[00:00:00]Είναι 11 Μαρτίου 2023, είμαι η Δήμητρα Μαγδαληνού, ερευνήτρια του Istorima, και βρίσκομαι στη Λαμία Φθιώτιδας. Γεια σας!

Γεια σας! Είμαι ο Κώστας Γιδαράκος, πτυχιούχος προπονητής ιππασίας. Είμαι καταγόμενος από την περιοχή, από ένα ορεινό χωριό. Η σχέση μου με την αθλητική ιππασία άρχισε σε ηλικία 16 χρονών, που ανέβηκα σε σέλα και είδα πώς είναι η αθλητική ιππασία. Γιατί πριν είχα μόνο εξοικείωση με τα ζώα και την «ελευθεροκαβαλαρία», έτσι, να την πούμε με μία λέξη. Μέσα από την ιππασία είδα διαφορετικά το άλογο και το άθλημα γενικότερα της ιππασίας.

Εσείς διατηρείτε κάποιον όμιλο αυτή τη στιγμή;

Εγώ ίδρυσα ο ίδιος αυτόν τον όμιλο. Tο 1987 αγόρασα αυτό το ακίνητο, 12 στρέμματα, με σκοπό να δημιουργήσω ιππική εγκατάσταση. Ήταν ο πρώτος αθλητικός επαρχιακός ιππικός όμιλος που ιδρύθηκε σε όλη την Ελλάδα. Και στον χώρο μας έγιναν και οι πρώτοι περιφερειακοί αγώνες του 1992 επί προεδρίας Φρέντυ Σερπιέρη. Που χρωστάμε πάρα πολλά στον κύριο Σερπιέρη. Το ’90 έγινε ομοσπονδία και ήθελαν το άθλημα να περάσει στην επαρχία. Και έτσι ήρθαν όλοι οι καλοί ιππείς τότε, η Εθνική Ομάδα. Έστησαν στάβλους, έγινε μεγάλη fiesta για την επαρχία και γίναμε γνωστοί στο πανελλήνιο!

Σαν ιδέα πώς ξεκίνησε η ίδρυση του ομίλου;

Η αγάπη για το άλογο και είμαι και τοπικιστής! Ήθελα να κάνω κάτι στην επαρχία. Θα μπορούσα να μένω στην Αθήνα που ήταν πολύ πιο εύκολα τα πράγματα για επαγγελματική αποκατάσταση μέσα από το άθλημα της ιππασίας. Αλλά προτίμησα να έρθω στην επαρχία που είναι και ο φυσικός χώρος του αθλήματος.

Για την πρωτοβουλία αυτή της ίδρυσης είχατε κάποια υποβοήθεια; Στηριχθήκατε κάπως;

Οικονομικά καμία βοήθεια. Η στήριξη ήταν ηθική περισσότερο από τους ανθρώπους και η συμπαράσταση του κόσμου της Λαμίας και γενικότερα και της Αθήνας. Γιατί όταν είδαν τον όμιλο, τον χρησιμοποιούσαν και στις βόλτες αναψυχής, επειδή στην Αθήνα το άθλημα δεν είναι στον φυσικό του χώρο. Γίνεται η άθληση στο ιπποδρόμιο και μετά από κει τα άλογα δεν μπορούν να βγουν στη φύση, να απολαύσουν αυτό που απολαμβάνουμε και εμείς όταν βγαίνουμε στη φύση, που το μυαλό μας γίνεται πιο ανοιχτό και έρχεται η ηρεμία.

Τι απήχηση μπορεί να έχει ένα τέτοιο άθλημα στον κόσμο;

Τώρα θα ευλογήσουμε τα γένια μας! Το άθλημα της ιππασίας είναι όντως ιδιαίτερο. Γυμνάζει και τον νου και το σώμα. Είναι στρατιωτικό άθλημα κατ’ αρχάς. Αυτό είναι το βασικότερο. Έχει πειθαρχία, έχει κανόνες, έχει αρχές. Να σας πω ότι ό,τι έγραψε ο Ξενοφών για το άθλημα της ιππασίας δεν μεταφράζεται τίποτα, ούτε στις «Ιπποσκευές» ούτε στα «Παραγγέλματα». Χρησιμοποιούμε ακριβώς τα ίδια πράγματα. Πρέπει να σας πω ότι το άθλημα αυτό χρησιμοποιείται στα παιδιά με ειδικές ανάγκες για νοητικές και κινητικές παθήσεις. Και από δω μπορείτε να βγάλετε συμπέρασμα πόσο βοηθάει. Και στους υγιείς ανθρώπους είναι ψυχοθεραπεία! Ειδικά η βόλτα εκτός ιπποδρομίου, αν η φύση είναι ιδιαίτερη, όπως είναι ο χώρος ο δικός μας, που είμαστε κοντά στον Σπερχειό ποταμό και έχουμε την ευχέρεια να προσεγγίσουμε το παραποτάμιο δάσος και, όταν επιτρέπει ο καιρός, και την κοίτη του Σπερχειού. Είναι ιδιαίτερο το άθλημα. Πέραν ότι με κάποιες κινήσεις που κάνουμε πάνω στο άλογο, ας πάρουμε παράδειγμα το «ανακουφιστικό» που λέμε εμείς, συγχρόνως γυμνάζει τους κοιλιακούς, τους ραχιαίους, γλουτούς, προσαγωγούς. Και αυτό βοηθάει και στα παιδιά με ειδικές ανάγκες, όταν έχουν κινητικά προβλήματα, και σε παιδιά υγιή, στον νου βέβαια, που έχουν πρόβλημα με σκολίωση, με κύφωση. Γιατί δεν μπορείς να κάνεις ιππασία, αν το σώμα σου δεν πάρει σωστή θέση πάνω στο άλογο.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε λίγο για το άθλημα της ιππασίας γενικότερα;

Όταν λέμε ιππασία, η ιππασία έχει δέκα αθλήματα. Ολυμπιακά είναι μόνο τρία. Η υπερπήδηση εμποδίων, η ιππική δεξιοτεχνία «Dressage», όπως ακούγεται, και το ιππικό τρίαθλο. Τα υπόλοιπα γίνονται στην Ελλάδα, δεν είναι[00:05:00] ολυμπιακά. Αναφέρουμε μερικά: Είναι η ιππική αντοχή, το ιππικό πόλο είχε ξεκινήσει, η αμαξοδήγηση, η γυμνή ιππευτική –γυμνό το άλογο το ιππεύουμε–, οι ιπποδρομίες. Αλλά κανένα δεν είναι ολυμπιακό άθλημα από τα υπόλοιπα. Τώρα εμείς εδώ στον χώρο μας καλλιεργούμε τα τρία ολυμπιακά αθλήματα. Βέβαια, πρέπει να σας πω ότι εγώ είμαι πτυχιούχος προπονητής από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και αυτό μου δίνει την ευχέρεια να κάνω τα ολυμπιακά αθλήματα. Γιατί στην επαρχία υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα με την έλλειψη προπονητών και όσοι δεν γνωρίζουν το άθλημα της ιππασίας στρέφονται προς την ιππική αντοχή, η οποία δεν θέλει καμιά τεχνική. Δεν μαθαίνουν το άθλημα με το… Φέρνω ένα παράδειγμα με αυτό: Όπως πας στο σχολείο και μαθαίνεις 1+1=2, την αλφαβήτα και λοιπά και ξεκινάς και φτάνεις σε κάποιο επίπεδο. Αρκεί να στέκονται πάνω στο άλογο, να μην κινδυνεύουν να πέσουν. Και εδώ υπάρχει και μεγάλο θέμα με την εξέλιξη της ιππασίας στην επαρχία. Δεν πάει τόσο καλά, επειδή δεν υπάρχουν προπονητές και δεν καλλιεργείται το άθλημα με τον σωστό τρόπο. Εδώ στον χώρο μας μέχρι το 2004 είχαν γίνει πάρα πολλοί αγώνες και ιππικό τρίαθλο. Πανελλήνιοι αγώνες ιππικού τριάθλου, επειδή είχαμε την παραποτάμια περιοχή που μπορούσαμε να στήσουμε εμπόδια φυσικά. Γιατί θέλει ιδιαίτερη έκταση και ιδιαίτερο χώμα, να μην έχει πέτρες και λοιπά. Και έχουμε κάνει και αγώνες εμποδίων πάρα πολλούς. Και έχει γίνει και πρωτάθλημα το ’93. Τώρα αυτό τον καιρό έχουμε αρκετούς αθλητές. Ήδη αυτή τη στιγμή περιμένουμε δέκα αθλητές να μας δώσουν ημερομηνία, να πάρουν Άδεια Ικανότητας Αθλητού. Και εγώ μέχρι πριν λίγα χρόνια ήμουνα και ενεργός αθλητής. Τώρα έχω σταματήσει τα τελευταία χρόνια. Και μας φρακάρισε και ο κορωνοϊός λίγο. Δεν πιστεύω ότι θα ξανατρέξω σε αγώνες, βέβαια, θα ασχοληθώ μόνο με την εκπαίδευση. Αυτό που μου αρέσει και ιδιαίτερα! Και κάτι άλλο που πρέπει να αναφέρουμε. Ο προπονητής δεν είναι μόνο προπονητής των ανθρώπων, είναι και προπονητής των αλόγων. Που είναι πολύ σημαντικό. Αν θέλεις να δεις μια εγκατάσταση αν δουλεύει σωστά, το πρώτο πράγμα που πρέπει να προσέξει κάποιος είναι η συμπεριφορά των αλόγων. Τα άλογα έχουν προσωπικότητα, όπως έχουν οι άνθρωποι. Έχουμε νευρικά, έχουμε πολύ ήρεμα, έχουμε τεμπέλικα, έχουμε ενεργητικά. Και για να επιλέξεις ένα άλογο να μάθεις κάποιον ιππασία, πρέπει να έχει κάποια προσόντα. Το βασικότερο να μην είναι νευρικό, να είναι ευκολοεκπαίδευτο, να είναι υπάκουο. Και αυτό ο μόνος που μπορεί να το κάνει είναι ένας προπονητής ιππασίας, ο οποίος γνωρίζει καλά το άθλημα. Στην επαρχία: «Πω πω, αυτό το άλογο τρέχει πολύ!» Εμείς στην ιππασία δεν θέλουμε το άλογο να τρέχει πολύ. Εμείς το θέλουμε να είναι ισορροπημένο, πειθαρχημένο και να συνεργάζεται με τον καινούργιο ή τον προχωρημένο ιππέα που έρχεται να κάνει ιππασία.

Τι άλογα διαθέτετε εσείς στον ιππικό σας όμιλο;

Λοιπόν. Εμείς έχουμε, τα περισσότερα είναι εισαγόμενα. Και έχουμε και άλογα που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, που τα έχουμε εκπαιδεύσει μόνοι μας, τα οποία τρέχουν σε αγώνες. Άλλα άλογα χρησιμοποιούμε για την εκπαίδευση των αρχαρίων και άλλα για την εκπαίδευση των προχωρημένων. Ένας καινούργιος ιππέας που ξεκινάει πρέπει να ανέβει σ’ ένα άλογο που θα τον πείσει ότι μπορεί να συνεργαστεί. Πρέπει να αναφέρουμε κάτι πολύ σημαντικό που το ξεχάσαμε, ότι το άλογο σε αυτούς που δεν έχουν εξοικειωθεί με το ζώο προκαλεί φόβο. Ο φόβος βγάζει αδρεναλίνη στον ιππέα. Όταν το άλογο μυρίσει την αδρεναλίνη, δεν σε θέλει, σε απορρίπτει. Από την εμπειρία μου τόσα χρόνια έχω καταλάβει ότι, όταν κάποιος, και να μην ξέρει ιππασία, ανέβει σε ένα άλογο και δεν βγάζει αδρεναλίνη, το άλογο συνεργάζεται και τον υπακούει. Θέλει το άλογο να ανέβει κάποιος στη ράχη του και να αισθάνεται ότι είναι κύριος του εαυτού του[00:10:00]. Αλλιώς συνεργασία δεν υπάρχει. Και βλέπετε συνήθως λένε: «Μ’ έριξε το άλογο». Τις περισσότερες φορές μ’ ένα ήσυχο άλογο το πρόβλημα το δημιουργεί ο ιππέας. Φοβάται φοβάται, μυρίζει την αδρεναλίνη –και το σκυλί μυρίζει την αδρεναλίνη, το άλογο και το σκυλί–, και ψάχνει να βρει ένα αντικείμενο να φοβηθεί, να τρέξει, να πεταχτεί απότομα, να απορρίψει τον ιππέα. Γιατί δεν μπορεί να αντέξει να μυρίζει την αδρεναλίνη. Τα καλύτερα άλογα είναι τα ευρωπαϊκά άλογα σε όλο τον κόσμο. Ό,τι βλέπετε σε αγώνες που τρέχουνε είναι φυλές ευρωπαϊκές και διασταυρώσεις. Δεν έχουμε καθαροαιμίες στα άλογα της ιππασίας. Καθαρόαιμα είναι τα εγγλέζικα και τα αράβικα, τα οποία είναι νευρικά άλογα και δεν τα πολύ χρησιμοποιούμε για την ιππασία, γιατί δεν συνεργάζονται. Τώρα από ελληνικά άλογα έχουμε το θεσσαλικό άλογο. Έχουμε αρκετές φυλές, αλλά είναι μικρόσωμα. Το σκυριανό, της Πίνδου, Πηνείας, Ανδραβίδας. Αλλά δεν υπάρχουν τώρα, γιατί είμαστε και η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχουμε ιπποπαραγωγή. Δηλαδή δεν αναπαράγουμε άλογα. Τα μόνα άλογα που αναπαράγονται στην Ελλάδα είναι τα άλογα του ιπποδρόμου. Που και ο ιππόδρομος τώρα δεν πάει καλά και έχουν φρακάρει τα πάντα. Κάποια στιγμή είχαμε σαράντα πέντε ιπποφορβεία στην Ελλάδα, που έβγαζαν άλογα για τον ιππόδρομο.

Χαρακτηριστικά των αλόγων των διαφορετικών ρατσών, ας το πούμε έτσι, υπάρχουν στην εξωτερική εμφάνιση όσο και στα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά; Διαφέρουν;

Βεβαίως. Η ποιότητα των αλόγων είναι το πιο σημαντικό. Δηλαδή τι γονίδια κουβαλάει. Υπάρχουν άλογα τα οποία είναι γεννημένα να κάνουν «Dressage», ιππική δεξιοτεχνία, που είναι και το πιο δύσκολο άθλημα της ιππασίας. Δηλαδή όταν βαδίζει, νομίζεις ότι δεν πατάει κάτω, πετάει! Είναι οι φυσικοί άλτες, που τα χρησιμοποιούμε για τα εμπόδια. Τώρα αυτά είναι στις ευρωπαϊκές φυλές. Ο όγκος του αλόγου. Το άλογο για να αισθάνεσαι άνεση και ότι έχεις ένα άλογο δυναμικό από κάτω, πρέπει να είναι πάνω από 1.50-1.55, αλλιώς από 1.40 και κάτω θα λογίζεται πόνι. Και είναι και θέμα συμπεριφοράς του αλόγου πώς αντιμετωπίζει τις εναλλαγές των θορύβων. Αυτό που λέμε: «Αφηνίασε το άλογο». Όταν είναι πολύ ευαίσθητο με τις εναλλαγές των θορύβων, δεν μας κάνει για την ιππασία.

Πόσο καιρό παίρνει σ’ έναν ιππέα να δεθεί με το άλογό του; Είναι σωστό να αλλάζουμε άλογο;

Πρέπει να αλλάζουμε άλογο. Κάθε άλογο έχει τη δικιά του προσωπικότητα, όπως και κάθε άνθρωπος έχει τη δικιά του προσωπικότητα. Και ανάλογα με την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου, αν τον πάρουμε στη δουλειά μας ή συνεργαστούμε με αυτόν, πρέπει να φερθούμε ανάλογα για να υπάρξει συνεργασία. Τώρα το άλογο πρέπει να το ψάξουμε με τον τρόπο μας εμείς, να βρούμε τι προσωπικότητα έχει. Κανένα άλογο στην ίππευση δεν είναι ίδιο με κάποιο άλλο. Ας το πάρουμε έτσι από το ξεκίνημα, από την αρχή. Όπως και οι άνθρωποι είναι αριστερόχειρες ή δεξιόχειρες που χρησιμοποιούν τα χέρια τους, έτσι χρησιμοποιούν και τα άλογα τα πόδια. Η μία του πλευρά είναι η καλή, η άλλη είναι η κακή. Πρέπει με την γύμναση ό,τι κάνει από τη μία πλευρά να το κάνει και από την άλλη. Γιατί όταν πηδάς μια διαδρομή εμποδίων, θα πας στα μισά εμπόδια με δεξιά ίππευση, στα άλλα μισά θα πας με αριστερή ίππευση. Και αν πηγαίνει με λάθος ίππευση, θα σου κάνει stop, θα σου κάνει άρνηση, υπεκφυγή, θα σε βγάλει εκτός αγώνων. Το ίδιο και στην ιππική δεξιοτεχνία. Γυμνάζεται να καλπάζει σωστά, και δεξιά και αριστερά. Πρέπει να είναι ήρεμο, να σταματάει σωστά. Βέβαια, είναι και θέμα γύμνασης, αλλά αν δεν συνεργάζεται ένα άλογο, ποτέ δεν θα γίνει καλός αθλητής. Όπως και στους ανθρώπους.

Για να καταλάβουμε, η μία του πλευρά είναι αυτή που του δίνει την περισσότερη ώθηση ή είναι πιο δυνατή από την άλλη; Αυτό που λέμε καλή πλευρά;

Όχι, του είναι πιο εύκολο να δουλεύει από εκεί. Πώς εμείς κάνουμε, οι περισσότεροι είναι δεξιόχειρες[00:15:00].

Δηλαδή ένα άλμα–

Γράφουμε δεξιά. Πρέπει να γράφουμε και με το αριστερό χέρι, όπως γράφουμε με το δεξί.

Δηλαδή για ένα άλμα θα στηρίζεται στην καλή του πλευρά και όλα θα τα κάνει από την καλή του πλευρά;

Όχι, πρέπει να τα κάνει και από την καλή. Πρέπει να το γυμνάσουμε να μην ξεχωρίζει ποια είναι η καλή και ποια είναι η κακή. Να το κάνει με τον ίδιο τρόπο, και με τη δεξιά ίππευση και με την αριστερή ίππευση.

Άρα αυτό που κάνουμε εμείς είναι να ισορροπούμε την καλή με την αγύμναστη πλευρά του.

Και πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η ισορροπία του ιππέα πάνω σ’ ένα άλογο. Αν προσέξετε τα άλογα των ιππικών ομίλων που γυμνάζονται από αθλητές που ξέρουν ιππασία και από προπονητές που τα έχουν γυμνάζει σωστά, έχουν πάντα κάμψη στον τράχηλο και το μέτωπό τους είναι κάθετο προς το έδαφος. Αυτό γίνεται επειδή έχει καλή ισορροπία ο ιππέας και δεν το ενοχλεί το άλογο στο στόμα του. Τα περισσότερα, όχι όλα. Αν δείτε τους ελευθεροκαβαλάρηδες, αυτοί που ιππεύουν μόνοι τους, τα κεφάλια των αλόγων βλέπουν τον ουρανό. Γιατί αυτοί νομίζουν ότι αυτό που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για την ισορροπία του είναι τα ηνία, τα οποία ξεκινάνε από το στόμα του αλόγου και καταλήγουν στα χέρια του ιππέα. Και αφού πονάει, το στόμα τους ανοίγει και σηκώνει το κεφάλι προς τον ουρανό να ελευθερωθεί από τα χέρια του ιππέα.

Θέλετε να μας μιλήσετε λίγο για τη συντήρηση των αλόγων;

Ναι. Είναι ένα δύσκολο κομμάτι και αυτό. Ξεκινάμε από τον στάβλο. Ο ευρωπαϊκός τρόπος τώρα που σταβλίζουμε τα άλογα και έχει, χρησιμοποιείται και στην Ελλάδα, είναι δωμάτιο –«Box» τα λέμε εμείς– και άλογο. Οπότε να μην είναι σε άμεση επαφή με κάποιο άλλο για τραυματισμούς και λοιπά. Χρησιμοποιούμε πάντα ξηρή στρωμνή, δηλαδή το άλογο να μην πατάει στο τσιμέντο, όπως ήταν παλιά ο στραβισμός των αλόγων. Γιατί υποφέρει από τα πόδια του και επέρχονται κακώσεις και πολλές φορές κουτσαίνει. Είναι το διατροφικό πολύ μεγάλο κομμάτι για τα άλογα. Πρέπει τουλάχιστον να τρώει τρία γεύματα την ημέρα, πρωί-μεσημέρι-βράδυ. Το οποίο εναλλάσσεται με δημητριακά, καρπούς, βρώμη, κριθάρι και χόρτο. Μπορεί να είναι σε σανό, σε μηδική με χόρτο. Και μετά είναι η περιποίηση των αλόγων όσον αφορά το τρίχωμα. Οπωσδήποτε ξυστρί, βούρτσα κάθε μέρα. Το πετάλωμα ένα πολύ δύσκολο κομμάτι, ειδικά στην επαρχία. Δεν υπάρχουν πεταλωτές. Ευτυχώς, εμείς το κάνουμε μόνοι μας και το κάνουμε και πολύ καλά βέβαια! Πρέπει να πεταλωθεί γύρω στις πενήντα μέρες. Δηλαδή γίνεται ένα πετάλωμα σήμερα, μετά από πενήντα μέρες πρέπει να πεταλωθεί. Φύγουν δεν φύγουν τα πέταλα. Γιατί μεγαλώνουν οι οπλές και να είσαι, να φοράει ένας άνθρωπος ένα-δύο νούμερα μεγαλύτερο παπούτσι. Άρα το αθλητικό άλογο σκοντάφτει και υπάρχει πρόβλημα. Α! Κάτι σημαντικό. Πρέπει κάθε μέρα όλα τα άλογα να βγαίνουν εκτός, έξω από το box. Άλλα για να γυμναστούν και άλλα για να περπατήσουνε. Δεν πρέπει να κάθεται μέσα, γιατί όταν καθίσει μέσα στον χώρο του φορτώνει ενέργεια. Μπορεί να του δημιουργηθούν κι άλλα προβλήματα ενέργειας. Την ενέργεια μετά αυτή που φορτώνει τη βγάζει πάνω στον ιππέα όταν θα βγει και αρχίζουν τα προβλήματα. Γι' αυτό πάντα ο ομιλάρχης, δηλαδή ο προπονητής του ομίλου, πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός στην εκτόνωση, στη γύμναση των αλόγων.

Αναφέρατε ότι έχετε δικό σας τρόπο που πεταλώνετε τα άλογα. Είστε αυτάρκης σε αυτό το κομμάτι;

Όχι δικό μας τρόπο. Με τον ίδιο τρόπο πεταλώνουμε, αλλά το κάνουμε μόνοι μας. Ναι.

Υπάρχουν εργαζόμενοι που φροντίζουν για αυτό; Ανήκουν στον όμιλό σας;

Εμείς δεν χρησιμοποιούμε πολλούς. Έναν σταβλίτη έχουμε και τα υπόλοιπα τα κάνουμε μόνοι μας. Γιατί αν πληρώσεις για όλη τη συντήρηση του χώρου, κάποια στιγμή θα κλείσεις λόγω μεγάλου κόστους.

Πόσα μέλη αυτή τη στιγμή, ιππείς, καταμετρούνται στον όμιλό σας;

Ιππεύουν περισσότερα από εκατό άτομα. Όχι σε μόνιμη βάση βέβαια. Αρκετοί είναι σε μόνιμη βάση, αρκετοί έρχονται κατά περιόδους.

Πώς γίνεται μία εγγραφή, αν κάποιος επιθυμεί να έρθει για να γίνει μέλος;

Επειδή στις μικρές πόλεις είμαστε όλοι γνωστοί, δεν χρησιμοποιούμε τη μέθοδο της συνέντευξης και των αιτήσεων και λοιπά. Και είναι πολύ εύκολο να προσεγγίσει κάποιος τον χώρο και να γίνει μέλος του ομίλου χωρίς εγγραφές, χωρίς ιδιαίτερες πληρωμές[00:20:00].

Άρα είναι όλοι ευπρόσδεκτοι!

Σχεδόν!

Θα μας μιλήσετε για τις στολές και τα καπέλα τα προστατευτικά;

Και η στολή της ιππασίας είναι ιδιαίτερη. Τώρα εγώ προσωπικά, όταν φόραγα τη στολή της ιππασίας, αισθανόμουν πάρα πολύ ωραία! Δεν είναι τυχαίο που έχουμε αυτές τις στολές για την ιππασία. Το παντελόνι της ιππασίας είναι έτσι ραμμένο ώστε να διευκολύνει τον ιππέα να μπορεί να κάνει αυτό το άθλημα. Αν είναι φαρδιά τα παντελόνια δημιουργούν προβλήματα, τρίβονται στα πόδια και λοιπά. Και για αυτό είναι ραμμένα κατά αυτόν τον τρόπο, ώστε να βοηθούν τον ιππέα να είναι άνετος επάνω στα άλογα. Και τα υπόλοιπα, σακάκια και λοιπά, είναι πάντα στο χρώμα που έχει δηλώσει ο όμιλος στην Ομοσπονδία. Άλλος όμιλος φοράει μαύρο, άλλος πράσινο, άλλος μπορντό, κόκκινο και λοιπά. Πάντως, είναι ιδιαίτερη η στολή της ιππασίας. Και πάντα ο ιππέας πρέπει να είναι με γραβάτα. Και το καπέλο είναι η προστασία του ιππέα.

Και τα δύο φύλα; Και η γυναίκα ιππέας με γραβάτα;

Παλιότερα φορούσαν. Τώρα φοράνε κλειστό πουκάμισο.

Πώς προετοιμάζεται–

Α! Αυτό που πρέπει να έχει η γυναίκα και, αν δεν το έχει στην Ευρώπη γίνεται παρατήρηση, πάντα τα μαλλιά μαζεμένα και σε φιλέ κανονικά.

Πώς προετοιμάζεται ένας αθλητής πριν ανέβει στο άλογό του; Χρειάζεται κάποια προγύμναση, ένα ζέσταμα γυμναστικής;

Όχι, συνήθως δεν το κάνουμε.

Πόσα άλογα αριθμείται αυτή την περίοδο;

Αυτή τη στιγμή έχουμε δεκαέξι άλογα. Τα πέντε ιδιόκτητα, τα υπόλοιπα είναι του ομίλου και ένα πόνυ.

Μπορεί κάποιος αθλητής να έρθει με το δικό του άλογο ή να το διατηρεί εδώ σε σας;

Βεβαίως, αυτό είναι εφικτό. Μπορεί να σταβλίσει το άλογό του στον χώρο μας και να έρχεται να προπονείται στο ιπποδρόμιο με τον προπονητή του ομίλου.

Τι εγκαταστάσεις χρειάζεται για να μπορέσει να δημιουργηθεί ένας τέτοιος χώρος;

Λοιπόν, εξαρτάται τι θέλει να κάνει ο όμιλος. Αν θέλει να κάνει αγώνες, πρέπει οπωσδήποτε να έχει δύο ιπποδρόμια, ένα μεγάλο αγώνων, το ελάχιστο 60, 40, 60 επί 40 παραλληλόγραμμο για τον κυρίως αγώνα και ένα προθέρμανση. Που πρέπει να προθερμαίνονται τα άλογα. Αν δεν έχεις και τα δύο ιπποδρομία, αγώνες δεν μπορείς να κάνεις. Αν έχεις μια σχολή ιππασίας μόνο, μπορείς να χρησιμοποιήσεις ένα ιπποδρόμιο.

Εσείς φιλοξενείτε αγώνες εδώ;

Ναι, και ήμασταν και ο πρώτος όμιλος που έγιναν αγώνες στην περιφέρεια.

Το κόστος αγοράς ενός αλόγου πόσο μπορεί να κυμαίνεται περίπου;

Εδώ είναι μία πονεμένη ιστορία. Εξαρτάται τι άλογο θέλεις να πάρεις. Αν θέλεις να πάρεις ένα άλογο να πηγαίνεις μία βόλτα ή ένα αθλητικό άλογο, και τι αθλητικό; Σε τι κατηγορία σε πηγαίνει. Και μπορεί να ξεκινήσει το ελάχιστο 1.000-1.500 ευρώ και το μέγιστο εκατομμύρια.

Ποια κριτήρια–

Αν σας πω μόνο ότι επιβήτορας έχει πουληθεί και 22.000.000 ευρώ;

Ποια κριτήρια είναι αυτά που διαμορφώνουν αυτές τις τιμές για τα ζώα αυτά;

Το πόσο καλά κάνει αυτό που το βάζεις να κάνει. Δηλαδή το άθλημά του. Αν είναι εμπόδια, πόσο καλά πηδάει τα εμπόδια, σε τι ύψος τα πηδάει. Να σκεφθείτε ότι στους Ολυμπιακούς έχουν τα εμπόδια στο 1.60. Ένας ιππέας τώρα ξεκινάει από 80 πόντους να πηδάει. Άλλη τιμή είναι το άλογο, του αλόγου που πηδάει τους 80 πόντους και άλλη τιμή του αλόγου πηδάει το 1.60, και χωρίς να ρίχνει εμπόδιο, χωρίς να κάνει stop. Μετράνε πολλά, πολλά πράγματα σ’ ένα άλογο. Το πόσο γρήγορο είναι. Γιατί έχει μπει και η ταχύτητα τώρα στην ιππασία. Πρέπει να αναφέρουμε το εξής, ότι στη δεκαετία του ‘80 το πρώτο άθλημα σε θεαματικότητα στην Ευρώπη ήταν το ποδόσφαιρο και μετά ήταν η ιππασία, επειδή μπήκε η ταχύτητα. Ο κυρίως αγώνας γινόταν χωρίς την ταχύτητα. Μόνο μην κάνεις υπέρβαση χρόνων. Στον αγώνα διαβάθμισης είχε μπει η ταχύτητα. Και η ταχύτητα[00:25:00] εντυπωσιάζει τον κόσμο. Και είναι το δεύτερο άθλημα σε θεαματικότητα.

Η φυσική του κατάσταση, η μυϊκή του κατάσταση επηρεάζει την τιμή; Το ποσό καλογυμνασμένο είναι;

Πολύ λίγο, πολύ λίγο. Γιατί αυτό φαίνεται πάνω στο άθλημα που κάνει, αν είναι γυμνασμένο ή όχι. Και πρέπει να αναφέρουμε και κάτι πολύ σημαντικό. Η ιππασία είναι αρχαίο ελληνικό άθλημα. Και στην Αρχαία Ελλάδα είχαμε ιπποδρομίες και αμαξοδρομίες. Η σημερινή μορφή του αθλήματος ήρθε εκ των υστέρων από στρατιωτικούς. Όλος ο στρατός ήξερε τα βασικά στην ιππασία. Και οι κανονισμοί που έχουμε τώρα, που γίνονται για αγώνες υπερπήδησης εμποδίων, είναι φτιαγμένοι από Γερμανούς φυλακισμένους αξιωματικούς.

Πόσο διαρκεί ένα μάθημα ιππασίας για έναν αρχάριο;

Έχουμε το αρχικό στάδιο που είναι με τον συραγωγέα. Δηλαδή συραγωγέας είναι ένα σχοινί που κρατάμε το άλογο για να το ελέγχουμε και ο ιππέας ασχολείται μόνο με την ισορροπία και όχι με τον έλεγχο. Αυτό είναι Διεθνής Κανονισμός, 20 λεπτά. Το κάνουμε 30. Και ένα μάθημα ιππασίας είναι 45λεπτο, όπως είναι όλα τα εκπαιδευτικά μαθήματα. Και όταν πάμε βόλτα είναι μία ώρα γεμάτη εκτός. Και πάντα με συνοδεία η βόλτα, γιατί αυτό είναι πολύ σημαντικό. Πάντα συνοδεύουμε, δεν αφήνουμε κανέναν να πάει μόνος του. Πάντα συνοδεύουμε την ομάδα που θέλει να πάει τη βόλτα αναψυχής.

Αυτές οι βόλτες ποια περίπου διαδρομή και ποια διάρκεια διαδρομής ακολουθούν;

Είναι περίπου 1 ώρα το ελάχιστο. Μπορούμε να την κάνουμε και 2 και 3 ώρες. Και πηγαίναμε κοντά στον Σπερχειό ποταμό και μέσα στον Σπερχειό ποταμό. Έχει παραποτάμιο δάσος, το οποίο είναι υπέροχο και το έδαφος είναι πάρα πολύ ωραίο, γιατί είναι πρόσχωση. Πολύ φυσική ομορφιά.

Σε χαλαρό ρυθμό;

Εξαρτάται τους ιππείς. Από τελείως χαλαρό βάδην μέχρι να πηδάμε και εμπόδια, φυσικά εμπόδια.

Ποιες ηλικίες προσελκύετε; Μικρά παιδιά έχουν τη δυνατότητα να μάθουν;

Τώρα αυτή τη στιγμή έχουμε περίπου σαράντα μικρά παιδιά που έρχονται. Όλες τις ηλικίες. Ο μεγαλύτερος ιππέας που έχουμε είναι 81 χρόνων, ο οποίος έρχεται μία φορά την εβδομάδα και ιππεύει.

Τέλος, πριν σας αποχαιρετήσουμε και σας ευχαριστήσουμε, ποιοι είναι οι στόχοι που έχετε σαν όμιλος;

Το βασικότερο είναι η διατήρηση της εγκατάστασης. Και αυτό εξαρτάται από πολλά πράγματα. Έχουμε αυξημένο κοστολόγιο τώρα, λόγω της αύξησης των τιμών σε ζωοτροφές. Και να πάει καλά το αθλητικό κομμάτι, γιατί το μέλλον της ιππασίας είναι ο αθλητισμός.

Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την ενημέρωση αρχικά και για την παρουσίαση! Και ευχόμαστε πραγματικά τα καλύτερα σε εσάς και τον όμιλό σας!

Κι εγώ σας ευχαριστώ που μου δόθηκε η ευκαιρία να πούμε κάποια πράγματα για την ιππασία και για τον χώρο μας εδώ, για τον Ιππικό Όμιλο Λαμίας.

Να είστε καλά! Γεια σας!