[00:00:00]Καλησπέρα, θα μου πείτε το όνομά σας;

Θεοφάνης Τακούδης. Μαθηματικός και μετεωρολόγος.

Είναι Πέμπτη 20 Ιουλίου του 2023. Είμαι στην Πινακοθήκη μαζί με τον κύριο Θεοφάνη Τακούδη και είμαι ο Τσιαπάλας Βασίλης, ερευνητής του Istorima. Κύριε Τακούδη θέλετε να μου πείτε λίγα λόγια για τον εαυτό σας;

Ασφαλώς, ό, τι χρειαστεί. Πρώτα απ’ όλα, γεννήθηκα στις 12 Ιουνίου του 1950 στη Λάρισα. Η καταγωγή φυσικά είναι λίγο έξω από τη Λάρισα από τις Νέες Καρυές. Και οι παππούδες μου ήρθαν από την Ανατολική Ρωμυλία με τις ανταλλαγές των πληθυσμών το 1920 περίπου. Μεγάλωσα στην πόλη της Λάρισας. Τελείωσα το 2ο Δημοτικό σχολείο, το 1ο Γυμνάσιο. Τότε γυμνάσιο-λύκειο δεν είχαν διαφορές. Ήταν το γυμνάσιο, το εξατάξιο. Έδωσα εξετάσεις στο πανεπιστήμιο. Είναι αλήθεια ότι συμπαθούσα πολύ, όχι μόνο τα μαθηματικά, αλλά και τη φυσική και τη χημεία και τα φιλολογικά. Φυσικά, η επιλογή μου ήταν από την αρχή τα μαθήματα τα πρακτικά περισσότερο παρά τα φιλολογικά, παρόλο που και τα αρχαία κάπως με συγκινούσαν.  Πέρασα στο Μαθηματικό Θεσσαλονίκης το 1968 και αποφοίτησα από κει το 1973 τον Ιανουάριο. Τέλος Ιανουαρίου είχα ορκιστεί, τελείωσα λίγο πιο μπροστά το φθινόπωρο του ‘72. Το ‘73 είχα ήδη ορκιστεί. Το επόμενο βήμα, φυσικά, ήταν η στράτευση. Είχα σκεφτεί είναι αλήθεια εκείνη την εποχή να ασχοληθώ με τα οικονομικά μαθηματικά. Ήταν πολύ προχωρημένο αυτό, για να συμβεί. Αλλά κάποιες αισθηματικές ευκολίες ή δυσκολίες, όπως θέλετε πάρτε το, έμεινα εδώ και πήγα στον στρατό, στρατεύτηκα και ταυτόχρονα, επειδή έτυχε το μεγαλύτερο διάστημα να βρίσκομαι κοντά στη Λάρισα ή λίγο έξω από τη Λάρισα ασχολήθηκα και με την επιστήμη μου. Ξεκίνησα δηλαδή να κάνω τα πρώτα μαθήματά μου και την προετοιμασία για την επαγγελματική μου αποκατάσταση. Ήμουν άτυχος από την άποψη ότι εξαιτίας του Κυπριακού τότε δεν υπηρέτησα 2 χρόνια, αλλά δυόμισι, 30 ολόκληρους μήνες, οι οποίοι όμως δεν μου φάνηκαν και τόσο πολύ και γιατί είμαι κάπως άνθρωπος πρακτικός, όπως ανέφερα και λίγο πριν. Τα βλέπω λίγο ρεαλιστικά τα πράγματα, αλλά και γιατί ασχολιόμουν όλο αυτό το διάστημα με κάποια μαθήματα και η ζωή μου κυλούσε κανονικά. Τελείωσα το στρατιωτικό και από κει και πέρα ξεκίνησαν οι σκέψεις για την επαγγελματική αποκατάσταση. Φυσικά, ήδη πριν τελειώσω, πριν απολυθώ περίπου ένα μήνα, δύο. Απολύθηκα αρχές Νοέμβρη του ‘75, λίγο πριν είχαμε συζήτηση με έναν συνομήλικο συνάδελφο. Αυτός φυσικός, φυσικά, από το Συκούριο, ο Γιώργος ο Σαμαράς. Αλλά γνωριζόμασταν ήδη, ίδιας ηλικίας, Θεσσαλονίκη και οι δυο και ξεκινήσαμε... Ξεκίνησα μάλλον από την επαγγελματική μου καριέρα μαζί με τον Γιώργο Σαμαρά από το Συκούριο. Κάναμε το πρώτο φροντιστήριο. Ήταν στο Συκούριο, όπου δεν υπήρχε φροντιστήριο οργανωμένο, για να κάνει κάποιος μαθηματικά, φυσική, χημεία. Την επόμενη χρονιά βάλαμε και τη Λάρισα στο παιχνίδι που ήταν το κύριο μέρος, όπου θα είχαμε την επαγγελματική μας, θα επιδιώκαμε την επαγγελματική μας καριέρα. 

Πότε περίπου;

Το 1976. Ήδη έγιναν κάποιες προσυζητήσεις, γιατί και σαν συμφοιτητές, αλλά και από προηγούμενα χρόνια είχαμε γνωριμίες πολύ καλές. Από δέκα χρονών θα έλεγα ότι γνωριζόμασταν με έναν συνάδελφο μαθηματικό που ήμασταν και στη Θεσσαλονίκη μαζί, τον Ντίνο τον Κωσταρίκα. Και έτσι η τριάδα Σαμαράς, Κωσταρίκας και εγώ ξεκινήσαμε το «Αριστοτέλειο Φροντιστήριο». Ιδρύσαμε το «Αριστοτέλειο Φροντιστήριο» ουσιαστικά το 1976 στη Λάρισα. Δουλέψαμε πάρα πολύ και ίσως και καλά κιόλας, γιατί γρήγορα χρειάστηκαν και άλλοι καθηγητές, το φροντιστήριο πήγε πολύ καλά και ξεκίνησε μια καριέρα την οποία την κρατήσαμε να πω έτσι λίγο εδώ πρώιμα 41 χρόνια. Κυρίως με τον Κωσταρίκα, γιατί ο Σαμαράς ύστερα από κάποια χρόνια ασχολήθηκε και με κάποιες μεταπτυχιακές σπουδές και είχε εκείνη τη στροφή. Βρέθηκαν, όμως, άλλοι συνάδελφοι, οι οποίοι ήταν πολύ καλοί και ασχοληθήκαμε όλα αυτά τα χρόνια.  Τώρα, από κει και πέρα το... Μια πολύ ζεστή μέρα με 40-42 βαθμούς στη Λάρισα, 17/07/77, 17 Ιουλίου δηλαδή του 1977, έτυχε [00:05:00]να παντρευτώ κιόλας με την Βασιλική την Τσούμα, γιατρό, με την οποία διατηρούσαμε δεσμό κάποιων ετών. Και ξεκίνησε έτσι και... Ξεκίνησαν οι βάσεις για την οικογένεια πάνω σε αυτά. Τώρα, στην εξέλιξη είναι αλήθεια ότι αφού πια αποκτήσαμε και δυο αγόρια, τον Αλέξανδρο και τον Γιώργο, πρώτα τον Γιώργο το ‘80 και τον Αλέξανδρο το ‘82, θέσαμε κάποιες βάσεις στην οικογένεια, η οποία στηρίζονταν κυρίως στο να κινούμαστε σε μέρη εξοχικά, σε εξοχές, σε βουνά, σε λαγκάδια, να επισκεπτόμαστε χώρες διάφορες που οι επισκέψεις σε αυτές γίνονταν με το αυτοκίνητο, οδικώς δηλαδή. Ιδιωτικά εμείς οι τέσσερις είτε γιατί είχα και μια ανησυχία για το αεροπλάνο, αλλά κυρίως γιατί και τα παιδιά και εμείς θέλαμε να γνωρίσουμε από κοντά και τις χώρες και την κουλτούρα, αλλά και το πώς λειτουργούν οι άνθρωποι εκεί. Έτσι με αυτό τον τρόπο, γυρίσαμε πολύ, ταξιδέψαμε πολύ. Ήταν μια επένδυση η οποία, φυσικά, είναι επένδυση που δεν φαίνεται. Στο μυαλό μένει και, κυρίως, σαν εμπειρία μένει που θεωρώ ότι αυτές οι εμπειρίες, αυτές οι επενδύσεις είναι πολύ ανώτερες από το να μαζεύουμε διαμερίσματα, γκαρσονιέρες και λοιπά, γιατί αποδείχθηκε και στη ζωή μας ότι δεν είναι τίποτα προβλέψιμο και όλα μπορούν να ανατραπούν κάποια χρονική στιγμή. Είναι αλήθεια ότι και εμείς ήμασταν κάπως αθλητικοί τύποι, τα παιδιά μας περισσότερο, αθλητές και οι δυο. Ο Γιώργος περισσότερο στην κολύμβηση και στο μπάσκετ. Ο Αλέξανδρος στο μπάσκετ που είχε και το ύψος το ανάλογο, ήταν περίπου 2 μέτρα. Αλλά και στο σκι και οι δυο πάρα πολύ με το σκι και το σκι ήταν και μια αιτία να ταξιδέψουμε και στο εξωτερικό σε αρκετές χώρες και όταν κάποιος ασχολείται με ένα άθλημα και πηγαίνει στις διάφορες χώρες και μένει εκεί κάποιο διάστημα, μια εβδομάδα, 10 μέρες, 15, έρχεται σε επαφή... Το άθλημα σε κάνει να έρθεις σε επαφή με κόσμο, ο οποίος είναι ανοιχτός, όχι κλειστός. Αν ήταν κλειστός, δεν θα ανέβαινες στα βουνά με τα χιόνια στα 2, στα 3000 μέτρα με -5, -6 βαθμούς θερμοκρασία, θα έμενε, θα ήταν κλειστός στο σπιτάκι του ή ξέρω ‘γω στο καφέ, στο ρεστοράν της γειτονιάς του. Και αυτό ήταν πολύ καλό πράγμα και για μας, φυσικά. Γνωρίσαμε κόσμο και εντός και εκτός Ελλάδος βάσει το άθλημα του σκι, αλλά για τα παιδιά μας κυρίως τα οποία πραγματικά διεύρυναν πολύ το μυαλό τους, τις παρέες, τις συναναστροφές, την κοινωνικότητα μπορώ να πω με όλα αυτά.

Σε ποιες χώρες έχετε ταξιδέψει;

Για να μην τις λέμε μία-μία και περάσει η ώρα. Κεντρική και Δυτική Ευρώπη σχεδόν τις περισσότερες. Δηλαδή ας αναφέρουμε, πέρα από Ιταλία, Ισπανία, Αυστρία, Ελβετία, Πορτογαλία, Βέλγιο, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Δανία. Είχαμε εδώ να κάνω έτσι τώρα λέγοντας και για τη Δανία. Εννοείται τα Βαλκάνια όλα. Σκεπτόμενος την Δανία, είχαμε τα και τα δυο παιδιά, αλλά ιδίως ο Αλέξανδρος, ο οποίος είχε σαν στόχο να γίνει μετεωρολόγος και εκστασιαζόταν από τα φαινόμενα, από αυτά που έβλεπε στα ακραία μέρη. Βόρειο Πόλο, Νότιο Πόλο, Σαχάρα, Αφρική και λοιπά. Από μικρός ήθελε να ανέβουμε στο Βόρειο Πόλο έλεγε αυτός, εννοούσε το Βόρειο Ακρωτήρι να ανέβουμε εκεί πάνω. Και πραγματικά τώρα που είπα την Δανία, το ‘94, το 1994 -αν θυμάμαι καλά- κάναμε ένα ταξίδι πάνω από 30 μέρες, οδικώς εννοείται και φτάσαμε μέχρι το Τρόμσο, το Βόρειο Ακρωτήρι και περιδιαβήκαμε όλη σχεδόν την Σκανδιναβία.   Ανεβήκαμε από τη Νορβηγία, γυρίσαμε από την άλλη μεριά με φοβερές εντυπώσεις, φυσικά, και τα δύο παιδιά και γνωριμίες συνηθειών, κουλτούρας. Πόσο ψυχροί, πόσο ζεστοί είναι οι άνθρωποι σε αυτές τις διάφορες χώρες. Παντού υπάρχουν και οι μεν και οι δε. Εκεί, ίσως, οι άνθρωποι στις βόρειες χώρες, επειδή έχουν μια ανωμαλία όσον αφορά το καιρικό, δηλαδή έχουνε ένα καλοκαίρι όπου μέρα νύχτα είναι μέρα. Το βιώσαμε αυτό έξαλλου, είχαμε πάει τέλος Ιουνίου για να μπορέσουμε να το δούμε, απ’ τη μια μεριά και από την άλλη μεριά το χειμώνα είναι... Η μέρα διαρκεί 2-3 ώρες, κάτι που πραγματικά σε, διαταράσσει την ψυχική σου υγεία. Χρειάζεται προσπάθεια ή έξη ας πούμε. Αυτοί την αποκτούν λίγο πολύ, αλλά και πάλι είναι κάτι που επιδρά άσχημα.  [00:10:00]Τέτοια πράγματα έχουμε δει στα διάφορα μέρη, γνωρίσαμε μέρη πολύ όμορφα. Και όπως είπα και λίγο πριν, περισσότερο γνωρίσαμε κόσμο, ο οποίος αλλού ήταν πολύ... Ήταν κάπως αντιπαθητικός. Δεν χρειάζεται να αναφέρω χώρες, γιατί όλες οι χώρες έχουν τους μεν και τους δε. Και κάπου αλλού, εδώ πρέπει να πω οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί, οι Ιταλοί πολύ ζεστοί λαοί. Εξάλλου, μας μοιάζουν πάρα πολύ, είναι Μεσόγειοι λαοί, αλλά είναι μέρη τα οποία πας και ξαναπάς και αισθάνεσαι σαν το σπίτι σου, αλλά δεν είσαι στο σπίτι σου. Είσαι και μέσα σε κάτι καινούριο και αυτό ήταν πραγματικά φοβερό. 

Είχαμε όμως και την πικρία να έχουμε και μια δυσκολία στην οικογένεια, όταν ο Αλέξανδρος το 2000, ύστερα από ένα ατύχημα, την ημέρα μάλιστα που βραβεύτηκε, γιατί ο Αλέξανδρος πραγματικά ήθελε να γίνει, όπως είπα, μετεωρολόγος, έβαλε το φυσικό σαν πρώτη επιλογή. Είχε περάσει πρώτος στο Φυσικό Θεσσαλονίκης, αλλά το βράδυ που τους βράβευσαν, αυτά γίνονται συνήθως και είναι γιατί συμβαίνουν έτσι, από ένα ελαττωματικό λάστιχο του αυτοκινήτου και χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος συνέβησαν... Υπήρχε μια συγκυρία πολλών πραγμάτων, για να συμβεί ένα τέτοιο ατύχημα. Έφυγε από τη ζωή το 2000. Ήταν και αυτό ένα... Ήταν μια δύσκολη κατάσταση, η οποία επηρέασε, φυσικά, τη ζωή μας. Ίσως, όπως λένε πολλοί και δεν θα διαφωνήσω σε αυτό. Μας δημιούργησε και νέους ορίζοντες προς μεριά που δεν τη σκέφτεται κάποιος εύκολα, γιατί κανένας δεν τολμά να σκεφθεί, αλλά και να το σκεφθεί δεν μπορεί να το νιώσει σωστά αυτό το πράγμα.

Γιατί είχε βραβευτεί εκείνη τη μέρα;

Πέρασε πρώτος στην... βραβεύτηκαν οι πρώτοι από τις διάφορες σχολές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Και ήταν ο Υπουργός Παιδείας. Τότε ήταν ο Παπαθεμελής, αν θυμάμαι καλά. Ναι, και τους βράβευσε όλους και αμέσως μετά που έκανε μια βολτίτσα με το αυτοκίνητο συνέβη το τυχαίο μοιραίο αυτό. Από κει και πέρα σφίξαμε τα δόντια, συνεχίσαμε. Φυσικά και το κυριότερο, μιας και είμαι ο αφηγητής της ιστορίας αυτής, αφού ο Αλέξανδρος, ο οποίος πέρασε στο φυσικό δεν πρόλαβε, δεν είχε γραφτεί, όταν ήταν το συνέδριο της μετεωρολογίας, το Πανελλήνιο Συνέδριο Μετεωρολογίας στη Θεσσαλονίκη. Αλλά, όμως, αυτός πήγε ρώτησε, τον δέχτηκαν, συμμετείχε στο Συνέδριο και γράφτηκε αμέσως μετά. Έχει και τα σχετικά του συνεδρίου. Είχε, βρήκε έναν-δυο καθηγητές που θα τους είχε και που ακόμη δεν τον είχαν φυσικά, αφού δεν είχε γραφτεί κάτι καν και εξάλλου το να γίνεις φυσικός, να γραφτείς σαν φυσικός, για να γίνεις μετεωρολόγος χρειάζεται μετά από τέσσερα χρόνια που θα είσαι φυσικός να δώσεις εξετάσεις στο Τμήμα Μετεωρολογίας που ανήκει αυτή τη στιγμή στο Γεωλογικό του πανεπιστημίου.  Λοιπόν, με αυτό τον τρόπο, αφού έφυγε ο Αλέξανδρος και έφυγε παραμονές Χριστουγέννων, λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα του 2000. Μετά την Πρωτοχρονιά ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη, πήγα στη Θεσσαλονίκη, βρήκα τον ένα από τους δύο καθηγητές που είχε μιλήσει, συζητήσαμε και του είπα ότι θα δώσω εξετάσεις στο μεταπτυχιακό που ήταν το Σεπτέμβρη οι εξετάσεις του μεταπτυχιακού.  Με επέστησε την προσοχή, γιατί είναι δύσκολα τα πράγματα λέει τώρα, ήδη εγώ ήμουν 50 ετών τότε. Λοιπόν, έδωσα εξετάσεις να μην τα πολυλογούμε και πραγματικά ήμουν μέσα στους 4 που πέρασαν. Και ήτανε μια σχεδόν τριετία, δυόμισι χρόνια και κάτι διήρκησε. Τον τελευταίο μισό χρόνο δηλαδή ήταν να φτιάξουμε την διπλωματική εργασία.   Ήταν μια τριετία η οποία ήταν πολύ σημαντική για μένα από πολλές απόψεις. Πρώτα απ’ όλα, την έκανα στη θέση του Αλέξανδρου αυτήν την... Αυτό το, έκανα αυτό το μεταπτυχιακό στη θέση του Αλεξάνδρου. Εννοείται ότι το φροντιστήριο... Στο φροντιστήριο δούλευα κανονικά. Έφευγα σχεδόν κάθε μέρα το πρωί από τη Λάρισα στις εφτά η ώρα, εννιάμιση ξεκινούσαν τα μαθήματα, εννέα, εννέα και τέταρτο μέχρι εννιάμιση και επέστρεφα στην... Με το δρομολόγιο των μιάμιση, γιατί μια τελειώναμε τα μαθήματα και τρεισήμισι η ώρα είχα μάθημα μέχρι τις δέκα. Δυσκολία, υπήρχε δυσκολία γενικά κατ’ άλλους. Κατ’ εμέ, δεν υπήρχε δυσκολία, γιατί τα έβλεπα κάπως διαφορετικά αυτά τα πράγματα. Και μέσα σε δυόμισι χρόνια τελειώσαμε και οι 4 που ήμασταν στο μεταπτυχιακό, πήραμε τα θέματα που θα κάναμε την εργασία, την μεταπτυχιακή εργασία. Εγώ, φυσικά, πήρα σαν αντικείμενο τα χιόνια που τρέλαιναν τον Αλέξανδρο. Χιονοπτώσεις στην Θεσσαλία που δηλαδή, με ποιον τρόπο ευνοεί ο καιρός την Θεσσαλία, την Ανατολική και τη Δυτική, [00:15:00]ώστε να συμβαίνουν φαινόμενα χιονοπτώσεων και πόσο έντονα θα μπορούσαν να ήταν αυτά και λοιπά. Ήταν μια εργασία που τη δούλεψα με πολύ ζήλο, για το λόγο που ανέφερα και λίγο πριν και παρόλο που είναι ο μεγαλύτερος στην τετράδα, τελείωσα πρώτος την μεταπτυχιακή εργασία, την παρουσίασα. Και όλα αυτά έτυχαν τώρα... Εδώ να πούμε κάτι σημαντικό. Όπως είπα το 2001, το Σεπτέμβριο έδωσα εξετάσεις. Ξεκινήσαμε, φυσικά, μια μικρή παρένθεση, με τη μετεωρολογία είχα πολύ καλή σχέση, είχα το μεγαλύτερο βαθμό στο, όταν έκανα μετεωρολογία στο μαθηματικό τμήμα και με τον Αλέξανδρο που άρχισε από 5-6 χρονών να του αρέσει, να του αρέσουν τα φαινόμενα και πώς εξελίσσεται το αέρας, πώς εξελίσσονται οι χιονοπτώσεις, πότε βρέχει, γιατί το, γιατί ρίχνει χαλάζι και λοιπά και μέσα από αυτές τις διαδικασίες είχα και κάποια επαφή. Εν τω μεταξύ, ο Αλέξανδρος το 1998, όταν ήταν Δευτέρα Λυκείου δηλαδή... Πρώτη, Πρώτη προς Δευτέρα Λυκείου ήδη είχε παραγγείλει από Αμερική μόνος του έναν αυτόματο μετεωρολογικό σταθμό και τον εγκατέστησε στο σπίτι και άρχισε να με αυτά τα φτωχά πράγματα που ήξερε τότε... Πρώτη προς Δευτέρα Λυκείου, Δευτέρα Λυκείου και Τρίτη Λυκείου, παρόλο που είχε και εξετάσεις, διάβαζε. Του είχα πάρει και κάποια βιβλία πιο προσιτά, όχι πανεπιστημιακά και είχαμε συνεργασία πάνω σε αυτόν τον τομέα, οπότε και σε μένα ήρθαν πολλές μνήμες.  Τέλος πάντων, ξεκινήσαμε τον Σεπτέμβρη. Δώσαμε εξετάσεις... Αρχές Οκτωβρίου είχαμε ξεκινήσει τα μαθήματα και τότε συνέβη το ευχάριστο για μένα. Συνέβησαν οι χιονοπτώσεις του Δεκέμβρη του 10, 16, 17, 18, 19, 20 Δεκέμβρη στη Θεσσαλία, όπου είχαμε ακόμη και μέσα στις πόλεις ένα μέτρο χιόνι, όπου είχαμε θερμοκρασίες -25 βαθμούς, -23. Τώρα δεν ξέρω, ήμουν τυχερός; Είχα κάποια σταθερά πράγματα στο μυαλό μου για την περιοχή μας που βοήθησαν, ώστε να είμαι σωστός στις προγνώσεις; Παρόλο που δεν είχα τότε την εμπειρία. Πάντως σημαντικό είναι ότι εκείνο το διάστημα, όλη η Θεσσαλία, ραδιόφωνα και ό, τι άλλο υπήρχε σε εφημερίδες και λοιπά -ιδιαίτερα της Μαγνησίας, των Τρικάλων, Καρδίτσης- κατά δεύτερο λόγο της Λάρισας. Ποτέ δεν γίνεσαι άγιος στον τόπο σου, λέει μια παροιμία. Και με κάποιες επιτυχίες, σε αντίθεση με την ΕΜΥ και με άλλα που βγαίνανε ανακοινώσεις σχετικά με τον Θεσσαλικό χώρο, έγινα δημοφιλής. Ήταν ένα ξεκίνημα δηλαδή, το οποίο ξεκίνημα εκείνο και μου έδωσε φτερά, όσον αφορά τον τομέα της πρόγνωσης, αλλά και κρατούν ακόμη αυτά τα φτερά, αλλά και κατάλαβε ο κόσμος ότι η προσπάθεια που γίνεται μάλλον βοηθιέται και από τον Αλέξανδρο να το πούμε έτσι λίγο υπερφυσικά το θέμα αυτό.

Άρα ήταν η πρώτη σας πρόβλεψη αυτή;

Ναι, ναι σαφώς και η πρώτη πολύ πετυχημένη. Και με αυτό τον τρόπο συνέχισα τα μαθήματα, συνέχισα την εργασία μου πάνω στις προβλέψεις. Φυσικά, ο Αλέξανδρος είχε εγκαταστήσει όχι μόνο τον σταθμό, αλλά είχε φτιάξει και διαδικτυακά στο Ίντερνετ ένα σταθμό, τον οποίο τον βελτίωσα με κάποιους φίλους του Αλέξανδρου που κατείχαν πολύ καλά τα ηλεκτρονικά και το διαδίκτυο και άρχισε να λειτουργεί ένας σταθμός αμέσως τότε του Δεκέμβρη του 2001 με την επωνυμία με το χαρακτηριστικό kairos-alex.gr, ο οποίος συνεχίζει και τώρα. Και μέσα από αυτόν το σταθμό, δίνονταν αναλυτικά οι προβλέψεις των επόμενων δύο ημερών, καθώς επίσης και προβλέψεις και άλλων τεσσάρων συμπληρωματικά συνήθως, έξι ημερών δηλαδή. Και αυτό συνεχίζει και τώρα και μάλιστα ιδίως τότε που είχε πολύ επιτυχία, αλλά ακόμη και τώρα κάποια εκατομμύρια χρηστών των διαδικτύων, όσον αφορά σε θέματα καιρών, έχουν μπει μέσα στην ιστοσελίδα αυτή. Αν και τώρα τα τελευταία πια χρόνια είναι... Έχει γίνει πολύ προσβάσιμο και πολύ γνωστό το τηλέφωνό μου, οπότε έχουμε κάθε μέρα τηλεφωνικές επικοινωνίες με αγρότες, με επαγγελματίες, με πολλά, με σχολεία που πιθανόν να θέλουν να κάνουν μια εκδήλωση και λοιπά. Και φυσικά είμαι ανοιχτός πάντοτε και όλα αυτά τα χρόνια και ό, τι γίνεται είτε δίνω στις εφημερίδες προγνώσεις, είτε μέσω τηλεοράσεων κυρίως. Εδώ να κάνω μια σημείωση, στην «Θεσσαλία Τηλεόραση» κάθε Δευτέρα πρωί, εδώ και περίπου 14 χρόνια έχω, δίνουμε τον καιρό της εβδομάδας από τον Σεπτέμβρη μέχρι και τον Ιούνη. Μετά το καλοκαίρι δεν υπάρχουν [00:20:00]αυτές οι εκπομπές. Κάθε χρόνο εδώ και 14-15 χρόνια. Λοιπόν, αυτά όσον αφορά το θέμα που προέκυψε είτε από τον Αλέξανδρο, είτε να το πω επαγγελματικά. Οι προβλέψεις όλα αυτά και όλα τα πάντα ό, τι συσχετίζεται με τον σταθμό και με τις προγνώσεις εννοείται ότι είναι δωρεάν, γιατί όλη η ιστορία έγινε, για να ακούγεται το όνομα του Αλέξανδρου να τον θυμούνται. Όχι μόνο οι φίλοι του, αλλά και οι καινούργιοι που σιγά σιγά μαθαίνουν διάφορα για αυτόν.

Τώρα, όσον αφορά να γυρίσω και στον τομέα τον άλλο, των ταξιδιών, τα οποία συνεχίστηκαν.

Αυτό θα σας ρωτούσα, αν από τα ταξίδια σας έχετε κάποιες, τις καλύτερες αναμνήσεις που θυμάστε, αλλά και κάποια ευτράπελα.

Ναι. Πρώτα από όλα, να πω, όταν μιλάμε για ταξίδια, επειδή συγκέντρωνα περίπου τα χιλιόμετρα που έκανα με κάθε αυτοκίνητο, να πω ότι εδώ και κάποιο καιρό, κάποιους μήνες δηλαδή, ξεπέρασα το 1.300.000 χιλιόμετρα. Δύο φορές Ισπανία, Πορτογαλία, δύο φορές Σκωτία, τέρμα πάνω δηλαδή. Στην, όπως ανέφερα και πριν από λίγο, στο Βόρειο Ακρωτήρι και, γενικά, αλωνίσαμε τις χώρες που ανέφερα λίγο πριν πάρα πολλές φορές και όχι μόνο για ταξίδια αναψυχής, αλλά και ταξίδια μόρφωσης πολλές φορές, γιατί πολλές περιοχές από αυτές έχουνε, όχι να πούμε μόνο για μουσεία και τέτοια, να μην δείξουμε... Να μην δείξουμε ότι είμαστε κουλτούρας μόνο, αλλά έχουν και φαινόμενα και καταρράκτες και νησιά και ομορφιές. Και είναι πάρα πολλές αυτές οι ομορφιές και γι’ αυτό πραγματικά μείναμε στα ταξίδια. Παρόλα αυτά που είχαμε, συνεχίσαμε, ιδίως μετά αφού έφυγε ο Αλέξανδρος και αφού σιγά σιγά ο Γιώργος ασχολήθηκε με την επιστήμη περισσότερο.  Συνεχίσαμε τα ταξίδια με την γυναίκα μου. Εξάλλου, ο Γιώργος εδώ και δέκα χρόνια περίπου βρίσκεται στο εξωτερικό πια. Και είναι και μια αφορμή, για να ξανακάνουμε τέτοια ταξίδια, αλλά συνεχίσαμε τα ταξίδια, για να δούμε πώς, πώς γιορτάζουν οι Γάλλοι τα Χριστούγεννα, πώς γιορτάζουν οι Ισπανοί ξέρω εγώ το Πάσχα, πώς γιορτάζουν οι άλλοι τα διάφορα, τι γίνεται, τι φτιάχνουν, τι συνήθειες έχουν και είχαμε και ωραίες εμπειρίες είναι αλήθεια σε αυτόν τον τομέα. 

Θέλετε να μου πείτε λίγες;

Ναι, πρώτα από όλα, να πω ότι για μας, οι πιο όμορφες χώρες όσον αφορά τη φύση και την ομορφιά -όμορφες είπα εξάλλου- θεωρούμε ότι είναι η Νορβηγία και η Σκωτία. Δύο χώρες υπέροχες. Για τους δε Σκωτσέζους τους ανθρώπους, νομίζω ότι είναι από τους πιο φιλότιμους, τους πιο ωραίους, τους πιο φιλικούς ανθρώπους που έχουμε συναντήσει. Καμία σχέση με τους Εγγλέζους να μην τους χαρακτηρίσω αυτούς. Καμία σχέση με τους Εγγλέζους. Γιατί ιδιαίτερα στη Σκωτία, επειδή έκανε και ένα μεταπτυχιακό ο Γιώργος εκεί, πήγαμε και μείναμε ένα μήνα ολόκληρο. Ένα-ενάμιση μήνα, κάπου εκεί και γυρίσαμε όλη τη Σκωτία. Συζητήσαμε με πολλούς ανθρώπους, ίσως οι άνθρωποι επειδή βγάζουν και το ουίσκι και είναι έξω καρδιά. Γι’ αυτό και είναι τελείως διαφορετικοί από ό, τι είναι οι υπόλοιποι του Ηνωμένου Βασιλείου. Τουλάχιστον οι Εγγλέζοι. Δεν ξέρω οι Ουαλοί πώς είναι και οι Ιρλανδοί, αν και οι Ιρλανδοί μοιάζουν λίγο με τους Σκωτσέζους. Συναντήσαμε Ιρλανδούς εξάλλου και στην Σκωτία είναι αρκετοί Ιρλανδοί, συναντήσαμε και Ιρλανδούς, μιας και ασχολήθηκα με ανθρώπους. Καλά, παντού υπάρχουν καλοί άνθρωποι, ανέφερα πριν και τις χώρες της Μεσογείου. Τώρα από έτσι περιστατικά διαφορά να αναφέρω ότι το 2000 είχαμε πάει στην Ισπανία με τροχόσπιτο. Ήμασταν και οι 4 τότε. Το 2000 είπα; Λάθος έκανα, το 1990 είχαμε πάει στην Ισπανία με τροχόσπιτο, ήμασταν 4 συν άλλο ένα αυτοκίνητο. Μια φίλη μας με την κορούλα της, ήταν δυο τους αυτοί. Και κάναμε έναν γύρο, ένα μήνα και. Είχαμε το τροχόσπιτο, το οποίο μας χωρούσε 3 μεγάλους 3 μικρούς. Και ήταν η πρώτη εντύπωση που βρήκαμε και μας τρόμαξε λίγο, αλλά από τότε τη θυμόμαστε και γελάμε είναι... Συνέβη στην περιοχή της Ισπανίας στη Μαδρίτη, στην περιοχή της Μαδρίτης. Τότε ήταν οι Βάσκοι οι οποίοι είχαν το θέμα το δικό τους. Εμείς μέναμε σε ένα ωραίο κάμπινγκ λίγο έξω από τη Μαδρίτη που είχε και δροσιά τότε, γιατί είχε πολλή ζέστη. Έχουμε φάει πολλές ζέστες, γι’ αυτό δεν είναι για μας τίποτα τώρα αυτές οι ζέστες που συμβαίνουν κατά διαστήματα και στη Λάρισα. Λοιπόν, και φύγαμε απ' το Αρανχουέθ που ήταν νότια της Μαδρίτης, 30 χιλιόμετρα πόσο ήταν, 35, να πάμε στο Ελ Εσκοριάλ που είναι βόρεια της Μαδρίτης, κάπου 40-50 [00:25:00]χιλιόμετρα, να επισκεφθούμε το Εσκοριάλ, το οποίο είναι επισκέψιμο και αξιοθέατο. Είναι οι τάφοι των διαφόρων βασιλιάδων εκεί. Έχουν καλλιτεχνήματα όπως γίνεται συνήθως, το ανάγουν σε κάτι τέτοιο.  Και αφού μπήκαμε μέσα στη Μαδρίτη, πηγαίναμε με ένα αυτοκίνητο μόνο. Χωρούσαμε. Λοιπόν, την στιγμή που βγαίναμε και έτσι ήτανε μια στροφή, για να μπεις στο δρόμο εξόδου. Αυτοκινητόδρομοι τότε δεν υπήρχαν ουσιαστικά. Βρισκόμαστε μπροστά σε στρατό που είχαν οπλοπολυβόλα, ένα τανκ στην άκρη και εννοείται ότι όταν αυτό το βλέπεις Κυριακή πρωί στις εννιάμιση-δέκα η ώρα, παθαίνεις. Τα παιδιά μέσα καιρώσαν όλοι. Σταματήσαμε ήσυχα. Τι είχε συμβεί; Πολύ απλό. Οι Βάσκοι είχαν σκοτώσει έναν υπουργό το προηγούμενο βράδυ και γινόταν έλεγχος μην τυχόν είχαμε εμείς κάποιον Βάσκο στο πορτ μπαγκάζ και τον βγάζαμε έξω από τη Μαδρίτη, αλλά ήταν ένα συναίσθημα που πραγματικά μας σοκάρισε στην αρχή.   Ε, και συνεχίσαμε τον δρόμο για το Εσκοριάλ, για το Ελ Εσκοριάλ. Φυσικά, ο δρόμος αυτός ο μεγάλος που πήγαινε βόρεια, δεν περνούσε από το Ελ Εσκοριάλ, έπρεπε να στρίψουμε αριστερά, στρίβουμε αριστερά σε κάποια απόσταση ύστερα από 20-25 χιλιόμετρα και όπως ήταν μια ανηφορίτσα και πήγαμε στην κατηφόρα ξανά εκεί δεν υπήρχε τανκς, ξανά στρατός, ξανά οπλοπολυβόλα. Οπότε βάλαμε τα γέλια εμείς όταν είδαμε ξανά. Τώρα ξέραμε τι ήταν, ας πούμε. Λίγο μουτσούνιασαν αυτοί, τους κακοφάνηκε, σου λέει τι γίνεται εδώ πέρα; Ήρθαν, κοίταξαν πάλι. Ήταν η πρώτη σοκαριστική εμπειρία. Από κει και πέρα δεν... Α, περάσαμε κι άλλο τέτοιο ναι. Είχαμε άλλο ένα επεισόδιο, όταν ο αδερφός της γυναίκας μου ακόμη ήταν στην Ιταλία. Είχαν πιάσει τον Άλντο Μόρο, αν θυμάμαι καλά το όνομά του και γινόταν χαμός τότε με την μαφία και με όλα αυτά. Και είχαμε πάει από την Παβία σε μια διπλανή πόλη να πάρω σκηνή για το τροχόσπιτο. Πήραμε τη σκηνή, τη βάλαμε μέσα και συνέβη κάτι παρόμοιο. Λίγο πριν μπούμε στην Παβία, στον δρόμο μπροστά, πάλι τυχαίνει, πιάνανε σε μέρη που δεν φαινόσουν από μακριά. Δεν τους έβλεπες γιατί υποθέτω ότι σου λέει άμα μας δει, μπορεί να κάνει αναστροφή και να εξαφανιστεί. Και εκεί πάλι οι αστυνομικοί, οι πολιτσμάνοι αυτοί, πώς τους λένε τους Ιταλούς Καραμπινιέρηδες. Όπλα, κακό, φασαρίες και το ότι ο κουνιάδος μου ήξερε και Ιταλικά και τους μίλησε Ιταλικά, δεν φάνηκε να ήταν και πολύ ατού στην υπόθεση. Γιατί σου λέει εδώ τώρα θέλει λίγο ψάξιμο αυτός, αφού είναι εδώ στην Ιταλία ίσως ξέρει και κάτι. Και είχαμε έτσι λίγο καθυστέρηση. Τα παιδιά φυσικά μέσα στην... Είχαν αρχίσει να φοβούνται λίγο. Το περάσαμε και αυτό.   Από κει και πέρα έχουν συμβεί και άλλα πράγματα. Έλεγχοι, συνήθως, έλεγχοι για να δουν γιατί ας πούμε εμείς χειμωνιάτικα με κρύο, χιόνια και βροχές να πηγαίνουμε με αυτοκίνητο, ελληνικό αυτοκίνητο να πηγαίνει στο Παρίσι και να γυρίζει. Λες και μας παρακολουθούσαν, μας σταματούσαν και ζητούσαν το λόγο γιατί, τι κάναμε στο Παρίσι τέτοιο καιρό, τι έτσι, τι αλλιώς, αλλά το θέμα είναι πώς έγινε η ιστορία που εκεί που ταξιδεύαμε και φτάναμε στα σύνορα της Ιταλίας, δύο μοτοσυκλέτες αστυνομικών. Φυσικά, είδαμε ότι ήταν του τελωνείου οι αστυνομικοί. Ναι, ήταν του τελωνείου οι αστυνομικοί, αλλά ήταν αστυνομικοί και αυτοί. Μπήκαν μπροστά διώξανε, στον αυτοκινητόδρομο, μπήκαν μπροστά από το αυτοκίνητα, ήμασταν εμείς και άλλα 2-3 αυτοκίνητα μπροστά μας. Με νοήματα διώξανε τα άλλα αυτοκίνητα και μας ανάγκασαν εμάς να τους ακολουθήσουμε. Και εμείς ήμασταν εγώ και η γυναίκα μου, οι δυο μας τότε. Οι γυναίκες γιατί φοβούνται και εύκολα κιόλας. Πραγματικά, πρώτη φορά μας συνέβαινε αυτό και πήγαμε, πήγαμε, πήγαμε κάποια χιλιόμετρα μέχρι να βγούμε σε ένα πάρκινγκ, το οποίο πάρκινγκ, όμως, κατέβαινες γιατί ήμασταν λίγο ψηλά σε όσον αφορά το υψόμετρο. Κατέβαινες για να πας στο πάρκινγκ. Πού μας πάνε τώρα αυτοί; Και όταν κατεβήκαμε στο πάρκινγκ είχε κόσμο, αστυνομικούς διάφορους, λεωφορείο, έτσι αλλιώς. Ήρθε μια κυρία αστυνομικίνα εκεί και μας εξήγησε. Ζήτησε και συγγνώμη πρώτα, μας εξήγησε ότι είναι του τελωνείου και ότι θέλουν να δουν τι έχουμε στο πορτ παγκάζ, αλλά το θέμα είναι το αρχικό που σε αρπάζουν δύο με τη μοτοσικλέτα και σε πάνε κάπου. Και δεν ήταν ως... Είχαν στοιχεία αστυνομικού, αλλά δεν ήταν οι αστυνομικοί οι γνωστοί. Ήταν κάπως καμουφλαρισμένοι αυτοί.  Αυτά τα επεισόδια και άλλα είχαμε τέτοια, μετά δεν... Τα είχαμε συνηθίσει αυτά πραγματικά. Καλά κάνουν και κάνουν ελέγχους, αν τρομάζουν κάποιοι πρέπει να το μάθουν. Όσοι ταξιδεύουν πάντως, όσοι ταξιδεύουν πάρα πολύ, δεν έχουν φόβο τέτοιο, [00:30:00]γιατί πολλοί πολλές φορές σε τέτοια ταξίδια μακρινά κιόλας μας ρωτούσαν οι φίλοι μας ,«Καλά δεν φοβάστε, δεν...». Όπως και όταν πήγαμε στην Αμερική το 1992, ήταν ο αδερφός μου από το ‘77 εκεί, αλλά όπως ανέφερα αρχικά αρχικά στη συζήτηση, δεν είχα καλή επαφή με τα αεροπλάνα. Δεν είχα ανεβεί καθόλου και ανέβηκα κατευθείαν το 1992 και πήγαμε στην Αμερική για 35 μέρες, ένα μήνα και. Και μέσα σε αυτό το διάστημα κάναμε δεκαεφτάμισι χιλιάδες χιλιόμετρα γιατί και ο αδερφός μου είναι δρομάκιας όπως μας λένε διάφοροι. Και είχαμε πολλές εμπειρίες, γυρίσαμε ένα μεγάλο κομμάτι της Αμερικής. Κούραση δεν νιώθαμε, όταν σ’ αρέσει κάτι και βλέπεις, μπαίνεις στο Yellowstone Park βλέπεις, πας στο Λας Βέγκας, πας στο Όκλαντ. Δίπλα είναι και το Σαν Φρανσίσκο ή στο Γκραν Κάνιον και λοιπά, έχεις συνέχεια την προσμονή αυτού που θα δεις πόσο εντυπωσιακό θα είναι και δεν καταλαβαίνεις από κούραση.   Γιατί εδώ να πω και ένα περίεργο που συμβαδίζει με τα χιλιόμετρα που έχω κάνει μέχρι τώρα, για να κερδίσουμε μια μέρα στην επιστροφή, όταν τελείωνε αυτό το τουρ, αποφασίσαμε με τον αδερφό μου να οδηγήσουμε συνεχώς, να μην μείνουμε μια βραδιά κάπου και οδηγούσαμε για 35 ώρες. Σε 35 ώρες. είχαμε κάνει 3600 χιλιόμετρα, εναλλασσόμασταν. Δεν ήταν αυτοκίνητο αυτό που είχαμε. Ήταν ένα βαν και είχε τις δυνατότητες να ξεκουραστείς και λοιπά και λοιπά. Κι αυτό ήταν μια περιπέτεια που τη θυμόμαστε με νοσταλγία. Ωραία πράγματα. Το ότι έβλεπες δεν λέγεται. Το μάτι συνεχώς έβλεπε καινούργια πράγματα, αν και Αμερική δεν φημίζεται και πολύ για... Φημίζεται, όμως, για τον ορίζοντα. Εκείνο που ήταν καταπληκτικό στην Αμερική, στις Ηνωμένες Πολιτείες, εννοείται, είναι ο ορίζοντας, το τι βλέπεις στο βάθος. Φύση σαν αυτή του Γκραν Κάνιον ή του Yellowstone Park πάλι φοβερή.  Και σιγά σιγά φτάνουμε στη χρονιά που ήδη ο γιος μας έφυγε για την Κεντρική Ευρώπη, για την Ιταλία αρχικά, τη βόρεια Ιταλία, όπου έμεινε τεσσεράμισι χρόνια και τώρα έχει άλλα περίπου τόσα στις Βρυξέλλες σε ερευνητικά κέντρα. Ασχολήθηκε με την ενέργεια. Και τώρα το τοποθετώ αυτό έτσι, γιατί άρχισαν τα ταξίδια μας να γίνεται κλειστή η κατάσταση πλέον. Άρχισε να περικλείεται το ταξίδι μας με το πού είναι ο Γιώργος και έτσι αρχίσαμε πήγαινε έλα, πήγαινε έλα στην Ιταλία, πήγαινε έλα, πήγαινε έλα στο Βέλγιο και χάσαμε την ποικιλία. Αν και κάναμε μια, δυο, τρεις φορές, αλλά χάσαμε την ποικιλία, αλλά γνωρίσαμε πολύ καλά και τους Ιταλούς που είναι υπέροχοι άνθρωποι και τους Βέλγους που είναι τυπικοί, αλλά πάρα πολύ καλοί άνθρωποι και αυτοί. Προσιτοί και όταν λέω για τους Βέλγους, τους Βέλγους. Γιατί δεν ήταν μόνο στις Βρυξέλλες, ζει σε προάστιο και εκεί βλέπεις τους κανονικούς, γιατί στο Βέλγιο, όπου και να πηγαίναμε στις, συγνώμη, στις Βρυξέλλες, όπου και να πηγαίναμε είτε για καφέ είτε για φαγητό, οι περισσότεροι από τους μισούς δεν ήταν Βέλγοι και το 1/3 από αυτούς ήταν Έλληνες. Λοιπόν, και περιορίστηκε λίγο η γκάμα όσον αφορά αυτό τον τομέα.  

Τώρα πάμε λίγο και στα υπόλοιπα. Το 2016 πήρα σύνταξη, πήραμε σύνταξη, άφησα το φροντιστήριο. Στη θέση μου άλλο συνάδελφο, όπως και λίγο αργότερα πήρε και ο Κωσταρίκας και άφησε και αυτός άλλο συνάδελφο. Το «Αριστοτέλειο» λειτούργησε όλα αυτά τα χρόνια σε αρκετά μεγάλη ακμή. Θεωρώ ότι ήταν από τα καλύτερα φροντιστήρια στην Λάρισα. Και ως προς τον κόσμο που παρακολούθησε, αλλά και ως προς την ποιότητα. Είχαμε δώσει μεγάλη προσοχή στην ποιότητα και δεν κάναμε πίσω ούτε από γονείς που θέλανε σώνει και καλά να επιβάλουν τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να λύνουμε ασκήσεις ή θα έπρεπε να κάνουμε το μάθημα. Αυτοί ήταν από... Ήταν έξω από το φροντιστήριο, δεν τους δεχόμασταν. Δουλέψαμε πολύ καλά, πήρα σύνταξη και πραγματικά πήρα σύνταξη. Τι εννοώ; Έριξα πέτρα πίσω στα μαθηματικά, τα ξέχασα όλα ξαφνικά. Θέλησα να τα ξεχάσω, να μην ξανασχοληθώ.  Και άρχισα μετά άλλες ασχολίες. Φυσικά, κάπως πλέον έγινε μεγαλύτερη ένταση όσον αφορά τον τομέα της πρόγνωσης και κάποια ταξιδάκια πια εντός Ελλάδος στη φύση. Είναι κάτι το οποίο πραγματικά χαρακτηρίζει τη ζωή μας και τη δικιά μου και της γυναίκας µου, γιατί θεωρούμε ότι η φύση είναι αυτή η οποία τα ρυθμίζει όλα. Σε ηρεμεί, σε βελτιώνει, σε... Τα ζώα, τα ζώα που συναντάς εκεί επίσης. Ακόμη και αρκούδα να συναντήσεις, δεν συναντήσαμε εμείς, αλλά συνάντησαν άλλοι φίλοι. Για το πώς αντέδρασε η αρκούδα, πως, πως. Όλα αυτά είναι μαθήματα [00:35:00]που παίρνουμε από την φύση. Και για να πω και κάτι όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Είναι αλήθεια ότι η κλιματική αλλαγή υπάρχει. Έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετά χρόνια και σιγά σιγά αρχίζει και χαρακτηρίζει τα ακραία φαινόμενα και, γενικά, τα φαινόμενα τα οποία δημιουργούνται σε βάρος του ανθρώπου. Από τον άνθρωπο εννοείται πάλι είναι αυτό. Φυσικά, σε αυτό τον τομέα να πω ότι από τότε που τελείωσα τη μετεωρολογία και ασχολήθηκα και με τον τομέα αυτόν της κλιματικής αλλαγής, δεν είμαι φαν ότι η κλιματική αλλαγή θα προχωρά ραγδαία, έτσι ώστε το 2050 η θερμοκρασία να έχει ανέβει τόσο και το 2100 η μισή υφήλιος, η μισή γη θα έχει γίνει έρημος και λοιπά. Δεν είμαι φαν αυτής της κατάστασης, διότι γυρίζω πίσω στη φύση. Δεν υπάρχει παράμετρος, για να βγάλεις αυτά τα συμπεράσματα που να αφορά τη φύση. Φυσικά, κάποιοι ένθερμοι της κλιματικής αλλαγής ότι έτσι θα γίνει, ενώ τώρα για τα, ύστερα από πολλά χρόνια, το ότι βιώνουμε κλιματική αλλαγή και προχωρά ναι, αλλά μπορεί να συμβούν 1-2 γεγονότα και να αρχίσει μια αναστροφή πάνω σε αυτό, είτε βίαιη. Μπορεί να είναι και βίαιη αναστροφή είτε σιγά σιγά. Μπορεί η φύση να αλλάξει κάποια πράγματα πάνω σε αυτό τον τομέα. Εξάλλου, όπως συζητιέται ότι μισός βαθμός να ανέβει σε τόσο χρονικό διάστημα, αυτό είναι πολύ βαρύ πράγμα όσον αφορά το κλίμα. Το ίδιο μπορεί να συμβεί στην αντίστροφη πορεία, δηλαδή μπορεί ένα ηφαίστειο, παραδείγματος χάρη, να εκραγεί και να είναι η έκρηξη αυτή κάτι πολύ σημαντικό και ξαφνικά υπάρχει μια βίαιη υποχώρηση για διάφορους λόγους. Δεν χρειάζεται να τους εξηγήσουμε, όσον αφορά τη θερμοκρασία αμέσως αμέσως. Η αιθάλη δηλαδή που θα καλύψει τα ψηλά στρώματα, πιθανόν να μην επιτρέπουν στις ακτίνες του ήλιου να περάσουν, να πέσει η θερμοκρασία για κάποια χρόνια κάποιους βαθμούς. Θα μου πείτε ότι είναι παροδικό αυτό. Ναι, είναι παροδικό, αλλά όταν θα πέσει για κάποια χρόνια κάποιους βαθμούς η θερμοκρασία, δεν αποκλείεται ταυτόχρονα η φύση να γυρίσει τα πράγματα προς τα πίσω και να αρχίσει και αυτή να προσαρμόζεται σε εκείνα. Και όταν πλέον η συνέπεια της έκρηξης του ηφαιστείου σταματήσει να επηρεάζει το κλίμα, ήδη το κλίμα επηρεάζεται πλέον με την αλλαγή που έχει συμβεί από την φύση. Αυτά. 

Πώς καταφέρατε να γίνετε μετεωρολόγος σε σχετικά μεγάλη ηλικία και αν υπήρξαν άνθρωποι που σας αποθάρρυναν από αυτό το όνειρο;

Να με αποθαρρύνουν, όχι θα έλεγα. Απλώς μου λέγανε πόσο δύσκολο είναι. Αυτοί οι άνθρωποι; Ήτανε κυρίως... Κυρίως, 2-3 καθηγητές που είχα στο μεταπτυχιακό. Ναι, τώρα που σκέφτομαι τρεις καθηγητές που είχα στο μεταπτυχιακό, οι οποίοι τελικά μάλλον ήταν καθηγητές που είχαν ελλείψεις στις γνώσεις τους. Δυστυχώς, αυτό πρέπει να το πω. Και με έβλεπαν σαν αντίπαλο αντί να με θεωρούν. Εγώ δεν ήξερα κάποια πράγματα και ήθελα να τα μάθω από αυτούς, αλλά εννοείται ότι αυτά που μας λέγανε μέσα από το βιβλίο τις σημειώσεις από αυτά που είχανε, επειδή είχα και λόγω ηλικίας μια κριτική διάθεση, με γιώτα το -κρι, μια κριτική διάθεση πάνω σε αυτά, έβλεπα κάποια στοιχεία που είχα απορίες. Δεν τα καταλάβαινα ας πούμε ή τα καταλάβαινα κάπως, αλλά έτσι όπως δίνονταν μέσα ήταν διαφορετικά. Αυτοί ήταν οι καθηγητές οι οποίοι με αποθάρρυναν και μάλιστα είχαν σκοπό, το είχαν βάλει σκοπό και προσπάθησαν να το κάνουν στην παρουσίαση της εργασίας, της έρευνας, όταν έγινε δηλαδή στο αμφιθέατρο του Μετεωροσκοπείου στη Θεσσαλονίκη. Αλλά, όμως, είναι αλήθεια ότι και λόγω του Αλεξάνδρου ήρθαν φίλοι, καθηγητές που τον είχαν -όσο τον είχαν τέλος πάντων από το φυσικό τμήμα για πρώτη για πρώτη και ίσως για μοναδική- όπως μου είπαν οι 3 καθηγητές με τους οποίους εγώ είχα συνεργασία. Ποτέ δεν έχει γεμίσει το αμφιθέατρο, γιατί σε αυτό είναι οι συγγενείς και οι καθηγητές και άντε και κάποιοι φίλοι των συγγενών ή του παρουσιαστή της εργασίας που παρουσιάζει. Λοιπόν, στο δικό μου είχε γεμίσει το αμφιθέατρο και είναι αλήθεια ότι προσπάθησαν να αποδείξουν και τότε ότι δεν τα κατάφερα, δεν ήταν... Αλλά υπήρξαν και άλλοι καθηγητές, οι οποίοι ήταν πραγματικά, πολύ υποστηρικτές του τρόπου παρουσίασης.  Γιατί απ’ την άλλη μεριά, έχω να σου πω, Βασίλη, ότι ναι μεν δυσκολίες υπήρχαν και, κυρίως, οι δυσκολίες υπήρχαν στον τομέα των υπολογιστών. Γιατί δεν μεγαλώσαμε με αυτά. Οι [00:40:00]νεότεροι, μάλλον ένας ήταν ο νεότερος. Ένας ήταν κανονικός, οι άλλοι ήμασταν λίγο 50 χρονών τότε και δυο κυρίες, η μία ήταν 46-45 και η άλλη ήταν 40-39 με 40. Ένας ήταν ο κανονικός που είχε τελειώσει το Φυσικό τμήμα και εκείνος μας βοηθούσε κιόλας στα, στο πώς θα δουλέψουμε το διαδίκτυο, πώς θα δουλέψουμε τις πληροφορίες, πως θα κάνουμε τα διάφορα σχεδιαγράμματα και λοιπά. Είναι αλήθεια ότι υπήρχαν τέτοιες δυσκολίες. Αλλά ήταν πολύ λίγοι αυτοί που θέλανε να επηρεάσουν την κατάσταση και νομίζω ότι δεν πέρασε αυτό και, όχι μόνο δεν πέρασε, και επειδή ξεκίνησα και εγώ λίγο δυνατά το... Ξεκίνησα δυνατά την τη δουλειά μου στο, το επάγγελμά μου, δηλαδή. Εδώ να κάνω μια αναφορά ότι το 1975 και '76 η ύλη για τις εξετάσεις ήταν απεριόριστη. Δεν υπήρχε ύλη όπως είναι τώρα, τόσες σελίδες. Ήταν ύλη και των τριών τελευταίων τάξεων και χωρίς να λέει πώς και γιατί. Και υπήρχαν τότε και από γεωμετρία και μόνο κάνανε στερεομετρία, γεωμετρικούς τόπους, κατασκευές, τριγωνομετρία, τα ίδια. Λοιπόν, γινόταν χαμός. Πάρα πολύ ύλη και πραγματικά είχα 2-3 χρόνια που κοιμόμουνα λίγο και διάβαζα τις υπόλοιπες ώρες και έκανα και μαθήματα για να προσπαθώντας να καλύψω όλο αυτό το μεγάλο θέμα που υπήρχε τότε όσον αφορά την ύλη των εξετάσεων. Και είχα μάθει σε αυτά τα πράγματα, εγώ δεν είχα δυσκολία πότε. Δούλευα παραπάνω. Δεν έκανα πίσω είναι η αλήθεια. Αυτά στον τομέα δεν... Είχα και υποστηρικτές μεγάλους.

Μετά το μεταπτυχιακό σας, παρακολουθήσατε κάποια σεμινάρια ή κάτι άλλο πάνω στη μετεωρολογία.

Ναι, φυσικά. Ό,τι υπήρχε από σεμινάρια και στην... Το Μετεωροσκόπιο κάθε χρόνο την ημέρα της μετεωρολογίας που έκανε μια γιορτή, δεν ήταν απλά γιορτή αυτή, γιατί γινόταν παρουσιάσεις, ερωτήσεις, συζητήσεις. Και σεμινάρια παρακολούθησα και κάτι που ξέχασα τώρα με την ερώτησή σου, εκτός αν ήταν επόμενη ερώτηση. Επίσης, παρουσίασα πολλά θέματα μετεωρολογικά σε σχολεία, γυμνάσια, δημοτικά. Στα παιδάκια εκεί τα οποία ενθουσιάζονται πάντως σε όλες τις παρουσιάσεις, τα παιδιά έχουν πολύ ενδιαφέρον για αυτά, για τη φύση, για το τι θα συμβεί, για το πώς θα αλλάξει ο καιρός, γιατί ο καιρός να είναι έτσι, γιατί ο καιρός να ναι αλλιώς. Λοιπόν, είχα και αρκετές τέτοιες παρουσιάσεις, όπως επίσης αρκετά έχω συζητήσει και έχω μάθει κι εγώ δηλαδή πράγματα με αγρότες, με γεωπόνους. Οι αγρότες είναι και αυτοί πρακτικοί γεωπόνοι υπ’ όψιν, ιδίως αγρότες οι οποίοι κάνουν... Έχουν 2-3 διαφορετικές καλλιέργειες, αποκτούν μεγάλη εμπειρία στο... Σε όλο το τον τομέα αυτό των αγροτικών προϊόντων. Και είχα και από εκεί πάρει πολλά πράγματα. Είχα μάθει πράγματα τα οποία συνδυάζονται με τη... Συνδυάζονται και συνδέονται με την μετεωρολογία.

Ποιες ιδιαιτερότητες έχει Λάρισα και, κατ’ επέκταση, η Θεσσαλία από μετεωρολογικής απόψεως;

Ναι, αυτό έχει... Η Θεσσαλία έχει πολύ ενδιαφέρον όσον αφορά αυτό τον τομέα. Γιατί η Θεσσαλία είναι μια περιοχή, όπου έχει πέσει το περισσότερο χιόνι από ό, τι έχει πέσει σε πρωτεύουσες. Είναι μια περιοχή όπου έχουν σημειωθεί οι υψηλότερες θερμοκρασίες. Και οι χαμηλότερες θερμοκρασίες, δηλαδή έχουμε μια γκάμα τεράστια. Ένα άνοιγμα θα έλεγα τεράστιο πάνω σε αυτό το θέμα. Τώρα οι ιδιαιτερότητες ποιες είναι; Κατ’ αρχάς, να πούμε ότι χωρίζεται η Θεσσαλία σε δύο μέρη, Ανατολική και Δυτική. Ποια είναι η διαφορά τους; Η διαφορά τους είναι ότι -να το θέσω λίγο μετεωρολογικά- η Μαγνησία και η Λάρισα και ο Νομός Λάρισας έχουν επικρατούντες ανέμους βορειοανατολικούς.   Οι άνεμοι είναι αυτοί οι οποίοι πολλές φορές ρυθμίζουν το τι θα συμβεί, οπότε όταν έχουμε χαμηλά βαρομετρικά τον χειμώνα, κρύο και πιθανότητα χιονιού, η εξέλιξη όσον αφορά στο βορειοανατολικό αυτό ρεύμα, όταν υπάρχει, γεμίζει χιόνι την Ανατολική Θεσσαλία και δεν χιονίζει ή χιονίζει πολύ λίγο στη Δυτική Θεσσαλία. Αντίστοιχα, η Δυτική Θεσσαλία έχει το ίδιο πράγμα με τους βορειοδυτικούς ανέμους, δηλαδή όταν έχει ρεύμα -αέρα βορειοδυτικό- με κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας και λοιπά. Είναι δυνατόν να πέσει αρκετό πολύ χιόνι στην Δυτική Θεσσαλία και πολύ λίγο χιόνι στην Ανατολική Θεσσαλία.   Άλλη ιδιαιτερότητα είναι ο γνωστός άνεμος, ο οποίος περιμένουμε να φυσήξει τώρα το Σαββατοκύριακο. 24 πόσο είναι και 25 του μήνα, ο λίβας που καίει τα σπαρτά, όπως λέει ένα τραγούδι μαθητικό παλιό. Λοιπόν, ο λίβας είναι ένας [00:45:00]νοτιοδυτικός άνεμος, ο οποίος με την κάθοδό του από την Πίνδο προς το θεσσαλικό χώρο, θερμαίνεται τόσο πολύ που ανεβάζει πάρα πολύ τη θερμοκρασία. Όλες οι θερμοκρασίες που έχουμε... Που αντιμετωπίζουμε στον κάμπο, κυρίως στους τρεις νομούς Λάρισα, Τρίκαλα και Καρδίτσα οφείλονται στο λίβα. Θερμαίνεται και πραγματικά ανάλογα με το σε ποια περίοδο θα συμβεί αυτό, πραγματικά καίει τα σπαρτά. Κουφιάζουν μέσα, δηλαδή δεν μένει άμυλο. Είναι μια ιδιαιτερότητα ο λίβας ουσιαστικά της Θεσσαλίας. Τώρα και στην Αιτωλοακαρνανία μιλάνε για λίβα, αλλά δεν έχουν αυτή την ιδιαιτερότητα ακριβώς. Δεν είναι λίβας εκείνος. Σε μας έχει την ιδιαιτερότητα ότι κατεβαίνει από την Πίνδο, δηλαδή ο αέρας ο οποίος έχει ανέβει στην Πίνδο πάνω, έχει δώσει τι έχει δώσει εκεί πέρα. Με την πτώση που γίνεται από τα 2000 και μέτρα που δεν υπάρχει στην Αιτωλοακαρνανία ή σε άλλη περιοχή, έχουμε την άνοδο αυτή, θερμαίνεται αδιαβατικά που λένε στην επιστημονική γλώσσα και, πραγματικά, καίγεται ο κάμπος.   Και είδαμε και τελευταία, υπάρχει κάτι καινούριο, μια καινούρια παράμετρος. Θερμοκρασία του εδάφους. Μετρήθηκε από τη ΝASA το έδαφος της Θεσσαλίας, την μια μέρα 55 βαθμούς, προηγούμενες τελευταίες μέρες δηλαδή, την άλλη μέρα 58 βαθμούς το έδαφος. Δηλαδή, εκεί που πατάμε, εκεί πού είναι τα σπόρια, εκεί πού είναι όλα αυτά, η παραγωγή. Η θερμοκρασία της επιφάνειας του εδάφους ήταν πάρα πολύ υψηλή. Άρα έχουμε στους τρεις νομούς αυτή την ιδιαιτερότητα.   Τώρα αν πάμε στη Μαγνησία, η Μαγνησία πάλι έχει ένα κέρδος, έναντι των άλλων τριών νομών, ότι έχει πάρα πολλή θάλασσα, πάρα πολλή θάλασσα. Πολύ νερό επομένως και έχει και μια επιβάρυνση. Έχει και πολύ αυξημένη υγρασία ως εκ τούτου και η υγρασία δεν είναι και αυτός καλός παράγοντας πάντοτε ούτε στις υψηλές θερμοκρασίες. Εδώ ξέχασα να πω ότι ο λίβας έχει και ένα θετικό. Όλα είναι ουδέν καλόν αμιγές κακού ή αντίστροφα, όπως θέλετε πέστε το, που το έλεγαν οι αρχαίοι. Ο λίβας έχει κι ένα καλό, ότι ναι μεν ζεσταίνει πάρα πολύ, αλλά είναι ξηρός αέρας. Δηλαδή κατεβάζει την σχετική υγρασία 15,14,12%, που σημαίνει ότι αισθάνεσαι, θα έλεγα -σε εισαγωγικά- ευεξία να φυσάει πάνω σου ένας θερμός αέρας, αλλά χωρίς υγρασία. Αντίθετα, στη Μαγνησία στις περισσότερες περιοχές και, στο Βόλο κυρίως, αν φυσάει ένας αέρας από όπου και να φυσάει, έχει τόσο θάλασσα που παντού, παντού έχει και από το Αιγαίο και από τον Παγασητικό, αν φυσάει ο αέρας και δεν στέκεσαι χωρίς να η θερμοκρασία να είναι υψηλή, δεν μπορείς να σταθείς, διότι το δέρμα γεμίζει υγρασία και η δυσφορία είναι πολύ μεγάλη και περισσότερο κινδυνεύει ένας που έχει θέματα υγείας από αυτόν τον τύπο της θερμοκρασίας από ό, τι από τον τύπο του λίβα.  Αυτές είναι οι ιδιαιτερότητες όσον αφορά το κλίμα, τις κλιματικές. Άλλες ιδιαιτερότητες τώρα θα έλεγα ότι τα νερά είναι αρκετά και θα μπορούσαν να ήταν περισσότερα, αν τα προφυλάσσουμε. Εδώ να θίξω μια ιδιαιτερότητα όσον αφορά το θέμα της Κάρλας. Είναι αλήθεια ότι από παλιά η Κάρλα έδινε τα ψαράκια της, ζούσε τον κόσμο που ήταν στις παρακάρδιες περιοχές. Κάποια στιγμή είχε... Έδινε την υγρασία της και στη Λάρισα. Ήταν, ο νομός Λάρισας είχε υψηλή υγρασία τότε, γιατί ήταν τεράστια, η Κάρλα έφτανε μέχρι έξω από τη Λάρισα σχεδόν, ας πούμε.  Και έγινε η αποξήρανση την, του 1966. Δεν θυμάμαι ξεκίνησε. Ξεκίνησε η αποξήρανση και σιγά-σιγά, αφού άδειασε η Κάρλα, άρχισε και το κλίμα του νομού Λάρισας να έχει λιγότερη υγρασία. Άρα, είναι ένας ρυθμιστικός παράγοντας ήταν η Κάρλα για τοπικές ιδιαιτερότητες και η Κάρλα ένα κομμάτι ήταν... Ανήκε στη Μαγνησία και το μεγαλύτερο ανήκε στη Λάρισα. Το λέω τώρα, το θίγω αυτό γιατί παρατηρούμε, τελικά, ότι Μαγνησία, έχει το Αιγαίο, τον Παγασητικό και είχε και την Κάρλα από τη μέσα μεριά, δηλαδή υγρασία πάρα πολύ που πολλές φορές σήμαινε το χειμώνα, όμως, και χιόνι, γιατί δεν χρειάζεται να έχει χαμηλή θερμοκρασία. Πρέπει κι ο αέρας να έχει την κατάλληλη υγρασία, πάνω από 65-70%. Και πολλές φορές έχουμε το ξηρό το κρύο εκείνο που αν, όμως, είχε περισσότερη υγρασία θα μετατρεπόταν και σε χιόνι, σε χιονόπτωση η καιρική κατάσταση. Με την Κάρλα έτσι όπως τώρα άρχισε να γίνεται, γιατί ένα μικρό κομμάτι όμως αυτό που είναι στη Μαγνησία και πιάνει και λίγο Λάρισα νομίζω -Νομό Λαρίσης- έχει αναζωογονηθεί, έχει εμπλουτιστεί, έχει πουλιά μέσα και λοιπά, έχει νερό και σιγά σιγά υποτίθεται ότι πηγαίνει λίγο νερό να μεγαλώσει κι άλλο. Τώρα που ξεκίνησε έτσι, υπάρχει μια τάση αύξησης της υγρασίας, [00:50:00]περισσότερο, όμως, στις περιοχές που είναι στα χωριά και στις κωμοπόλεις που είναι κοντά σε εκείνο το σημείο. Από την άλλη μεριά τώρα, στην Πίνδο, Τρίκαλα και Καρδίτσα, έχουν πολύ ωραίες ορεινές περιοχές, έχουν ωραίο κλίμα πάνω εκεί και, ως εκ τούτου, θα τα χαρακτήριζα... Θα χαρακτήριζα αυτούς τους δύο νόμους πιο σημαντικούς όσον αφορά τον τομέα του καλού κλίματος σε σχέση με την Λάρισα και την Μαγνησία. Αυτά για τις ιδιαιτερότητες.

Εσείς τώρα... Τελευταία ερώτηση θα σας κάνω. 

Ναι.

Πώς νιώθετε που κάνατε το όνειρό του γιου σας του Αλέξανδρου πραγματικότητα και σήμερα όχι μόνο είστε επιτυχημένος στη μετεωρολογία, αλλά είστε και από τους γνωστότερους μετεωρολόγους στη Θεσσαλία; 

Ναι. Όπως ανέφερα κιόλας, το όλο εγχείρημα έγινε για δύο λόγους και γιατί συμπαθούσα την εξέλιξη αυτή είτε σαν εξέλιξη η μετεωρολογική είτε σαν εξέλιξη μετεωρολογική μέσω του Αλέξανδρου, αλλά κυρίως γιατί ήθελα αυτό που δεν πρόλαβε ο Αλέξανδρος να κάνει να το δώσω στον κόσμο, να το δώσω και να μείνει ο Αλέξανδρος μέσα στην ιστορία της Θεσσαλίας, της Λάρισας και της Θεσσαλίας. Εδώ να κάνω μια παρένθεση, ακόμη και τώρα, επειδή και στο διαδίκτυο, αν μπείτε... Αν μπει κάποιος βλέπει... Αναφέρει ότι ο μετεωρολογικός σταθμός είναι του Αλέξανδρου Τακούδη. Λέγεται Αλέξανδρος Τακούδης και τα χαρακτηριστικά του στο διαδίκτυο είναι αυτά. Υπάρχουν κατά διαστήματα κάποιοι, γιατί παίρνω από παντού και οι άνθρωποι τώρα δεν ξέρουν κιόλας. Άλλος παίρνει από τα ορεινά της Καρδίτσας, άλλος παίρνει από τα ορεινά των Τρικάλων, όταν έχουν κάποια θέματα και με προσφωνούν με το όνομα Αλέξανδρος. «Ο κύριος Αλέξανδρος είστε;». Τι να πω τώρα; Ή «Πες μου, Αλέξανδρε, τι γίνεται αυτό». Δηλαδή και χαμογελάω, λέω, «ορίστε» και αυτό είναι μια επιτυχία σε αυτό. Ας την πούμε σε εισαγωγικά την επιτυχία, φυσικά. Και γενικά, νομίζω ότι άξιζε ο Αλέξανδρος αυτό το πράγμα, γιατί για τη μετεωρολογία έδινε τα πάντα. Να πω ότι ασχολήθηκε και με το μπάσκετ είναι αλήθεια. Του άρεσε πάρα πολύ το μπάσκετ. Ήταν, μαζί μεγάλωσαν με τον Σπανούλη που τον ξέρει όλη η Ελλάδα στο κάτω-κάτω, μαζί μεγάλωσαν στον Κεραυνό, στο Γυμναστικό, στον Κεραυνό, κυρίως, που έπαιζαν. Μέχρι που πέρασε στο πανεπιστήμιο και ο ένας και ο άλλος. Απλά ο Σπανούλης το συνέχισε. Ο Αλέξανδρος είπε: «Τελείωσε, εγώ ασχολούμαι πλέον με τη μετεωρολογία». Και δεν πρόλαβε. Και για μας, και για μένα και για τη γυναίκα μου, είναι σημαντικό να ξέρουν λίγο πολύ την ιστορία του Αλέξανδρου, γιατί απ’ την άλλη μεριά, είναι και ένα μάθημα στα παιδιά και σε γονείς -να πω έτσι- που δεν αφήνουν τα παιδιά τους να ακολουθήσουν αυτό που τους αρέσει, που έχουν μεράκι θέτοντας σαν βάση τα χρήματα. Το οικονομικό μέρος και είναι αλήθεια... Η γυναίκα μου ήταν γιατρός, εγώ είχα το φροντιστήριο και τα δύο παιδιά είχαν άριστες επιδόσεις, ιδιαίτερα στα μαθήματά μου, αλλά γενικά και οι δυο μπορούσαν να γίνουν γιατροί. Ο Γιώργος πήγε στο Πολυτεχνείο, έγινε αυτό που έγινε. Ασχολήθηκε με την ενέργεια. Ο Αλέξανδρος δε, ήθελε να γίνει μετεωρολόγος και είναι αλήθεια ότι υπήρχαν φίλοι μας που λέγανε: «Καλά, τι το αφήνετε το παιδί να δώσει εξετάσεις για μετεωρολογία, να δηλώνει εκεί; Για να πάει γιατρός, να πάρει το ιατρείο της γυναίκας σου, το δικό σου ιατρείο», λέγανε τη γυναίκα μου.  Όχι, δεν ήταν έτσι. Ήθελε εκείνο, γιατί το έχω παρατηρήσει αυτά τα χρόνια. Επειδή είπα ότι και το φροντιστήριό μας είχε καλά παιδιά, καλούς μαθητές, καλούς επαγγελματίες στη συνέχεια οι περισσότεροι, το βλέπω πάλι και έκανα συνέχεια στατιστικές. Μου άρεζε η στατιστική πάρα πολύ, ήταν το μάθημά μου να πω έτσι. Τα παιδιά που ακολουθούσαν αυτό που είχαν μεράκι, που τους άρεσε ήταν επιτυχημένοι επιστήμονες. Τα παιδιά που άλλος έγινε γιατρός, γιατί ήταν γιατρός ο πατέρας του, άλλος έγινε το στρατιωτικός, γιατί ήταν στρατιωτικός ο πατέρας του. Μάλιστα, μερικοί κιόλας πήγαν την πρώτη χρονιά και τη δεύτερη σηκώθηκαν και φύγανε, άσχετα αν τσακώθηκαν με τον πατέρα που ήταν στρατιωτικός και λοιπά, γιατί το θεωρούσε και προσβολή ο άνθρωπος.  Αυτοί σε ένα ποσοστό δεν ήταν επιτυχημένοι στον τομέα τους, γι’ αυτό έχουμε κακούς μηχανικούς, έχουμε κακούς γιατρούς. Ένα καλό ποσοστό από τους κακούς μηχανικούς, τους κακούς γιατρούς οφείλεται πιστεύω εγώ και στο γεγονός ότι τα παιδιά δεν ήθελαν να γίνουν μηχανικοί, δεν ήθελαν να γίνουν γιατροί, αλλά εξαναγκάστηκαν.  Άρα, λοιπόν, και αν ο Αλέξανδρος ζούσε και θα είχε σίγουρα το μεράκι που είχε πάνω στη μετεωρολογία, θα τον έκανα έναν καλό επιστήμονα μετεωρολόγο. Θα έδειχνε πιο πολύ αυτό που είπα λίγο πριν, θα ήταν ένα παράδειγμα του, αν ακολουθήσεις το επάγγελμα που αφορά τομέα που είσαι τρελός γι’ αυτόν, θα είσαι επιτυχημένος, ευχαριστημένος. Που λέω εγώ, θα φεύγει για τη δουλειά και θα γυρίζει πάλι απ’ τη δουλειά σφυρίζοντας. Αυτό θα πει. Μπορεί... Βλέπετε άτομα που [00:55:00]το πετυχαίνουν αυτό; Το σφυρίζοντας το λέμε γιατί είσαι ευχαριστημένος έτσι; Με το χαμόγελο να το πούμε έτσι και πιο ειδικά. Σημαίνει ότι αυτός είναι καλός επιστήμονας, να πας σε αυτόν. Ο άλλος που συνέχεια βασανίζεται και όλο αγανακτεί και όλο και όλο, σημαίνει ότι δεν είναι ευχαριστημένος από τη δουλειά που κάνει, την κάνει υπό πίεση. Μπορεί να είναι πολύ καλός σε αυτό, αλλά έτσι όπως την κάνει, την κάνει στραβά.

Θέλετε να προσθέσετε κάτι άλλο;

Όχι, δεν θέλω κάτι ιδιαίτερο. Καλά, άφησα, ασχολήθηκα με τα παιδιά περισσότερο και άφησα τη γυναίκα μου λίγο στην άκρη, η οποία πραγματικά όλα αυτά τα χρόνια και τα προηγούμενα και τα μετά του Αλέξανδρου ήτανε στήριγμα, ήτανε ένα φως, για να βλέπω μπροστά και η ίδια, αλλά και εγώ κυρίως ποιο δρόμο πρέπει να πάρουμε, τι να ακολουθήσουμε.   Εξάλλου, ήταν ένας άνθρωπος που ήταν, παρόλο που ήταν μικροβιολόγος... Μικροβιολογία είναι ένας κλάδος, ο οποίος είναι κάπως ειδικός σε κάποια πράγματα που αφορούν την υγεία του ανθρώπου, στις εξετάσεις του. Αλλά η γυναίκα μου ήταν σε βάθος δουλεμένη και μπορούσε από εκεί να ασχοληθεί και με το τι θα συμβεί από τα αποτελέσματα και δηλαδή ήταν ένας γιατρός. Ήταν μια γιατρός που ήξερε την ιατρική σε βάθος και γνώριζε τον άνθρωπο σε βάθος και είναι αλήθεια ότι ήτανε το ένα συν ακόμη στην πορεία που ακολούθησα και εγώ και που ακολούθησαν και τα παιδιά μας. Όποια πορεία πρόλαβε, φυσικά, να ακολουθήσει κι ο Αλέξανδρος.  

Ωραία. Σας ευχαριστώ πολύ. 

Να είστε καλά, καλή συνέχεια.