ξέρουμε όλοι πού είναι και πού θα πάμε σε αυτόν τον σταθμό. Πώς επιβιβαζόμαστε στη life boat, είναι μια, η λέμβος διάσωσης, που είναι στην περίπτωση που εγκαταλείπεις το πλοίο και θες να μην πέσεις μες το νερό. Ναι, θεωρητική εκπαίδευση, drill, όπως είπαμε, εκπαίδευση και λίγος ελεύθερος χρόνος. Μετά, έχεις λίγο χρόνο για διάβασμα, ξεκούραση, συνήθως ξεκουράζεσαι, όμως, γιατί καταλαβαίνεις ότι είναι αρκετά πυκνό το πρόγραμμα πάνω στο βαπόρι και επιπλέον κατά τη διάρκεια της βάρδιας είσαι συνεχεία σε επαγρύπνηση, γιατί πρέπει να εντοπίσεις, όπως είπαμε, εγκαίρως το πλοίο, τον στόχο, το αντίθετο, τον στόχο. Οπότε, όλο αυτό είναι ένα κουραστικό σύνολο, βγαίνει μέσα σε εφτά-οχτώ μέρες, όπως είπαμε, που δίνει κάθε, η διάρκεια κάθε αποστολής. Βεβαία, άλλα βαπόρια κάνουν μεγάλη, έχουνε μεγαλύτερη ρότα και έχουμε καθίσει πάνω σε βαπόρι και τριανταπέντε μέρες ή και είκοσι εφτά και τριάντα μέρες, που κάνει μεγάλο ταξίδι. Ας πούμε, από Νότια Αφρική να φτάσει μέχρι Ινδία, μετά να πάει σε τρία-τέσσερα λιμάνια στην Ινδία και μετά να ξαναφύγει προς Ερυθρά θάλασσα, για να πάει στην Ευρώπη. Αυτό είναι ένα μεγάλο ταξίδι που έχει μεγάλη διάρκεια, εκεί πέρα, ανάλογα με το αν είμαστε μες σε επικίνδυνη περιοχή ή όχι, μπορεί ο Καπετάνιος να μας απαλλάξει για κάποιες μέρες από τα καθήκοντα μας. Γιατί, εντάξει, όταν είσαι και εκτός επικίνδυνης περιοχής… Βεβαία, το κάθε πλοίο έχει πληρώσει αυτό το, αυτήν την υπηρεσία, αυτά τα άτομα είναι απάνω και, αν θέλει ο Καπετάνιος, από την πρώτη στιγμή που ανεβαίνουν μέχρι να κατέβουνε τους έχει στην τσίτα, όπως λέμε, για να, αλλά τώρα, όταν βγαίνουμε από την high risk area, είθισται, ας πούμε, να μας απαλλάσσει, ας πούμε, για να μας ξεκουράσει, και ο Καπετάνιος και οι Αξιωματικοί, από την, από όλη αυτή την πολυήμερη, ας το πούμε έτσι, προσπάθεια. Αυτά είναι, εν ολίγοις αυτό είναι το επάγγελμα του ενόπλου φρουρού. Τώρα, μπορεί, έχει και κάποιες, βεβαία, μπορεί να ακούγεται ωραίο όλο αυτό, έτσι εύκολο και τα λοιπά, δεν είναι τόσο, γιατί έχει και τη διαβίωση, όταν είσαι εκτός υπηρεσίας, όταν είσαι εκτός καραβιού. Αυτό μπορεί να συμβαίνει και να είσαι είτε στην ξηρά είτε στη θάλασσα. Στην ξηρά, συνήθως, είσαι σε κάποια σε νησιά, δηλαδή ή θα είσαι σε ένα σύμπλεγμα νησιών, στις Κομόρες, εκεί, κάτω, στην Νοτιοανατολική Αφρική, που είναι μεταξύ Μαδαγασκάρης και Τανζανίας και Μοζαμβίκης, είτε θα είσαι στη Σρι Λάνκα, που είναι στη Νότια Ινδία. Εκεί είναι κάποια σπίτια ή κάποια καταλύματα, τα οποία, όπως είπαμε, νοικιάζει η εταιρεία μας, για να μπορούμε να μένουμε εμείς εκεί, μέχρις ότου έρθει το πλοίο, για να ανέβουμε, για να κάνουμε το πέρασμα. Εκεί δεν είναι και οι καλύτερες δυνατές συνθήκες, αν και θα μπορούσε να σκεφτεί κάνεις ότι κατά την διάρκεια που, της παραμονής σε αυτά τα νησιά, κάνεις και λίγο τον τουρίστα, ας το πούμε έτσι, γιατί δεν είσαι, είσαι σε ένα σπίτι, που το οποίο, βεβαία, δεν είναι και το καλύτερο σπίτι του κόσμου, μαζί με πολλούς άλλους, μπορεί να είσαι με αλλά δεκαπέντε άτομα, με αλλά είκοσι άτομα, είναι δηλαδή ένα κοινόβιο, ας το πούμε έτσι, μεγάλες βίλες, μεγάλα σπίτια. Ή σε άλλη, καλύτερη ίσως, περίπτωση σε ξενοδοχείο, αν, ας πούμε, είναι για λίγες, συνήθως, μέρες αυτή η διαμονή σε ξενοδοχείο, γιατί θα έχει προγραμματιστεί από την εταιρεία να παραμείνουμε στο ξενοδοχείο για λίγες μέρες, για λόγους κόστους και έτσι ώστε να γρήγορα να έρθει το καράβι και να φύγουμε. Κατά τα άλλα, σε σπίτια, καταλύματα, σε βίλες, όπως λέμε, που νοικιάζουν οι εταιρείες αυτές στα νησιά, κυρίως στη Σρι Λάνκα. Εκεί είναι, όπως είπαμε, ένα κοινόβιο, είναι πολλά άτομα μαζί, τα οποία προσπαθούν να προσαρμοστούν σε αυτό, σε έναν τρόπο στρατιωτικό, ας πούμε, είναι σαν να… Με διπλά κρεβάτια, κουκέτες, όλοι κάνουν τις καθαριότητες, όλοι μαγειρεύουν μαζί, είναι κάτι διαφορετικό δηλαδή, και έχουμε και την ευκαιρία να βγαίνουμε και έξω στην, να είμαστε στην ξηρά. Εκεί δεν είναι και οι καλύτερες, δηλαδή μπορεί να έχει πολύ, πολλά κουνούπια –είναι και τροπικά τα κλίματα που πηγαίνουμε εμείς εκεί πέρα–, μπορεί να είναι, να μην είναι τόσο καθαρά, ας πούμε, ή να μην έχουν προσέξει όλα αυτά τα χρόνια, αν είναι πολύ πολύχρονη, ας πούμε, η ενοικίαση αυτού του καταλύματος από την εταιρεία, να είναι λίγο παραμελημένο όλο το σύστημα, ας πούμε, εκεί πέρα και να είναι λίγο δύσκολο. Το χειρότερο, όμως, όταν δεν είσαι πάνω σε υπηρεσία σε καράβι και είσαι εκτός υπηρεσίας, είναι όταν είσαι στη θάλασσα. Εκεί είναι κάποια, τα λεγόμενα πλωτά. Είναι κάποιοι πλωτοί σταθμοί κάποια πλωτά οπλοστάσια, ας το πούμε έτσι, μέσα στα ανοιχτά της θάλασσας, εκτός της [00:35:00]high risk area, εκτός της ζώνης, της επικίνδυνης ζώνης, τα οποία τα πληρώνουν για να υπάρχουν, αυτά τα καράβια, οι εταιρείες που έχουνε εμάς, τους φρουρούς, έτσι ώστε να είμαστε πάνω σε αυτά και από εκεί, περνώντας τα πλοία, να μας παίρνουν και να πηγαίνουν. Αυτά τα πλωτά, λοιπόν, δεν είναι τα καλυτέρα, δηλαδή είναι ίσως –όχι ίσως–, είναι το χειρότερο κομμάτι από αυτή τη δουλειά, το να είσαι πάνω σε ένα τέτοιο πλωτό. Γιατί, πρώτον, είναι πολύ κακής ποιότητος, είναι πολλά χρόνια τα πλοία αυτά, είναι… Μπορεί και κάποια σαράντα πέντε χρόνια και πενήντα χρόνια πλοία, τα οποία είναι μέσα εκεί, είναι σαπιοκάραβα, θα έλεγες, με μια λέξη, έχουν απάνω όλα τα όπλα που εμείς θα πάρουμε μαζί μας, όταν ανεβαίνουμε στο πλοίο, και έχουνε όλους εμάς. Μπορεί να έχει και αλλά εξήντα, εξήντα-εβδομήντα άτομα μέσα. Αυτά τα εξήντα-εβδομήντα άτομα τώρα προσπαθούν να ζήσουν μέσα σε ένα πλοίο μπορεί και πάρα πολλές μέρες, δηλαδή εγώ έχω περάσει και τριάντα πέντε μέρες μέσα σε ένα τέτοιο, το οποίο είναι, αν το πούμε έτσι, λίγο λαϊκά, είναι και λίγο σαν φυλακή, ας πούμε, δεν μπορείς να πας πουθενά, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Ξυπνάς, κοιμάσαι, τρως εκεί κάθε μέρα και πέρανε οι μέρες… Λίγο διάβασμα, αν είσαι… Λίγο το ίντερνετ, ναι, με το ίντερνετ, ας πούμε, όσο γίνεται, αν είναι σε καλή ποιότητα και, βεβαία, η καθαριότητα σε αυτά τα πλωτά μέσα είναι, δεν είναι για συζήτηση. Δηλαδή, πολλά ζωύφια, πολλά έντομα, κατσαρίδες μπόλικες, σε πολύ άσχημη κατάσταση, δεν θα το σημείωνα, αλλά πρέπει να το πούμε.

Και μια συμβουλή που θα ήθελες να δώσεις σε έναν άνθρωπο που τον ενδιαφέρει αυτή η δουλειά [Δ.Α.];

Η συμβουλή που θα έδινα είναι ότι είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες, δεν είναι κάτι όσο τρομερό ακούγεται. Βεβαία, πάντοτε εμπεριέχει πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από ό,τι θα έκανες αν ήσουν άλλου, αν έκανες κάποια άλλη δουλειά, σίγουρα είναι αρκετά επικίνδυνο. Η συμβουλή μου θα ήτανε ψυχραιμία και ότι είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες. Κάθε μέρα, δηλαδή, είναι μια μέρα που περνάει, συνήθως, χωρίς να γίνεται απολύτως τίποτα, έτσι; Δηλαδή, τουλάχιστον εγώ ίσως ήμουνα ο τυχερός της υπόθεσης, αλλά νομίζω ότι, ακόμα και αν είσαι ο άτυχος της υπόθεσης και σου τύχει κάτι, πάλι ψυχραιμία χρειάζεται, αντιμετωπίζονται όλα. Όσο πιο έτοιμος είσαι και όσο πιο ψύχραιμος, τόσο το καλύτερο.

Ωραία, ευχαριστώ.

Παρακαλώ.