[00:00:00]Είναι Σάββατο 19 Δεκεμβρίου του 2020, είμαι με τον Μάριο-Διονύσιο Φλώρο, ο οποίος βρίσκεται στους Αγίους Αναργύρους Αττικής, εγώ ονομάζομαι Κατερίνα Σχοινά, είμαι ερευνήτρια στο Istorima και βρίσκομαι στην περιοχή Νεράκι στη Νέα Πέραμο Αττικής. Αρχικά Μάριε θα ήθελα να μου πεις λίγα λόγια για εσένα. Πόσο χρονών είσαι, πότε γεννήθηκες, τις σπουδές σου, αν δουλεύεις!

Καλησπέρα, λοιπόν, να πω ευχαριστώ γι’ αυτήν την συνέντευξη και να απαντήσω φυσικά! Είμαι 32 χρονών. Σύντομα 33, αυτόν τον Φεβρουάριο που έρχεται. Ζω στην Αθήνα, παρόλο που έχω μεγαλώσει στον Βόλο. Είμαι από μικρή πόλη, είμαι λίγο πιο έτσι παιδί της επαρχίας και αυτήν τη στιγμή δουλεύω ως ελεύθερος υπάλληλος, υποθέτω, στο YouTube.

Ήθελα να μου πεις ποια χρονιά και σε ποια ηλικία ξεκίνησες το YouTube και εννοείται ποιος είναι ο τίτλος του καναλιού σου.

Οk. Λοιπόν, ο τίτλος του καναλιού είναι “Jack Lope” και είναι ένα μικρό λογοπαίγνιο πάνω στην τζακαλόπη, ένα μυθικό κρυπτοειδές ζώο, το οποίο είχανε στο Τέξας, που υποτίθεται οι κυνηγοί για να εντυπωσιάσουν ο ένας τον άλλον ξέρω ‘γω, έφτιαχναν ψεύτικα ζώα τα οποία υποτίθεται ότι έπιασαν. Και ένας είχε την ιδέα, – για να κάνουμε και το back story του καναλιού – ένας είχε την ιδέα να πιάσει ένα κουνελάκι, να πάρει τα κέρατα από έναν τάρανδο, να κόψει τα κέρατα και να τα βάλει πάνω στο κουνελάκι και το παρουσίασε σαν ένα νέο ζώο. Λέει: «Α, δες τι έπιασα! Είναι μία τζακαλόπη!» «Πρώτη φορά που τη βλέπουμε!» Και μετά άρχισαν κι άλλοι να το κάνουν αυτό. Μου άρεσε πάρα πολύ σαν ιστορία το πώς μπορείς να τροποποιήσεις κάτι έτσι ώστε να φαίνεται σαν κάτι τελείως διαφορετικό και το κράτησα. «Τζακαλόουπ», “Jack Lope”, απλά έβγαλα το ήττα. Ξεκίνησα το κανάλι τελείως σαν χόμπι το 2014, όταν απολύθηκα από τον ραδιοφωνικό σταθμό στον οποίο ήμουνα τότε.

Τι δουλειά έκανες;

Είχα μία ενημερωτική μαγκαζίνο εκπομπή, με την ονομασία “Vice Versa Reversa” στο Nova Fm 106,5, αν θυμάμαι καλά, ή 106 σκέτο.

Το ερέθισμα για να ξεκινήσεις ποιο ήτανε ακριβώς; Πώς σου ήρθε η ιδέα;

Πολύς ελεύθερος χρόνος, δεν είχα τίποτα καλύτερο να κάνω, είχα αρκετά χρήματα στην άκρη, ώστε να μην με νοιάζει να πιάσω μια άλλη δουλειά κατευθείαν, δηλαδή μπορούσα να ζήσω άνετα για κάνα δυο χρόνια, χωρίς να χρειαστεί να δουλέψω και λέω: «Ξέρεις κάτι; Είμαι ακόμα στα ντουζένια μου. Είμαι νεαρός ακόμα, έχω ελεύθερο χρόνο, θέλω να σπάσω λίγη πλάκα με το internet εκεί πέρα έξω!» Αρκετά συχνά, στα πρώτα μου βίντεο για την ακρίβεια, δε με ένοιαζε το πόσο καλά θα πάει, όσο το τι είδους αντίδραση μπορώ να αποκομίσω από το κοινό το οποίο θα το δει. Και τότε περίμενα πως δεν θα πάει πουθενά όλο αυτό για να είμαι ειλικρινής. Περίμενα πως απλά θα χαλάσω λίγο χρόνο και μετά θα ξαναγυρίσουμε στη βαρετή μπανάλ πραγματικότητα.

Πού έχεις σπουδάσει δημοσιογραφία;

Δημοσιογραφία στα Ι.Ε.Κ. «Ακμή». Ήτανε πριν από... Ποσό; Εννιά χρόνια περίπου... Δεν έχω κάνει κάποιο μεταπτυχιακό, δε μου χρειάστηκε ποτέ!

Το όνομα αυτό τι σημαίνει για εσένα που χρησιμοποιείς στο κανάλι σου; Έχει κάποιο βαθύτερο νόημα;

Όχι ιδιαίτερα, όχι ιδιαίτερα! Πέρα από αυτό το οποίο είπα στην αρχή, όχι δε σημαίνει τίποτα. Μου αρέσουν οι ήχοι οι οποίοι ακούγονται ωραία, μου αρέσουν έτσι τα εύηχα ονόματα, μου άρεσε το συγκεκριμένο και το κράτησα. Είμαι λιγάκι κατά για την ακρίβεια του να – γιατί κάποιοι συνάδελφοι μου το κάνουν – δεσμεύουν την ταυτότητά τους ολόκληρη με τα ονόματα ή τις προσωπικότητες που έχουνε φτιάξει, που ‘χουνε πλάσει. Στο όποιο είμαι ενάντια. Πουλάω τον εαυτό μου ακριβώς όπως είμαι και νομίζω πως μερικές φορές θα ‘ταν, άμα έβαζα τόσο πολύ βαρύτητα πίσω από ένα όνομα ή το οτιδήποτε ή τη σημασία του, νομίζω πως θα περιόριζα τον εαυτό μου, οπότε προσπαθώ να αποφύγω να το κάνω. Είναι απλά ένα όνομα με λίγα λόγια!

Ήθελα να μου πεις, ποιος ήταν οι δυσκολίες που αντιμετώπισες στην αρχή όταν ξεκίνησες το κανάλι στο YouTube.

Οk, μεγάλη ερώτηση. Οk, οπότε... Για αρχή ήταν τεχνικές δυσκολίες, διότι είμαι σχεδόν τεχνοφοβικός. Μάλλον ήμουν σχεδόν τεχνοφοβικός σαν άνθρωπος, δηλαδή είχα τον υπολογιστή μου, αλλά δεν ήξερα πως ακριβώς δουλεύει. Ήμουνα σαν αυτούς τους τύπους οι οποίοι χτυπάνε ξέρω ‘γω με το κλαδί κάτι και λέει δουλεύει τέλεια, εξαιρετικά! Δε με νοιάζει πόσο καλά δουλεύει, με νοιάζει ότι δουλεύει και κάνει τη δουλειά του εξαιρετικά! Οπότε δεν ήξερα πώς να χρησιμοποιήσω διάφορα προγράμματα, πώς να δουλέψω με τα μηχανήματα τα οποία είχα, πώς να αξιοποιήσω στο έπακρο τη δικιά μου περσόνα μαζί με το υλικό το οποίο είχα και τον τρόπο που μπορώ να χειριστώ το υλικό, δηλαδή μοντάζ, με λήψεις, με κάμερες... Για την ακρίβεια είχα μία – την οποία έχω ακόμα – αρκετά φτηνή κάμερα, που μου είχε κάνει δώρο κάποιος και με αυτήν την κάμερα που θα καθόμουν εκεί γύριζα τα βίντεο, χωρίς να σκέφτομαι καν το πως μπορώ να κάνω τον ήχο καλύτερο, τις λήψεις, τα πάντα! Καδράρισμα, πλάνα, όλα αυτά που καλώς κακώς στο YouTube – και αυτή είναι η δεύτερη δυσκολία για την οποία θέλω να μιλήσω – επειδή αναγκάζεσαι να είσαι το ταλέντο, ο μοντέρ, ο editor, τα πάντα πίσω απ’ το υλικό το τελικό το οποίο θα δει κάποιο, αναγκάζεσαι να φορέσεις πολλά διαφορετικά καπέλα, πολλές διαφορετικές προσωπικότητες πρέπει να παίξεις, πολλούς διαφορετικούς ρόλους, για να κάνεις τα πάντα έτσι ώστε το υλικό να βγει αυτό το οποίο βλέπει ο θεατής στην οθόνη του μετά στο τέλος. Οπότε νομίζω το μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο αντιμετώπισα και υποθέτω πως αντιμετωπίζουν και οι περισσότεροι είναι το ότι νομίζουν πως η υπόσταση του κάνω βίντεο στο YouTube είναι ένα απ’ τα πραγματάκια. Ανοίγω την κάμερα κάνω το βίντεο, ενώ στην πραγματικότητα πρέπει να κάνεις και να κατέχεις γνώσεις σε πολλά διαφορετικά επίπεδα. Αυτό!

Αυτήν τη στιγμή πόσους subscribers έχεις στο YouTube;

Αυτήν τη στιγμή είναι 58.800 συνδρομητές.

Και στα Social Media;

Γενικά στα Social Media το Instagram είναι μια πλατφόρμα την οποία χρησιμοποιώ, όχι τόσο συχνά, αλλά είναι 12.100 αν θυμάμαι καλά.

Οι ηλικίες που σε ακολουθούν περίπου ποιες είναι; Έχεις εντοπίσει;

Ναι, κατά κύριο λόγο είναι από 26 χρονών και πάνω. Έχω και άτομα τα οποία είναι μικρότερης ηλικίας. Όλοι έχουν πιστεύω, όποιο κι αν είναι το υλικό τους, αλλά κατά κύριο λόγο είναι από 26 μέχρι 44. Ο τρόπος που μιλάω, τα θέματα που καλύπτω και εγώ σαν άτομο υποθέτω, γιατί είμαι 32 χρονών, ελκύει άτομα τα οποία είναι κοντά στη δικιά μου ηλικία ή πάνω κάτω κοντά στη δική μου ηλικία.

Πόσα βίντεο περίπου έχεις ανεβάσει; Τα έχεις υπολογίσει ή θυμάσαι πόσα είναι;

Συνολικά από τότε που ξεκίνησα τα βίντεο πρέπει να είναι κάπου στα 700 βίντεο.

Κάθε πότε, ήθελα να μου πεις και γιατί επιλέγεις αυτή τη συχνότητα να ανεβάζεις βίντεο;

Οκ. Ανεβάζω βίντεο πλέον κάθε εβδομάδα, μία φορά την εβδομάδα και ο λόγος που το κάνω είναι ξεκάθαρα λόγω του αλγόριθμου. Το YouTube έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο θα προωθήσει βίντεο προς το κοινό και αν ανεβάζεις πάρα πολύ συχνά ή αν ανεβάζεις βίντεο πάρα πολύ λίγα μέσα σε χρονικό διάστημα, για παράδειγμα άμα ανεβάσεις ένα βίντεο το μήνα δεν πρόκειται να το προωθήσει τόσο πολύ όσο το να έχεις μία συγκεκριμένη συχνότητα. Μέχρι και το να έχεις μία συχνότητα, δε χρειάζεται απαραίτητα μια φορά την εβδομάδα, μπορεί να είναι και δύο και τρεις, αλλά να υπάρχει μία συγκεκριμένη συχνότητα βοηθάει. Ένα το κοινό να περιμένει ότι θα έρθει ένα βίντεο τη συγκεκριμένη του μέρα και δύο βοηθάει τον αλγόριθμο να ξέρει πότε να προωθήσει τα βίντεο αυτά τα οποία θα βγάλεις.

Είχες πάντα αυτήν την τακτική στο να ανεβάζεις βίντεο ή άλλαξε κάποια στιγμή;

Άλλαξε μαζί με τον αλγόριθμο. Πιο παλιά θυμάμαι όταν είχα αρχίσει περίπου να το βλέπω σοβαρά το YouTube, ήταν το σημείο εκείνο στο οποίο μου έβγαζε χρήματα όσο ένα part-time job, ως ημιαπασχόληση. Όταν έφτασε σε εκείνο το σημείο έκανα το εξής που τότε το ευνοούσε ο αλγόριθμος. Έβγαζα βίντεο κάθε μέρα, το οποίο ήταν πάρα πολύ κουραστικό!

Επίσης, στην περιγραφή του καναλιού σου είδα ότι έχεις κι ένα cast συνεργατών, που κι εγώ παρακολουθώντας τα βίντεό σου, βλέπω ότι τους αναφέρεις συχνά. Θα ήθελες να μου μιλήσεις γι’ αυτούς;

Ναι, φυσικά! Το κανάλι, παρόλο που το ξεκίνησα μόνος μου, είχα κάποιους φίλους οι οποίοι που και που συμμετείχαν, κάποιοι με βοηθούσαν κιόλας με κάποια τεχνικά πράγματα έτσι πίσω απ’ τη [00:10:00]σκηνή. Ο καλύτερός μου φίλος ο Κώστας με βοηθούσε με το μοντάζ και με το να τραβήξουμε, επειδή στην αρχή τα βίντεο ήταν λίγο περισσότερο σαν σκετς. Μου έδινε ιδέες, με βοηθούσε να τραβήξουμε κάποια απ’ τα πλάνα... Η αρραβωνιαστικιά μου η Ρέινα, η οποία είναι μαζί μου στις ζωντανές εκπομπές, σε κάποια βίντεο επίσης με βοηθάει πάρα πολύ, επειδή είναι ζωγράφος - σκιτσογράφος, βασικά ραπτική έχει τελειώσει αλλά είναι λίγο πολυμηχάνημα μίξερ και δεν το λέω αυτό επειδή είναι γυναίκα, να ακουστώ σεξιστής! Αλλά με βοηθάει με διάφορα props, στα οποία φτιάχνει κατασκευές, κάποιες ζωγραφιές τις οποίες τις χρησιμοποιούμε μερικές φορές για τα thumbnails, για τις μικρογραφίες των βίντεο ή τις έχουμε μέσα στα βίντεο. Μία από τις εκπομπές για τις οποίες είμαι γνωστός, ένα ένα podcast, που είναι σαν ραδιοφωνική εκπομπή το «Ένας και ένας και άλλος ένας», οι ζωγραφιές τις οποίες έχουμε να κουνιούνται τις έχει φτιάξει η Ρέινα. Και ποιοι άλλοι... Ο community μάνατζέρ μου ο Tζόνι. Τους λέω όλους με τα ψευδώνυμά τους, γιατί νομίζω πως αυτό προτιμούνε κιόλας! Ο Τζόνι που είναι ένα παιδί που με βοηθάει με τα Social Media εδώ και πάρα πάρα πολλά χρόνια, πάρα πολύ καλό παιδί, ο οποίος ποτέ δε δείχνει το πρόσωπό του. Μη με ρωτήσετε γιατί, ούτε εγώ δεν ξέρω! Αλλά το μάθαμε μέσα στο cast και πρόσφατα που άρχισαν να δουλεύουν για ‘μένα δύο παιδιά που μου κάνουν το μοντάζ των βίντεο, γιατί έχω σταματήσει εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου να κάνω το μοντάζ στα δικά μου τα βίντεο. Πλέον άλλα άτομα το φτιάχνουν.

Για ποιο λόγο σταμάτησες να κάνεις μοντάζ;

Δύο λόγοι. Ο ένας είναι ότι το βαριέμαι και δεν είμαι ιδιαίτερα καλός σε αυτό και ο δεύτερος είναι ότι το μοντάζ είναι ό,τι πιο χρονοβόρο υπάρχει σαν δουλειά γενικά. Δεν το αντέχω με τίποτα! Δεν μπορώ να κάνω μοντάζ, βαριέμαι!

Όταν ξεκίνησες το κανάλι, πίστευες ότι θα ‘χεις τόση επιτυχία;

Όχι, όχι!

Περισσότερο τι ήταν αυτό που σε φόβισε;

Δε με φόβιζε τίποτα, δε με ένοιαζε ιδιαίτερα δηλαδή! Στην αρχή περίμενα ότι δεν πρόκειται να πάει πουθενά όλο αυτό, απλά περνάμε λιγάκι καλά τον χρόνο μας, γι’ αυτό και τα περισσότερα βίντεο δεν οδηγούσανε κάπου. Ήταν απλά χαζομάρες, οι οποίες έκανα. Πιο μετά όταν άρχισε να βγάζει κάποια χρήματα σκεφτόμουνα ότι είναι απλά κάτι φασάτο για τον λίγο χρόνο τον οποίο χαλάω και πλέον μου βγάζει αρκετά χρήματα, έτσι ώστε αυτή την περίοδο να τη θεωρώ δουλειά μου. Αν κάποια στιγμή σταματήσει θα αφιερώσω λιγότερο χρόνο, θα ασχοληθώ με κάτι άλλο. Αλλά περνάω καλά, οπότε ελπίζω να συνεχίσει έτσι!

Την αναγνωρισιμότητα πώς την διαχειρίζεσαι; Ας πούμε σε γνωρίζουν όταν κυκλοφορείς στον δρόμο; Έχει τύχει;

Ναι, αρκετά συχνά! Δεν ξέρω αν φταίει το γεγονός ότι είμαι λίγο ψυχρός σαν άνθρωπος. Προσπαθώ να μην είμαι όταν υπάρχουν κι άλλα άτομα, όταν μιλάω με άλλα άτομα. Παρόλα αυτά μου βγαίνει, διότι αυτός είναι χαρακτήρας μου. Οπότε έχει τύχει, επειδή είναι το ψευδώνυμό μου. Πλέον έχει γίνει «θείος», με φωνάζουν όλοι «θείο», ο «θείος Τζακ». Έχει τύχει στο δρόμο, σε άκυρες στιγμές απλά να μου φωνάζει ένα άτομο «Θείε! Έλα ρε θείε που είσαι!» και ξέρεις πρέπει κι εσύ. Λες είναι άτομο το οποίο με βλέπει προφανώς, περιμένει κάτι ανάλογο, οπότε μπαίνεις κι εσύ μέσα στο mood: «Έλα ρε μικρέ!» Έρχεται εδώ πέρα, θα πάρει και μια αγκαλιά, από εδώ, από εκεί, περίεργα πράγματα! Anyway, είναι λίγο περίεργο, δεν το ‘χω συνηθίσει, γιατί όπως πρόσφατα μιλούσα γι’ αυτό σ’ ένα βίντεο. Νομίζω ότι τώρα που κάνουμε τη συνέντευξη δεν έχει βγει ακόμα έξω, αλλά είναι περίεργο για εμένα. Μου είναι λίγο δύσκολο να είμαι ψώνιο, γιατί ακόμα σκέφτομαι ότι είμαι αυτός ο τύπος απ’ τον Βόλο που είμαι πάρα πολύ απλός άνθρωπος, δεν είμαι καθόλου περίπλοκος θα έλεγα και δεν ξέρω πώς θα έπρεπε να το διαχειριστώ. Θα έπρεπε να τη ψωνίσω ίσως ή όχι; Δεν ξέρω τι είναι το σωστό στη συγκεκριμένη περίπτωση!

Πώς νιώθεις όταν σε αναγνωρίζουν; Ποιο είναι το συναίσθημα που σου έρχεται πρώτο;

Οk... Για αρχή πάντα είναι λίγο το... Πώς ακριβώς να το θέσω αυτό; Σκέφτομαι πάντα για αρχή ότι μπορεί να είναι κάποιος ο όποιος θέλει να μαχαιρώσει κάτι, γιατί δεν ξέρεις πότε, μπορεί να είναι κανένας ο οποίος να ‘χει θέμα! Και να πω το εξής. Μου έχει τύχει όντως μια φορά. Μου έχει τύχει να προσπαθήσουν να με ληστέψουν δυο άτομα που είχαν δει το κανάλι. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο: «Α, είσαι ο “Jack Lope”», ξέρω ‘γώ «έχεις λεφτά εσύ! Ας σε ληστέψουμε σήμερα!» Οπότε πάντα το σκέφτομαι λιγάκι. Προφανώς το σκέφτομαι άμα είναι έτσι μέσα στη μέση της ημέρας ξέρω ‘γω, μέρα μεσημέρι δεν πρόκειται να το σκεφτώ. Για να πω την καθαρή μου αλήθεια πάντα μου είναι λίγο άβολο, αλλά δεν με πειράζει, δηλαδή μου αρέσει, γιατί σκέφτομαι οk. Προφανώς ο άνθρωπος ο όποιος με είδε χαίρεται, οπότε αυτό είναι μια χαρά κομπλέ. Για ‘μένα είναι άβολο, γιατί δεν ξέρω πως να αντιδράσω. Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να παίξω την περσόνα ή απλά να είμαι όσο πιο φυσιολογικός γίνεται και απλός γίνεται.

Ήθελα να σε ρωτήσω, αν θεωρείς ότι αλλάζει κάποιος όταν γίνεται αναγνωρίσιμος και αναφέρομαι και γενικότερα στο YouTube.

Δε θα ‘λεγα ότι αλλάζει. Θα έλεγα ότι όσο πιο γνωστός είσαι, τόσο περισσότερες ευκαιρίες υπάρχουν για να δείξεις ακριβώς τι άνθρωπος είσαι.

Έχεις σπουδάσει και έχεις ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία. Ο λόγος που επέλεξες το YouTube, εκτός από τον ελεύθερο χρόνο που μου είπες πριν, ποιος είναι; Και τι εννοώ με αυτό. Εννοώ ότι στην ουσία αυτό που κάνεις, όπως έχω δει κι εγώ το κανάλι σου, είναι ότι καλύπτεις δημοσιογραφικά σε πολύ μεγάλο μέρος νέα του Ελληνικού YouTube Community.

Αυτό βέβαια είναι κάτι το οποίο το κάνω τον τελευταίο χρόνο, στο βαθμό που το κάνω πλέον. Πιο παλιά ήταν μία απ’ τις διάφορες εκπομπές που έκανα. Το «Ένας κι ένας», αυτή στην οποία μιλούσαμε για τρέχοντα θέματα στην ελληνική κοινότητα του YouTube. Πλέον λόγω της καραντίνας, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, αποφάσισα να το κάνω αυτό, διότι η άλλη δουλειά την οποία έκανα ήταν voice acting για διάφορες παραγωγές. Λόγω της καραντίνας έχει μειωθεί η ζήτηση, οπότε σκέφτηκα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να κάνω αυτό το οποίο γνωρίζω να κάνω στο YouTube, διότι προφανώς μιλάμε για περισσότερες αποδοχές χρηματικές έτσι και περισσότερη σταθερότητα στο YouTube σαν επάγγελμα. Γενικώς πιστεύω πως αυτή είναι μια επιλογή την οποία κάποια στιγμή όλοι όσοι ασχολούνται με το YouTube πρέπει να κάνουνε. Πρέπει να σκεφτείς: Μου αρέσει να το κάνω απλά για την πλάκα μου να περνάω καλά, τελειώνει εκεί ή θέλω όντως να το κάνω επάγγελμα; Το οποίο επάγγελμα νομίζω ότι υπάρχει η ρετσινιά ότι πολλοί πιστεύουν ξέρω εγώ ότι οι YouTuber για να είσαι επαγγελματίας YouTuber ή επαγγελματίας στο οτιδήποτε στο social influencer, πρέπει να βγάζεις ξέρω ‘γω 10.000 ευρώ το μήνα, το οποίο είναι λίγο υπερβολικό! Δηλαδή θα το παίξουνε σούπερ σταρ πάρα πολλά άτομα, το οποίο το βρίσκω γελοίο προσωπικά. Μπορείς πολύ εύκολα να εξασφαλίσεις έναν πολύ καλό μισθό, υπέρ του δέοντος καλό μισθό, κάνοντας κάποιες συγκεκριμένες επιλογές και χωρίς να χρειαστεί να πας τα πάντα στα τέρματα και να το παίζεις ροκ σταρ. Αντιπαθώ πάρα πολύ την ροκ σταρ νοοτροπία προσωπικά.

Μου είπες ότι ασχολήθηκες με το voice acting. Τι δουλειές έχεις κάνει;

Δεν μπορώ να μιλήσω για πολλές από αυτές, διότι δεσμεύομαι νομικά. Μπορώ να πω ότι έχω κάνει κάποιες δουλειές για σειρές, για κάποιες σειρές στην ελληνική τηλεόραση. Κάποιες ήταν για κάποιες γνωστές σειρές, χωρίς να μπορώ να επεκταθώ παραπάνω. Έχω κάνει για διαφημίσεις, αρκετά συχνά κάνω τη φωνή του αφηγητή για εταιρικά βίντεο. Βίντεο τα οποία δεν τα βλέπει το κοινό, είναι μόνο για μία εταιρεία. Μπορεί να είναι για σεμινάρια ασφαλείας... Είχα κάνει για μία εταιρεία η οποία πουλούσε πετρέλαιο. Είχα κάνει για μία η οποία πωλούσε αέριο και ήταν ξέρω ‘γώ το σπικάζ το ποια είναι τα οφέλη του να επενδύσεις σε πετρέλαιο για παράδειγμα. Τέτοια πράγματα. Έχει τύχει επίσης να παίξω και σε κάποιες σειρές στην τηλεόραση, που αναμφίβολα νομίζω γνωρίζεις ποιες είναι.

[00:20:00]Θα μιλήσουμε και γι’ αυτό, εννοείται! Ποια θεωρείς ότι είναι η βασική διαφορά ανάμεσα στο YouTube και στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, καθώς είσαι και δημοσιογράφος;

Νομίζω πως πιο παλιά τουλάχιστον ήταν το γεγονός ότι μπορούσες να πεις το οτιδήποτε και ότι δεν είχες κάποιον πάνω απ’ το κεφάλι σου ως editor, για να σου πει ότι δεν μπορείς να πεις αυτό, έπρεπε να αλλάξουμε αυτό, έπρεπε να αλλάξουμε εκείνο. Καλώς ή κακώς πλέον το YouTube έχει αλλάξει σε τέτοιο βαθμό που ναι, υπάρχουνε πολλοί περιορισμοί στο τι μπορείς να πεις και υπάρχουν περιορισμοί και στο πώς μπορείς να το πεις. Είναι λίγο απαραίτητο, καθώς πλέον μιλάμε για το 2020 και τα Social Media. Έχει αλλάξει το τι είναι και το που βοηθούν, τι σκοπό εξυπηρετούν και όλα αυτά. Πλέον είναι πλατφόρμες για διαφήμιση. Οπότε όταν κάποιος με ρωτάει ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο, νομίζω πως είναι πολύ πιο μικρή απ’ ό,τι περίμενε κάποιος. Για την ακρίβεια, για εμένα η διαφορά είναι ότι βλέπω τον εαυτό μου στο YouTube σαν ένα περιορισμένης ελευθερίας executive producer, να το θέσω έτσι. Αν δούλευες για ένα δίκτυο της τηλεόρασης θα σου έλεγαν ότι – και ήσουν executive producer – δεν μπορείς να κάνεις όλα αυτά τα πράγματα, αλλά δεν μπορείς να σπάσεις κάποιους συγκεκριμένους κανόνες, οι οποίοι στην τελική προφανώς είναι και κανόνες που θα σε προστάτευαν ή το δίκτυο απ’ το να βρεθεί νομικά εκτεθειμένο. Τώρα ένα άτομο το οποίο δεν είναι αρκετά ώριμο για να το σκεφτεί αυτό θα πει «μου καταπατάνε την ελευθερία έκφρασης». Ένα άτομο το οποίο είναι αρκετά ώριμο θα πει «η ελευθερία έκφρασης αυτή η οποία καταπατάται, θα οδηγούσε στο να μπαινοέβγαινες όλη την ώρα στα δικαστήρια». Οπότε δεν ξέρω τι είναι αυτό ακριβώς το οποίο εσύ θα ήθελες να μην καταπατάται. Προσωπικά προτιμώ τα Social Media για να ‘μαι ειλικρινής. Aλλά είναι μία προσωπική προτίμηση και είναι κατά κύριο λόγο πρακτική. Είναι θέμα πρακτικότητας. Έχω βρεθεί να δουλεύω για άλλα άτομα, ξέρω ότι πάντα οι δικές τους προσωπικές ανθρώπινες ευαισθησίες μπαίνουνε στη μέση στις δουλειές και διαφωνώ με αυτό, διότι δεν θα ‘πρεπε να μπαίνει τίποτα στη μέση, στο να κάνεις τη δουλειά σου. Ίσως μόνο το να φας καμιά μήνυση, αλλά αυτό είναι τελείως άλλο θέμα! Αυτό είναι μέχρι να έχεις αρκετά λεφτά για να μπορείς να το αποφύγεις, να μην είναι πρόβλημα πλέον!

Θα σε πάω τώρα στο κομμάτι του YouTube και θα ήθελα να μου πεις πόσο δύσκολο είναι να καλύψεις τα νέα του YouTube, δηλαδή άλλων YouTubers, γιατί έχεις να κάνεις με πολλά πράγματα. Έχεις να κάνεις με πλατφόρμες, έχεις να κάνεις με κανάλια, έχεις να κάνεις με τα Social Media, έχεις να κάνεις με stories, έχεις να κάνεις με πάρα πολλά κομμάτια. Πώς κάνεις την έρευνα τη δημοσιογραφική, ώστε να καταλήξεις στο να τα παρουσιάσεις;

Οk. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τα Social Media είναι το γεγονός ότι το κάνεις έρευνα στα Social Media είναι ότι το άτομο το οποίο ερευνάς ή η κατάσταση την οποία ερευνάς εσύ, αν τον πάρεις σαν πρωτογενή πηγή, έχεις στη διάθεσή σου μόνο οτιδήποτε έχει εκδώσει αυτός ο άνθρωπος. Τι εννοώ; Ας πούμε ότι ερευνούσαμε στο δημαρχείο ένα σκάνδαλο ή κάτι. Θα μπορούσες να ψάξεις το θέμα από διάφορες πτυχές. Θα μπορούσες να μιλήσεις με άτομα τα οποία δουλεύουνε μέσα, θα μπορούσες να μιλήσεις με άτομα τα οποία είναι με το δήμαρχο τον ίδιο, θα μπορούσες να το ψάξεις από οποιαδήποτε μεριά θέλεις. Όταν μιλάμε για παράδειγμα για ένα βίντεο στο YouTube, για το οποίο πρέπει να μιλήσεις, να αναφέρεις στα νέα ή να ερευνήσεις, το μόνο το οποίο βλέπεις είναι οτιδήποτε έχει πιάσει κάμερα ή οτιδήποτε έχει ποστάρει κάποιος. Οπότε εσύ θα πρέπει να βάλεις λιγάκι μέσα, πέρα από μια μικρή διαίσθηση του να γιατί πόσταρε αυτό το οποίο πόσταρε, να γιατί έγραψε αυτό το οποίο έγραψε, τι μπορεί να σημαίνει αυτό και γιατί μπορεί να το έβγαλε. Επειδή προφανώς επίσης είναι πολύ δύσκολο να έχεις πρόσβαση, ας πούμε ότι μιλάμε για ένα άτομο το οποίο έχει αποκρύψει ότι προωθεί ένα αντικείμενο ή μία υπηρεσία, το οποίο συμβαίνει αρκετά συχνά και την έχουμε πληρώσει γι’ αυτή. Τώρα εγώ κι εσύ ως δημοσιογράφοι ξέρουμε ότι αυτό είναι ανήθικο και επίσης ότι υπάρχει και μία νομοθεσία ή οποία το απαγορεύει αυτό. Άμα έχεις πληρωθεί από κάποιον, για να δείξεις ένα προϊόν θα πρέπει να πεις ότι έχεις πληρωθεί από κάποιον, αλλιώς αυτό καταπατά, δε θυμάμαι τώρα ποια νομοθεσία είναι η συγκεκριμένη. Έτσι, προφανώς δεν μπορείς άμα ο άλλος άνθρωπος δεν έχει πει ότι πληρώθηκε να το ανακαλύψεις με κάποιον τρόπο. Εκείνο που θα πρέπει να προσέξεις, το να μην περάσεις τα όρια εκείνα κατά τα οποία κάποιος μπορεί να κινηθεί εναντίον σου νομικά και να σου πει ότι «Ξέρεις τι; Το βγάζεις αυτό απ’ το στομάχι σου, με τι στοιχεία, για ποιο λόγο;» Θα πρέπει να ξέρεις. Είναι λίγο πιο δύσκολο να καταλάβεις αν όντως κάποιος σου λέει ψέματα, αν όντως κάποιος προσπαθεί να κρύψει κάτι και φυσικά δεν έχουν όλα και την ίδια βαρύτητα. Ενώ ίσως άμα έκανες για ένα μαγκαζίνο για μια εφημερίδα μια έρευνα θα μιλούσες για θέματα τα οποία μπορεί να επηρεάσουν τον κάθε πολίτη, όταν μιλάμε για το YouTube πρέπει να σκεφτούμε ότι υπάρχουν πολλές μικρές κοινότητες. όπου κάτι το οποίο μπορεί να επηρεάζει εσένα ή το κοινό που βλέπει τον εκάστοτε YouTuber, τον εκάστοτε influencer, μπορεί μην επηρεάζει στον ίδιο βαθμό όλους τους άλλους. Οπότε πρέπει να σκεφτείς το πόσο βαρύτητα πρέπει να ρίξεις εσύ ή αν θα έπρεπε καν να αναφερθείς σε αυτό, διότι επειδή είμαι ένα άτομο, δεν έχω από πίσω μου κάποιο τεράστιο δίκτυο. Προφανώς δεν μπορώ να καλύψω το πλήρες φάσμα όλων των ειδήσεων στο ελληνικό YouTube και είναι αρκετές. Θα πρέπει να επιλέξω κάποιες.

Με ποια κριτήρια; Πώς το κάνεις αυτό; Πώς γίνεται; Πώς επιλέγεις; Αυτό ήθελα να ρωτήσω βασικά.

Δύο κριτήρια. Ένα ποιες είναι αυτές οι ειδήσεις που πιστεύω ότι θα αρέσουν στο κοινό μου, διότι πέρα από δημοσιογράφος προφανώς είμαι και entertainer. Γι’ αυτό το λόγο έρχονται εδώ πέρα, αλλιώς θα πήγαιναν και θα έβλεπαν τα νέα ξέρω ΄γω στον “Star” και σε οτιδήποτε! Για ‘μένα είναι πρωταρχική μου προτεραιότητα το να ψυχαγωγήσω τον εαυτό μου και μετά το κοινό. Αν δεν ψυχαγωγήσω εμένα, άμα εγώ δε θέλω να μιλήσω για κάποια θέματα, δε θα βγει καλό το βίντεο κι άμα το κοινό μου ξέρω ότι δεν πρόκειται να του αρέσουν οι ειδήσεις οι οποίες θα ακούσει, δεν πρόκειται να το απολαύσουν, δεν πρόκειται να το ευχαριστηθούν. Αν μη τι άλλο δεν είμαι η μόνη πηγή η οποία υπάρχει και μπορούν να βρούνε διαφορετικές ειδήσεις από παντού. Για παράδειγμα θα αποφύγω ενεργά να καλύψω θέματα πολιτικής φύσης. Το έχω πει και άλλες φορές. Κάποιοι διαφωνούν με αυτό και προφανώς είναι ελεύθεροι να το κάνουν, αλλά πιστεύω ότι άμα κάποιος θέλει να ενημερωθεί πολιτικά για κάτι θα ήταν καλύτερα να πάει σε ένα κανάλι το οποίο μπορεί να έχει έναν παρουσιαστή ο όποιος γνωρίζει καλύτερα το πολιτικό πεδίο και μπορεί να το εξηγήσει καλύτερα, μπορεί να πει ίσως οπτικές τις οποίες εγώ δεν θα είχα σκεφτεί καν.

Τα κείμενα που γράφεις, που λες βασικά στα βίντεό σου, τα γράφεις από πριν ή κάποια είναι και έμπνευση της στιγμής;

Όλα είναι έμπνευση της στιγμής. Δεν γράφω τίποτα! Δεν γράφω σχεδόν ποτέ τίποτα! Όταν πρόκειται για νέα ή όταν πρόκειται για βίντεο στο οποίο μπορεί να σχολιάζω κάτι το οποίο δεν είναι απαραίτητα μέρος της επικαιρότητας αν είναι κάτι το οποίο ήθελα, ένα θέμα για το οποίο ήθελα να μιλήσω, είναι πάντα αυτοσχεδιασμός εκείνης στιγμής. Ποτέ δεν γράφω τίποτα.

Ήθελα να μου πεις, βασικά είπαμε περίπου τι θέματα καλύπτεις στο YouTube, αλλά έχω δει ότι έχεις και αρκετές εκπομπές μέσα στο κανάλι σου και στην περιγραφή του καναλιού. Κάποιες από αυτές, βασικά όλες είναι το «Ένας και Ένας (και άλλος Ένας)», το οποίο είναι Podcast και στο Spotify απ’ όσο έχω δει, είναι το «Επικεφαλίδα» που έχεις τα νέα του Youtube, τα «Σίγουρα Σκουπίδια», «Το Παίζεις Ιστορία», «Meme Patrol», «Πατέρας Αλγόριθμος» και «Eblogison» και επίσης σχολιάζεις μαζί με παιχνίδια στις «Υψηλές Τάσεις», αν θυμάμαι καλά και τις «Χαμηλές Τάσεις» που έχεις τα trending βίντεο. Θα ήθελα να μου πεις για όλες αυτές τις κατηγορίες κάτι, προφανώς και τι καλύπτεις!

Οk! Βέβαια, κάποιες έχουν σταματήσει σαν εκπομπές! Τώρα κάθομαι, τα κοιτάζω και λέω «κοίταξε, το “About Section” το έχω αφήσει αυτό και έχω ξεχάσει να τα βγάλω!», λοιπόν. Οk, οπότε θα σου πω τι ήταν όλες αυτές οι εκπομπές, οι οποίες είναι τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αν θυμάμαι καλά, είναι που τις κάνω, όποτε εγώ έχω πατήσει, για να τις βλέπω κιόλας! Το «Ένας και Ένας» είναι το podcast αυτό στο οποίο έχει αλλάξει λιγάκι ο σχηματισμός, τα ποια άτομα είμαστε, αλλά κατά κύριο λόγο είμαστε τρία άτομα και συνήθως θα πιάσουμε ένα θέμα της επικαιρότητας, το οποίο μπορεί να είναι από για παράδειγμα – να δω για να θυμηθώ κιόλας – μπορεί να είναι απ’ το περιστατικό τότε με τον πάτερ Κλεομένη – δεν ξέρω αν υπάρχει θέμα στο να πω αυτό – μέχρι για τους αντιεμβολιαστές. Μπορεί να μιλάμε για τηλεοπτικές εκπομπές, οι οποίες καλούνε άτομα και τα εκμεταλλεύονται για να βγάλουν σόου. Μπορεί να μιλάμε για νέες λειτουργίες του YouTube, νέες νομοθεσίες που επηρεάζουν το YouTube, όπως το “Coppa”, το [00:30:00]“Child Policy Act”. Μπορεί να μιλάμε για κανάλια τα οποία ασχολούνται με τζόγο στο YouTube και μπορεί να ποντάρουν πάνω σε ανήλικους για να πουλήσουν υπηρεσίες τζόγου, κάτι το οποίο απαγορεύεται νομικά εδώ πέρα στην Ελλάδα. Μερικές φορές θα πιάσουμε τα πιο σοβαρά θέματα, μερικές φορές θα πιάσουμε πιο αστεία θέματα. Μερικές φορές έχουμε και καλεσμένους. Ένα καλό παράδειγμα, που νομίζω πως δεν έχει και θέμα κιόλας να αναφερθώ σε αυτό, είναι ο Γιάννης Σαρακατσάνης, ο κωμικός που τον είχαμε φέρει. Πάρα πολύ καλός κωμικός. Αυτό είναι το «Ένας κι ένας», είναι μία ώρα χαλαρή συζήτηση εφ’ όλης της ύλης, δεν υπάρχει κανένα script και αρκετά συχνά τσακωνόμαστε μεταξύ μας, το οποίο νομίζω αυτό είναι που αρέσει στο κοινό κιόλας! Η «Επικεφαλίδα» είναι τα νέα του community, βγαίνει μια φορά την εβδομάδα. Νομίζω ότι το αναλύσαμε αρκετά ήδη. Τα «Σίγουρα σκουπίδια» είναι μία εκπομπή την οποία πλέον δεν κάνω. Την έκανα για τρία χρόνια νομίζω; Και τι ακριβώς ήτανε. Επειδή μου αρέσουν τα βιντεοπαιχνίδια, είμαι gamer, πάντα ήμουνα και είμαι και απ’ τους παλιούς τους gamer κι έχω προλάβει τις παλιές κονσόλες, anyway! Τα «Σίγουρα σκουπίδια» ήτανε μία εκπομπή στην οποία έψαχνα επίτηδες και έβρισκα πάρα πολύ κακά παιχνίδια και τα έπαιζα σε βίντεο. Μερικές φορές από ένα σημείο και μετά είχε φτάσει στο βαθμό εκείνο στον οποίον πήγαινα και έβρισκα από ελληνικά στούντιο για παράδειγμα που φτιάχνουνε παιχνίδια ή πήγαινα και έβρισκα, επικοινωνούσαν μαζί μου κάποια άτομα και μου στέλναν τα παιχνίδια τους: «Α, δες αυτό! Είναι σκουπίδι! Παίξτο! Δείξτο!» Ναι, το οποίο είχε κι αυτό τη φάση του, δεν έχω ιδιαίτερα πολλά πράγματα να πω πάνω σε αυτό για να είμαι ειλικρινής. Το «Το Παίζεις Ιστορία» είναι αγαπημένη σειρά πολλών ατόμων και το συγκεκριμένο ήταν μια περίεργη ιδέα που μου είχε έρθει, κατά την οποία έψαχνα story time βίντεο. Είναι τα βίντεο αυτά στα οποία ένας YouTuber θα πει μία ιστορία από τη ζωή του και συνήθως είτε κορόιδευα κάποια από τα πράγματα, τα υπερβολικά πράγματα που λέγανε είτε έβρισκα το πού έχουνε πει ψέματα και τους κορόιδευα γι’ αυτό. Ναι, είχα μία ιδιαίτερη σειρά. Το “Μeme Patrol” ήτανε μία σειρά κατά την οποία ήμουνα ντυμένος αστυνομικός και σχολίαζα μιμίδια, memes, τα οποία ήταν δημοφιλή για εκείνη την περίοδο και η ιδέα είχε έρθει απ’ τον ρόλο μου στις «Οικογενειακές Ιστορίες», που έπαιζα έναν αστυφύλακα. Ο «Πατέρας Αλγόριθμος» είναι μία εκπομπή κατά την οποία μιλάω για τον αλγόριθμο του YouTube, ανάλυση και όλα αυτά, επειδή έχω κάποιες γνώσεις CEO και το “Eblogison”. Είναι ένα μικρό λογοπαίγνιο για τα blog, για vlogs, είναι απλά είναι μερικές στιγμές από την καθημερινότητά μου. Κι αυτό το ‘χω σταματήσει για να είμαι ειλικρινής εδώ κι ένα χρόνο, γιατί όλα τα vlogs θα ήταν βρίσκομαι στο γραφείο μου και κάνω βίντεο γιατί έχουμε καραντίνα. Οπότε, αυτό. Οι «Χαμηλές Τάσεις» ήτανε μία live εκπομπή, την οποία κάνω ακόμα για να είμαι ειλικρινής. Κάθε Κυριακή όπου μιλάμε για το τι βίντεο είναι στις τάσεις. Μιλούσαμε για το τι βίντεο είναι στις τάσεις, πλέον το ‘χουμε αλλάξει, επειδή βγαίνουν συνέχεια τα ίδια πράγματα στις τάσεις, το οποίο μπορεί να είναι και ίδιο της εποχής μας υποθέτω, όταν βλέπεις 50 βίντεο τραπ και ραπ να είναι στις τάσεις και τίποτε άλλο. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης, τεράστιας συζήτησης. Οι «Χαμηλές Τάσεις» ήταν, «Υψηλές Τάσεις», συγγνώμη, ήταν κυριολεκτικά, απλά έψαχνα με βάση τα φίλτρα του YouTube βίντεο χωρίς views και τα σχολιάζαμε. Αυτά. Βασικά ανέλυσα όλες τις εκπομπές που έχουν περάσει ως τώρα.

Έχεις κάνει πολλές εκπομπές κι αυτό που θα ήθελα να μου πεις είναι γιατί αποφάσισες, το βαθύτερο λόγο πάλι, που θέλησες να καλύπτεις τα νέα άλλων YouTubers. Πώς προέκυψε η ιδέα;

Οk, είχα δοκιμάσει πριν από αυτό να καλύψω νέα της επικαιρότητας, τα οποία μερικές φορές ήταν πιο πολιτικά, πιο πολιτικoκοινωνικά ίσως και αυτό το οποίο είδα είναι ότι ένα, εμένα δε με ικανοποιεί και δύο, το ότι αυτού του είδους η ενημέρωση μπορεί να είναι καλύτερη για τα πιο παλιά media, εφημερίδες, τηλεοράσεις και όλα αυτά, γιατί δεν υπάρχει πολλή επικοινωνία με το κοινό. Όταν μιλάμε για το YouTube και παρόμοιες πλατφόρμες που εκείνη τη στιγμή μπορείς να έχεις κάποιον ο οποίος θα σου πει τι σκέφτεται, από ένα σημείο και μετά μπορεί να γίνει πολύ κουραστικό πάρα πολύ γρήγορα. Δηλαδή επειδή αυτά τα θέματα ομολογουμένως είναι πιο σημαντικά, είναι πιο σοβαρά και υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να έχουν τη δικιά τους άποψη και να εμμένουν σ’ αυτή. Προσωπικά μου αρέσει να αναλύω και να συζητάω για διάφορες απόψεις. Είμαι ανοιχτός στο να μετατρέψω, να αλλάξω την άποψή μου αν κάποιος με πείσει για κάτι, αν δω κάτι το οποίο με πείθει, αλλά πιστεύω ότι οι απόψεις πρέπει να είναι και εύπλαστες στην τελική. Δεν πρέπει να εμμένουμε στο ίδιο πράγμα, αλλά μετά απ’ την άλλη είμαι στη μειοψηφία που το βλέπουνε έτσι. Οπότε από ένα σημείο και μετά ήταν απλά πάρα πολύ κουραστικό για εμένα και αποφάσισα ότι τα κοσμικά νέα είναι καλύτερα, λιγότερο στρεσογόνο για εμένα και με χαροποιεί και περισσότερο.

Πριν μου είπες ότι αρχικά ξεκίνησες το YouTube ως χόμπι. Πλέον το βλέπεις έτσι ή πλέον το βλέπεις και ως επάγγελμα;

Πλέον το βλέπω ως επάγγελμα μόνο! Να προσθέσω το εξής. Νομίζω ότι αυτό βοηθάει κιόλας και το να... Πώς ακριβώς να το θέσω; Όταν ξέρεις ότι υπάρχουν άτομα τα οποία θέλουν να σε δουν, όταν ξέρεις ότι υπάρχουν άτομα τα οποία περιμένουν το βίντεο, νομίζω ότι είναι και πιο επαγγελματικό εκ μέρους σου να ικανοποιήσεις τα θέλω των ατόμων τα οποία σε έχουν εμπιστευτεί για τη ψυχαγωγία τους. Νομίζω πως είναι πολύ αδύναμο σαν χαρακτήρα το να σε νοιάζει να ικανοποιείς μόνο το εγώ σου. Και πέρα από το προφανές ότι υπάρχουν χρηματικές απολαβές από αυτό, οι οποίες είναι ένας από τους κύριους λόγους για να το κάνεις αυτό σαν επάγγελμα, δεν μπορώ να καταλάβω και τα άτομα τα οποία δεν αισθάνονται χαρούμενα που βρίσκονται σε αυτή την τόσο προνομιούχα θέση. Δηλαδή το να πεις σε ξέρουνε, σε σέβονται πάρα πολλά άτομα, σου φέρονται πάρα πολύ καλά... Δεν ξέρω, είμαι υπερβολικά πάρα πολύ ικανοποιημένος από το YouTube, δεν ξέρω αν φαίνεται, νομίζω ότι φαίνεται!

Θα σε πάω τώρα στο κομμάτι της στήριξης απ’ τον περίγυρο και αυτό που θέλω να σε ρωτήσω είναι αν οι δικοί σου άνθρωποι στην αρχή που ξεκίνησες σε στήριξαν, δηλαδή γονείς, φίλοι.

Δεν έχω να πω πάρα πολλά πάνω σ’ αυτό. Ναι, με στήριξαν. Μετά απ’ την άλλη επειδή είμαι λίγο πιο κλειστός χαρακτήρας δεν είναι ότι ζήτησα κάτι και δεν μου το έκαναν. Νομίζω ότι με στήριξαν κάποιοι φίλοι μου όσο χρειάστηκε. Δε ζήτησα κάτι ιδιαίτερο για να είμαι ειλικρινής και εγώ, οπότε δεν μπορώ να προσθέσω πάρα πολλά πάνω σε αυτό. Είμαι πάρα πολύ – το ξέρω πως δεν μου φαίνεται – αλλά είμαι πάρα πολύ κλειστός και μοναχικός χαρακτήρας προσωπικά, οπότε σπανίως ζητάω βοήθεια και μου αρέσει να μένω έτσι με τον εαυτό μου για να ‘μαι ειλικρινής, δεν έχω πολλά να προσθέσω πάνω σε αυτό!

Το ότι είσαι μοναχικός χαρακτήρας ήταν ένας λόγος που επέλεξες να εκφραστείς μέσα απ’ το YouTube;

Μπορεί, δεν το έχω σκεφτεί πάρα πολύ για να είμαι ειλικρινής αυτό, αν και πιο παλιά ίσως να το απέφευγα. Νομίζω πως επειδή το είδα σαν χόμπι τελείως και σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να πάει πουθενά, αυτός είναι και λόγος που συνέχισα να το κάνω. Πιο παλιά ίσως να σκεφτόμουν ότι γιατί να θέλουν να με γνωρίζουν παραπάνω άτομα; Δεν υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο! Και σαν άτομο το οποίο έχει δουλέψει σε διάφορες δουλειές και πέρα από τη δημοσιογραφία, έχω δουλέψει και σε μαγαζί, έχω δουλέψει στο εξωτερικό, έχω δουλέψει στα καράβια, οπότε προσωπικά για μια μεγάλη περίοδο μου άρεσαν οι δουλειές αυτές τις οποίες μπορώ να τις κάνω και να μην ασχολείται κανένας μαζί μου. Να με αφήνουν απλά ήσυχο. Νομίζω πως αυτό έχει αλλάξει. Είτε έχω αλλάξει εγώ, είτε είναι η ανταπόκριση αυτή και νομίζω ότι είναι και τα δύο πράγματα μαζί, διότι πραγματικά μπορεί να ακουστεί σα να γλύφω το υποτιθέμενο κοινό αυτήν τη στιγμή, αλλά η ανταπόκριση αυτή απ’ τον κόσμο και το να σου φέρεται κόσμος όπως σου φέρεται, σε κάνουν να θέλεις να ασχοληθείς παραπάνω και έχεις την αίσθηση ότι – τώρα θα γίνω λιγάκι συναισθηματικός – όταν ακούς ότι ξέρω ‘γω μπορεί να αλλάζεις τη ζωή κάποιου, ελάχιστα. Σου λέει ξέρω ‘γω: «Είδα το βίντεό σου, πέρασα καλά, [00:40:00]μου άρεσε!» Τι άλλο να ζητήσεις; Και τα λεφτά προφανώς, διότι πρέπει να φας και πρέπει να πληρώσεις και τους λογαριασμούς, οk. Πρέπει να φας κανά παγωτό “Cornetto”, είναι απαραίτητο! Tουλάχιστον για εμένα, γιατί μου αρέσουν τα “Cornetto”! Αλλά όταν αισθάνεσαι ότι είσαι ένα κομμάτι στο γρανάζι της κοινωνίας με αυτόν τον τρόπο, που κάποιος μπορεί, για παράδειγμα τις προάλλες μου έστειλε ένα παιδί. Μου έλεγε: «Είχα μια χάλια μέρα. Μου την έφτιαξες!» Δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιος δε θα χαροποιηθεί και δε θα θέλει να εμμένει όταν τον παίρνει κάτι τέτοιο. Δηλαδή μέχρι και εγώ που είμαι τόσο ψυχρός άνθρωπος, αυτό με συγκινεί. Δεν μπορώ να το εκφράσω καλύτερα, γιατί είμαι ψυχρός, αλλά όντως με συγκινεί!

Στην αρχή όταν ξεκίνησες, όπως και τώρα, για να κάνεις τα βίντεο περνάς ώρες προφανώς στον υπολογιστή. Οι δικοί σου αντέδρασαν καθόλου σε αυτό, στο να σε βλέπουν τόσες πολλές ώρες μπροστά από μία οθόνη;

Επειδή ήμουνα ήδη μεγάλος όταν ξεκίνησα και επειδή όπως είπα και πιο πριν ήμουν gamer, νομίζω πως με είχαν συνηθίσει λιγάκι. Aν και για μία περίοδο μου αρέσει να πηγαίνω πάρα πολύ έξω και να ζω την έξω ζωή πάρτι και τέτοια πράγματα. Ναι, νομίζω όχι, δεν πιστεύω πως τους πείραξε ιδιαίτερα, δε νομίζω πως τους έκανε εντύπωση.

Επιρροές από άλλους YouTubers έχεις;

Ναι, αλλά όχι από Έλληνες YouTubers. Ενας YouTuber εκ των οποίων έχω επηρεαστεί που τον παρακολουθούσα κάποια χρόνια είναι ο “Philip DeFranco”, ο οποίος επίσης έχει ένα κανάλι που καλύπτει δημοσιογραφικά νέα. Τα δικά του είναι περισσότερο πολιτικοκοινωνικά παρά κοσμικά, αλλά πάντα μου άρεσε ο τρόπος που το κάνει. Το κάνει με πάρα πολύ επαγγελματισμό και έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο που νομίζω πως είναι απαραίτητος στο YouTube, το πώς να περνάς την ιστορία σου όσο πιο γρήγορα γίνεται. Διότι δεν έχεις μία σελίδα λέξη σε ένα χαρτί, το οτιδήποτε. Πρέπει να καλύψεις πέντε, έξι, εφτά, οχτώ ιστορίες μέσα σε είκοσι λεπτά και πρέπει να προσπαθήσεις να δώσεις το ζουμί. Ο τρόπος που θα μιλήσεις, η ταχύτητα, το ηχόχρωμα, όλα αυτά είναι σημαντικά για να διεκπεραιώσεις την εργασία αυτή. Ένα άλλο άτομο απ’ το οποίο έχω πάρει επιρροή, που αυτό ξέρω πως θα ακουστεί λίγο περίεργο, είναι το “DramaAlert”, ένα κανάλι, δεν ξέρω αν το έχεις ακουστά... Όχι, οk. Anyway, είναι ένα κανάλι το οποίο ασχολείται περισσότερο με κοσμικά νέα. Ο παρουσιαστής είναι ίσως από τα πιο απεχθή άτομα τα οποία υπάρχουν, αλλά είναι εξαιρετικά πάρα πολύ ψυχαγωγικός σαν σαν άνθρωπος και είμαι υπέρ του να παίρνουμε πάντα τα καλά γενικώς από διάφορα άτομα, οπότε ο παράγοντας του entertainer, ναι. Όλα τα άλλα όχι, αλλά προφανώς είναι τα καλά με τα κακά. Κάποιον άλλο τώρα έτσι απ’ τον όποιο έχω πάρει επιρροές YouTuber, δε νομίζω όχι. Είμαι από τα άτομα που μου αρέσει έτσι κι αλλιώς να παίρνω μόνο ίσως τα πρακτικά στοιχεία από κάποιον άλλο. Ο τρόπος που θα φτιάξει ένα πλάνο ή κάτι τέτοιο, όχι απαραίτητα την προσωπικότητα κάποιου.

Θα σε ρωτήσω κάτι λίγο πιο γενικό. Το YouTube θα μπορούσε να σημάνει την πτώση της τηλεόρασης σε εισαγωγικά όπως την ξέρουμε σήμερα;

Όχι, όσο υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι προτιμούν την τηλεόραση, δηλαδή η τηλεόραση... Τι ακριβώς συμβαίνει με τηλεόραση; Παρόλο που υπάρχουν και εκεί συμφέροντα, διότι προφανώς πρέπει να βγάλεις λεφτά κι εκεί, υπάρχουν συμφέροντα, υπάρχουν διαφημιστές οι οποίοι μπορεί να έχουνε τα δαχτυλάκια πιο βαθιά από ότι θα ‘πρεπε μέσα σ’ ένα σταθμό, σε έναν τηλεοπτικό σταθμό. Παρόλα αυτά, όταν κάποιος θα κάτσει στο σαλόνι και θα ανοίξει την τηλεόραση, θέλει να δει τα νέα ή την ψυχαγωγία του όσο πιο απλοϊκά γίνεται. Δε θέλει υπερπαραγωγές, δε θέλει να κάτσει και να μάθει το άτομο του μιλάει, δε θέλει να αποκτήσει μια πιο βαθιά σχέση. Θέλει να φάει κάτι, να δει κάτι τηλεόραση και προσωπικά είμαι κι εγώ απ’ τα άτομα αυτά τα οποία – πιο παλιά γιατί πλέον έχω σταματήσει να βλέπω τηλεόραση, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής – αλλά πιο παλιά είχα την καλωδιακή μου, την άνοιγα, έβλεπα κάτι, that’s it. Δεν καθόμουν να το σκεφτώ παραπάνω. Νομίζω πως η τηλεόραση τώρα τελευταία έχω δει ότι έχει πάρει κάποια στοιχεία γενικώς από τις πλατφόρμες του internet. Κάποια στοιχεία αλληλεπίδρασης. Νομίζω το πρόβλημα με την τηλεόραση versus το ίντερνετ είναι το εξής. Ότι δε γίνεται ποτέ να έχεις τη διαδραστική σχέση η οποία υπάρχει στις πλατφόρμες των Social Media. Αν κάποιος διαφωνεί μαζί μου μπορεί να πάει από κάτω να το γράψει και κατά πάσα πιθανότητα θα το διαβάσω και ίσως θα του απαντήσω κιόλας. Ίσως να ξεκινήσει ένας διάλογος. Μπορεί να αλλάξει άποψη του, μπορεί να αλλάξει η δικιά μου άποψη. Μπορεί να τα βρούμε κάπου στη μέση, μπορεί να βριστούμε, μπορεί να γίνει το οτιδήποτε, αλλά σίγουρα αυτό δεν πρόκειται να γίνει τηλεόραση. Στην τηλεόραση όταν εσύ θα δεις κάτι ή συμφωνείς με αυτό ή διαφωνείς με αυτόν και εκεί πέρα τελειώνει και όλη σου η αλληλεπίδραση με την τηλεόραση. Δεν πρόκειται να δεις ξαφνικά κάτι το οποίο δεν θα σου αρέσει και θα ‘σαι «ίσως να διανθίσω τις απόψεις μου». Όχι. Και αυτό το οποίο έχω παρατηρήσει είναι το ότι η τηλεόραση δημιουργεί echo chambers. Ένα άτομο το οποίο συμφωνεί με μία συγκεκριμένη άποψη ή με τον τρόπο κάλυψης κάποιων γεγονότων θα πάει στο κανάλι αυτό το οποίο πιστεύει ότι το καλύπτει με τον καλύτερο τρόπο. Τώρα θα μου πεις γίνεται αυτό και στα Social Media; Προφανώς και γίνεται. Απλά νομίζω πως είναι περισσότερες οι επιλογές και περισσότερες οι ευκαιρίες να εκθέσεις τον εαυτό σου και σε διαφορετικά echo chambers. Έχω πιάσει τον εαυτό μου να έχω απόψεις πάνω σε κάποια πράγματα. Μετά από κάποιους μήνες και βλέποντας διαφορετικά πράγματα από ‘δω από ‘κει να τις διανθίσω, αν όχι να τις αλλάξω. Νομίζω πως αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει στην τηλεόραση, διότι δεν παίρνουν τα περισσότερα άτομα τα απαραίτητα ρίσκα, ώστε να γίνει αυτό. Δεν τους νοιάζει να το κάνουν αυτό, γιατί δεν υπάρχει κάποια παραπάνω επιβράβευση, παρά μόνο το αρνητικό του να τους κατακρίνουν γι’ αυτό. Και νομίζω ότι εκεί πέρα είναι και το πρόβλημα της τηλεόρασης με τα Social Media, κάτι το οποίο έχει ξεχάσει η τηλεόραση και είναι το εξής. Όσον αφορά τη δημοσιογραφία, δημοσιογράφοι με άποψη. Δηλαδή στο μυαλό μου έρχεται ο Τράγκας ή στο μυαλό μου έρχεται ξέρω εγώ... Ποιος είχε τη «Ζούγκλα»;

Ο Τριανταφυλλόπουλος.

Μπράβο, ο Τριανταφυλλόπουλος, εκεί είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς ξέρω ‘γώ. Έχεις μια περσόνα και μια συγκεκριμένη περσόνα, η οποία σου έφερνε συγκεκριμένα πράγματα στο τραπέζι. Σου έφερνε συγκεκριμένες ειδήσεις, τις οποίες εσύ μπορούσες να τις αρχειοθετήσεις όπως θέλεις, να πεις οτιδήποτε θέλεις γι’ αυτές. Πλέον οι ειδήσεις γίνονται με τέτοιο τρόπο και γενικώς η τηλεόραση εξυπηρετεί τον καταναλωτή, με τέτοιο τρόπο που είναι ό,τι πιο ομογενοποιημένο, ό,τι πιο λιγότερο προσβλητικό υπάρχει. Το πρόβλημα είναι πως αυτό δεν εγείρει τον καταναλωτή να έχει μια αντίδραση πάνω σε αυτό.

Άρα το YouTube μπορεί να βοηθήσει περισσότερο στην προώθηση της ελεύθερης έκφρασης;

Το ελεύθερη έκφραση είναι πάρα πολύ γενικό, διότι προφανώς μέχρι και εδώ υπάρχουν κανόνες. Παντού υπάρχουν κανόνες και δεν μπορείς να πεις τα πάντα στο YouTube. Δεν μπορείς τα πάντα με τον τρόπο που θέλεις στο YouTube. Άμα βρίζεις πάρα πολύ, άμα δείχνεις πολύ σοκαριστικά πράγματα το βίντεό σου δεν θα προωθηθεί. Θα το δουν λιγότερα άτομα. Προφανώς δεν μπορείς να δείξεις πράγματα τα οποία απαγορεύει η πλατφόρμα. Και επειδή μιλάμε για μια ιδιωτική πλατφόρμα, δε θέλουν να φάνε μήνυση, καθώς δε θέλουν να φάνε μήνυση προφανώς προσπαθούνε να αποσιωπούν, να μην προωθούν μάλλον, βίντεο τα οποία μπορεί να εκφράσουν επικίνδυνες απόψεις. Ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι η όλη φασαρία με το 5G για παράδειγμα. Βίντεο τα οποία μιλούσαν για το 5G, βίντεο τα οποία μιλούσανε για συνωμοσίες τέτοιου τύπου, δεν προωθούνταν από το YouTube. Για ποιο λόγο; Διότι δεν ήθελε το YouTube να το δουν πολλά άτομα και να πάνε σαν τις μαϊμούδες να κρέμονται απ’ τους 5G πύργους και να τους ξηλώσουνε. Μπορείς να τους κατηγορήσεις γι’ αυτό; Εγώ προσωπικά όχι, διότι ούτε εμένα μου αρέσει να τρώω μηνύσεις. Κάποιος θα σου πει ότι είναι η αποσιώπηση της ελεύθερης έκφρασης. Το βρίσκω αυτό λιγάκι αστείο, διότι και στον έξω κόσμο δεν μπορείς να πεις οτιδήποτε θέλεις. Θα σε πάρουνε με τις πέτρες!

Θα σε πάω λίγο στο κομμάτι θα έλεγα των συναισθημάτων κι αυτό που θα σε ρωτήσω πρώτα είναι αν είχες κάνει ποτέ κάποιο βίντεο που μπορεί να μην ήσουν καλά ψυχολογικά, αλλά το έκανες. Υπήρχε τέτοια πιθανότητα;

Ναι, όλη την ώρα! Πολύ συχνά! Έχει τύχει, επειδή είχα κάποια προβλήματα υγείας, είχα κάνει μία επέμβαση στη γλώσσα για να αφαιρέσω έναν μικρό έτσι όγκο και θυμάμαι ότι είχα κάνει ένα [00:50:00]επεισόδιο του «Ένας κι Ένας» τρίωρο ακριβώς μετά την επέμβαση. Προφανώς δεν ήμουν και τόσο καλά ψυχολογικά, ούτε και σωματικά, γιατί με πονούσε αρκετά, αλλά για εμένα νομίζω πως, όπως σου είπα και πιο πριν, το τι είναι αυτό το οποίο κάνει έναν επαγγελματία, νομίζω είναι το ότι να σκέφτεσαι ότι πρέπει να κάνεις κάτι. Είμαι είμαι πάρα πολύ στωικιστής για την ακρίβεια ή προσπαθώ να είμαι στωικιστής τέλος πάντων. Οπότε σκέφτομαι ότι πρέπει να κάνω τη δουλειά μου. Είναι δουλειά μου και αν θέλεις να λες ότι είναι δουλειά σου προφανώς θα πρέπει να αναγκάζεις τον εαυτό σου επίσης να παράγεις το υλικό. Ένας σωστός επαγγελματίας δε λέει «πω, δεν αισθάνομαι καλά σήμερα, δε θα δουλέψω καθόλου». Όχι. Για εμένα αυτό είναι σημάδι αδυναμίας και γενικώς απεχθάνομαι την αδυναμία.

Στα βίντεό σου είσαι αυτός που δείχνεις ή χρησιμοποιείς κατά κάποιον τρόπο μία περσόνα;

Εσύ τι πιστεύεις που μιλάμε τόση ώρα; Είμαι ακριβώς το άτομο το οποίο δείχνω! Το μόνο το οποίο κάνω είναι ότι προφανώς αλλάζω τον ρυθμό με τον οποίο μιλάω. Δηλαδή ενώ όπως και τώρα στη συνέντευξη που κάνουμε μιλάω λίγο πιο σιγά για να μπορώ να σκεφτώ ανάμεσα το τι θέλω να πω, για να είναι πιο δομημένος ο λόγος μου, να χρησιμοποιήσω ακριβώς τις λέξεις τις οποίες θέλω. Όταν μιλάω στα βίντεο προφανώς προσπαθώ να μιλάω λίγο πιο γρήγορα, διότι τρέχουμε ενάντια στο ρολόι. Πρέπει να το βγάλω μέσα σε συγκεκριμένο χρόνο το υλικό μας. Ένα αυτό και το δεύτερο είναι το ότι προσπαθώ να είμαι λίγο πιο ενθουσιώδης όταν κάνω το βίντεο, ενώ πιο παλιά μπορεί και να μη με ένοιαζε τόσο πολύ. Πλέον σκέφτομαι ότι μπορεί να ρίξει και το κοινό και επίσης όταν είμαι πιο ενθουσιώδης μου δίνει καλύτερο βηματισμό στο πως να μιλάω, στο να μου βγαίνει καλύτερα.

Και μια ερώτηση που δεν νομίζω ότι στην έκανα πριν. Αν θεωρείς τον εαυτό σου πλέον ως YouTuber ή ως δημοσιογράφο περισσότερο.

Ως δημοσιογράφο περισσότερο. Ως YouTuber για εμένα μέχρι και το YouTuber, σαν YouTuber, μπορεί να σημαίνει το οτιδήποτε, διότι έχεις YouTubers οι οποίοι κάνουνε... Κάποιοι YouTubers, γιατί υπάρχουν κι άλλοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι ασχολούνται με το YouTube, απλά δεν είναι τόσο γνωστοί δυστυχώς. Υπάρχουν δημοσιογράφοι που ασχολούνται με το youtubing και είναι δημοσιογράφοι. Υπάρχουν άλλοι οι οποίοι κάνουνε κατασκευές και μπορεί να είναι μάστορες, να κάνουν κάτι συγκεκριμένο τέλος πάντων. Στο μυαλό μου έρχεται ένας τύπος που έχει πέσει στην αντίληψή μου. Ένας «Άγρια Μέλισσα» τέλος πάντων λέγεται το κανάλι του, ο οποίος είναι μελισσοκόμος ο άνθρωπος και δείχνει στο YouTube το πώς είναι να έχεις μελίσσια δικά σου, να φροντίζεις τα μελίσσια, τις μέλισσες. Όλα αυτά. Προφανώς είναι μελισσοκόμος. Νομίζω το πρόβλημα είναι το εξής, ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι, κάποιοι δημιουργοί μάλλον στο YouTube, οι οποίοι δεν κάνουν κάτι ιδιαίτερο. Δηλαδή αυτήν τη στιγμή σκέφτομαι πιτσιρίκια τα οποία κάνουν “πέρασα είκοσι τέσσερις ώρες ξέρω ‘γω στην μπανιέρα του μπατζανάκη του γείτονά μου», «δίνουμε 1000 ευρώ σε άστεγους» ξέρω ‘γω. «Δίνουμε 5.000 ευρώ στον κυρ-Μπάμπη για να κάνει στριπτίζ!» Αυτά τα πράγματα για παράδειγμα. Προφανώς. Εκεί πέρα δεν υπάρχει κάποια ικανότητα την οποία εκμεταλλεύεται, όχι. Απλά είσαι ένας μπαμπουίνος μπροστά στην κάμερα. Νομίζω πως αυτό είναι το πρόβλημα με αυτά τα άτομα. Για παράδειγμα αυτοί θα σου απαντήσουνε είμαι YouTuber. Εγώ όχι και νομίζω ότι ο σωστός δημιουργός πλέον. Πριν από επτά, οχτώ χρόνια, που δεν ήταν τόσο ανεπτυγμένη πλατφόρμα το καταλαβαίνω, αλλά πλέον πρέπει να έρθεις με ένα σετ από ικανότητες σε αυτήν την πλατφόρμα. Δεν μπορείς απλά να πεις είμαι εδώ και κάνω αλλοπρόσαλλα πράγματα. Όχι τότε είσαι απλά αλλοπρόσαλλος, δεν είσαι YouTuber. Είσαι απλά αλλοπρόσαλλος με μία κάμερα και είναι πολύ εύκολο, πολλοί είναι, αλλά καλό είναι να έχουμε ικανότητες!

Θα σε πάω τώρα πάλι σ’ ένα άλλο κομμάτι, σχετικά με το κοινό. Αν κοιτάς τα σχόλια του κοινού, θα ήθελα αρχικά να μου πεις.

Ναι, τα κοιτάω και απαντάω κιόλας αν μπορώ, δηλαδή μερικές φορές για παράδειγμα στο τελευταίο βίντεο τώρα ήταν καμιά οχτακοσάρα σχόλια και είναι λίγο δύσκολο απαντήσεις σε όλα αυτά προφανώς! Αν μιλάω για κάτι το οποίο και εμένα με ενδιαφέρει αρκετά, ναι, τα κοιτάζω τα σχόλια, μου αρέσει να διαβάζω τις απόψεις των ατόμων. Για ‘μένα είναι ίσως από τα πιο σημαντικά πράγματα σε ένα βίντεο, τα σχόλια, διότι εκεί μπορείς να δεις το πώς φάνηκε στο κοινό. Αν κάπου έκανες λάθος, γιατί όλοι κάνουμε λάθη. Αν κάπου έκανες λάθος να μπορείς να το διορθώσεις κιόλας ή στα σχόλια ή στο επόμενο βίντεο, διότι προφανώς επειδή καλύπτω τα νέα μερικές φορές κάπου μπορεί να έχω κάνει λάθος, να έχουνε βγει updates πάνω σε ένα θέμα, κάποιος να έχει βάλει μία παραπάνω δήλωση, η οποία βγήκε αφού βγήκε το βίντεο. Τι θα κάνεις εκεί; Θα το διορθώσεις στα σχόλια, στην περιγραφή, κάτι τέλος πάντων. Γενικώς μου αρέσει να κάνω και συζητήσεις με τα άτομα στα σχόλια. Θα είμαι ειλικρινής, έχω πολύ λίγα άτομα τα οποία να είναι εναντίον μου στα σχόλια ευτυχώς, οπότε είναι εύκολο για ‘μένα το να διαβάσω τα σχόλια. Δεν είναι για όλους. Κάποιοι, ανάλογα και το υλικό τους προφανώς, μερικές φορές θα δούνε με πολύ αρνητικότητα κάτω στα σχόλια, το οποίο καταλαβαίνω ότι μπορεί να καταβάλει κάποιον, σε βαθμό που να μη θέλει να τα διαβάζει. Εγώ ευτυχώς, ακόμα δεν έχει γίνει αυτό. Ελπίζω να μη γίνει επίσης.

Τα σχόλια του κοινού ή μηνύματα πώς τα διαχειρίζεσαι;

Εξαρτάται! Αν καταλαβαίνω ότι κάποιος – αυτό είναι γενικώς, αυτό το ‘χω πέρα απ’ το YouTube στη ζωή μου – αν κάποιος μου πει κάτι και καταλαβαίνω πως το λέει επειδή θέλει να εκνευριστώ δεν γίνεται να με εκνευρίσει, διότι δεν πρόκειται να του κάνω τη χάρη. Αν κάποιος μου ασκήσει κριτική, συνήθως την ακούω, και αν το κάνει και με καλό τρόπο, δηλαδή άμα ξέρει πως ακριβώς να εκφράσει τον εαυτό του, παίζει να με τουμπάρει και και να παραδεχτώ ότι έκανα κάτι λάθος. Αν κάποιος το κάνει με λάθος τρόπο, για παράδειγμα αρχίζει να με βρίζει, παίζει κι εγώ να τον βρίζω από κάτω, γιατί είμαι τέτοιος τύπος. Αλλά πιο μετά θα τα βρούμε. Συνήθως τα βρίσκουμε. Έχω μια πολύ περίεργη σχέση με το κοινό μου, κατά την οποία, γιατί αρκετά συχνά τους βάζω να μιλάμε και στην εφαρμογή που μιλάμε τώρα. Σε lives για παράδειγμα, μπορώ να βάλω κάποιον να μιλήσει μαζί μου και είμαι ο τύπος που τους παροτρύνω άμα διαφωνώ με κάτι να μου το πούνε, και μερικές φορές θα τύχει ξέρω ‘γώ να αρχίσουμε να φωνάζουμε ο ένας στον άλλον, αλλά πάντα στο τέλος θα τα βρούμε κάπου και θα φωνάζουμε λιγότερο ο ένας στον άλλο. Αλλά παρόλα αυτά θα φωνάζουμε, μου αρέσουν έτσι αυτές οι δυνατές σχέσεις με τους ανθρώπους.

Στην αρχή σε επηρέαζαν καθόλου τα αρνητικά σχόλια;

Όχι, όχι. Δεν έδινα ποτέ ιδιαίτερη σημασία. Για παράδειγμα με έχει επηρεάσει το εξής στον εξής βαθμό. Μέχρι και τώρα άμα δω ότι κάποιος μου θίξει κάτι το οποίο έκανα λάθος και μου το κάνει, μου το πει με έναν ωραίο τρόπο, ακόμα και άμα είναι αρνητικός ο τρόπος, δε με πειράζει, αλλά να μου το πει με έναν ωραίο τρόπο, αν καταλάβω, αν μου δώσει να καταλάβω που έκανα λάθος έχω μέχρι και σβήσει βίντεο το οποίο είχα κάνει αρκετά λάθη μέσα στην έρευνά μου. Μου είπε να έκανες αυτό κι αυτό κι αυτό. Λέω, ξέρεις κάτι; Έχεις δίκιο. Θα το κατεβάσω το βίντεο, θα το ανεβάσω με τις διορθώσεις που χρειάζεται.

Αυτό όμως που θα μπορούσε να πούμε πως σε ενοχλεί περισσότερο τι είναι, σε σχόλια;

Σε σχόλια δεν με ενοχλεί… Θα σου πω το μόνο πράγμα το οποίο με ενοχλεί. Αν έχω πει ότι δε θέλω να ασχοληθώ με κάτι και μου γράφουνε «μιλά γι’ αυτό», αυτό με ενοχλεί, αλλά δε με ενοχλεί. Με ενοχλεί σε βαθμό που σκέφτομαι ότι «ρε παιδιά, άμα ήθελα, θα είχα μιλήσει ήδη για κάτι». Δεν πρόκειται να με πείσετε! Είναι πολύ παιδιάστικο αυτό. Δε με ενοχλεί κάτι παραπάνω, αλλά ακόμα και κάτι αρνητικό να δω δε νομίζω ότι του δίνω και πολλή σημασία. Από ένα σημείο και μετά αναγκαστικά δεν μπορείς να τα δίνεις πολλή σημασία όπως και να ‘χει.

Ο αρνητισμός θα λέγαμε σε κάποια σχόλια γενικότερα τώρα μιλάω και δε μιλάω μόνο στα βίντεό σου, γιατί βλέπουμε πολλές φορές και σε post είτε στο Facebook, είτε στο Instagram, κόσμο να σχολιάζει πολύ επιθετικά πράγματα ή να βρίζει άλλους, αυτή η τάση από που θεωρείς ότι προκύπτει; Κάποιος να μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία μέσα από μία πλατφόρμα σε ένα άρθρο, μια φωτογραφία, οτιδήποτε να θελήσει να δημιουργήσει στον άλλο πρόβλημα κατά κάποιον τρόπο;

Είναι θέμα προσοχής. Τι εννοώ; Πιστεύω ότι τα περισσότερα άτομα επιλέγουνε την αρνητικότητα, διότι έτσι θα τραβήξουνε την προσοχή ενός ατόμου. Όταν βλέπεις κάποιον, όταν σε κάποιον του έχουν δώσει αξία στο internet, μπορεί να τον δει κάποιος και να πει «α, ξέρεις τι; Θέλω να του τραβήξω την προσοχή του τάδε. Θα πάω και θα του γράψω κάτι από κάτω για να τραβήξω την προσοχή του, να απαντήσει και να μου δώσει σημασία». Μερικές φορές όλο αυτό είναι πολύ πιο καλοπροαίρετο απ’ ότι φαίνεται. Δηλαδή έχει τύχει άτομα να μου γράφουν από κάτω, να μου έχουν επιτεθεί πάνω σε κάτι και να κάθομαι και να απαντάω και μετά να τα βρίσκουμε. Υπάρχουνε κάποιοι οι οποίοι αυτό είναι ο τρόπος που έχουνε μάθει γενικά. Δηλαδή αυτό μπορεί να γίνεται και εκτός του YouTube, οk. Είναι ο τύπος που μπορεί να κάθεται και να φέρεται σαν κόπανος γενικά. Δεν έχω κάποια καλή απάντηση πάνω σε αυτό, διότι δεν είμαι κοινωνιολόγος. Προφανώς, δεν ξέρω πως θα έπρεπε να φέρεσαι σε αυτό. Τώρα όσον αφορά τα Social Media νομίζω πως δεν θα έπρεπε να δίνεις και σημασία από ένα σημείο και μετά. Δηλαδή ωραία, σου γράφει κάποιος, ένας τυχαίος ξέρω ‘γω το μακρύ του και το κοντό του από κάτω. Ε, και; Του πατάς ένα block και τέλος, συνεχίζεις τη μέρα σου ή απλά δε δίνεις [01:00:00]σημασία. Είναι ένας τυχαίος ξέρω ‘γω. Γιατί να σε νοιάζει;

Μου είπες βέβαια ότι έχει συμβεί να σβήσεις και βίντεο που είχες κάνει κάποια λάθη κι αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι αν φοβάσαι γενικότερα μήπως κάνεις κάποιο λάθος και σε κρίνουν άσχημα, είτε κοινό, είτε άλλοι YouTubers, ανάλογα την περίπτωση.

Έχει γίνει και μ’ έχουν κρίνει για κάποια πράγματα. Μερικές φορές δίκαια και δεν έχω κανένα θέμα να συμφωνήσω με αυτό. Νομίζω ότι όπως και σε οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα στο οποίο δουλεύεις με κόσμο, αν κάνεις λάθος θα έπρεπε να σε κρίνει κάποιος, δηλαδή έτσι πάει. Κι εγώ κριτικάρω άτομα. Είμαι προφανώς ανοικτός στο να με κριτικάρει κάποιος. Το αν θα συμφωνήσω ή όχι με την κριτική, είναι προφανώς άλλο θέμα. Αλλά δεν απορρίπτω την κριτική. Άμα μου πει κάποιος «ξέρεις τι; Διαφωνώ με αυτό», ελεύθερα πες μου το γιατί, γιατί θέλω να ξέρω και βλέπουμε ρε παιδί μου αν θα το πάρω υπόψιν μου ή όχι. Τώρα πιστεύω ότι πολλές φορές γίνεται το εξής. Πολλά άτομα είναι πολύ ευαίσθητα με την κριτική κι όταν μιλάμε για το YouTube, social influencers και όλα αυτά. Νομίζω ότι πολλοί ξεχνάνε ότι υπάρχουνε εκατοντάδες άτομα τα οποία θα έκαναν έτσι, για να αλλάξουν θέση και να γίνουν εσύ. Δηλαδή είναι μια πολύ προνομιούχα θέση. Νομίζω ότι πολλοί κάτοχοι κλαίγονται χωρίς λόγο. Αν κάποιος με κατακρίνει για κάτι και να μου πει «ξέρεις έκανες το τάδε λάθος» για μια βδομάδα. Οk, και; Σιγά, τι έγινε; Και πάλι είσαι ο τύπος ο οποίος κάθεται και βγάζει βίντεο στο YouTube, Eίναι μία πάρα πολύ καλή δουλειά. Μία δουλειά στην οποία μπορείς να εκφράζεσαι όπως θέλεις. Μπορείς να κάνεις τα πράγματα που σου αρέσουνε και να πληρώνεσαι γι’ αυτό πάρα πολύ καλά. Νομίζω ότι θα αντέξεις λίγη αρνητική κριτική. Δε νομίζω ότι είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα που το κάνουνε κάποιοι.

Το πιο όμορφο σχόλιο που σου έχουν κάνει ποιο είναι; Μου είπες βέβαια ότι δε συγκινείσαι εύκολα, αλλά κάτι που θα μπορούσες να θυμηθείς!

Οk, λοιπόν. Πριν από κάτι χρόνια, δύο χρόνια, μου είχε στείλει μια κοπέλα. Μου είχε πει ότι σκεφτόταν να αυτοκτονήσει ξέρω ‘γω. Ότι τα βίντεο τα είδε τα δικά μου και της άρεσαν πάρα πολύ και δεν το έκανε, το οποίο όπως είπα είμαι όντως πάρα πολύ δύσκολος στο να απαντάω σε τέτοια σχόλια. Ένα ευχαριστώ πάρα πολύ για τα κοπλιμέντο και μην το κάνεις ξέρω ‘γω της είπα. Πρόσφατα μου είχε στείλει ένα παιδί. Μου είχε πει ότι είχε μια πολύ έτσι χάλια, μία πολύ δύσκολη μέρα. Είχε μπει σ’ ένα live, το οποίο έκανα και πέρασε καλά. Το ξέχασε, το ξεπέρασε. Προφανώς χαίρομαι γι’ αυτό, αλλά ναι. Είμαι πάρα πάρα πολύ δύσκολος, δεν ξέρω πως να απαντάω σ’ αυτά τα σχόλια, δηλαδή τι ακριβώς να πω. Δεν ξέρω αν θα ‘πρεπε να του πω ότι... Συνήθως απλά λέω το δικό μου είναι, αυτό το οποίο λέω: «Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά λόγια!» Δεν ξέρω πως να συνεχίσω μετά από ‘κει!

Και αυτή είναι και μία από τις επόμενες ερωτήσεις που ήθελα να σου κάνω. Αν έχεις βρεθεί σε κάποια δύσκολη κατάσταση, είτε κάποιος να σου δηλώσει ότι θέλει να αυτοκτονήσει ή ενδοοικογενειακή βία και πώς το αντιμετώπισες. Αυτή είναι μία από τις ερωτήσεις που θα ‘θελα να σου κάνω.

Μου είχε πει μια κοπέλα, αλλά μου το είχε πει αφού αποφάσισε να μην το κάνει. Είχε τύχει μια φορά. Μου είχε στείλει ένα παιδί που του είχε καεί το σπίτι και είχαμε δείξει το σπίτι. Είχαμε πει αν είναι κάποιος στην περιοχή, για να βοηθήσει. Αυτό. Δεν μπορώ να πω ότι μου έχει συμβεί. Δε μου έρχεται κάτι άλλο στο μυαλό αυτή τη στιγμή.

Το πιο περίεργο σχόλιο που σου έχουνε κάνει;

Το πιο περίεργο σχόλιο το οποίο μου έχουνε κάνει είναι ότι δεν πιστεύουν ότι είμαι πραγματικός και νομίζουν ότι είμαι ρομπότ, το οποίο το έχει βάλει κάποιος στο κανάλι για να κάνει. Ή ρομπότ ή πρόγραμμα, ότι αυτή τη στιγμή είμαι ξέρω ‘γω 01-01 πρόγραμμα αυτή τη στιγμή στην οθόνη και δεν είμαι πραγματικός άνθρωπος!

Η θέληση σου για επικοινωνία με τον κόσμο από που πηγάζει; Τι θεωρείς ότι είναι αυτό, γιατί μου πες ότι κάνεις και live τώρα. Ποια είναι η ανάγκη σου;

Μου αρέσουν οι ιστορίες. Νομίζω πως είναι κάτι με το οποίο θα συμφωνήσει κάθε δημοσιογράφος. Μου αρέσουν οι ιστορίες, μου αρέσει να ακούω ιστορίες, μου αρέσει να λέω ιστορίες. Πιστεύω ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι για να λέμε ιστορίες. Όλος ο πολιτισμός μας είναι βασισμένος πάνω στο να λέμε ιστορίες, να γράφουμε ιστορίες, να τραβάμε ιστορίες, να μοιραζόμαστε το τι είναι η ανθρώπινη εμπειρία, διότι δεν μπορείς να προσδιορίσεις την ανθρώπινη εμπειρία. Είναι κάτι τεράστιο, είναι κάτι το οποίο μπορεί να είναι διαφορετικό για τον κάθε άνθρωπο. Λεύγες διαφοράς ανάμεσα από δύο ανθρώπους, οι οποίοι μπορεί να είναι ολόιδιοι. Πάρε δυο δίδυμους, ρώτα τους τι είναι το να ‘σαι άνθρωπος. Θα σου πουν κάτι τελείως διαφορετικό. Οπότε πιστεύω ότι είναι αν μη τι άλλο... Πώς να το θέσω; Είναι ένα μνημείο του ανθρώπινου είδους, το γεγονός ότι κάτι χιλιάδες χρόνια μετά μπορούμε να λέμε ιστορίες, οι οποίες κάποιες είναι σημαντικές, κάποιες είναι ασήμαντες, κάποιες είναι χαζές, κάποιες είναι ενδιαφέρουσες και μπορούμε ακόμα να τις λέμε ο ένας με τον άλλο. Και νομίζω τα Social Media, αυτό το οποίο πολλοί ξεχνάνε, είναι ότι αυτός είναι ο σκοπός τους, να μοιραστείς ιστορίες, να πεις ιστορίες, να ακούς ιστορίες, να δημιουργείς ιστορίες ίσως.

Η πραγματική ανθρώπινη επικοινωνία θεωρείς ότι μπορεί να αντικατασταθεί από μία οθόνη;

Ναι, δεν νομίζω ότι είναι… Πιστεύω ότι πολύ συχνά κάποιοι το βλέπουνε πιο μεταφυσικά από ό,τι θα έπρεπε. Διότι είναι σα να με ρωτάει κάποιος αν πιστεύω ότι η ανθρώπινη επικοινωνία μπορεί να αντικατασταθεί από ένα τηλέφωνο. Ναι, μπορεί να αντικατασταθεί από το οτιδήποτε και με σήματα καπνού μπορεί να αντικατασταθεί. Όσο προφανώς κάποιος θυμάται ότι η ανθρώπινη επικοινωνία δεν είναι μόνο η οθόνη, ναι, γιατί όχι; Μπορείς με το οτιδήποτε να αντικαταστήσεις την ανθρώπινη επικοινωνία. Στην τελική όσο υπάρχει ένας άλλος άνθρωπος στην άλλη γραμμή, στο άλλο τέλος του τερματικού, επικοινωνείς με έναν άνθρωπο.

Σε ρωτάω, γιατί θα ήθελα να πάμε σε ένα άλλο θέμα σχετικά με τον Covid-19, τον κορονοϊό, την περίοδο που διανύουμε και αυτό που ήθελα να σε ρωτήσω έχει να κάνει σε σχέση με ένα βίντεο που είχες κάνει, πρόσφατα νομίζω, με τίτλο «Συνωμοσιολόγοι και καραντίνα» στο «Ένας κι Ένας» στο podcast... –

Ναι, ναι... –

Και αυτό που ήθελα να σε ρωτήσω είναι ότι σε ένα τέτοιο βίντεο σίγουρα γίνονται πολλά σχόλια. Θα ήθελα να μου πεις τι έχεις δει σε σχέση με τον κόσμο, δηλαδή τι έχεις δει περισσότερο;

Κοίταξε, στο συγκεκριμένο βίντεο δεν είχα τόσα. Εγώ περίμενα πως θα έχουμε περισσότερα σχόλια από άτομα τα οποία μπορεί να είναι υπέρ του να συνωμοσιολογήσουνε λιγάκι. Νομίζω πως όλος, αν μη τι άλλο ο Covid-19 και ο κορονοϊός, είναι μία πρόκληση, την οποία η ανθρωπότητα καλείται να αντιμετωπίσει και είναι μια πρόκληση η οποία δεν είναι τόσο εγώ θα έλεγα υγειονομική, όσο είναι ιδεολογική, δηλαδή ενώ θα έπρεπε να είναι υγειονομική ξεκάθαρα μόνο. Το γεγονός ότι έχει επέλθει αυτή η καραντίνα, τα μέτρα, όλα αυτά, μας κάνει να αναρωτιόμαστε και νομίζω πως είναι κάτι που θα ‘πρεπε να αναρωτηθούν οι περισσότεροι και να προσπαθήσουν να βρουν την απάντηση για αρχή για τον εαυτό τους, το κατά πόσο συλλογικά μπορούμε να σκεφτούμε σαν είδος. Νομίζω ότι πολλοί κάθονται και σκέφτονται ότι θα κάνουν αυτό το οποίο θέλουνε, να κάνουνε όπως θέλουνε και δεν έχει σημασία αν την πληρώσει οποιοσδήποτε διπλανός τους. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτός είναι ο σωστός τρόπος σκέψης και νομίζω πως οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους που είναι συνωμοσιολόγοι δεν είχαν εξαρχής βρει κάτι το οποίο τους αποδίδει αξία και το βρήκαν τώρα λόγω αυτής της υγειονομικής κρίσης. Δηλαδή ένα άτομο το οποίο ξυπνάει, κοιμάται και φοβάται ότι θα του επιτεθούν οι σαύρες, οι Illuminati για να του βάλουν το τσιπάκι... Αυτός δεν είναι ένας χαρούμενος υγιής άνθρωπος. Αυτός είναι ένας άνθρωπος ο οποίο ζει μες στο φόβο! Και δεν ξέρω γιατί να επιλέξει να το κάνει αυτό. Αλλά εκεί πέρα που καταλήγουμε είναι το ότι υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι. Υπάρχουν αυτές οι ανησυχίες και σε διαφορετικούς βαθμούς. Κάποιος μπορεί να ανησυχεί για παράδειγμα για το τι εστί δημοκρατία. Όταν μπορεί να διαφωνεί με κάποια μέτρα δηλαδή. Μπορεί να μην πιστεύει ότι θα του επιτεθούν οι σαύρες, αλλά μπορεί να σκέφτεται ότι κάποια από τα μέτρα δεν είναι τόσο δημοκρατικά όσο θα έπρεπε. Και στην τελική, πού ακριβώς σταματά εκεί που αρχίζει αποδοχή των ευθυνών, που θα έπρεπε να έχει; Νομίζω πως αυτές οι συζητήσεις είναι που θα έπρεπε να γίνονται και να γίνονται από υπεύθυνους σοβαρούς και γνωστούς ανθρώπους, έτσι ώστε να μπορεί να έχει ως αναλόγιο ο μέσος πολίτης κάτι τέτοιο το οποίο να μπορεί να το δει και να πει ότι ξέρεις κάτι; Δεν είναι ανάγκη να φοβάμαι τις σαύρες. Νομίζω πως θα διατηρήσουμε το DNA μας! Είμαστε οk! Ενώ πλέον αυτό που έχει γίνει είναι ότι με το να ακούσω οποιονδήποτε βγαίνει να λέει το μακρύ του και το κοντό του και με το να μην υπάρχει από τους υπεύθυνους φορείς η επικοινωνία η οποία χρειάζεται από άνθρωπο προς άνθρωπο, ελλοχεύουν τέτοιες μικρές ιδεολογικές απειλές από ψεκασμένους.

Ποια ήταν η αφορμή που έκανες το βίντεο, που σκέφτηκες βασικά να κάνεις αυτό το podcast, να το πω καλύτερα; Υπήρχε [01:10:00]όλη η κατάσταση ή ήταν κάποιο το ερέθισμα; Είδες κάτι;

Όχι, ήταν όλη η κατάσταση αυτή. Προφανώς βλέπω κάποια μεμονωμένα περιστατικά. Θυμάμαι είχα δει έναν μάγο, ο οποίος απλά άρχισε να λέει ότι θα μας βάλουν το τσιπάκι. Ήταν ένας μάγος για παιδικά πάρτι. Να το πιάσω από την αρχή, δε θα πούμε το όνομά του. Ο οποίος είδε ότι πουλάει όλο αυτό με τη καραντίνα, με συνωμοσιολογίες, με σαύρες, Illuminati... Kι άρχισε μετά να κάθεται και να λέει το μακρύ του και το κοντό του και να τον ακούν από κάτω ξέρω ‘γω οι καημένοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν ξέρουν καλύτερα και να τους έχει αρχίσει να τους πιάνει με την οικογένεια Ρόθτσαΐλντ, τις σαύρες, Illuminati, εμβόλια, μικροτσίπ, ο Μπιλ Γκέιτς και τα ρομπότ του... Τι λες ρε φίλε! Υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι τα έχουν βρει τώρα λευκή επιταγή να πεις οτιδήποτε σου κατέβει για να βγάλεις λεφτά! Είναι το δικό μου θέμα με το YouTube, που μερικές φορές συμφωνώ ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει πλήρης ελευθερία του λόγου. Δηλαδή όταν αρχίζεις να επηρεάζεις άλλους ανθρώπους, επειδή εσύ θέλεις να χοντρύνει λίγο το πορτοφόλι σου, υπάρχουν προβλήματα και νομίζω ότι μερικές φορές και η δουλειά ενός δημοσιογράφου, πόσο μάλλον εδώ στο YouTube, καθώς εδώ είμαστε, είναι να κριτικάρει αυτά τα κακώς κείμενα, να μιλάει γι’ αυτές τις λανθασμένες και επικίνδυνες συμπεριφορές, διότι αν δεν το κάνεις εσύ ποιος θα το κάνει;

Η τεχνολογία αυτή τη στιγμή, μιας και που ασχολείσαι με το YouTube εννοείται, βοηθάει στην επικοινωνία του κόσμου;

Ναι, προφανώς.

Η περίοδος αυτή για ‘σένα πώς είναι προσωπικά; Εννοώ του κορονοϊού.

Πάντα αισθάνομαι ένοχος όταν το λέω αυτό, αλλά εμένα μου πηγαίνει μια χαρά! Συγγνώμη, γιατί ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι είναι πολύ δύσκολη η ζωή τους έξω και αισθάνομαι όντως πάρα πολύ άσχημα. Γι’ αυτό και το μόνο που μπορώ είναι να συνεχίσω να κάνω τα βίντεο, προσπαθώ να μιλάω για πράγματα που πιστεύω ότι θα τους ψυχαγωγήσουνε. Για ‘μένα πηγαίνει αρκετά καλά, γιατί δουλεύω από το σπίτι και αισθάνομαι όντως πάρα πολύ άσχημα όταν το λέω αυτό, γιατί το λέω και λέω μήπως δε θα ‘πρεπε να το λέω αυτό... Μήπως θα έπρεπε να λέω κάτι άλλο; Αλλά όχι, για εμένα πηγαίνει μια χαρά αυτή η περίοδος. Έχουν επηρεαστεί λίγο προφανώς οι δουλειές μου, αλλά δεν θέλω καν να μιλάω γι’ αυτό, γιατί μετά αισθάνομαι ακόμα πιο ένοχος. Νομίζω ότι δεν έχω κανένα δικαίωμα εγώ να κάνω –

Στο κομμάτι των βίντεο άρα δε σε έχει δυσκολέψει καθόλου.

Όχι, όχι.

Οι subscribers και οι followers στα Social Media έχεις δει αν έχουν ανέβει καθόλου την περίοδο της καραντίνας;

Ναι, έχουν ανέβει. Υποθέτω πως λόγω του ότι είναι όλοι κλεισμένοι σπίτι, θέλουν ψυχαγωγία οπότε προφανώς θα μείνουνε στο σπίτι, θα βρούνε νέα άτομα, νέες περσόνες στο YouTube. Ναι, φυσικά.

Μήνυμα για ψυχολογική βοήθεια λόγω του Covid-19 έχεις λάβει από κάποιο άτομο απ’ το κοινό;

Να στείλει σε εμένα;

Ναι, όπως είπαμε αντίστοιχα πριν για τις αυτοκτονίες ή οτιδήποτε άλλο...

Όχι. Έχω δει άτομα στα σχόλια, τα οποία να μου λένε ότι ξέρεις τι; Είμαστε κλεισμένοι μέσα, περνάμε λίγο χάλια, αλλά ευχαριστούμε θείο που βγάζεις τα βίντεο! Αυτό έχει τύχει και πάντα μου κάνει ένα μικρό χαμόγελο όταν το βλέπω αυτό. Αλλά αυτό το οποίο έχω πει, το ‘χα μια, δυο φορές σε κάποια άτομα, πιστεύω πως, αν αντιμετωπίζουμε ψυχολογικά προβλήματα, θα έπρεπε καλύτερα να μιλήσουν σε έναν ψυχολόγο, παρά να ψάχνουν στο YouTube για να βρουν κάποιον να τους χαροποιήσει. Προφανώς άμα τους ικανοποιεί μόνο το να βρουν ένα βίντεο δεν έχουν κάποιο σοβαρό θέμα, αλλά αν όντως σκέφτονται να κάνουν κακό στον εαυτό τους, ναι. Θα έπρεπε να βρούνε τη βοήθεια ενός ψυχολόγου. Εμένα μου κάνει εντύπωση – θα προσθέσω εδώ πέρα το εξής μιας που μιλάμε γι’ αυτά – μου κάνει εντύπωση που δεν έχει ανοίξει και θα με διορθώσεις αν κάνω λάθος, δεν υπάρχουν ανοικτές γραμμές ψυχολογικής υποστήριξης από την κυβέρνηση, σωστά;

Δεν είμαι σίγουρη.

Οk, γιατί εγώ δεν έχω δει κάτι και θυμάμαι το ‘χα ψάξει κάποια στιγμή και μου κάνει απίστευτη εντύπωση, διότι συχνά, μου είναι από τα πρώτα πράγματα τα οποία θα ‘πρεπε να είχαν – Τώρα αρχίζουμε να μιλάμε για πολιτικά και δε θέλω να μιλάω για πολιτικά, αλλά συγγνώμη είναι τόσο απλό και δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο! Δεν θα μπορούσαν να βάλουν μερικές γραμμές υποστήριξης; Δωρεάν; Anyway... Παρακαλώ συνέχισε!

Φιλίες με το κοινό σου στο βάθος χρόνου έχεις δημιουργήσει; Δηλαδή με κάποιο άτομο απ’ το κοινό μπορεί να τύχει να μίλαγες και να γίνατε φίλοι στην πορεία.

Ναι, ναι, ναι! Ο Τζόνι που έλεγα πιο πριν, ο community μάνατζέρ μου, ξεκίνησε ως ένα άτομο από το κοινό, το οποίο έβλεπε τα βίντεο, του άρεσαν, μιλήσαμε παραπάνω... Τελικά καταλήξαμε να συνεργαστούμε κι αυτό έχει γίνει και με άλλα άτομα επίσης.

Το πιο σημαντικό βίντεο που έχεις κάνει ποιο θεωρείς ότι είναι και για ποιον λόγο;

Το πιο σημαντικό βίντεο που έχω κάνει είναι το... Οk. Υπάρχει μία σοβαρή και υπάρχει και μία αστεία απάντηση. Θα ξεκινήσω με την αστεία και θα πω ότι είναι το «Θάνατος από Κινέζο», το οποίο είναι ένα πολύ περίεργο σκετς που έχω κάνει, που είχε σχέση με εταιρείες οι οποίες έστελναν προϊόντα στην Ελλάδα σε εμάς τους YouTuber. Τώρα υποθέτω λόγω του covid αυτό ακούγεται λίγο διαφορετικό το «Θάνατος από Κινέζο», αλλά δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Και ήταν πάρα πολύ έτσι αστείο σκετσάκι με ένα μικρό budget από πίσω. Τώρα για να μιλήσω σοβαρά, κάποιο έτσι σοβαρό βίντεο το οποίο να έχω κάνει. Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για το ποιο, αλλά θα έλεγα πως από το «Ένας και ένας» το... Ποιο ήτανε; Προσπαθώ να βρω και το επεισόδιο... Είχαμε κάνει ένα επεισόδιο «Ένας και Ένας» μαζί με τον «Κακό Χαμό», τον Στέλιο, στο οποίο μιλούσαμε για παιδικά κανάλια και άτομα τα οποία χρησιμοποιούν τα παιδιά τους σαν επιταγές, απλά για να βγάζουν λεφτά. Υπάρχουν κάποια παιδικά κανάλια που λειτουργούνε και λειτουργούν με έναν αξιέπαινο τρόπο, προφανώς σέβονται τα παιδιά τα οποία δουλεύουν εκεί, διότι αυτό είναι και υπάρχουν και κάποια κανάλια τα οποία είναι σκλάβοι. Τα παιδιά είναι κυριολεκτικά μαριονέτες που τις έχουνε για να βγάζουν λεφτά. Ξέρω ‘γω βλέπεις είναι ο πατέρας, είναι οk, έχουμε δύο παιδιά, allez vous de marionnette, τα βάζουνε μπροστά και βγάζουν λεφτά. Ήταν από τα πιο σημαντικά βίντεο για εμένα, διότι παρόλο που δεν είναι τόσο γνωστό ή δεν έπιασε τόσα πολλά views, μιλάμε για ένα πάρα πολύ σημαντικό θεματάκι που νομίζω ότι όσοι το είδαν, ήταν πολύ πειστικός ο τρόπος με τον οποίον μιλήσαμε γι’ αυτό. Πιστεύω ότι όσοι το άκουσαν τους επηρέασε σε βαθμό που είτε να ζητήσουν, αν βλέπουν τέτοια κανάλια να φέρονται καλύτερα στα παιδιά τους ή απλά να αλλάξει ο τρόπος που γίνονται τα βίντεο ή να σταματήσουν πλήρως να βλέπουν τέτοια άτομα.

Όπως θα συμπλήρωνα κι εγώ, το βίντεο που είχες κάνει με τον YouTuber “NeverLander” πάλι για παιδικές ταινίες που μιλούσατε. Τελείως διαφορετικό θέμα, αλλά κι αυτό...

Κι αυτό ήταν πάρα πολύ σημαντικό βίντεο για εμένα, με τον “NeverLander”. Ήταν ένα αρκετά ενδιαφέρον θέμα για το οποίο δε μιλάνε και πάρα πολλοί αρκετά συχνά.

Θεωρείς πως επηρεάζεις τον κόσμο με κάποιον τρόπο;

Ναι, πιστεύω ότι επηρεάζω τον κόσμο και πιστεύω ότι, ενώ κάποιοι μπορεί να διαφωνήσουν με κάποιες από τις απόψεις μου, που ελεύθερα πιστεύω ότι θα έπρεπε να το κάνει έστω κάποιος, νομίζω πως παρόλα αυτά τις λαμβάνουν υπόψιν. Οπότε διανθίζεται η εικόνα την οποία έχουνε για τον κόσμο. Δεν πρόκειται ποτέ να συμφωνήσουμε όλοι με όλους. Δεν πρόκειται ποτέ να έχουμε όλοι την ίδια άποψη και ούτε και θα έπρεπε, προσωπικά μιλώντας, αλλά θέλω να είμαι υπεύθυνος για... Πώς να το θέσουμε; Για ένα μικρό τρέκλισμα στη βεβαιότητα που έχει κάποιος για την άποψη του.

Σε ρώτησα τώρα αν επηρεάζεις τον κόσμο και τι ήθελα να ρωτήσω τώρα συμπληρωματικά πάνω σε αυτό. Κάποιες φορές σχολιάζεις άλλους YouTubers και αυτό που θα ‘θελα να ρωτήσω είναι αν το κοινό έχει την τάση να «κράξει» σε εισαγωγικά να το πω πολύ λαϊκά αυτούς τους YouTubers που εσύ έχεις σχολιάσει.

Είναι πάρα πολύ σπάνιο από εμένα, διότι προσπαθώ πρώτα απ’ όλα απ’ τα νέα. Είναι λίγο δύσκολο, γιατί στα νέα συνήθως τα άτομα τα οποία θα έρθουν απλά τους νοιάζει να μάθουν τι έγινε και επειδή προσπαθώ να απέχω απ’ το να πω την άποψή μου, τουλάχιστον όχι τόσο βαριά όσο θα έλεγα σε άλλου είδους εκπομπές. Συνήθως τα άτομα αυτά, αν όντως συμφωνούν ή διαφωνούν αν σκόπευαν να αλληλεπιδράσουν με το άτομο για το οποίο μιλάω, θα το έκαναν εξαρχής. Προσωπικά προσπαθώ να τους αποτρέπω από το να αλληλεπιδρούν γενικώς για δύο λόγους. Ένα για να αποφύγω προφανώς τον έχω κάποιου είδους ποινική κύρωση, διότι πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να με κατηγορήσει για ηθική αυτουργία ή για το οτιδήποτε και το δεύτερο είναι το ότι προφανώς όντως ακόμα και να διαφωνούν ή να πιστεύουν πως κάποιος έκανε μία πατάτα, δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να πάνε και να το πούνε. Μπορούν πάρα πολύ απλά να σταματήσουν να βλέπουν ή να αλλάξουν την άποψή τους, έτσι ώστε να φέρουν αντίρρηση με [01:20:00]διάφορους τρόπους.

Ωραία. Παρακάτω πάμε σε ένα όχι τελείως διαφορετικό θέμα, θα σε πάω στο ελληνικό YouTube Community. Γενικότερα να σε ρωτήσω κάποια πράγματα και μάλιστα είδα στην περιγραφή σου στο Instagram πως αυτοαποκαλείσαι ως «πικρόχολος YouTuber» και «ιντερνετικός μπάτσος».

Ναι!

Θα ήθελα καταρχάς να μου σχολιάσεις αυτό και κατά δεύτερον να μου πεις τι είναι το ελληνικό YouTube Community, καθώς είναι ένας όρος που τον ακούμε συνέχεια και το συζήτησα μάλιστα και με τον YouTuber «Κακό Χαμό» σε προηγούμενή μας συνέντευξη.

Οk. Το ελληνικό YouTube Community έχει κάποια αξιόλογα άτομα. Το ελληνικό YouTube Community, πιάνει διαφορετικούς τομείς ενδιαφερόντων και πιστεύω ότι ψυχαγωγεί πολλούς ανθρώπους εδώ πέρα στην Ελλάδα. Το ελληνικό YouTube Community έχει αναδείξει κάποια φανταστικά ταλέντα εδώ στην Ελλάδα. Το ελληνικό YouTube Community επίσης είναι σαν το λασπόλουτρο. Μπορεί να κάνει και καλό, αλλά είναι λάσπη, μην το ξεχνάμε αυτό. Το πρόβλημα είναι πως πάρα πολλά άτομα τα οποία δεν είχαν εξαρχής κάποια ιδιαίτερη ικανότητα, κάποια ιδιότητα, απλά με τους πιο απλοϊκούς, σχεδόν ντροπιαστικούς για τον εαυτό τους τρόπους, υποδαυλίζοντας τον εαυτό τους, προσπαθούν να βγάλουν εύκολα και γρήγορα λεφτά. Συνήθως βλέπεις άτομα μικρής ηλικίας να το κάνουν αυτό. Μερικές φορές βλέπεις και άτομα τα οποία είναι στη δικιά μου ηλικία, που παθαίνουν κάποια κρίση μέσης ηλικίας και προσπαθούν να βγάλουν λεφτά ή να το παίξουνε ροκ σταρς. Μπορείς να γελάσεις με αυτό υποθέτω, μερικές φορές πρέπει να τους ραβδίσεις λεκτικά, ειδικά όταν βλέπεις... Εγώ έχω το συγκεκριμένο θεματάκι προσωπικά. Δεν μπορώ να βλέπω με τίποτα χαμένο ταλέντο ή κάποιος να σπαταλάει το ταλέντο του. Είναι κάτι το οποίο με ενοχλεί και πιστεύω η κριτική μερικές φορές πρέπει να γίνεται και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Όταν βλέπεις ότι κάποιος δεν εκμεταλλεύεται το δυναμικό του στο έπακρο, με το να τον κριτικάρεις μπορεί να τον βοηθήσεις να βρει πάλι το πώς θα έπρεπε να εφαρμόζει τον εαυτό του. Η εφαρμογή του εαυτού και των ικανοτήτων που έχουμε νομίζω είναι το πιο σημαντικό από όλα. Κανείς δε γεννιέται και λέει θα γίνω το εξής, θα κάνω αυτό, θα κάνω εκείνο. Μαθαίνεις πώς να εφαρμόζεις τον εαυτό σου, πως να επιβάλλεσαι πάνω σου. Δεν μπορείς απλά να επιτρέπεις στον εαυτό σου να κάνεις ό,τι θέλεις. Αυτό κάνουν τα παιδάκια.

Μου είπες νωρίτερα στη συνέντευξη ότι είναι πολλές μικρές κοινότητες. Μου πες αυτή τη φράση και θα ήθελα να σε ρωτήσω περίπου πόσοι μπορεί να είναι οι YouTubers οι Έλληνες, επειδή ασχολείσαι, το καλύπτεις το ζήτημα γι’ αυτό και ρωτάω.

Ναι.

Ποιο είναι το εύρος των θεμάτων και αν υπάρχουν γυναίκες YouTubers, γιατί έχω παρατηρήσει ότι ίσως είναι λιγότερες απ’ τους άντρες και που οφείλεται αυτό;

Οκ. Θα ξεκινήσω ανάποδα και θα πω ότι όσον αφορά το γιατί υπάρχουν είναι όντως λιγότερες γυναίκες YouTuber. Δεν ξέρω γιατί και για να είμαι ειλικρινής μου φαίνεται ένα από αυτά τα τα gender issues, που προσωπικά τα αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι. Δεν ξέρω αν μπορεί να φταίει το γεγονός ότι οι άντρες έχουν την ανάγκη να δειχτούνε περισσότερο, ότι μπορεί να τρέφεται ο εγωισμός με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να είναι αυτό. Μπορεί να είναι αυτό, ότι οι περισσότεροι άντρες επιλέγουν να βάλουν τον εαυτό τους στη μέση του προβολέα. Θα έλεγα ότι δεν έχω δει ποτέ απ’ την δικιά μου μεριά να υπάρχει σεξισμός μέσα σ’ αυτόν τον χώρο του YouTube. Δεν έχω δει ποτέ δηλαδή κάποιον να λέει ότι είσαι γυναίκα δεν μπορείς να κάνεις αυτό, είσαι γυναίκα δεν μπορείς να ασχοληθείς με το βίντεο. Δεν έχει τύχει. Δεν το βλέπω και τόσο συχνά στα σχόλια. Προφανώς και υπάρχουν άτομα τα οποία έχουν να πουν τη βλακεία τους από κάτω, αλλά νομίζω πως αυτό ισορροπείται αρκετά καλά ανάμεσα στα φύλα, διότι θα ακούσεις και άντρες να τους λένε από κάτω βλακείες και γυναίκες, προφανώς. Τώρα όσον αφορά τις κοινότητες. Υπάρχουν διάφορες κοινότητες των ατόμων που παίζουν videogames εδώ πέρα στην Ελλάδα και είναι πάρα πολλοί αυτοί οι οποίοι που παίζουν videogames. Υπάρχει η κοινότητα των σχολιαστών, μέσα στην οποία θα έλεγα ότι ανήκω επίσης, που είναι άτομα που μιλάνε για κοσμικά θέματα, μιλάνε για θέματα ψυχαγωγίας, για όλα αυτά. Υπάρχουν οι πολιτικοί σχολιαστές εδώ πέρα στο YouTube, που είναι μια ομάδα που έχει αρχίσει να ανεβαίνει πρόσφατα λίγο παραπάνω. Σε ένα πολιτικό podcast έπαιρνα μέρος κι εγώ για την ακρίβεια, το “Tres Latret”.  Υπάρχει η κοινότητα της μοτοκίνησης, moto vloggers, οι οποίοι είτε με μηχανές, είτε με αμάξια, βγάζουν υλικό το οποίο μιλάνε για μηχανές, για αμάξια, για μοτοκίνηση και όλα αυτά. Υπάρχει η κοινότητα του beauty vlogging, προϊόντα καλλυντικών και διάφορα τέτοια και υπάρχει και η κοινότητα των – πώς ακριβώς να το ονομάσω; Δεν ξέρω πως ακριβώς θα πρέπει να το ονομάσω στα ελληνικά! Hypebeasts... Είναι τα άτομα αυτά τα οποία έχουν πολλά λεφτά για πέταμα. Όταν βλέπεις ένα βίντεο το οποίο είναι χίλια ευρώ! «Δίνω χίλια ευρώ στον κυρ-Μήτσουλα, ο οποίος μου φέρνει ξέρω ‘γώ ένα κοντοσούβλι για να φάμε!» «Δίνω χίλια ευρώ σε άστεγο! Τα βρέχω πάνω –» Υπάρχει αυτή η κοινότητα! Δεν ξέρω γιατί πουλάνε αυτά τα βίντεο! Δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι αυτός ο οποίος χρειάζεται να δει έναν άστεγο να του πετάνε ξέρω ‘γώ λεφτά! Υποθέτω πως υπάρχουνε βίτσια και πραγματικά δεν μπορώ να ξέρω τι παίζει, αλλά υπάρχει αυτή η κοινότητα! Συνήθως βλέπεις μικρά παιδιά τα οποία τους αρέσει κάτι τέτοιο, που θα αγοράσουνε για παράδειγμα τα ακριβά ρούχα και όλα αυτά. «Τα ρούχα μου είναι φτιαγμένα από χρυσάφι» ξέρω εγώ, «αυτή η μπλούζα κάνει εκατόν πενήντα χιλιάδες ευρώ και δε συμμαζεύεται!» Ανοησίες! Παιδιαρίσματα με λίγα λόγια. Υπάρχει αυτή η κοινότητα, ναι.

Αυτό από που προκύπτει; Εννοώ αυτή η τάση για ποιον λόγο να υπάρχει από κάποια άτομα;

Κακοί γονείς; Δεν έβαλαν ποτέ αυτά τα παιδιά να δουλέψουνε για να μάθουν την αξία των χρημάτων; Τους έδιναν παραπάνω χρήματα από ό,τι θα έπρεπε; Κάτι τέτοιο θα έλεγα. Νομίζω πως καλό είναι να μην αφήνεις τα παιδιά σου στα Social Media ανεξέλεγκτα. Προσωπικά, επειδή έχω μικρότερα ανίψια στην οικογένεια δεν τα αφήναμε ανεξέλεγκτα. Δε θα άφηνα το παιδί μου να αλωνίζει στο YouTube και να βλέπει κάθε τι ανοησία η οποία υπάρχει, προφανώς. Δεν θα το άφηνα να βλέπει ούτε καν πράγματα που δε θεωρώ ανοησίες. Όπως έχω πει και άλλες φορές, δε θα άφηνα άτομα τα οποία είναι κάτω από 13 χρονών να βλέπουν τα δικά μου βίντεο. Δεν το θέλω για την ακρίβεια. Δε θέλω άμα είναι κάποιος πολύ μικρής ηλικίας να βλέπει εμένα. Μπορεί να βλέπει άλλα πράγματα της ηλικίας του, δε χρειάζεται να βλέπει εμένα. Μπορεί να δει την «Πέππα το Γουρουνάκι», δεν ξέρω πώς λέγεται... Μπορεί να δει "Action Man". Δεν χρειάζεται να δει εμένα, δε χρειάζεται να δει “Jack Lope”, τα νέα και όλα αυτά τα απαίσια πράγματα τα οποία συμβαίνουν στο κόσμο. Είναι παιδί ακόμα και νομίζω ότι αυτό είναι το πρόβλημα, ότι πολλοί γονείς βαριούνται να ασχοληθούν με τα παιδιά τους. Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει. Πιστεύω ότι το γεγονός ότι κάποιοι ή ότι έχει περάσει στην κοινωνία σαν status quo ότι πρέπει να έχεις παιδιά, ότι έχει επηρεάσει άτομα να πάρουν αποφάσεις για τις οποίες δεν ήταν έτοιμοι εξαρχής. Πολλοί έχουν κάνει παιδιά, δεν ήξεραν πως να τα μεγαλώσουν. Τους δίνουν ένα τάμπλετ και μετά ξαφνικά είναι η ευθύνη κάποιου άλλου και αναρωτιούνται, γιατί το παιδί τους δεν αισθάνεται χαρούμενο, εκτός κι αν αγόρασει μία μπλούζα η οποία κάνει τριακόσια πενήντα ευρώ για να τη δείξει στους φίλους του, γιατί αλλιώς τον κοροϊδεύουνε ή αν ακούει μουσική η οποία είναι άκρως σεξιστική και προωθεί ναρκωτικά και το να φέρεσαι στις γυναίκες σα να είναι σκυλιά. Δεν ξέρω, μετά πηγαίνουμε σε κάτι τελείως διαφορετικό, για το οποίο δεν είμαι κοινωνιολόγος, δεν μπορώ να το εκφράσω όπως θα έπρεπε.

Μεταξύ των YouTubers υπάρχει επικοινωνία;

Ναι, ναι. Πίσω απ’ τις κάμερες υπάρχει πάρα πολλή επικοινωνία και πολλές φορές όταν βλέπει το κοινό κάποιους τσακωμούς, συνήθως είναι πολύ πιο απλοϊκοί απ’ ότι θα έπρεπε. Οι τσακωμοί χωρίζονται σε δύο πράγματα βασικά. Είτε είναι εν μέρει, τα έχουν συζητήσει μεταξύ τους, αλλά παρόλα αυτά ας βγάλουμε και ένα βίντεο, γιατί χρήματα, είτε είναι ιδεολογικοί τσακωμοί, δηλαδή αρκετά συχνά έχει τύχει να έχω ιδεολογικούς τσακωμούς με κάποιον. Διαφωνούμε σε κάτι, αλλά νομίζω πως αυτοί οι «τσακωμοί» σε εισαγωγικά είναι περισσότερο οι διαφορετικές ιδέες, οι οποίες είναι αντιμαχόμενες και δε χρειάζεται να εξελιχθεί κιόλας παραπάνω. Κάποιοι YouTubers το καταλαβαίνουν, κάποιοι άλλοι όχι.

Φιλίες μεταξύ των YouTubers δημιουργούνται; Και γιατί το ρωτάω αυτό. Αν έχεις κάνει εσύ φίλους και αν αυτό αντικατοπτρίζεται στην πραγματική ζωή έξω απ’ το YouTube, πέρα απ’ τα βίντεο.

Ναι. Ο Στέλιος ή αλλιώς «Κακός Χαμός», πάρα πολύ καλός φίλος, τον ξέρω εδώ και πέντε χρόνια περίπου, πάρα πολύ καλό [01:30:00]παιδί, γνωριστήκαμε μέσα στο YouTube και τον συγκαταλέγω ανάμεσα στους φίλους μου γενικώς στη ζωή για φίλους. Υπάρχουν πολλά άλλα άτομα τα οποία έχω γνωρίσει. Προφανώς ο καθένας έχει τη δικιά του βαθμίδα στο πως θα τον αρχειοθετήσει σαν φίλο, αλλά έχω γνωρίσει πάρα πολλά άτομα. Διατηρώ σχέσεις με πολλούς από αυτούς φιλικές και νομίζω ότι προφανώς δεν πρόκειται να γίνεις φίλος με όλους, αλλά το YouTube σαν κοινότητα και οι ιδέες αυτές οι οποίες εκφράζεις, προφανώς θα τραβήξουν άλλα άτομα στο να θέλουν να μιλήσουν και να περάσουν παραπάνω χρόνο μαζί σου, το οποίο νομίζω πως είναι και το βέλτιστο στη συγκεκριμένη.

Η επόμενη ερώτησή μου έχει να κάνει με το αν υπάρχει αλληλεγγύη σε δυσκολίες. Έχω δει σε αρκετά βίντεό σου τώρα τελευταία το φαινόμενο να χακάρονται κανάλια και γνωστών YouTubers κιόλας και έχεις βοηθήσει άτομα και άτομα που μπορεί να μην ήτανε και φίλοι σου απ’ όσο έχω καταλάβει εγώ τουλάχιστον ως θεατής. Αυτό το κάνουνε και άλλοι;

Όχι πάρα πολύ συχνά. Προσωπικά, εγώ όπως είπα και πιο πριν, μερικές φορές είμαι λίγο ενοχικός, οπότε όταν ξέρω ότι κάνοντας τα νέα ναι, καλώς ή κακώς, αυτό είναι κάτι το οποίο σε οποιαδήποτε πλατφόρμα και να ήμασταν, είτε είναι το YouTube, είτε είναι η τηλεόραση. Η δημοσιογραφία, το να ανακαλύπτεις τα νέα, μερικές φορές μπορεί να προάγει την αρνητικότητα και δε θα έλεγα ότι την προάγει ενεργά, όσο είναι απόρροια του επαγγέλματος αυτού κι αυτός είναι ο λόγος που πολλοί έχουν μία αρνητική εικόνα για τους δημοσιογράφους. Προφανώς το καταλαβαίνω, θα ήμουνα μύωπας, που είμαι λίγο ήδη, αν δεν το καταλάβαινα. Οπότε προσπαθώ ανάμεσα από την αρνητικότητα, που αναμφίβολα θα δημιουργηθεί, να βοηθάω και άτομα πάνω σε κάποια πράγματα τα οποία προφανώς δεν έχουν σχέση με τις απόψεις – Προσπαθώ γενικώς να διατηρώ την αρνητικότητα πάνω σε απόψεις διαφορετικές που μπορεί να έχουμε με κάποιο άτομο, όχι στον προσωπικό βαθμό. Στον προσωπικό βαθμό δεν έχει τύχει να έχω κάποια έχθρα και όταν αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί να αισθάνομαι όντως εχθρικός απέναντι σε κάποιον σε προσωπικό βαθμό, απλά σταματάω ασχολούμαι για να είμαι ειλικρινής.

Δηλαδή θα μπορούσες να θεωρήσεις ότι το YouTube Community, το ελληνικό YouTube Community είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας;

Ναι. Προφανώς ναι.

Θα σε ρωτήσω κάτι άλλο, που έχει κι έναν όρο μέσα και θα σε πάω πάλι στο θέμα των τσακωμών, το οποίο το έχεις αναφέρει αρκετές φορές, το ‘χουμε αναφέρει αρκετές φορές στη συνέντευξη και θα ήθελα να σε ρωτήσω τι είναι το YouTube drama και επίσης είχα δει ένα βίντεο που είχες κάνει, «Δράμα, beef και δημοσιογραφία στο YouTube», σχετικά με την κριτική που δεν αποδέχονται κάποιοι και σχετικά μου ανέφερες και πριν για την κριτική, ήθελα να σε ρωτήσω. Θα ήθελα να αναλύσεις αυτό το κομμάτι τι είναι και τι συμβαίνει.

Οk. Το beef είναι όταν δύο διαφορετικοί δημιουργοί μεταξύ τους έχουν έναν καβγά σε προσωπικό βαθμό, δηλαδή όταν έχει ξεφύγει από το διαφωνώ με μια άποψη που είπες, δε μου αρέσει το υλικό ή αυτό ή εκείνο και είναι πλέον στο ότι δεν σου αρέσει o τάδε δε σου αρέσει ο τάδε ή δε χωνεύεις τον τάδε. Τώρα προσωπικά προφανώς έξι χρόνια μετά που είμαι στο YouTube θα γίνει αυτό. Ευτυχώς για εμένα έχει γίνει πάρα πολύ σπάνιο και μερικές φορές το έχω λύσει κιόλας. Νομίζω έχει γίνει με τρία άτομα αυτό ως τώρα. Τρία άτομα με τα οποία από ένα σημείο και μετά να έχει φτάσει σε έναν προσωπικό βαθμό, η απέχθεια να το θέσω έτσι. Με ένα άτομο τα βρήκαμε και έχουμε και πάρα πολύ καλές επαγγελματικές σχέσεις και νομίζω ότι και οι δύο βγήκαμε από αυτό με το να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο καλύτερα, να καταλάβουμε το τι σκεφτόμαστε, το που διαφωνούμε και να διορθώσουμε κιόλας ο ένας τον άλλον, τον εαυτό μας.  Με ένα δεύτερο άτομο που είχαμε κάποια τέτοια προβλήματα, απλά σταματήσαμε να ασχολούμαστε ο ένας με τον άλλον, διότι καταλάβαμε ότι είναι μέσα στον άνθρωπο το πού διαφωνούμε, δηλαδή δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουμε τον άλλον και τέλος κι αυτό είναι και δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε άλλο. Και την τρίτη φορά που έγινε αυτό, για την ακρίβεια αυτό σκεφτόμουν όταν μιλούσα σε εκείνο το βίντεο στο οποίο αναφέρθηκες, ήταν για ένα άτομο το οποίο εγώ προσωπικά έχω βαρεθεί να ασχολούμαι, διότι για εμένα είναι ιδεολογικός ο λόγος που διαφωνώ πάνω στο υλικό και πάνω στις απόψεις και σε εκείνο το σημείο που είχα βγάλει το βίντεο, το είχα βγάλει επειδή είχα κατανοήσει κι εγώ ο ίδιος ότι άμα συνεχίσω μετά πηγαίνει σε προσωπικό βαθμό, απλά θα αντιπαθώ έναν άνθρωπο και δεν το χρειάζομαι. Περισσότερο το έβγαλα γιατί λέω μπορεί από σπόντα να το δει κι εκείνος ο άνθρωπος και να καταλάβει ότι ξέρεις δε χρειάζεται να συνεχίσουμε σε έναν προσωπικό βαθμό απλά να αντιπαθούμε ο ένας τον άλλο. Είναι κακό και για τους δυο μας, για τα και επαγγελματικά και ψυχικά να το θέσω έτσι. Δε νομίζω πως θα κατάλαβε! Κρίνοντας και τώρα τελευταία με κάποια πράγματα που βλέπω, νομίζω πως δεν ξέρω τι ακριβώς να πω. Κάποιοι άνθρωποι απλά νομίζω δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από κάποιες καταστάσεις, αλλά αυτό είναι το beef και το drama.

Αυτοί οι τσακωμοί μπορούν να πάρουν την έκταση μήνυσης;

Μία φορά. Μήνυσης, ναι. Υποθέτω τα πάντα μπορούν να πάρουν έκταση μήνυσης, προφανώς, κι αυτός είναι ένας επίσης καλός λόγος να ξέρεις που να σταματήσει, διότι μπορεί να έχεις και το δίκιο με το μέρος σου, αλλά άμα συνεχίσεις κάποια στιγμή ναι, μπορεί να φας μήνυση. Έχει τύχει σε εμένα δύο φορές να μου έρθει εξώδικο. Καμιά από τις δύο φορές δεν είχε σχέση με αυτό το οποίο λέγαμε πριν, με κανένα από αυτά τα τρία άτομα και για την ακρίβεια μου είχε κάνει εντύπωση κιόλας, γιατί μου είχαν έπειτα από δύο τελείως, όχι και τόσο, σημαντικά θέματα. Μια φορά μου είχε τύχει με έναν εκπρόσωπο ενός κόμματος που μου είχε έρθει εξώδικο. Ήτανε για ένα πολύ παλιό βίντεο στην αρχή του YouTube και ήταν για μια συνέντευξη ας πούμε την οποία είχα κάνει. Δεν του άρεσε κάτι που είχε πει και ήθελε να το σβήσω. Του είχα πει όχι και – μιλάμε τώρα πριν από έξι χρόνια – και απλά μου έστειλε εξώδικο και ήταν σε φάση «α σβήστο, αλλιώς ξέρω ‘γω…». Εκεί απλά το έσβησα διότι από ένα σημείο και μετά ναι, προφανώς δεν πρέπει να κάτσεις να ασχοληθείς και το δεύτερο ήταν για ένα επεισόδιο «Ένας κι Ένας», το οποίο δεν υπάρχει. Έμεινε μόνο για δυο μέρες και μετά εξαφανίστηκε και πρόκειται για έναν – θέλω να προσέχω τι θα πω εδώ πέρα – αλλά πρόκειται ίσως για – προσωπική μου άποψη πάντα – για έναν από τους πιο ανεύθυνους δημοσιογράφους εδώ πέρα στην Ελλάδα.

Σε έχω δει σε αρκετά βίντεό σου να καλείς άτομα που μπορεί να μην τα πηγαίνεις καλά και να μιλάνε, να τους δίνεις βήμα, αλλά και να λειτουργείς και ως πυροσβεστήρας πολλές φορές, το ‘χω δει να το κάνεις. Αυτό πώς το καταφέρνεις;

Θα σου πω τι γίνεται. Προσπαθώ όντως να διατηρώ το πάνω σε τι διαφωνώ, να είναι το ιδεολογικό, δηλαδή δεν έχω θέμα να βοηθήσω κάποιο άτομο ή δεν έχω θέμα να καλέσω άτομο να μιλήσει ή να καλέσω άτομο να τα βρούμε ή να καλέσω άτομο να εκθέσει τη δικιά του μεριά, διότι δεν αντιπαθώ το άτομο σαν άτομο. Δηλαδή μπορώ να διαφωνώ με κάποια πράγματα που κάνουν ή μπορεί να πιστεύω ότι κάποιος χειρίστηκε κάτι με χαζοειδές τρόπο, αλλά είναι πολύ δύσκολο. Κάποιος πρέπει να προσπαθήσει για να τον αντιπαθήσω. Δηλαδή πρέπει να ασκήσει πάρα πάρα πάρα πολλή πίεση για να καταλήξω στο να πω ότι «α, δεν τον πάω καθόλου, δε θέλω καν να μιλάω μαζί του» και είναι πάρα πολύ σπάνιο για εμένα.

Αν κάποιος, εννοώ πιο πολύ για YouTuber, θελήσει να ενταχθεί στο ελληνικό YouTube Community, είναι εύκολο να το κάνει;

Θα έλεγα ναι. Όσο κάποιος δεν φαίνεται γλοιώδης αρκετά ή δεν προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα πάντα, δε νομίζω ότι υπάρχει θέμα. Προσωπικά κι εγώ είμαι τελείως καινούριος στο YouTube Community και το YouTube Community ήρθε σε εμένα, δηλαδή κάποτε ήταν απίστευτη ανταπόκριση διότι πολλοί και μεγάλοι YouTubers γενικώς μιλάνε. Eγώ πλέον που έχει μεγαλώσει το κανάλι προσπαθώ να κάνω το ίδιο πράγμα και με νέα παιδιά τα οποία βλέπω. Τα άτομα τα οποία μου κάνουν το edit στα βίντεο για παράδειγμα είναι δύο μικροί YouTubers σε νούμερα και προφανώς τους είδα. Είδα ότι κάνουν πάρα πολύ καλή δουλειά και τους είπαν να δουλέψουν για εμένα και αυτό γίνεται γενικώς. Εγώ θα έλεγα πως το YouTube Community εδώ πέρα το ελληνικό είναι αρκετά πιο ανοιχτό απ’ ό,τι πολλοί μπορεί να πιστεύουνε.

Όσον αφορά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που πριν μιλήσαμε λίγο και νομίζω είπες κάποια στιγμή ότι προβάλλουν ή προσπαθούν να προβάλλουν κομμάτια, κάπως έτσι το είπαμε, κομμάτια του YouTube στην τηλεόραση, αλλά αυτό που θέλω να ρωτήσω πιο εξειδικευμένα, είναι το πώς κρίνεις κάποιους YouTubers που πλέον μεταφέρονται στην τηλεόραση ή και στην τηλεόραση; Έχουν παρουσία δηλαδή στην τηλεόραση. Αυτό.

[01:40:00]Επειδή νομίζω πως ξέρω για ποια άτομα μιλάς, αλλά δε θα αναφερθώ σε αυτά τα άτομα, νομίζω πως δεν μου κάνει απίστευτη εντύπωση, διότι πολλοί από αυτούς είχαν ήδη ένα background στην τηλεόραση σε σταθμούς ή έχουν συνεργαστεί με δίκτυα τα οποία έχουν και τηλεοπτική... Πώς να το θέσουμε; Τα οποία έχουν και τηλεοπτικούς σταθμούς, οπότε ναι, δε μου κάνει εντύπωση. Δεν πιστεύω ότι είναι κακό απαραίτητα. Νομίζω πως το πρόβλημα είναι πως κάποιοι θα αφήσουν τελείως στην άκρη το YouTube για να εμφανιστούνε στην τηλεόραση, με το οποίο διαφωνώ. Για εμένα θα έπρεπε, όπως επίσης το υλικό που θα κάνουν κάποιοι, πιστεύω πως χρειάζεται ένα συγκεκριμένο υλικό για την τηλεόραση, διαφορετικό απ’ αυτό το οποίο θα χρησιμοποιούσες για τo YouTube. Nομίζω πως κάποιοι ίσως δεν το έχουν καταλάβει αυτό πλήρως. Πιστεύω ότι δεν είναι κακό προσωπικά. Δε θα είχα θέμα. Για παράδειγμα, πριν από μία κάποιες εβδομάδες είχε γίνει μία πρόταση για έναν ραδιοφωνικό σταθμό. Για να κάνω μία εκπομπή σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό. Λόγω της απόστασης από το στούντιο αρνήθηκα, αλλά είναι κάτι το οποίο δε θα είχα κανένα θέμα, δε θα είχα πρόβλημα με το να κάνω μία εκπομπή σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό. Προφανώς θα ήταν διαφορετική από το υλικό το οποίο κάνω στο YouTube αυτήν τη στιγμή όμως.

Τι σε νευριάζει ή σε ενοχλεί ίσως στο ελληνικό YouTube Community και τι θα ήταν αυτό που θα άλλαζες;

Θα άλλαζα το γεγονός ότι πολλοί φοβούνται να μιλήσουν, επειδή φοβούνται μη σπάσουνε παρέες ή φοβούνται μην τους βάλουνε στη «μαύρη λίστα», αλλά είμαι ενάντια σε αυτό. Καλώς ή κακώς θα γίνει, αλλά νομίζω πως θα γίνει έτσι κι αλλιώς, δηλαδή δεν μπορείς από ένα σημείο και μετά να είσαι online κάπου, γιατί είναι λίγο διαφορετικό από την τηλεόραση. Εκθέτεις πολύ παραπάνω κομμάτι του εαυτού σου νομίζω στο ίντερνετ παρά στην τηλεόραση. Οπότε έτσι κι αλλιώς θα υπάρχει κάποιος λόγος κάποιος να μη σε πάει έτσι κι αλλιώς ή κάποιος να έχει μία αρνητική εικόνα για εσένα. Εγώ πιστεύω πως θα έπρεπε απλά να το αποδεχτείς, να το αποδεχτούν τα περισσότερα άτομα και να εκφράζουν πλήρως τις απόψεις τους.

Έχει τύχει άτομα μέσα στην κοινότητα να φέρονται χάλια σε άλλους δημιουργούς και να μην το γνωρίζει κανένας, γιατί κανένας δε θέλει να μιλήσει και δεν είναι πολλά. Ευτυχώς είναι λίγα άτομα, αλλά συγκεκριμένα χωρίς να αναφερθώ στο όνομα. Μου έρχεται στο μυαλό ένας άνθρωπος ο οποίος για ένα με δύο χρόνια, φερόταν πάρα πολύ χάλια σε πάρα πολλά άτομα. Τους φερόταν λες και ήταν υποτακτικοί του ή δεν τους πλήρωνε ή τους εκβίαζε. Όχι τίποτα πάρα πολύ χοντρό, μικροπράγματα και παιδιαρίσματα κιόλας για την ακρίβεια, αλλά αυτός ο άνθρωπος αλώνιζε, χωρίς έστω κάποιος να πει ότι ξέρεις, είναι κακό αυτό το οποίο κάνεις, δεν θα έπρεπε να φέρεσαι έτσι. Μέχρι που μίλησα εγώ γι' αυτά και μετά βγήκαν όλοι για να πούνε μπράβο καλά τα είπες! Ωραία, χαίρομαι γι’ αυτό και τα είπα όντως καλά, ευχαριστώ, αλλά καλό θα ήταν να είχαν μιλήσει κι άλλοι και προφανώς πού και πού θα εμφανίζονται τέτοια άτομα. Με στεναχωρεί το γεγονός ότι πολλοί φοβούνται να μιλήσουνε και να εκφράσουν τις απόψεις τους.

Θα φύγουμε τελείως από το κομμάτι του YouTube και θα σε πάω στη συμμετοχή σου στις «Οικογενειακές Ιστορίες» στον Alpha και θα ήθελα να μου πεις τι ρόλο έκανες και πότε; -

Ναι...

Και πώς προέκυψε, από τη στιγμή που είσαι δημοσιογράφος;

Οπότε, όπως προείπα, voice acting και λίγο πριν από την καραντίνα, ήτανε η δουλειά μου. Είμαι σε γραφείο για voice acting, είμαι σε διάφορα γραφεία για voice acting για την ακρίβεια. Έχω κάνει voice acting σε κάποιες παραγωγές. Έχω ξανακάνει voice acting για την τηλεόραση και είχα ξανακάνει full body για σειρές, αλλά ένα πολύ μικρό, συνήθως μικρούς ρόλους. Έχω παίξει σε διάφορες σειρές. Τώρα λόγω του καναλιού η υπεύθυνη παραγωγής του Alpha, μου είχε στείλει και με ρώτησε. Μου λέει: «Κοίτα, έχουμε δει το κανάλι, ξέρουμε. Είσαι αυτός, κάνεις αυτό. Έχουμε ένα ρόλο για εσένα αν θα σε ενδιέφερε». Ενώ έχω αρνηθεί αρκετές φορές τέτοιου είδους ρόλους, γιατί δεν είμαι ηθοποιός και δε με ενδιαφέρει να γίνω ηθοποιός. Παρόλα αυτά, μερικές φορές μπορεί να πέσω πάνω σε κάποιο ρόλο, επάνω σε κάποια παραγωγή που να τη βρίσκω αρκετά αστεία για εμένα και να πω ότι θέλω να συμμετέχω, και οι «Οικογενειακές Ιστορίες» ήταν μία από αυτές. Και όταν μου είπαν το ρόλο το πρώτο πράγμα, η μόνη προϋπόθεση την οποία έθεσα ήταν η εξής. Να μπορώ να αυτοσχεδιάσω. Σε έναν σχετικό βαθμό και να έχω μια δικιά μου ατάκα μέσα και μου είπαν ναι, οπότε είπα ναι. Δεν ξέρω αν θέλεις να μου κάνεις κάποια ερώτηση πάνω σε αυτό συγκεκριμένη.

Πότε προέκυψε; Εννοώ ποια ημερομηνία, ποια χρονολογία και πόσα επεισόδια έπαιξες και ποια ήταν αυτή η ατάκα;

Ήταν ένα επεισόδιο. Ήταν το 2017 νομίζω και η ατάκα ήταν το «μικρέ, άκου να δεις μικρέ». Λοιπόν, για ποιο λόγο; Μόλις είχε βγει ένα παιχνίδι, ένα βιντεοπαιχνίδι στο Playstation 4, το “God of War” και ο τύπος οποίος έκανε τη φωνή του πρωταγωνιστή, ο οποίος είχε και έναν μικρό, είχε το γιο του τέλος πάντων εκεί πέρα στο παιχνίδι και του έλεγε όλη την ώρα «μικρέ». Επειδή έμοιαζε η φωνή μας λίγο, προφανώς την κάνω λίγο πιο βαθιά, λέω ξέρεις κάτι; Γιατί να μην σπάσουμε λίγο πλάκα με αυτό; Η ατάκα ήταν το «μικρέ» και έτσι μιλούσε υποτίθεται στον μικρό μου αδελφό μέσα στο επεισόδιο εκείνο. Άρεσε πάρα πολύ στο κοινό. Έχει γίνει μιμίδιο και μου το λένε αρκετά συχνά και για ‘μένα αυτό ήταν αυτό που με έπεισε ότι ναι, πρέπει να συμμετέχω σε αυτό το πράγμα, διότι να τι θα αφήσουμε πίσω στην επόμενη γενιά!

Θα το έκανες πάλι;

Ναι.

Έχεις κριθεί καθόλου αρνητικά ή είναι μόνο θετικά τα σχόλια που έλαβες;

Ήταν μόνο θετικά. Δεν έχω θέμα να κριθώ αρνητικά, γιατί όπως είπα και πριν, δεν είμαι ηθοποιός, οπότε δεν με πειράζει, άμα μου πει κάποιος δεν παίζεις και τόσο καλά. Δε διαφωνώ καθόλου, δεν είμαι ηθοποιός! Δεν έχει τύχει να πάρω αρνητικά σχόλια πάνω σε αυτό, όχι.

Αν δε δεσμεύεσαι νομικά, θα ήθελα να μου πεις σε ποιες άλλες σειρές έχεις κάνει μικρούς ρόλους.

Σε κάποιες δεσμεύομαι νομικά, γιατί έχω κάνει σε πολλές σειρές μόνο φωνή και δεν επιτρέπουν να πεις ποιος είσαι, αλλά ήμουνα στο «Γυναίκα χωρίς όνομα», «Για πάντα παιδιά»... Πώς λέγεται το άλλο... Δε μου έρχεται το άλλο... Άλλη μία είναι, την οποία μπορώ να πω, αλλά δε μου ‘ρχεται, που εκεί πέρα είμαι ολόκληρος. Όλα αυτά είναι δευτερεύοντες ρόλοι. Νομίζω ότι στο «Για πάντα παιδιά» μέσα υπάρχουν αρκετά επεισόδια για την ακρίβεια.

Θα σε ρωτήσω κάτι ακόμα που δεν έχει να κάνει καθόλου με το νομικό κομμάτι. Ποια κριτήρια χρειάζονται ώστε να μπορεί κάποιος να κάνει voice acting;

Καλή φωνή, σίγουρα και αυτό... Δεν ξέρω τι άλλο πω! Καλή φωνή και καλή χρήση της φωνής, δεν έχει τύχει να σκεφτώ παραπάνω τι άλλο θα πρότεινα σε κάποιον. Αυτό.

Φτάνοντας στο τέλος, ήθελα να σε ρωτήσω ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον σχετικά με το κανάλι. Αλλά και γενικότερα, αν ήθελες να μου πεις.

Θέλω να τελειώσω κάποιες σειρές, οι οποίες είναι τρέχοντες αυτήν την περίοδο στο κανάλι και είχα ξεκινήσει πριν την καραντίνα μία σειρά από ντοκιμαντέρ, που μιλούσα για YouTubers οι οποίοι έχουν σταματήσει πλέον να ασχολούνται με το YouTube. Πήγαινα σπίτι τους, τους γνώριζα, μου έδειχναν τι κάνουν πλέον, τη δουλειά τους, όλα αυτά. Κι αν μπορούσα τους έπειθα να ξαναρχίσουν επίσης. Δυστυχώς αυτό μπήκε στον πάγο λόγω της καραντίνας. Θα ήθελα να το συνεχίσω. Ήμουνα μαζί με το Στέλιο, ή αλλιώς «Κακό Χαμό», στη συγκεκριμένη σειρά την οποία κάναμε. Θα ήθελα να το συνεχίσω. Τώρα πέρα από αυτό, τα νέα προφανώς θα συνεχιστούν, εκτός κι αν ηρεμήσουν τόσο πολύ τα πράγματα με τη νέα χρονιά. Θα δούμε. Κάτι το οποίο ήθελα να δοκιμάσω ήταν μία νέα σειρά, η οποία θα είχε την ηθοποιία λιγάκι μέσα. Θα είχε θέμα με ιστορίες, με λίγα λόγια δε θα αυτοσχεδίαζα, θα είχε σενάριο, αλλά πώς να το θέσω τώρα αυτό; Θα κάναμε διάφορες ιστορίες με στολές και τα πάντα με έναν δικό μου πιο χύμα τρόπο θα τις εξηγούσαμε. Για παράδειγμα, ιστορίες του Αισώπου ξέρω ‘γώ. Εξήγησέ μου τις ιστορίες του Αισώπου. Θα λέγεται η σειρά «Εξήγησέ μου» το τάδε. Και θα ναι «Εξήγησέ μου τις ιστορίες του Αισώπου». Μπορεί να είμαστε ντυμένοι ως οι θρύλοι του Αισώπου. Δεν είμαι σίγουρος ακόμα! Αυτό προϋποθέτει να τελειώσει η καραντίνα, να υπάρχει ένα καλό κεφάλι από πίσω για να ξεκινήσει, γιατί θέλει ένα budget.

Τι θα έλεγες σε κάποιον που θέλει να ξεκινήσει το YouTube και για κάποιους λόγους ίσως δεν το τολμάει;

[01:50:00]Θα έλεγα να μην το σκέφτεται ιδιαίτερα, απλά ας το κάνει κι ας δει πως θα πάει. Δηλαδή νομίζω πως το πρόβλημα είναι ότι πολλοί ξεκινάνε το YouTube σκεπτόμενοι ότι πρέπει να γίνει δουλειά μου, το πιο για αρχή δουλειά ως προς τι; Θα πρέπει να είναι part-time, θα πρέπει να είναι full-time δουλειά; Μπορεί να είναι χόμπι το οποίο σου βγάζει τα τσιγάρα σου για τον μήνα και το αφήνεις εκεί; Εξαρτάται. Δηλαδή εσύ πρέπει να βάζεις τους στόχους σου και νομίζω ότι καλό είναι να ξεκινήσεις με τους πιο χαμηλούς στόχους απ’ όλους, να πεις ότι το κάνω για να περνάω την ώρα μου. Ξεκίνησε το χωρίς να πάρεις πολλά πράγματα, γιατί προφανώς είναι και μία επένδυση εξοπλισμού. Δηλαδή κάποιος που ασχολείται με gaming πρέπει να πάρει ένα καλό pc. Το μικρόφωνο είναι σημαντικό, οτιδήποτε και να έχεις. Θα έλεγα ότι η κάμερα είναι δευτερεύον. Δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία η κάμερα. Ένα καλό μικρόφωνο χρειάζεται, όρεξη χρειάζεται. Προφανώς κανένας δεν ξεκινάει το YouTube και ξέρει κατευθείαν τι θέλει να κάνει. Ούτε εγώ ήξερα για αρκετά χρόνια, δοκίμασα διάφορα πράγματα και βλέποντας και κάνοντας το YouTube. Για αρχή δε χρειάζεται καν να πεις ποιος είσαι για να το κάνεις. Δε χρειάζεται καν να δείξεις ποιος είσαι. Μπορεί να δοκιμάσει κάποιος και αν του αρέσει το συνεχίζει. Αν δεν του αρέσει το αφήνει.

Θα ήθελα να μου πεις, να ακουστεί κιόλας, πού μπορεί κάποιος να σε παρακολουθήσει αν θέλει και σε ποια Social μπορεί να σε ακολουθήσει; Social Media εννοώ!

Ναι, λοιπόν, όχι κάτω απ’ το δρόμο μου, κατά προτίμηση! Γιατί έχει γίνει! Μια φορά μου έχει φέρει ένας πάστες, ναι. Μου είχε φέρει κάποιος πάστες στο μπαλκόνι μου. Δεν τις δοκίμασα. Αλλά είχε γίνει. Ήταν ωραίες πάστες, το εκτιμώ, αλλά δεν ξέρω τι μπορεί να είχε ρίξει μέσα και μπορώ να είναι φρικιό αυτός που τις άφησε. Οπότε μπορεί κάποιος να με ακολουθήσει στο κανάλι μου “Jack Lope” και πέρα από ΄κει “Jack Lope and Friends” στο Instagram, “Jack Lope and Friends” στο Facebook και στο Spotify «Ένας κι Ένας κι άλλος Ένας».

Υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να συμπληρώσεις πριν κλείσουμε;

Ναι! Θα έλεγα σε οποιονδήποτε, όχι μόνο για το YouTube, για το οτιδήποτε κάνετε εκεί πέρα έξω, οποίος το ακούσει, όταν το ακούσει, όποτε το ακούσει, δεν υπάρχει κανένα υποκατάστατο για την αποφασιστικότητα. Δηλαδή, αν θέλεις να κάνεις κάτι βγες και κάνε το! Βάλε ένα στόχο και ακολούθησέ τον, μέχρι να φτάσεις τον στόχο σου για να βάλεις έναν καινούριο. Η δύναμη σαν δύναμη είναι κάτι το οποίο μπορεί να πάρει πάρα πολλές μορφές, αλλά η αποφασιστικότητα είναι η πιο βασική και νομίζω ότι αυτό είναι που λείπει μερικές φορές και από την νεολαία, ότι βαριούνται πάρα πολύ εύκολα. Μην το κάνετε. Απλά κυνηγήστε κάτι μέχρι το τέλος και μην σταματήσετε ποτέ.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου!

Εγώ ευχαριστώ!